Marshall monitor review & beoordeling

Er zijn ook verwijderbare audiofilters onder de afdekkingen van de stoffen grille in de oorschelpen. Het verwijderen is eenvoudig - net als het vervangen van de oorkussens, die magnetisch zijn bevestigd. (Meer over de filters in een beetje.)

De inline-afstandsbediening is van het type met één knop - niet ideaal, vooral niet voor een paar van $ 200, maar het werkt. U kunt oproepen beantwoorden, spelen en pauzeren, nummers overslaan, maar er is geen manier om het volume aan te passen. (En dus geen manier om deze naar 11 te laten gaan.) Oproephelderheid via de inline-microfoon is duidelijk genoeg zodat uw partner u aan de andere lijn kan horen.

Een zwart canvas draagtasje met trekkoord is inbegrepen, maar van alle koptelefoons waarvan ik zou verwachten af ​​te wijken met een ¼-inch adapter voor grotere jacks, een bedrijf dat zijn ontwerpen baseert op versterkers voor gitaren (met ¼-inch ingangen) is dat niet een van hen. Het zou leuk geweest zijn om te hebben, maar ze zijn goedkoop en gemakkelijk aan te schaffen bij Radio Shack en elders.

Prestatie

Op topvolumes op tracks met serieuze sub-basinhoud, zoals de "Silent Shout" van het mes, flirt de Marshall Monitor met vervorming maar geeft nooit toe. De hoofdtelefoon kan het gevoel hebben dat hij enorm trilt, maar de audio-levering is nog steeds schoon, en behoorlijk krachtig. De intense kick-drumlus op dit nummer krijgt een flinke laagfrequente boost. Bij hoge volumes klinkt het alsof de monitor een club-grootte subwoofer inpakt. Bij gematigde volumes is het slechts een krachtige lage frequentie responscurve - niet overdreven, maar zeker niet het soort platte respons dat de typische audiopurist zoekt.

Maar de monitor heeft een valstrik in petto - of, letterlijk, in zijn oorkussen. De hoofdtelefoon wordt geleverd met filters onder de kledingroosters voor de chauffeurs. De filters dempen de hoge frequenties enigszins, en Marshall maakt deze filters opzettelijk verwijderbaar. Met hen erin, heeft Bill Callahan's stem op "Drover" nog steeds een beetje hoge tonen, maar het zijn de lage frequenties in zijn baritonbezorging die het meest opvallen - en hetzelfde geldt voor het zware drumwerk op de achtergrond, dat dichter bij de voorgrond komt van de mix met de basversterking.

De kick-drumlus op "No Church in the Wild" van Jay-Z en Kanye West mist de knapperige aanval die het helpt op te vallen in de mix, waardoor een groot deel van het luchtruim wordt afgestaan ​​aan de sub-bas synth-hits die de beat accentueren. De zang op dit nummer is ook minder helder en van te voren dan ik de voorkeur geef.

Dat is echter met de filters erin - verwijder ze en we hebben een geheel nieuwe geluidssignatuur! De diepe bas is er nog steeds, maar nu zijn de vocalen helderder, helderder en de aanval van de kick-drumlus is veel meer high-mid aanwezig. De stem van Bill Callahan op het vorige nummer wordt ook helderder en helderder, net als het gitaargeluid en het drumwerk. Ik denk dat je kunt zien aan welke modus ik de voorkeur geef - zonder filters is een helderder, maar nog steeds met bas versterkt geluid.

Op klassieke nummers zoals John Adams 'The Chairman Dances' is het meer een gooi. Zonder filters schijnen de hogere registersnaren en percussie ongebreideld in de mix, terwijl de lagere registerinstrumenten minder basversterking krijgen dan instrumenten in de vorige genres. Plaats de filters erin en het gegrom van het koper is minder helder en intens en de instrumenten van het lagere register lijken een prominentere plaats in de mix in te nemen, of staan ​​op zijn minst dichter bij de hogere registerreeksen en percussie. De drum hits aan het einde worden behoorlijk zwaar versterkt in de diepe dieptepunten - maar ze slagen erin te voorkomen dat ze te onnatuurlijk klinken, en ze klinken op deze manier met de filters in of uit. Ik heb waarschijnlijk nog steeds de voorkeur aan de filters, maar dat is echt beter komt neer op uw eigen persoonlijke voorkeur.

De Marshall-monitor is op geen enkele manier een paar accurate koptelefoons met een vlakke respons. Het is ook niet zo intens bas-zwaar dat laagfrequente duivels ze alleen maar hoeven te overwegen. Voor degenen onder u die genieten van een rijke, gearticuleerde, zuivere bas, helemaal tot in het sub-bass rijk, levert de Monitor. Haal de filters eruit en het maakt de dingen ook helder en helder. In deze prijsklasse, als u op zoek bent naar iets minder bas-zwaar, is de TDK ST750 aan de positieve kant, maar is nog steeds behoorlijk krachtig. De Sennheiser HD 558 biedt een meer standaardbenadering van zijn geluidssignatuur - er is nog steeds veel low-end, maar dingen zijn een beetje meer in balans dan met de monitor. En als al deze opties buiten uw budget vallen, levert de Skullcandy Hesh 2 fatsoenlijke, schone audio voor een lage prijs - en ziet er cool uit.

Maar de Marshall Monitor ziet er cooler uit dan de meeste hoofdtelefoons, en ik moet toegeven dat ik verrast was - ik had gedeeltelijk verwacht dat deze rocksterren helemaal in stijl waren, geen substantie. In plaats daarvan vond ik een goed ontworpen, slim ontworpen, comfortabele, krachtige hoofdtelefoon, hun iconisch logo waardig en solide genoeg om onze Editors 'Choice award te winnen.