Team Fort 2 (voor pc) review & waardering

Valve's Team Fortress 2 (TF2) is nu meer dan tien jaar oud - een eeuwigheid qua ontwikkeling van videogames. De basis gameplay-structuur van TF2 blijft verrassend relevant, maar de implementatie en mechanica doen veel afbreuk aan de ervaring. Veel moderne pc-games, en vooral die van het teamgebaseerde first-person shooter (FPS) -genre, hebben sindsdien de formule van TF2 verbeterd door de gameplay te stroomlijnen en meer dwingende redenen te creëren om wedstrijd na wedstrijd terug te keren. Hoewel TF2 gratis is om te spelen, kan de aanwezigheid van microtransacties ook aanmatigend zijn.

TF2 is de beroemde multiplayer FPS die voor het eerst werd uitgebracht door Valve in 2007. Zijn debuut gaat vijf jaar eerder dan Valve's andere, meer realistische multiplayer FPS, Counter-Strike: Global Offensive (CS: GO) vooraf. Naast CS: GO zijn moderne titels zoals Blacklight: Retribution, Overwatch en Rainbow Six Siege allemaal minstens een deel van hun succes te danken aan TF2. Team Fortress 2 ontvangt nog steeds inhoudsupdates, waaronder de Jungle Inferno-update uit 2017 die verschillende nieuwe kaarten en items heeft toegevoegd. Helaas ging Jungle Inferno niet zo ver als CS: GO's Panorama-update, die het menu van die game en enkele kaarten ten goede verbeterde. Ik hoop dat Valve een vergelijkbare update voor TF2 plant.

Aan de slag met Team Fortress 2

Zoals gezegd is TF2 voor iedereen gratis te spelen. Spelers kunnen echter upgraden naar premium TF2-accounts door aankopen te doen in de virtuele winkel van de game. Premium-gebruikers krijgen 300 backpack-slots voor het opslaan van items (gratis accounts krijgen er slechts 50); toegang tot alle itemtypen; en volledige mogelijkheden voor knutselen, ruilen en schenken. Al het andere is hetzelfde tussen de twee accounttypen. Je kunt het spel downloaden via Steam voor Windows-, macOS- en Linux-apparaten. Zoals met veel andere Steam-spellen, ondersteunt TF2 Steam-prestaties en Steam-ruilkaarten.

De pictogrammen in het hoofdmenu gebruiken een blokachtige stijl die overeenkomt met de algehele esthetiek van het spel, maar de lay-out is verspreid. De optie Zoek een spel bevindt zich bijvoorbeeld helemaal in de rechterbovenhoek en valt niet op. De onderste balk zit boordevol generieke pictogrammen, die gewoon toevoegen aan de rommel. Dit heeft niet noodzakelijkerwijs invloed op de ervaring op lange termijn, omdat je leert waar je naartoe moet om daadwerkelijk aan een wedstrijd deel te nemen, maar het is niet erg plezierig om te gebruiken. Vooral voor nieuwkomers kan de slechte organisatie van elementen ervoor zorgen dat ze belangrijke functies missen.

Hoewel er zowel casual als competitieve matchservers zijn, merk je op dat TF2 niet enorm is in de esports-scene. De ranglijst (59) ligt ver onder die van CS: GO (2), Fortnite (5), Overwatch (9) en PlayerUnknown's Battlegrounds (PUBG) (11) volgens de Esports Earnings ranglijst.

Matchen en personages voor meerdere spelers

Wedstrijden worden voornamelijk opgesplitst in informele en competitieve zaken, met extra opties voor Mann vs. Machine (een wedstrijdtype voor zes spelers, speler versus omgeving), communityservers en trainingsoefeningen. Kernspelmodi bevatten alle klassiekers die je mag verwachten, zoals Aanval / Verdediging, Capture the Flag, Control Points, King of the Hill en Payload. Voor deze beoordeling bracht ik het grootste deel van mijn tijd door in Control Points en Payload-wedstrijden, waarin je respectievelijk vecht om verschillende punten op de kaart te besturen en een kar naar vijandelijk gebied probeert te verplaatsen voordat de tijd om is.

