Onze rooskleurige kijk op auto's zonder bestuurder heeft een reality check nodig doug nieuwkomer

Ik was onlangs op een evenement dat een korte film uit 1956 vertoond - Key to the Future - waarin GM zich voorstelt hoe zelfrijdende auto's eruit zouden zien in 1976. De beelden - met een geüniformeerde man in een verkeerstoren die een zingende familie leidt langs een snelweg voor autonome voertuigen - geïnspireerde grinniken van het publiek.

Een aspect van de video dat werkelijkheid is geworden, is het autosnelwegsysteem, een belangrijke mijlpaal in voertuigtransport dat plattelandsgemeenschappen en grote steden beter met elkaar verbond en reistijd verkort. Maar ze verdrongen ook hele stedelijke buurten toen ze werden gebouwd en verdeelden anderen zodra het werk voltooid was. Ze maakten massale migratie mogelijk naar voorsteden voor de meer welgestelden, die nu gemakkelijk met de auto naar het werk konden reizen. Maar dit ondermijnde de belastinggrondslag van grote steden, waardoor een langdurig stedelijk verval ontstond in de jaren 60 en 70.

Zestig jaar sinds de GM-film staan ​​we nu aan de vooravond van een nieuwe grote transformatie in transport met zelfrijdende auto's, en sommigen zijn bezorgd dat ze op dezelfde manier negatieve onbedoelde gevolgen zullen hebben.

Bevrijd van de Drudgery of Driving

Experts denken dat we eerst volledig autonome auto's in stedelijke gebieden zullen zien, met zowel stadsbewoners als forensen zoemen rond in autonome pods, bevrijd van de sleur van autorijden.

Ford heeft bijvoorbeeld beloofd om tegen 2021 volledig zelfrijdende auto's te produceren voor het delen van ritten. Uber test nu al autonome voertuigen, terwijl de zelfrijdende tech-start-up Nutonomy momenteel ritten met robotaxi's in Singapore aanbiedt.

Stedenbouwkundige Peter Calthorpe, een van de topgeesten die eerder deze week op de TED-conferentie sprak, heeft een pessimistischer beeld van autonome voertuigen en hoe deze steden kunnen beïnvloeden. Terwijl autonome voertuigen talloze voordelen bieden, zoals verhoogde mobiliteit voor gehandicapten en anderen, maakt Calthorpe zich zorgen over het verder isoleren van mensen die al zijn onthecht door dwangmatige interactie met draagbare apparaten.

"Mensen in hun eigen bubbels brengen, of ze nu een stuur hebben of niet, is de verkeerde richting, " vertelde Calthorpe TED-hoofdcurator Chris Anderson na zijn toespraak. Hij maakt zich zorgen over mensen die zelfrijdende auto's gebruiken als eenzame elektronische chauffeurs of butlers die boodschappen doen en niet van hun eigenaren eisen dat ze ooit het huis verlaten.

De andere zorg van Calthorpe is dat autonoom voertuig "wildgroei zal revitaliseren" naarmate de samenleving meer verstedelijkt wordt. Anderen vragen zich ook af of zelfrijdende auto's kunnen leiden tot langere woon-werkverkeer als mensen productief kunnen zijn terwijl ze in de auto zitten, waardoor het verkeer in stedelijke gebieden slechter wordt.

Hesham Rakha, hoogleraar engineering bij Virginia Tech, die de verkeersstroom bestudeert, vertelde NPR in februari dat het moeilijk te voorspellen is of zelfrijdende auto's de verkeerscongestie zullen verbeteren. "Ik weet het antwoord niet, " gaf hij toe. "Als de weg minder druk is, zullen meer mensen zich aangetrokken voelen tot die weg, en dus zal het in feite overbelast raken omdat het vraag en aanbod is."

En al die utopische visies op auto's zonder bestuurder waardoor verkeer en ongevallen tot het verleden behoren, kunnen er net zo dom uitzien als GM's Key to the Future- film van 60 jaar geleden.