Video: Onigiri PC How good is this weapon? (November 2024)
Jarenlang heb ik een enorm multiplayer online rollenspel (MMORPG) gewenst dat de stijlvolle flair van Japanse anime weergeeft. Hoewel er veel games op basis van anime-franchises bestaan, zijn het meestal basisacties of vechtspellen die weinig diepgang hebben en die alleen zijn gemaakt om aan de loyaliteit van series-fans te voldoen. Betreed de gratis te spelen Onigiri, een derde persoon, actiegerichte MMORPG ontwikkeld en gepubliceerd door CyberStep. Onigiri is een plezierige, zeer aanpasbare anime-gaming-ervaring waarmee je het kunt combineren met andere online spelers. Helaas zorgt eenvoudige graphics, ho-hum-muziek en een slecht ontworpen interface ervoor dat de game niet volledig tot zijn recht komt. Voor deze review heb ik Onigiri op pc gespeeld, maar het is ook beschikbaar voor PlayStation 4 en Xbox One.
Een wereld van Oni
Onigiri laat je de leiding nemen over een oni, een mythologische Japanse demon in menselijke vorm, die moet voorkomen dat een herrezen wangedrag, Kamikuri, het land verovert. Er is een schat aan opties waarmee je je krijger naar eigen inzicht kunt aanpassen: je kunt geslacht, lichaamsbouw, huidskleur, stem, kleding en accessoires aanpassen. Meer aanpassingsopties worden beschikbaar als je je personage een niveau hoger brengt.
Je reis begint in de overwegend oni-bewoonde stad Onigashima. Daar leidt een korte, maar nuttige tutorial je door de basisbeginselen van het gevecht en de bewegingen, maar het duurt niet lang voordat je een van de hoofdpersonages van de game ontmoet: Lady Shizuka. Je gaat met haar mee in een strijd tegen Kamikui die als je eerste test dient en na succesvolle voltooiing van deze missie wordt ze een waardevol partijlid.
Feest aan
Ja, een partijlid. Met Onigiri kun je samenwerken met maximaal zeven AI-bestuurde personages (of mensen, als je je sociaal voelt) en de strijd aangaan. Elk partijlid biedt u services om u te helpen bij uw zoektocht. Lady Shizuka identificeert bijvoorbeeld items die u tijdens het spelen verkrijgt, wat belangrijk is, omdat u objecten moet identificeren voordat u ze gebruikt. Ondertussen repareert en versterkt Lady Yoshitsune wapens door ze samen te voegen met vergelijkbare wapens.
Party-leden kunnen worden opgeroepen om je te vergezellen wanneer je missies voltooit of slijpt voor ervaring of drops. Helaas, hoewel ze bewapend zijn met verschillende vaardigheden en wapens, spelen de AI-bestuurde personages hetzelfde. Het is niet zo dat de AI-krijgers slecht spelen; het is eigenlijk het tegenovergestelde, eigenlijk. De computergestuurde jagers zijn behoorlijk effectief in de strijd. Ze spelen gewoon niet veel anders van elkaar, ondanks de verschillende vaardigheden van de bemanning. Ze doen ook niet veel schade aan vijanden.
Aan de positieve kant zijn de AI-personages uitstekende schadesponsen die vijanden, met name bazen, dwingen meer te doen dan hun aanvallen op jou richten. Dit is handig als je solo speelt. CyberStep heeft zelfs veel moeite gedaan om dit een MMO te maken die vriendelijk is voor mensen die liever alleen spelen. In tegenstelling tot veel andere MMORPG's, laat Onigiri je een geweldige tijd spelen als een eenzame wolf, behalve in de gevallen waarin je bazen tegenkomt die zijn ontworpen om door een collectief te worden neergehaald.
Een strijd om de klasselozen
Onigiri's benadering van het traditionele MMO-klassensysteem is een ander gebied waarin het spel schittert. U zult merken dat u tijdens het maken van tekens geen klasse kunt selecteren. Dat komt omdat Onigiri een klassensysteem mist. In plaats daarvan selecteer je de rol, speelstijl en favoriete wapens van je personage. Zelfs die eerste statistieken zijn niet in steen geschreven, omdat je je personage kunt heroriënteren door eenvoudig verdiende ervaringspunten in verschillende vaardigheden te plaatsen. Als je bijvoorbeeld punten in wijsheid stort, blinkt je personage uit in dat gebied. Een duizendpoot, meester van geen benadering is ook een geldige optie. Deze karakterflexibiliteit maakt aanpassingsvrijheid en creativiteit mogelijk - een geweldig aspect van het spel, en een aspect dat in veel andere MMORPG's ontbreekt.
In een leuke aanraking kun je naar believen schakelen tussen verschillende wapens tijdens het gevecht. Elk wapen heeft verschillende vaardigheden, waarvan de meeste je manapool leegmaken en individuele cooldowns hebben. Als je genoeg mana hebt, kun je tijdens de afkoelperiode van zwaard naar staf wisselen om gebruik te blijven maken van unieke wapencapaciteiten. Dan kunt u overschakelen van een staf naar een odachi, van een odachi naar een boog, enzovoort. Als gevolg hiervan heeft het wapen dat je ruilt, en wanneer je het ruilt, een enorme impact op je aanval. Het is echt belangrijk om wapens te hebben die elkaar aanvullen in hun mogelijkheden en effectiviteit tegen het soort vijanden waarmee je wordt geconfronteerd.
