Streaming versus uitzending: is er een verschil? | john c. Dvorak

Een paar weken geleden concludeerde de autoriteit die toezicht houdt op uitzendlicenties in Duitsland dat internetstreamingservices onder dezelfde licenties moeten vallen als radio- en televisiezenders.

De focus ligt op Twitch.tv die een voorbeeld is van dit nieuwe paradigma; volgens een persbericht beschouwen de Duitsers streamingplatforms als weinig meer dan kleine tv-zenders die zonder vergunning werken.

Dit wordt een testcase voor de hele wereld, omdat overheden en belastingautoriteiten zich realiseren dat ze licentiekosten en de mogelijkheid om te reguleren voor deze services mislopen. Uiteindelijk is het een geldhoeveelheid en een potentieel censuurmechanisme. Welke gegraveerde krachtstructuur zou kunnen weerstaan?

We zijn hier eerder geweest

In de vroege jaren 1900 was er een radio-rage, niet anders dan de personal computer revolutie van de jaren 70 en 80. Hobbyistische tijdschriften evolueerden snel naar een commerciële onderneming. Toen omroepen die de weinige beschikbare frequenties gebruikten, elkaar echter begonnen te storen, werd het een beetje rommelig. Tegen 1927 begon de Radiowet vergunningen te verlenen voor frequenties en milde regulering van radio-omroepen. In de jaren dertig evolueerde dit naar de Federal Communications Commission.

Het idee was om interferentie tussen kanalen te voorkomen, maar het legde natuurlijk ook controle op inhoud en vergoedingen op. Het is de manier waarop een beperkte bron evolueert: het gaat van het Wilde Westen naar milde controle tot een volwaardige onderneming die geld verdient. Geld voor de overheid.

Parkeren is hier een perfect voorbeeld van. Toen meters voor het eerst tevoorschijn kwamen, vroegen ze een cent voor het onderhoud van de timers (nog steeds in gebruik in een deel van Illinois). Maar iemand kreeg het slimme idee om parkeermeters als profitcenters te gebruiken; op plaatsen waar weinig parkeergelegenheid is, zoals San Francisco, nemen meters nu creditcards en mobiele betalingen, en het kost veel meer dan een cent.

Hetzelfde gebeurde met uitzenden; wat ooit gratis was, kan nu duizenden dollars kosten, alleen al voor een aanvraag. Streaming is gewoon een andere manier om uit te zenden en er is geld te verdienen.

De FCC probeert al lang zijn klauwen in kabel-tv te laten zinken, die niet onder dezelfde regels en voorschriften vallen als tv-uitzendingen. Een reden om de verschillen tussen tv en kabel te verklaren, is dat de ene open is en gratis toegankelijk voor het publiek en de andere niet. Er is een kabel- of satelliet-tv-poortwachter en een vergoeding voor toegang tot deze inhoud. Het is als een privéclub.

Maar bestaat hetzelfde onderscheid voor internetuitzendingen? Op dit punt denkt men dat internet dichterbij open staat, althans meer dan kabel-tv. Er zijn enkele vage lijnen, ja, omdat je ook een poortwachter en vergoedingen hebt. Maar met veel gratis Wi-Fi en toegang op veel plaatsen van het bedrijfsleven, lijkt het meer op uitzenden in zijn alomtegenwoordigheid.

Bovendien controleren kabelwachters ook de inhoud. Je betaalt zoveel en je krijgt bepaalde kanalen als onderdeel van een pakket. Met internet betaal je gewoon een toegangsprijs en heb je toegang tot het hele net, waar er gratis streaming radio en tv-programma's zijn die veel op een uitzending lijken.

Je zou kunnen stellen dat deze streamingprogramma's en hele netwerken van programma's internet alleen gebruiken om de uitzendregels en licentievereisten te omzeilen. Dit wordt nog verergerd door het feit dat de mensen van de netneutraliteit de FCC bijna smeken om de controle over het internet over te nemen.

Het is mij duidelijk dat de Duitse proefballon ondersteuning zal krijgen, vooral van gelicentieerde omroepen die door hoepels moeten springen en al veel kosten betalen. Dan zal het niet lang duren om zich te verspreiden. De grap voor mij is dat licentiëring begon als een manier om interferentie binnen een beperkte bandbreedte te voorkomen. Controle was noodzakelijk. Op het web is er een oneindig speelveld en geen storing op uitzendniveau voorbij netwerkcongestie.

Maar laten we daar stil over zijn en beginnen te werken aan het tariefschema en het inningsmechanisme voor de uiteindelijke geldopname.