Waarom Noord-Korea zich zorgen moet maken over de techwereld | tim bajarin

Zoals velen in de technische industrie, heb ik tientallen keren naar Japan, Hong Kong, China, Taipei, Singapore en Zuid-Korea gereisd als onderdeel van mijn werk.

Deze regio is de belangrijkste productie-arm van de technologische industrie geworden en heeft het Amerikaanse bedrijven mogelijk gemaakt om producten tegen lagere prijzen te leveren, wat groei mogelijk maakt. Deze regio heeft ons ook belangrijke technische concurrenten gegeven, zoals Sony, Panasonic, Toshiba in Japan en Samsung in Zuid-Korea.

Zuid-Korea is om vele redenen van vitaal belang voor de techwereld. Samsung maakt niet alleen smartphones, maar ook apparaten, computers, harde schijven, tv's en - misschien nog belangrijker - halfgeleiders en flashgeheugen die ook door Apple en andere grote technische spelers worden gebruikt. Dan heb je Hyundai, LG en POSCO, een van de grootste staalproducenten ter wereld. Alles bij elkaar genomen heeft Zuid-Korea meer dan 100 grote bedrijven die producten en diensten over de hele wereld leveren.

Enkele jaren terug, op een reis naar Azië, inclusief een stop in Zuid-Korea, vroeg ik een toptechnicus wat hem het meest aangaat. Hij zei de ineenstorting van Noord-Korea en het feit dat miljoenen Noord-Koreanen over de grens zouden rennen en de regio en economie van Zuid-Korea zouden verlammen. Als gevolg daarvan heb ik de inspanningen van Noord-Korea om zijn nucleaire programma te bevorderen gevolgd en wat ik vrees is meer dan alleen maar rammelen.

In april sprak president Trump met de Chinese president Xi Jinping en vertelde hem naar verluidt dat als China het Noord-Koreaanse probleem niet helpt op te lossen, de VS het probleem alleen zullen aanpakken. Nu, ik beweer niet in het minst om te weten wat het betekent om 'het alleen te doen', maar zoals staatssecretaris Rex Tillerson heeft gezegd: 'alle opties liggen op tafel' als het gaat om het omgaan met Noord-Korea.

Gezien het feit dat onze huidige regering onvoorspelbaar is en weinig ervaring heeft met het omgaan met een crisis zoals die in Noord-Korea, is alles mogelijk, inclusief een soort staking om te proberen de nucleaire sites te vernietigen.

Sommige Amerikaanse bedrijven werken al aan noodplannen als hun eigen bedrijven in de regio worden verstoord. Voor kleine bedrijven die optionele bronnen voor componenten zoeken, is dit waarschijnlijk een beheersbaar probleem, aangezien andere grote landen in Azië deze produceren. Maar voor grote bedrijven zoals Apple, die veel chips en schermen van Samsung en andere grote bedrijven koopt, kan dit een heel groot probleem zijn. Hoe het dit probleem aanpakt, zal het een grote test zijn voor zijn sourcingteams en hun vermogen om de crisis te minimaliseren.

Ik hoop dat China er alles aan doet om Noord-Korea ervan te weerhouden zijn nucleaire programma te bevorderen en deze tikkende tijdbom in het kluizenaarskoninkrijk te stabiliseren.

Een goede vriend van mij, die 10 tot 12 keer per jaar naar dit deel van de wereld reist en de politieke kant van deze landen begrijpt, zegt dat de enige manier om Noord-Korea te normaliseren, wat misschien tegenstrijdig klinkt, is om het te helpen vinden een manier om je veiliger te voelen. Noord-Korea zal zich richten op welvaart en zijn nucleaire ambities alleen opgeven als het zich veilig voelt en deel uitmaakt van de Noordoost-Aziatische economie. Meer sancties of militaire actie zullen niet goed eindigen. Dit is een wijze observatie en ik hoop dat onze huidige regering iemand heeft die deze optie begrijpt.