Beyerdynamic custom one pro review & beoordeling

Het is altijd verfrissend om een ​​hoofdtelefoon te beoordelen die een dubieuze gimmick lijkt te hebben, alleen om te ontdekken dat de gimmick eigenlijk een handig hulpmiddel is. Muzikanten, technici en liefhebbers van thuisaudio hebben genoeg reden om de Beyerdynamic Custom One Pro te bekijken, die voor $ 249, 00 (direct) een zeer nauwkeurige, vlakke geluidssignatuur in responsstijl levert. En het levert ook een bloeiende, zwaar basversterkte geluidssignatuur. En het levert ook twee andere modi die het verschil tussen de twee uitersten verdelen. Het is gemakkelijk voor de gebruiker om te selecteren welke modus hij het beste vindt, met de koptelefoon op, terwijl hij naar muziek luistert. Alle vier de modi hebben hun verdiensten, en zelfs de middelste modi leveren een dynamische, heldere, muzikale balans die ideaal is voor het luisteren naar pro- en thuisaudio.

Ontwerp

De Custom One Pro-hoofdtelefoon is een stevig, professioneel niveau dat is afgestemd op het gebruik in de studio, maar ze werken prima voor elke muziekliefhebber die de voorkeur geeft aan oorkussens (over-het-oor), met oorkussentjes. De pasvorm hier is zacht, comfortabel en veilig - het is gemakkelijk om te zien dat dit een solide studiokoptelefoonpaar is voor zowel muzikanten als technici. Geluidslekkage is geen echt probleem op rationele luisterniveaus en ze blijven comfortabel tijdens lange luistersessies.

De Custom One Pro is vrij licht op accessoires voor een hoofdtelefoonpaar in deze prijsklasse, maar de kabel (die geen afstandsbediening of microfoon heeft voor gebruik met een mobiele telefoon) kan worden verwijderd. Dit verhoogt de algehele waarde van de hoofdtelefoon enorm, omdat u niet het hele systeem hoeft te vervangen als de kabel versleten of defect raakt. Naast de verwijderbare kabel, krijg je ook een 1/4-inch hoofdtelefoonadapter; er is niet eens een stoffen draagtas. De hoofdband en oorkussens zijn echter ook afneembaar en vervangbaar, wat de levensduur van het paar zou moeten vergroten.

Het aspect van de Custom One Pro dat het "aangepast" maakt, is het vermogen van de luisteraar om de basrespons aan te passen. Er zijn geluidsschuifregelaars op elk oor - op positie één bieden ze een "Light Bass" -respons. Op positie twee bieden ze "Linear Bass", positie drie "Vibrant Bass" en positie vier "Heavy Bass". Ik denk dat de meeste luisteraars meestal de voorkeur geven aan positie twee of drie, maar bassliefhebbers kunnen het echt opdrijven als ze dat willen, en studio-ingenieurs die op een meer klinische, vlakke respons proberen te luisteren, zullen de instelling "Light Bass" nuttig vinden. Wat vreemd is, is de opname van een schuifregelaar op beide oren; je kunt het linkeroor en het rechteroor bij verschillende instellingen hebben, en ik ben niet echt zeker wat voor goed dit iemand doet. Het kan enkele nuttige studiotoepassingen hebben, zolang je maar op deze schuifregelaars let en jezelf niet per ongeluk een scheve mix geeft

Een ander interessant kenmerk van de geluidsschuifregelaars: wanneer ze gesloten zijn en de minste hoeveelheid basrespons uitvoeren, blokkeren ze ook passief meer omgevingsgeluid. In vergelijking met daadwerkelijke ruisonderdrukking is dit een zeer subtiele demping, maar het is nog steeds nuttig als u werkt of luistert in een lawaaierige omgeving.

Prestatie

Op tracks met intense sub-bas-inhoud, zoals de "Silent Shout" van het mes, biedt de Custom One Pro een zeer solide respons, zonder vervorming op zelfs de hoogste luisterniveaus in alle vier de luistermodi. Met de "Heavy Bass" -modus ingeschakeld, worden de diepe synth-drumhits op dit nummer met een serieuze plof geleverd, maar het algehele geluid is nog steeds niet zo baszwaar als veel consumentenparen de laatste tijd regelmatig zijn. De basweergave hier is krachtig, maar regeerde in en kreeg contour door de sterke definitie door de middentonen, hoge middentonen en hoge frequenties. In de minder bas-zware modi is het diepe lage uiteinde van dit nummer nog steeds aanwezig, maar duidelijk teruggedraaid - de instelling "Light Bass" betekent meer dan het daadwerkelijk leveren van de sub-basfrequenties, maar je zou nooit bellen het geluid is broos of dun.