Je selecteert een personage nadat je aan een wedstrijd hebt deelgenomen en je kunt op elk moment tijdens een respawn wisselen. TF2's cast van negen speelbare personages in TF2 valt uiteen in drie klassen: Offense, Defense en Support. In wedstrijden worden spelers verdeeld in twee teams: RED (Trusted Excavation & Demolition) en BLU (Builders League United).

Ter vergelijking heeft Overwatch onlangs zijn line-up van 29 helden vereenvoudigd in drie categorieën (minder dan vier): Schade, Tank en Ondersteuning. Naast de grotere pool van speelbare personages, zijn de helden van Overwatch genuanceerder in termen van individuele vaardigheden. Als gevolg hiervan vereist het effectief aanvallen en verdedigen tegen vijanden meer strategie, waardoor het spel aantrekkelijker wordt.

Het personage dat je kiest, moet afhangen van je huidige doel. Ik heb het grootste deel van mijn tijd in de game doorgebracht als Scout (Offense) en Heavy (Defensie). Scouts bewegen snel en gebruiken een jachtgeweer als hoofdwapen. Natuurlijk doet deze spelersklasse niet heel veel schade, maar je kunt zeker een eenzame vijand uitschakelen op een veroveringspunt of vijanden op afstand houden als je mobiel en nauwkeurig blijft. De traag bewegende Heavy-klasse daarentegen kan tonnen schade aanrichten en opzuigen. De klasse Heavy is het meest nuttig voor het verdedigen van punten of het doorbreken van rijen vijanden. Ik had het meest plezier in het spelen als de Pyro-klasse en het gebruik van de vlammenwerper. Het is misschien niet de meest effectieve keuze, maar in informele modi is dat niet echt belangrijk.

Multiplayer-gameplay

In ongedwongen wedstrijden bestaan ​​teams meestal uit 12 spelers, waardoor het moeilijk is om de bewegingen van alle anderen te coördineren en bij te houden. Er zijn ook geen limieten aan het aantal spelers dat een bepaalde klasse in casual wedstrijden kan spelen, wat kan leiden tot onbalans van het team. Het resultaat is meer chaotische gameplay dan andere titels. Dat gezegd hebbende, in de wedstrijden die ik speelde, kwamen enkele basisstrategieën naar voren. Artsen en technici kwamen bijvoorbeeld vaak samen rond gebieden met een hoge waarde, zoals controlepunten of de nuttige lading. Concurrerende modi hebben echter kleinere teamgroottes en klassenlimieten, wat meer teamwerk zou moeten aanmoedigen.

Als je net begint, zul je waarschijnlijk meerdere keren sterven tijdens een ronde. Respawns duren 15 seconden, wat een eeuwigheid in het spel lijkt, maar je hebt tenminste de optie om je personageklasse te veranderen terwijl je wacht. Je kunt ook schakelen tussen de perspectieven van andere spelers of het wedstrijdscorebord bekijken. Dit moet allemaal bekend klinken voor iedereen die de afgelopen jaren een multiplayer-game heeft gespeeld. Deze elementen laten zien hoeveel van de kernelementen van TF2 leven in moderne games.

De multiplayer-community van TF2 heeft me tijdens het spelen een beetje op de zenuwen gezet. Ik dempte bijna onmiddellijk na het toetreden de stem van het spraakkanaal, maar zelfs de tekstchat was gevuld met rommelcommentaar of gewoon irritante spelers. Tijdens de opwarmperiode voor één wedstrijd vroeg een speler bijvoorbeeld herhaaldelijk hoe hij taunts in het spel kon gebruiken via de voicechat, realiseerde zich vervolgens dat niemand om hem gaf en nam vervolgens zijn toestand mee naar de tekstchat. Er is een prima gedeelte met bedieningselementen in het menu Instellingen met een klik op de knop, dus dit geklets was helemaal niet nodig.

