Inhoudsopgave:
- 1 A View From Huygens
- 2 Titan's 'Nile River'
- 3 Titan vooraan
- 4 Een Polar Vortex
- 5 De Polar Vortex in beweging
- 6 Titan Noir
- 7 Sinaasappelsmog
- 8 glanzende titan
- 9 A Uitzicht vanaf het oppervlak
- 10 Uitzicht op het meer
- 11 Stuur de wolken in
- 12 Door de Haze
- 13 duinen van Titan
- 14 Sunglint op een koolwaterstofmeer
- 15 Een vriend voor Titan
Video: Titan, de grootste maan rond Saturnus | Strip The Cosmos (November 2024)
De grootste maan van Saturnus, Titan, is al lang een bron van fascinatie en vermoedens onder de astronomeratti ter wereld. Met zijn dikke, actieve atmosfeer en organisch-rijke chemie, wordt Titan door velen gezien als een toonaangevende kandidaat voor het herbergen van een vorm van inheems buitenaards leven.
Titan is inderdaad beschreven als een bevroren versie van de aarde voordat het leven (zoals we het kennen) zuurstof in de atmosfeer begon te brengen. Een van de meest veelbelovende eigenschappen van de maan is echter dat het het enige bekende hemellichaam ter wereld is dat vloeibare lichamen op het oppervlak heeft.
Natuurlijk zijn deze "meren" niet zoals die we hier op aarde hebben. In plaats van water zijn de meren van Titan gevuld met vloeibaar methaan en ethaan (dat wil zeggen aardgas, dat de ijskoude oppervlaktetemperaturen van de maan vloeibaar kunnen houden). De exacte oorsprong van deze lichamen - waaronder rivieren, meren en zelfs uitgestrekte zeeën die honderden kilometers overspannen - wordt slecht begrepen. Maar nu - met de hulp van de Cassini-sonde, die zijn meerjarige missie rond Saturnus voortzet - beginnen wetenschappers wat diepgang te maken in de aard van deze Titaniaanse visgaten.
In het bijzonder hebben wetenschappers zich lang afgevraagd welk proces heeft geleid tot de depressies waar de meren zich mochten verzamelen. Een nieuw gepubliceerde studie geproduceerd door NASA en de European Space Agency (ESA) stelt dat ze werden gevormd door oplosbare oppervlaktesteen.
Het papier vergelijkt de meren van Titan met "karstische landvormen" die op aarde worden gevonden, dat wil zeggen zinkgaten gevormd wanneer water langzaam oppervlaktestralen zoals kalksteen of gips oplost. In het geval van Titan wordt gedacht dat de depressies worden veroorzaakt door de vloeibare koolwaterstoffen die het vaste organische materiaal eromheen eroderen.
Volgens Thomas Cornet van de ESA die aan het papier heeft bijgedragen, vinden deze processen veel langer plaats dan op aarde. "We hebben de erosiesnelheden van organische stoffen in vloeibare koolwaterstoffen op Titan vergeleken met die van carbonaat- en verdampingsmineralen in vloeibaar water op aarde, " zei hij. "We ontdekten dat het ontbindingsproces op Titan ongeveer 30 keer langzamer verloopt dan op aarde vanwege de langere duur van het jaar van Titan en het feit dat het alleen regent tijdens de zomer van Titan. Niettemin geloven we dat ontbinding een belangrijke oorzaak is van landschapsevolutie op Titan en zou de oorsprong van zijn meren kunnen zijn."
Zoals eerder vermeld, komen veel van de gegevens in dit document met dank aan de Cassini-sonde, die al meer dan tien jaar plichtsgetrouw Saturnus, zijn ringen en vele (soms zeer vreemde) manen bestudeert. In 2005 implementeerde Cassini de Huygens-lander op het oppervlak van Titan, wat de eerste succesvolle landing in het buitenste zonnestelsel markeerde. Hoewel de kortstondige lander en de nog steeds functionerende sonde veel onschatbare wetenschappelijke gegevens hebben opgeleverd, hebben ze ook geleid tot adembenemende beelden. Klik door onze diavoorstelling van enkele van de beste opnamen van Cassini-Huygens van Titan.
1 A View From Huygens
Dit beeld is een van de opnamen die de Huygens-sonde tijdens zijn afdaling in 2005 op Titan kon terugbrengen.( Credit: ESA / NASA / JPL-Caltech / University of Arizona )
2 Titan's 'Nile River'
Een actief riviersysteem gevangen door Cassini in 2012.( Credit: NASA / JPL-Caltech / ASI )
3 Titan vooraan
Dit "natuurlijke kleur" beeld toont de eeuwig oranje-wazige maan met zijn ouderplaneet op de loer op de achtergrond.( Credit: NASA / JPL-Caltech )
4 Een Polar Vortex
Deze opname toont een actieve swirly polaire vortex in de atmosfeer.( Credit: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute )
5 De Polar Vortex in beweging
Deze animatie combineert verschillende afbeeldingen van een verre flyby uit 2012 om een geanimeerde GIF van een polaire atmosferische draaikolk te maken.( Credit: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute )
6 Titan Noir
Deze afbeelding toont de ringen van Saturnus dwars door een weergave van de halve maan van Titan.( Credit: NASA )
7 Sinaasappelsmog
Meestal is Titan bedekt met oranjeachtige nevel, die het oppervlak bedekt.( Credit: NASA / JPL / Space Science Institute )
8 glanzende titan
Deze afbeelding toont een beetje reflectie van de wolkentop van Titan.( Credit: NASA / JPL / University of Arizona / DLR )
9 A Uitzicht vanaf het oppervlak
Een close-up beeld van het oppervlak van Titan zoals vastgelegd door de Huygens-lander.( Credit: ESA / NASA / JPL / University of Arizona )
10 Uitzicht op het meer
Een close-up beeld van de oceanen en meren op het oppervlak van Titan zoals vastgelegd door radar in 2006.( Credit: NASA / JPL / Space Science Institute )
11 Stuur de wolken in
Dit beeld dat Cassini in januari van dit jaar maakte, toont enkele koolwaterstofmeren van Titan en onregelmatige wolken.NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute
12 Door de Haze
Deze samengestelde afbeelding maakt gebruik van Cassini's mapping spectrometers om door de nevel naar het oppervlak van Titan te turen.NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute
13 duinen van Titan
De donkere gebieden in deze afbeelding tonen enkele van de enorme koolwaterstofzandduinen op het oppervlak van Titan.NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute
14 Sunglint op een koolwaterstofmeer
Dit "bijna-infrarood" kleurenbeeld toont een weerspiegeling van de zon op een koolwaterstofmeer dat "Kivu Lacus" wordt genoemd.NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute
15 Een vriend voor Titan
Deze prachtige afbeelding in ware kleuren toont de rotsachtige mede-maan Rhea van Titan op de voorgrond.NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute