7 Bizarre frankenzakken die beter af zijn als ze dood zijn

In het begin kwamen personal computers als onderdelen die je zelf moest samenstellen (soms op het niveau van de elektronische componenten): geheugenkaarten, CPU-kaarten, moederborden, chassis, opslag, toetsenbord en beeldschermen, allemaal afzonderlijk verkocht.

Maar al snel begonnen complete computersystemen samen te voegen en kon je een volledig functionele machine kopen - soms met een geïntegreerd schijfstation, toetsenbord of monitor.

In het volgende decennium hebben fabrikanten de envelop gepusht en printers, cassettedrives, joysticks, akoestische modems en meer toegevoegd. Toen deze integraties te ver gingen, was het resultaat soms angstaanjagend, wat resulteerde in een vastgebout, patchwork-computeruiterlijk. Het is wat ik een FrankenPC noem.

Tegenwoordig zijn we gewend aan slanke, minimalistische machines (vooral dankzij Apple). Maar hoewel Apple in de jaren 70 en 80 pionierende eenvoud doorbracht, pionierden andere bedrijven met monsterachtigheid. Laten we teruggaan in de tijd en kijken wat we gelukkig hebben achtergelaten.

1 APF-verbeeldingsmachine (1979)

Wat dacht je van een gameconsole met een pc erop? Dat is precies wat u kreeg als u de APF Imagination Machine kocht, een thuiscomputer die bestond uit de APF-M1000-console die was aangesloten op de IM-1, een groot toetsenbord / luidsprekerstation met een ingebouwde cassettespeler (voor programmaopslag en retrieval). Als verbeeldingskrachtige computer en console deed de Imagination Machine het slecht op de markt. Maar het ziet er angstaanjagend uit. (Foto: APF)



2 DataBlocks A-II (1986)

Sommige fabrikanten waren niet tevreden met het maken van hun FrankenComputers alleen. Nee, ze lieten de klant het zelf doen, allerlei externe modules en add-ons vastschroeven totdat ze eindigden met een scheve toren van 'Puter zoals het DataBlocks A-II-systeem dat hier te zien is. Vooral bedoeld voor industriële controle en wetenschappelijke toepassingen, de A-II verdween ongeveer zodra het debuteerde. (Foto: DataBlocks)



3 Spectravideo SV-318 (1983)

Van al deze FrankenComputers is de Spectravideo SV-318 de meest esthetische. Het lijkt een goed idee om een ​​joystick in een computer te bouwen - totdat de joystick natuurlijk breekt. Dit low-end, inleidende lid van de eerste pc-lijn van Spectravideo werd de root van de latere MSX-standaard die in Japan in werking trad. (Foto: Spectravideo )



4 Access Matrix Access (1983)

Soms is een draagbare computer niet voldoende. De Access, een obscure machine uitgebracht door Access Matrix Corp. in 1983, omvatte een Epson MX80 dot-matrix printer en een akoestische connect telefoonmodem. Natuurlijk is dat een aanvulling op een CRT, twee schijfstations en een toetsenbord, die allemaal in één draagbaar pakket zijn samengevouwen. Geen wonder dat het 33 pond woog. (Foto: Access Matrix Corp.)



5 Canon NoteJet 486 (1993)

Cannons vreemd ogende NoteJet 486 valt op in de annalen van de rare geschiedenis van notebooks vanwege de geïntegreerde BubbleJet-printer (de handelsnaam van Canon voor zijn inkjetprinters) die drie pagina's per minuut afdrukte. Deze 7, 7-pond computer droeg ook een 9, 5-inch zwart-wit VGA-scherm en een 486 CPU voor ongeveer $ 2500. (En als je zo geneigd was, zou je ook dat leuke trackball-afstandsbediening-ding kunnen kopen.) (Foto: Canon)



6 IBM Instruments Computer System (1983)

Vergelijkbaar met het DataBlocks-systeem dat we eerder zagen, bloeide het IBM Instruments Computer System op een monsterlijke verzameling van modulaire onderdelen (soort zoals Voltron, maar minder geweldig) voor wetenschappelijk gebruik. Als dr. Frankenstein een heleboel dode computeronderdelen had opgegraven en aan elkaar had geschroefd, zou het er waarschijnlijk zo hebben uitgezien. (Foto: IBM)



7 IBM Convertible PC 5140 (1986)

Ah, die gekke IBM. Met de "modulaire horror" -benadering zou de IBM Convertible PC verschillende add-on modules kunnen gebruiken, zoals een thermische printer, een seriële poortadapter en een CRT-beeldschermadapter, die allemaal aan de achterkant van de machine werden vergrendeld. Als je klaar was, zou het systeem een ​​extra 7 centimeter langer en 8 pond zwaarder zijn. Het was vaak moeilijk om een ​​bureau te vinden waar zo'n beest in past. (Foto's: Steven Stengel)