Hoe een kleine stad in Finland een 5g-pionier werd

OULU, Finland - De zon gaat hier nooit onder op het 5G-netwerk. Wel, misschien daalt het een beetje onder de horizon. Maar om middernacht op een dinsdagochtend in juni lijkt het op 16.00 uur, en de plaatselijke pub staat vol met ingenieurs die een grote Europese 5G-conferentie bijwonen.

De pub is niet altijd zo vol op een dinsdag, vertellen de lokale barflies me. Maar Oulu, een stad met ongeveer 200.000 inwoners nabij de poolcirkel, zit altijd vol met ingenieurs. Het is een perfect voorbeeld van iets waar Amerika meer behoefte aan heeft: een stad die zichzelf opnieuw heeft uitgevonden nadat haar grote industriële werkgever is gecrasht. Uit de afbrokkelende massa van Nokia is waarschijnlijk de meest noordelijke startup-scene ter wereld gekomen, met tientallen kleinere bedrijven die nu Nokia's oude kantoren aan de rand van de stad vullen.

Als ergens 5G Town is, is het Oulu. Het is de thuisbasis van niet slechts één maar drie 5G-testnetwerken, en het is waar Nokia (nog steeds) zijn 5G-basisstations bouwt. Het was ook 4G Town, en waarschijnlijk 2G Town daarvoor, en toen, in de jaren 1970, Radio Town. Als je erachter wilt komen wat mensen gaan doen met de multi-miljard dollar next-gen netwerken die we in 2018 en 2019 in de VS gaan zien, zul je waarschijnlijk een grotere verscheidenheid aan mensen vinden die eraan denken in Oulu dan bijna ergens anders. Zeker meer dan ergens anders met 200.000 mensen, en zeker meer dan ergens anders in het Noordpoolgebied.

Ik kwam naar Oulu omdat we op het punt staan ​​een geweldige golf van 5G op onze kusten te laten neerstorten. Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen leidden de wereld in 4G LTE, waardoor wijdverspreide streaming media en apps zoals Instagram en Snapchat mogelijk werden. Nu zijn ze klaar om hetzelfde te doen met 5G. Verizon en AT&T lanceren later dit jaar pre-standaard 5G-netwerken die worden gebruikt voor thuisinternet, gevolgd door T-Mobile met een puur mobiel netwerk in 2019.

Je zou kunnen stellen dat we Spotify en mobiele Netflix zagen aankomen toen we in 2010-2012 van 3G naar 4G gingen. Die diensten waren voor de hand liggende toepassingen, mogelijk gemaakt door hogere downloadsnelheden. Analisten in 2010 wonnen ook enthousiasme voor FaceTime over 4G. We zagen Snapchat echter niet aankomen: een sociaal netwerk dat leunde op de hogere uploadsnelheden van 4G om vluchtige verhalen vol afbeeldingen op internet te dumpen.

5G gaat net als 4G sneller. Maar het zal ook gewoon meer zijn - het is een handtas met opties voor snelle consumentenverbindingen, energiezuinige machine-tot-machine-technologieën en alles wat met alles verbonden is. Zelfs binnen de meest spraakmakende toepassingen van virtual en augmented reality weten we nog steeds niet wat echt zal werken en wat de wereld daadwerkelijk zal veranderen. Iets zal waarschijnlijk. Misschien hebben ze er dat weekend over gesproken in Oulu. Dus ik luisterde.

Hoe een Tech City te herbouwen

Oulu deed het niet zo goed in het 4G-tijdperk, maar het zet een grote gok op 5G.

Volgens Pekka Soini van Tekes is ongeveer een derde van het personeelsbestand in Oulu werkzaam in technologie. Ik zag een merkwaardige verzameling herkenbare namen tijdens de snelle rit van het kleine vliegveld naar het centrum: Polar, het bedrijf voor gezondheidsdetectie; Mediatek, de tweede grootste maker van mobiele-telefoonprocessors; en ARM, dat 100 mensen in de stad telt en de basissoftware ontwikkelt voor bijna elke mobiele processor ter wereld.