Bill Callahan's stem op de "Drover" klinkt gespannen en snijdt gemakkelijk door de mix naar voren wanneer we luisteren in de "Light Bass" -modus, terwijl de drums die op een bas-zwaar paar te versterkt kunnen klinken worden geleverd met bijna geen laag -frequentie aanwezigheid hier. Ga naar de "Linear Bass" -modus en het rijke baritonaspect van zijn stem wordt een beetje voller en de drums krijgen ook een subtiele laag van laag en laag-midden aanwezigheid. Als we de ladder opklimmen naar de "Vibrant Bass" -instelling, krijgen we nog meer dieptepunten op de drums en begint zijn stem een ​​beetje te basversterkend te klinken, maar de drievoudige rand die dingen in balans houdt, is altijd aanwezig en heeft de leiding over de mix. Bij de instelling "Heavy Bass" beginnen de dingen een beetje onnatuurlijk te klinken - de drums klinken krachtig, maar ze gooien veel meer laagfrequente aanwezigheid rond dan nodig is. Zijn stem krijgt niet veel meer bas in deze modus, maar we merken een algehele verschuiving in balans van de middentonen en hoge middentonen die in de vorige instelling de leiding hadden naar de lage en lage tonen. Het is geen slecht geluid, en sommige luisteraars zullen er de voorkeur aan geven, maar het vereist wel behoorlijk wat laagfrequentieversterking.

"No Church in the Wild" van Jay-Z en Kanye West volgt vergelijkbare patronen in de verschillende luistermodi. Bij de laagste basinstelling snijdt de attack van de kick-drumlus door de mix met heldere mids en high-mids, terwijl de zware sub-bas synth-hits die de beat accentueren meer op zwakke bijensteken lijken hier met weinig low-end aanwezigheid. Bij de maximale basinstelling krijgen we een volledige shift - de kick-drumlus heeft nog steeds die vervelende aanval, maar heeft nu een diepe sustain om het meer body te geven, terwijl de sub-bas synth hits glorieus krachtig klinken en een nieuwe dynamiek bieden aspect aan deze dichte mix. Vocals hebben nooit problemen om voor de mix te blijven staan, wat indrukwekkend is gezien de elementen waarmee ze moeten strijden. Nogmaals, de middelste instellingen waren degene waar ik de voorkeur aan gaf - je krijgt meer basaanwezigheid, maar balans brengt nog steeds de mid- en high-mids het meest naar voren.

Klassieke nummers, zoals 'The Chairman Dances' van John Adams, klinken een beetje klinisch en broos in de modus 'Light Bass'; dit soort opnames hebben meestal alleen subtiele EQ, indien aanwezig, toegepast tijdens mixen en masteren, en dus neigen ze meer naar de middentonen en hoge tonen op natuurlijke wijze. De derde modus voegde een mooie rijkdom toe aan de lagere register snaren en koperblazers, terwijl de "Heavy Bass" instelling het nog meer naar voren bracht, terwijl het nooit onnatuurlijk klonk. Voor klassieke muziek, zou ik misschien de voorkeur geven aan de "Heavy Bass" -instelling, omdat het de sub-bas echt niet tot een obsceen niveau verhoogt wanneer het werkt met een subtiel gemengde orkestrale opname. De extra aanwezigheid die wordt gegeven aan de lage snaren en grote percussie is subtiel en klinkt redelijk natuurlijk. Puristen zullen het misschien niet leuk vinden, maar ze zullen iets vinden in de lichtere modi die ze liever hebben.

Als de geluidsschuifregelaars van de Custom One Pro te veel voor je zijn en je liever een paar hebt met een consistente geluidssignatuur waarvan je weet dat je deze kunt vertrouwen tijdens het mixen of opnemen, is het moeilijk om fout te gaan met de Sennheiser HD 280 Pro - niet verwacht een dreunende bas van dit paar, maar je krijgt een zeer nauwkeurige weergave van de mix. Als uw budget het toelaat, is de Shure SRH1440 een uitstekende, dynamische optie en een geweldig opname- en menggereedschap. Voor de niet-professionele, thuis luisterende menigte die zich minder zorgen hoeft te maken over geluidslekkage in de buurt van microfoons, is de Sennheiser HD 558 een van mijn favoriete hoofdtelefoonparen voor minder dan $ 200. Ook in deze prijsklasse levert de lichtgewicht, zeer cool uitziende Marshall Monitor een rijke geluidssignatuur die ideaal is voor thuis luisteren, maar het is absoluut geen pro-level paar zoals de meeste anderen die we hebben besproken.

Het is moeilijk om iets slechts te zeggen over de Custom One Pro - voor de prijs levert het echt solide, schone prestaties en levert het een instelbare geluidssignatuur op een eenvoudig te bedienen manier. Als je het type luisteraar bent dat graag een beetje met het geluid rotzooit, hier een beetje bas toevoegt, het daar weghaalt - dit is jouw paar.