Jabra revo beoordeling & waardering

Vaak worden de koptelefoonmerken die proberen diepe basfrequenties getrouw te reproduceren (bijvoorbeeld Grado of Sennheiser) overschaduwd door diegenen die de neiging hebben om ze een beetje te veel te versterken (zeg maar, beats). En dan heb je de Jabra Revo ($ 199 lijst). Ik weet niet zeker of ik de afgelopen vijf jaar een hoofdtelefoonpaar heb gehoord dat de basfrequenties intenser heeft versterkt, dat wil zeggen, zonder ook de hoge frequenties te versterken om het in balans te brengen. Hoofdtelefoons met basversterking hebben hun plaats, maar als je de subbas versterkt en zo laag zet en je niet ook de middentonen en hoge tonen voldoende beeldhouwen, kan het geluid dreunend en modderig zijn - een val waarin de Revo valt.

Ontwerp

De Revo is misschien niet bijzonder visueel opvallend of uniek, maar het matte plastic in zwarte, metalen en rode tinten zorgt voor een mooi supra-auditief (on-ear) hoofdtelefoonpaar. Afgezien van het uiterlijk, voelen de zachte vulling van de hoofdband en oorkussentjes in het begin geweldig aan, maar kunnen ze tijdens lange luisterperioden ongemakkelijk worden.

Voor een bedrijf dat verbonden is met draadloze audioproducten, doet Jabra het beter met de Revo-kabel dan verschillende ervaren koptelefoonbedrijven. De kabel heeft een inline afstandsbediening en microfoon voor mobiele apparaten met Android en iOS en kan worden losgemaakt van het linker- of rechteroor, wat een uitstekende functie is die waarde toevoegt aan de hoge prijs. Het is ook stofgebonden en bestand tegen wirwar, wat bijdraagt ​​aan de visuele aantrekkingskracht en stevigheid van de Revo. Een draagtas is inbegrepen in de doos.

De gratis Jabra Sound-app is beschikbaar voor iTunes en Android en beschikt over Dolby Digital-verwerking en aangepaste gebruikers-EQ. De hoofdtelefoon heeft echter geen Dolby-verwerking nodig en kan de mix van het nummer beschadigen. Misschien krijg je de EQ-balans dichter bij normaal, maar de dynamiek wordt verpletterd. Ik raad aan de app over te slaan.

Prestatie

Toen ik de goedkopere Jabra Vox testte, voelde ik dat de oortelefoons veel te baszwaar waren. Bij $ 100 krijgen ze een klap op de pols, maar als je eenmaal het rijk van $ 200 betreedt, moet een hoofdtelefoon aan enkele normen voldoen. Aan de ene kant vervormt de Revo helemaal niet. Tracks met uitdagende diepe bassen, zoals de "Silent Shout" van het mes, krijgen krachtige sub-basfrequenties netjes en intens, maar kracht is niet alles.

Je kunt geen dreunende, gebooste bas hebben die een tom-rack-drum doet klinken als de grootste kick-drum in het arsenaal van Led Zeppelin. Of liever, je kunt , maar je moet de hoge en middenfrequenties even verhogen om de andere instrumenten op te vangen, van het pikken, buigen of tokkelen van snaren tot het klikken van een drumvel dat door een stok wordt geraakt. Als je slechts één kant van de wip stimuleert, vliegt de andere kant weg en verdwijnen de middentonen.

Ik had moeite om de articulaire, unieke baritonzang van Bill Callahan te onderscheiden op zijn nummer 'Drover'. Het klonk alsof Barry White voor me zong door een stoffen servet - gedempt, maar met klodders low-end aanwezigheid. Sommige AB-testen met de Sennheiser HD 280 Pro, een hoofdtelefoon in de studio met vlakke respons, maakten duidelijk dat de Revo problemen had met de stem van Callahan omdat deze een lager register had. Het was extreem versterkt in de lage middentonen, maar er was helemaal niet genoeg drievoudige rand aan zijn stem. Booming low-end zonder een scherpe, bepalende rand eraan klinkt uiteindelijk modderig en ongedefinieerd.

Elektronische muziek en wat pop of hiphop kunnen behoorlijk en krachtig klinken op de Revo. "No Church in the Wild" van Jay-Z en Kanye West verliest zijn drievoudige rand, en dus maakt de aanval van de kick-drumlus plaats voor serieuze low-end ploffen, en de sub-bas synth-hits zijn min of meer de baas van het podium. Jay-Z en crew hebben vocalen die aan de bovenkant van de schaal staan ​​dan die van Callahan, dus ze vallen een beetje meer op in de mix, maar ze missen nog steeds de contour die een hogere high-mid-respons hen zou geven.

Vrouwelijke vocalen kunnen beter voor de mix stuiteren, maar toch moeten de vocalen van Joanna Newsom op "Good Intentions Paving Company" vechten tegen de dreigende bas van een piano . Dit is niet hoe de mix klinkt op een paar met een redelijk evenwicht tussen dieptepunten en hoge tonen. Er is een beetje een hoge boost waardoor haar zang een beetje geknepen en soms sibilant klinkt, maar zonder dit zou de zang volledig verloren gaan in de mix.

Klassieke muziek, vanuit een audiofiel perspectief, klinkt bijna belachelijk op de Revo. Als je klassieke muziek saai vindt, is dat misschien niet meer - John Adams 'The Chairman Dances' krijgt een serieuze dosis extra basrespons. De lagere register snaren klinken versterkt en krachtig en de grote drums aan het einde klinken enorm. Het komt niet eens in de buurt van hoe de opname klinkt, maar het is niet saai.

Als je van diepe bas houdt, raad ik je aan om een ​​paar te bekijken dat de rest van het frequentiebereik beter weergeeft. Een duurder exemplaar zou de Sony MDR-1R zijn of, voor een beetje minder geld, de uitstekende Sennheiser HD 558 proberen. Als je een beetje meer balans in je mix wilt, is de Yamaha PRO 300 een solide optie die nog steeds mooie basweergave en balans. De Jabra Revo vervormt niet, functioneert niet in het minst, heeft een inline afstandsbediening en microfoon en heeft een enorm vermogen, maar mist de hogere registerdefinitie die muziek helpt klinken als muziek.