Sony mdr-1r recensie en beoordeling

Sony's uitstapjes naar koptelefoons zijn de laatste tijd vaak gericht op versterkte bas, of zelfs co-branding met televisieshows (zoals de X-factor), dus het is verfrissend om een ​​no-nonsense paar van hoge kwaliteit te zien, zoals de MDR-1R. Voor $ 299, 99 (direct) is het geprijsd voor serieuze muziekliefhebbers, en zijn geluidssignatuur, met krachtige maar toch verfijnde basweergave en heldere hoge tonen, stelt niet teleur. Het ontwerp is visueel aantrekkelijk, goed geconstrueerd en comfortabel en bevat doordachte functies zoals afneembare kabels. Er zijn hier geen lelijke verrassingen: de MDR-1R vervormt niet bij topvolumes en leunt ook niet te zwaar ten gunste van diepe bassen.

Ontwerp

Het ontwerp van de MDR-1R is sierlijk, met de eenvoudige zwarte matte, glanzende metaalkleurige oppervlakken en luxueus ogend gevoerd leer, allemaal gecombineerd om een ​​klassiek decor te creëren voor het vertrouwde Sony-logo. Een vleugje felrood wordt gebruikt op de oorschelpen en het verhoogt het uiterlijk van statig naar koel. Als er een klacht is, is het alleen dat sommige materialen een beetje goedkoop aanvoelen voor een model van deze prijs - maar ze zien er niet goedkoop uit en ze werken perfect.

De hoofdband is bijvoorbeeld niet alleen goed opgevuld en uiterst comfortabel, maar het afstellen is een ongewoon soepel en sierlijk proces - het is eenvoudig om met de klik-klikken de juiste maat te krijgen en te houden. Even comfortabel zijn de oorkussens (rond het oor), die bijna als kussens aanvoelen. Door de scharnierpunten boven de oren past de hoofdtelefoon nog beter en past hij zich aan de vorm van uw hoofd aan. De hoofdtelefoon kan ook plat worden neergeklapt voor eenvoudiger in- en uitpakken.

Dat de kabel, die op het linkeroor wordt aangesloten, afneembaar is, voegt waarde toe aan de MDR-1R - maar de opname van twee kabels, één met een inline microfoon en afstandsbediening - maakt de hoofdtelefoon nog verder gestold als een solide investering. Omdat kabels vaak het eerste deel van de hoofdtelefoonvergelijking zijn die na verloop van tijd defect raken, is het een geldbesparing om ze te kunnen verwisselen in plaats van de hele eenheid te vervangen of ter reparatie op te sturen.

De helderheid van de oproep is solide genoeg - de microfoon vangt stemmen goed op en de hoofdtelefoon blokkeert een beetje omgevingsgeluid (passief), waardoor duidelijkere gesprekken mogelijk zijn. Maar dit is cellulaire audiokwaliteit waar we het over hebben, dus verwacht niet dat het fantastisch klinkt.

Samen met de twee kabels wordt de MDR-1R geleverd met een beschermende draagtas met trekkoord. Verrassend genoeg is er geen 1/4-inch hoofdtelefoonaansluiting-adapter voor stereo's en pro-gear, noch is er een adapteraansluiting voor luchtvaartmaatschappijen. Deze uitzonderingen op een paar deze prijzig zijn vervelend, maar als je ze nodig hebt, kan het probleem gemakkelijk worden verholpen bij een Radio Shack voor goedkoop.

Prestatie

Bij de beste (en onveilige) luistervolumes reproduceert de MDR-1R diepe bas effectief en netjes - er is geen vervorming op de met sub-bas beladen "Silent Shout" van The Knife, en voor deze prijs zou er geen moeten zijn. De handleiding beweert dat het frequentiebereik van de MDR-1R 4Hz tot 80kHz is, wat sommige audiofielen ongetwijfeld zal doen snikkelen - typische volwassen menselijke oren komen bovenaan in het high-end van het frequentiespectrum overal van 15-20kHz, afhankelijk van de luisteraar, dus we moeten gewoon Sony's woord geloven dat deze koptelefoon 60.000 Hertz verder reikt dan de grenzen van het menselijk gehoor.