Dit probleem komt veel voor bij de meeste spellen voor meerdere spelers. Tenzij u met vrienden speelt of toevallig een samenhangend team vindt, is het het beste om voicechat uit te schakelen en tekstchat te negeren. Geloof me, je zult niets belangrijks missen, vooral omdat TF2, in mijn ervaring met het spelen van informele wedstrijden, niet het niveau van teamcoördinatie vereist of aanmoedigt dat andere games doen.

Mechanica en geluid

Simpel gezegd, de mechanica van TF2 voelt niet precies. Beweging is glad en het is moeilijk om behendig vijandelijk vuur te ontwijken of precies te landen waar je wilt wanneer je bijvoorbeeld van een platform springt. Wapens missen ook gewicht en zijn lastig om te richten. Net als bij Fortnite is het elimineren van een vijandelijke TF2-speler eerder een kwestie van geluk dan van vaardigheid. In wezen, als je een vijandelijke speler ziet en eerst je wapen richt, kom je waarschijnlijk levend uit een ruzie. De kloof tussen de wapenbehandeling van TF2 en die van CS: GO's is bijvoorbeeld meteen duidelijk, ondanks dat het Valve-spellen zijn.

Het geluidsontwerp van de game is prima, maar niet uitzonderlijk. Wapens klinken over het algemeen helder en duidelijk en het geratel van de speler vult de omgeving. De muziek past ook goed bij de actie en thema's van het spel. Chat van andere spelers klinkt een beetje onleesbaar, maar dat is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat die spelers microfoons en headsets van slechte kwaliteit gebruiken.

Progressie en microtransacties

Progressie in TF2 lijkt erg op die van andere multiplayer-spellen. Je verdient punten door goed te presteren in wedstrijden en je rang stijgt nadat je een bepaald aantal punten hebt verdiend. Naarmate je rang stijgt, ontgrendel je items. Je kunt ook beloningen ontvangen door contracten te voltooien. Dit zijn vooraf ingestelde prestaties waar je naar toe werkt tijdens wedstrijden. Deze zijn vergelijkbaar met de Assignments-monteur van Battlefield V.

TF2 heeft een robuust item en een cosmeticawinkel. Je verdient en ontgrendelt sommige items via gameplay, maar andere items kosten echt geld. Te kopen items zijn wapens, cosmetica, bundels, kaarten en beschimpingen (korte animaties die je kunt gebruiken om vijanden te irriteren). De meeste cosmetica zijn van toepassing op alle karakterklassen, maar sommige wapens zijn alleen voor specifieke groepen. Cosmetica kan enorm variëren. Op een gegeven moment heb ik bijvoorbeeld een hoed ontgrendeld naar het titulaire personage in het Indodegame Octodad. Het duurste pakket dat ik zag (een reeks cosmetica en artikelen voor elke klasse) kostte maar liefst $ 249, 99.

Ik vind niet dat microtransacties een rol moeten spelen in een game, maar de industrie is het duidelijk niet eens met die mening. Dat gezegd hebbende, microtransacties zijn tenminste aanvaardbaar als ze puur cosmetisch zijn. Met Team Fortress 2 kunnen spelers wapens kopen met verschillende vaardigheden dan die standaard beschikbaar zijn voor spelers. Toegegeven, deze wapens kunnen de gameplay niet helemaal verstoren, maar het leidt nog steeds tot zorgen over de wapenbalans tussen klassen.

Daarnaast zijn er andere mechanismen voor het afbreken en bewerken van items die je verzamelt en ruilt met andere spelers. Je hoeft je niet in deze mechanica te verdiepen, maar als je lang genoeg speelt, zul je waarschijnlijk genoeg items in je rugzak verzamelen om iets nuttigs te bouwen.

