9 Verbazingwekkende foto's van NASA's ruimteschip

Wat een lange en vreemde reis is het geweest (en de coolste dingen moeten nog komen). NASA's Dawn ruimtevaartuig werd gelanceerd in 2007 en heeft wetenschappers plichtsgetrouw voorzien van ongekende en soms adembenemende glimpen van onze lokale kosmische buurt.

De primaire missie van Dawn was om de twee meest massieve lichamen in de ring van rotsachtig puin te ontmoeten en te begroeten die tussen de banen van Mars en Jupiter ligt (AKA "de asteroïdengordel"). In 2011 kwam Dawn in een baan rond zijn eerste stopplaats, Vesta, een van de grootste bekende asteroïden in het zonnestelsel, en brak een aantal prachtige close-up foto's van het rotsachtige, eivormige lichaam.

Na zijn bezoek aan Vesta vertrok Dawn op een bijna driejarige trektocht naar zijn eindbestemming, de "dwergplaneet" Ceres. Hoewel slechts ongeveer 600 mijl in diameter, heeft Ceres voldoende zwaartekracht om de afgeronde bolvorm aan te nemen die we associëren met manen en planeten in tegenstelling tot asteroïden (in feite wordt gedacht dat Ceres verantwoordelijk is voor een derde van de totale massa van de asteroïdengordel). Deze week komt Dawn eindelijk in een baan rond Ceres waar het zal blijven voor de rest van zijn missie (en waarschijnlijk voor de rest van de tijd). En misschien kan het ontcijferen wat die mysterieuze plekken op het oppervlak zijn.

Afgezien van ons het beste zicht op de asteroïdengordel te geven, is Dawn ook opmerkelijk omdat het NASA's eerste verkennende missie is om gebruik te maken van een Ion Propulsion System, dat - in tegenstelling tot de meeste eerdere diepe ruimtemissies - zijn stuwkracht creëert via geïoniseerd Xenongas. Ionenaandrijving is een opwindende nieuwe technologie omdat hiermee ruimtevaartuigen sneller, verder en misschien nog het meest efficiënt kunnen reizen dan elk ander momenteel beschikbaar voortstuwingssysteem.

Naast het toestaan ​​van ingenieurs om het ontwerp van het vaartuig te maximaliseren, stelt de technologie ruimtevaartuigen zoals Dawn in staat om de baan rond verschillende hemellichamen te betreden in tegenstelling tot minder precieze "flybys", zoals het geval was met eerdere verkennende missies zoals Voyager, die old-school gebruikten chemische voortstuwingsmechanismen.

Als we klaar zijn om aan dit volgende hoofdstuk in Dawn's missie te beginnen, laten we terugblikken op enkele van zijn verbazingwekkende prestaties tot nu toe.

1 Vesta Noordpool

Een blik op Vesta toen Dawn de asteroïde verliet. (Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / ID)



2 False-kleur Oppia-krater

Deze gemanipuleerde afbeelding toont details van de "Oppia" krater van Vesta die anders niet zichtbaar zou zijn.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA)



3 kraterclose-up

Deze close-up toont de rand van een zes-mijl krater op Vesta die wetenschappers "Canuleia" hebben genoemd.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / PSI / Brown)



4 Een Noir-opname van Vesta

Een mooi en dramatisch beeld.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA)



5 Kleurrijke Vesta

Deze samengestelde afbeelding met valse kleuren gebruikt verschillende kleuren om materialen op Vesta's oppervlak te markeren.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLAMPS / DLR / IDA)



6 Ceres volledig

Een afbeelding van Dawn's benadering van Ceres vanaf 238 km afstand.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA)



7 Ceres in beweging

Een animatie toont Ceres op 90 km afstand.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA / PSI)



8 mysterieuze heldere plekken

Een paar heldere glimmende vlekken op het oppervlak van Ceres hebben wetenschappers verbijsterd.

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA)



9 A Volledige rotatie

Naarmate Dawn Ceres nadert, heeft het een gedetailleerd beeld kunnen krijgen van het lichaam dat een volledige rotatie uitvoert (uiteraard via een time-lapse).

(Afbeelding tegoed: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA)



10 Ionenaandrijving

Het revolutionaire Ion Propulsion System van het ruimtevaartuig gebruikt een elektrische lading van zonne-energie om ionen in xenonatomen te versnellen. Deze technologie zorgt voor een veel efficiënter vaartuigontwerp dan een traditioneel chemisch voortstuwingssysteem ooit zou kunnen.