De bedieningselementen, hoewel eenvoudig, vereisen enige aanpassing. Onigiri laat je geen toetsen opnieuw toewijzen, wat een enorm, verbijsterend toezicht is. Zoiets eenvoudigs zou echt een verschil maken in deze game. Het gevecht is leuk, maar de standaardbesturing verhindert het bereiken van de gameplayhoogten van Guardian of Divinity, SkyForge en Tera.
geef mij de buit
Een deel van je primaire push om te blijven spelen is de drive om wapens met verschillende vaardigheden te vinden, evenals die je met bestaande wapens samenvoegt om ze sterker te maken. Je verkrijgt wapens door te malen en te bewerken, zoals je in veel andere MMORPG's zou doen, maar Onigiri voorkomt dat het als een karwei voelt. Het voelt zelfs meer als een speurtocht.
De drop rate van Onigiri in deze game is ook redelijk. Je krijgt niet altijd iets geweldigs of nieuws, maar je krijgt wel gebruiksvoorwerpen. De verbinding tussen de wapens, speelstijlen, karakterkenmerken en het buitensysteem maakt dit een sterke MMORPG.
A Nasty Shell Over a Delicious Treat
De muziek van Onigiri valt tegen. Het zijn deuntjes niet slecht, maar ze bepalen niet de juiste sfeer. Dat is een grote nee-nee voor een game die is beïnvloed door anime, een genre dat bekend staat om onberispelijke intro- en outro-muziek van zijn afleveringen en films. Terwijl partijleden hun eigen deuntjes krijgen, doen bazen dat niet. Steden ook niet, wat me echt teleurstelt. Je zou alleen aan de muziek moeten kunnen vertellen waar je bent in de wereld van Onigiri. Dat is een genre-nietje. Dat gezegd hebbende, het stemacteren van Onigiri is fantastisch. Ik merkte dat ik tussenfilmpjes keek met dezelfde passie als ik anime, omdat ze hetzelfde soort humor bevatten.
De gedateerde grafische afbeeldingen doen ook geen recht aan de gameplay. Natuurlijk zijn ze functioneel en helpen ze de systeemvereisten laag te houden, maar ik had graag gezien dat de technologie overeenkwam met de uitstekende karakterontwerpen. Meer details zouden echt een lange weg zijn gegaan. De visuele stijl van Onigiri is een van de beste componenten, dus de grafische afbeeldingen van lage kwaliteit doen het pakket pijn in plaats van het te helpen. Dit is vooral het geval nadat ik de anime heb bekeken en de manga heb gelezen waarin de personages exponentieel er beter uitzien.
De blues
Onigiri heeft een quest marker-systeem dat in theorie goed zou moeten werken, maar het valt in de uitvoering. Je zult het moeilijk vinden om de volgorde te bepalen waarin je quests moet aanpakken, omdat Onigiri je verschillende missies op hetzelfde niveau geeft. Een hoofdquest wordt bijvoorbeeld gemarkeerd met een blauwe pijlmarkering. Als je meerdere hoofdmissies hebt, zie je een aantal blauwe pijlen die je personage kan volgen, zonder dat je weet in welke volgorde ze moeten worden uitgevoerd.
De instructies voor sommige missies zijn vaag en lijken informatie te missen. Ik geloof dat dit een lokalisatieprobleem is, omdat informatie verloren kan gaan in de vertaling van de ene taal (Japans) naar de andere (Engels). Ik werd vaak verward door de vage instructie. Andere keren ontving ik missies die me naar verre gebieden stuurden waar ik geen toegang toe had, en er werden geen redenen gegeven waarom ik dat niet kon. Om eerlijk te zijn, de meeste quests zijn vrij eenvoudig, maar de tijden waarop ze niet laten zien dat Onigiri wat knutselen kan gebruiken.
Evenzo is het inventarisatiesysteem erg verwarrend en rommelig. Je moet leren wat de pictogrammen vertegenwoordigen om er zelfs maar mee te navigeren, en zelfs dan is het slecht geïmplementeerd. Het inventarisatiesysteem is functioneel, maar nauwelijks. Onigiri doet goed werk met zijn tutorial om je gameplay te leren, maar het leidt je niet door de inventaris en de menu's, waar begeleiding net zo nodig is.
Voertuig voor de reis
Het enige voordeel van de lage grafische betrouwbaarheid van Onigiri is dat de game zeer magere systeemvereisten heeft. Niet-gaming rigs kunnen het spel zonder probleem uitvoeren. Onigiri ondersteunt Windows XP voor hardop huilen.
Helaas kon ik er niet achter komen hoe ik een gamepad met Onigiri kon laten werken, wat jammer is. Ik vond de gamepad-bediening geweldig in mijn tijd toen ik de PlayStation 4- en Xbox One-versies speelde. Dat gezegd hebbende, toetsenbord en muis zijn meer dan voldoende.
Een korte anime-anime
Onigiri wordt geplaagd door veel problemen, waaronder verwarrende menu's en een gebrek aan bedieningsopties. Maar zodra je verder gaat dan die kwalen en het spel begint te spelen, schijnt Onigiri fel. De kerngame wordt nooit saai, zelfs niet in aspecten (landbouw, slijpen) die traditioneel saai zijn in andere MMORPG's. Met betere grafische afbeeldingen en een paar tweaks, kon Onigiri een groot publiek vinden. Helaas vrees ik dat de meeste mensen de problemen van het spel niet zullen doorwerken om van de charmes te genieten. Maar als je van anime en manga houdt, probeer dit spel dan eens.