Afbeeldingen en effecten

TF2's personages en omgeving worden gekenmerkt door een blocky, cartoon-esthetiek. Kaartlay-outs voelen onderscheidend aan, maar de omgevingen en karaktermodellen missen details. Ik speelde bijvoorbeeld verschillende wedstrijden op woestijnlocaties en vond het erg moeilijk om onderscheid te maken. Ik heb een paar van de andere kaarten in de offline modus doorgenomen om een ​​gevoel voor ze te krijgen, en hoewel de omgeving en thema's zeker anders zijn, voelde de omgeving nog steeds overweldigend verlaten. De kaart aan het meer bevat bijvoorbeeld palmbomen en het allerbelangrijkste meer in de verte, maar de speelbare omgeving was stijlloos. Hetzelfde geldt grotendeels voor de recentere Mercenary Camp-kaart, hoewel deze weliswaar beter uitziet dan de meeste andere kaarten.

Een deel van het probleem is een gebrek aan interactiviteit. Natuurlijk zijn een paar kaartobjecten vernietigbaar, maar verder is er niet veel om downtime in te nemen. Enkele voorbeelden van goede interactiviteit zijn de kippen die rond een paar CS rennen: GO's kaarten en de vernietigingseffecten in de kaarten van Overwatch; wanneer je bijvoorbeeld op zakken popcorn schiet, vliegen individuele korrels overal naartoe.

TF2's karakterontwerpen hebben ook niet opgehouden. Speelbare personages zien er eentonig uit vergeleken met die normen die door recentere games zijn vastgesteld. De helden van Overwatch zijn bijvoorbeeld duidelijk, levendig en visueel aantrekkelijk. Hoewel de karakteraanpassingen van TF2 vergelijkbaar zijn met die in Fortnite, zien de ontwerpen van laatstgenoemde er natuurlijker uit in termen van uitdrukkingen en beweging.

Het vergelijken van TF2 met Fortnite en Overwatch is niet bepaald eerlijk, gezien het tijdsverschil tussen de releases van deze titels, maar het grote verschil is een indicatie van hoeveel vooruitgang er de afgelopen tien jaar is geboekt bij videogames. Deze problemen breken het spel niet, maar spelers zijn het aan zichzelf verplicht om tijd door te brengen met games die een hogere productiekwaliteit hebben.

Team Fortress 2 PC-vereisten

Team Fortress 2 is geen belastende game en je hoeft geen gloednieuwe gaming-desktop te kopen voor de beste ervaring. Aanbevolen specificaties specificeren alleen een Intel Pentium 4 3, 40 GHz of AMD Athlon 64 3400+ CPU, een AMD Radeon X800 GTO of NVIDIA GeForce 6800 GPU, 1 GB RAM en 5 GB schijfruimte. De Dell Inspiron 5675 gaming-pc die ik heb gebruikt voor het testen, bevat een Radeon RX580 GPU en Ryzen 1700X CPU met 32 ​​GB RAM.

Zoals verwacht had ik geen problemen om de game soepel te laten verlopen op de hoogste detailniveaus. Ik heb in-game framesnelheden gemeten met behulp van FRAPS en ontdekte dat mijn pc de actie consistent ongeveer 100 frames per seconde (FPS) hield. Dat gezegd hebbende, schopte de game me soms terug naar mijn bureaublad toen ik aan een multiplayer-wedstrijd meedeed, waardoor het moeilijk was om terug te keren naar het actieve venster. Setuptijden voor wedstrijden zijn ook langer dan ik gewend ben voor andere moderne multiplayer-games, zelfs die zoals PUBG of Fortnite, waarbij meerdere keren meer spelers zijn betrokken.

Tijd voor Team Fortress om met pensioen te gaan

Team Fortress 2 is een van de bepalende titels in het teamgebaseerde FPS-genre, maar relatieve nieuwkomers in het genre, met name Overwatch, overtreffen het in gameplay, visuals en de plezierfactor. Zelfs Valve's andere multiplayer FPS, Counter-Strike: Global Offensive, is relevanter gebleven, gezien de recente visuele revisie, de overgang naar een gratis te spelen structuur en de nieuwe Battle Royale-spelmodus. Het is niet nodig om te beginnen met het spelen van TF2 als je dat nog nooit hebt gedaan, en huidige spelers moeten de sprong naar nieuwere (en betere) titels maken.