Zelfs het lage gedeelte van het bereik van de MDR-1R is ongewoon laag - het is niet erg gebruikelijk om een ​​paar dip onder 10Hz te zien in het rijk van de subwoofer-basrespons, maar deze hoofdtelefoon reproduceert blijkbaar sub-basfrequenties helemaal tot 4Hz. (Je hebt een veel betere kans om die frequenties te horen dan die rond 80 kHz zweven.)

Deze potentieel dubieuze claims moeten de serieuze luisteraar echter niet afschrikken - de MDR-1R heeft een robuuste, maar toch verfijnde basweergave. Als het inderdaad helemaal tot 4Hz gaat, doet het dit zonder de bas onnodig een boost te geven boven verstandige grenzen. Er is misschien meer bas dan iemand die op zoek is naar een vlakke respons, maar dit is absoluut geen buitensporig basversterkt paar.

Op de "Drover" van Bill Callahan zorgt de MDR-1R voor een ideale balans tussen de lage frequenties, hoge middentonen en hoge tonen. De vocalen van Callahan op dit nummer kunnen gedempt klinken op een baszwaar paar dat onvoldoende hoge tonen mist, of overdreven sibilant op een paar dat de hoge middentonen en hoge tonen teveel aanpast. Hier hebben zijn unieke baritonzang een gladheid en een rand tegelijk, terwijl het drummen een mooi beetje low-end boost krijgt zonder te dreigen de aandacht te vestigen.

Op "No Church in the Wild" van Jay-Z en Kanye West is de aanval van de kick-drumlus voldoende high-mid aanwezig om punchy te klinken, terwijl de sustain wordt afgerond door de soepele lage-frequentierespons van de MDR-1R. De sub-bas synth hits die dit nummer een onheilspellend gevoel geven, worden hier nauwkeurig overgebracht - niet overdreven versterkt zodat de mix uit balans klinkt, maar zeker met wat toegevoegde oomph. Zowel Callahan's als deze track hebben misschien baat gehad bij de minste boost in de hoge middentonen, om een ​​extra beetje scherpte aan de zang toe te voegen en aan de percussie te snappen - maar dit is nitpicking. De MDR-1R klinkt behoorlijk fantastisch.

Op klassieke nummers, zoals 'The Chairman Dances' van John Adams, hebben de hogere registerreeksen al voldoende high-mid crispness om voor zichzelf te zorgen. De lagere registerreeksen krijgen een mooie, subtiele boost, waardoor een gevoel van diepte aan de mix wordt toegevoegd. De enorme drumhits aan het einde, die komisch onnatuurlijk kunnen klinken op een hoofdtelefoon met zware bassen, klinken hier groot en intens, zonder een rijk van nep-mega-bas te wagen. De MDR-1R past met andere woorden heel goed bij klassieke muziek.

Als je in deze algemene prijsklasse kijkt, en je wilt die extra basdiepte die de regeerde geluidssignatuur van de MDR-1R mist, dan heb je opties. De goedkopere Denon Urban Raver AH-D320 en de SMS Audio Street van 50 DJ bevatten beide gezonde, versterkte laagfrequente wallops.

Als je gewoon andere vergelijkbare opties in dit bereik wilt verkennen, verschuift de Yamaha PRO 400, die de dingen niet zo intens verhoogt, de focus naar de middentonen. De stijl is niet zo stijlvol als die van de MDR-1R, maar qua geluid zijn de paren vergelijkbaar. Als je een lokale elektronicawinkel hebt die het kan laten gebeuren, is het misschien de moeite waard om een ​​rechtstreekse vergelijking te maken om te zien welke je het meest bevalt, omdat het op dit moment om persoonlijke smaak gaat en niet om de algehele kwaliteit. En als al deze paren buiten je bereik vallen, overweeg dan de uitstekende, Editors 'Choice Sennheiser HD 558, een sonisch wonder voor een prijs van minder dan $ 200.

Met $ 300 levert de Sony MDR-1R krachtige audio met focus op de algehele balans. Het zou een beetje meer high-mid aanwezigheid kunnen gebruiken, en basliefhebbers zullen wensen dat er meer low-end boosting was, maar de geluidssignatuur komt in de buurt van het audiofiele ideaal van vlakke respons, zonder bas aanwezigheid uit het raam te gooien. Er is geen vraag of dit een hoofdtelefoon van hoge kwaliteit is; het is alleen of hun geluidssignatuur is wat u zoekt.