Video: Monaco - What do you want from me (November 2024)
Laten we met dit plan gaan totdat we de hoek omdraaien
Wanneer je als onderdeel van een groep werkt, kan het snel uit de hand lopen, en het is gemakkelijk om te miffen naar teamgenoten die je methodische, stiekeme plan verknoeien. Je kunt situaties tegenkomen waarin je klaar bent om te ontsnappen, maar er is die achterblijvende teamgenoot die altijd moet worden gered. Solo spelen is absoluut moeilijker, maar je kunt er alles aan doen als je de voorkeur geeft aan een compromisloze, heimelijke aanpak
Monaco wordt een orkest van snelle planning en reageert op spontane wendingen. Een kamer heeft misschien twee moeilijk te vermijden laseralarmen, maar als je voorbij de bewaker in de foyer kunt komen, kun je vanaf de andere kant langs die lasers binnenkomen, waardoor je een vermomming krijgt die het rondsluipen door patrouilles gemakkelijker maakt. De niveaus zorgen voor een redelijk niveau van creativiteit: het is geen puzzelspel, maar je kunt snel de perfecte overval plannen met vrienden. Je uitrustingsstukken variëren van handige gadgets tot een paar geweren: het is mogelijk om naar binnen te gaan, schietgunsten (elke persoon kan één wapen dragen), maar je schoten zijn beperkt. Begin een gevecht, en de jaren 1920 ragtime piano neemt in tempo toe, wordt levendig en waanzinnig.
Monaco heeft veel unieke charme, omdat het de moderne Elf-achtige thema's van Ocean verbindt en opknapt via een filmfilter uit het zwart-wit-tijdperk. De engine van het spel verwerkt perfect de zichtlijn en de geluidsbenadering. Kolommen blokkeren het zicht en de zichtmatrixen worden dynamisch aangepast, dus als u een bewaker ziet wiens gezicht naar u is gericht, kan hij u ook zien. Kom in een ventilatieopening, en hoewel je niets kunt zien, hoor je voetstappen en toont het spel voetafdrukken bij jou in de buurt. Het spel tussen de grijze, geschetste kaart en de kleurrijke tunnels van visie ziet er indrukwekkend uit in actie. De art direction, gekoppeld aan delicate en hyperpianosegmenten van Austin Wintory (van Journey roem), past in de gameplay als een dief handschoen.
Je laatste vice
Monaco loopt als een realistische stealth-game zonder de gameplay te veel te belasten. Het is een beetje dom dat vier volwassen mensen zich perfect kunnen verbergen in een enkele plant of een struik, soms niet ver van nieuwsgierige bewakers, maar Monaco heeft dat nodig om te voorkomen dat het een nauwgezet, methodisch spel is dat veel plezier zou afschrikken co -op spelen. Het vervullen van acties is een vreemde voldoening: misschien is het die klik van een slot, misschien is het de responsiviteit van strakke bedieningselementen, maar de game geeft een bevredigend gevoel. Dread vult je terwijl je wacht tot de ronde cirkel boven je hoofd is voltooid en op het nippertje wegkomt. Of misschien zet je het alarm af, zodat je de munten verwoed begint te pakken en je een weg naar de busjes buiten schiet. Het is een spel dat delicate planning beloont en tegelijkertijd haken en ogen naar je gooit om je te laten improviseren. Het is echter jammer dat, omdat de latere niveaus zo dicht zijn bij bewakers en burgers, de gameplay soms afdaalt in een hectische reeks van het grijpen van een paar munten, tonnen bewakers waarschuwen, verbergen en herhalen totdat alle buit is verdwenen.
Het is al een tijdje geleden dat we een heimelijk heist-spel hebben gezien, en er is geen coöpspel voor 4 spelers zoals Monaco. Voor de lage prijs van $ 14, 99 is het gewoon te goed om te laten liggen, omdat er veel inhoud is. Monaco heeft de coöp-formule omlaag: het is gemakkelijk om erin te springen en complex genoeg om urenlang sluipen en stelen binnen te halen. Met veel Franse charme en een nieuw ontwerp dat stealth werkt, is Monaco misschien wel de coöperatieve ervaring van het jaar.