Maar er is ook een hele reeks bedrijven waarvan je misschien nog nooit hebt gehoord die zijn ondergebracht in een reeks oude Nokia-kantoren die zijn herontwikkeld tot startup-parken. Daar vind je Haltian, dat hardware maakt voor Kickstarter-dromers; IndoorAtlas, dat kaarten van Smithsonian musea bouwt op basis van kleine schommelingen in het magnetische veld van de aarde; Yota Devices, de zieke Russische maker van mobiele telefoons; en, onderweg, Bittium, dat telefoons van militaire kwaliteit maakt die bestand zijn tegen Russische inbraak.

Hardware-startups zijn groot in Oulu; Met iStoc kunt u gezondheidsproblemen diagnosticeren met behulp van de camera van uw smartphone, terwijl KNL Networks gegevens pompt via kortegolfradio, waardoor kortegolf bijvoorbeeld de 21ste eeuw binnenkomt.

Zeven jaar geleden waren de meeste van deze bedrijven er niet: het was allemaal Nokia zover het oog reikte. Zelfs nu, dat is wat veel watchers in de draadloze industrie van Oulu denken. Toen ik T-Mobile, de Amerikaanse CEO Neville Ray, vroeg naar Oulu, antwoordde hij: "Is dat niet waar Nokia de basisstations maakt?" En hij heeft gelijk. Maar er gebeurde iets grappigs toen Nokia vijf jaar geleden inkrimpte, na de iPhone-geïnduceerde, door Microsoft versnelde smartphone-instorting. Al die ex-ingenieurs van Nokia zijn de stad niet uit gegaan. Zij bleven. Ze bouwden startups. En toen namen ze meer mensen aan.

De opstartscène in Oulu gebeurde niet vanzelf. Finland heeft een intens niveau van publiek-private financiering, met publiek geld zaaiende venture-fondsen die vervolgens hun vleugels privé kunnen spreiden. Dat is wat er gebeurde met Butterfly Ventures, een belangrijke lokale VC.

"De stad Oulu, ze wilden een risicokapitaalfonds oprichten… er was een klein beetje geld van de Europese Unie", zei oprichter Juho Risku. Met publiek geld dat Butterfly ondersteunt, zou Risku een "asymmetrisch model" kunnen introduceren om particuliere investeerders aan te trekken, en ervoor te zorgen dat de particuliere investeerders eerst worden terugbetaald. Hoewel dat soort stimulans misschien niet nodig is in Silicon Valley, heeft het de meer nerveuze Finnen geholpen dieper in startups te komen.

"Mensen in Finland zijn traditioneel een beetje risicomijdend, maar dat is de afgelopen vijf jaar veel veranderd", zei Risku.

Tekes, het 'Finse financieringsbureau voor innovatie', pakt geld uit, terwijl de lokale universiteit en het ziekenhuis ook een grote rol spelen. Het is een openbare universiteit, weet je nog. Tijdens een weekend in Oulu hebben hackerteams van over de hele wereld hun ideeën voor prijzen gepitcht tijdens de 5GFWD-hackathon van de universiteit, waarbij de winnaar helemaal uit New Delhi kwam om te pronken met zijn op afbeeldingen gebaseerde indoor navigatie-oplossing.

Dus waar is 5G voor?

Tijdens het weekend in Oulu bleef ik steeds weer aan bedrijven vragen: waar ga je 5G voor gebruiken?

Op een heldere ochtend op het marktplein van de stad, bond ik een Samsung Gear VR-headset vast om te kijken naar een 360 graden live feed die met 1.6 Gbps over het stadskanaal straalde. Het was net teleportatie. En terwijl ik naar verschillende bedrijven en gebouwen keek, toonden kleine pop-ups verkoopspecials, temperatuur of het aantal mensen dat over de brug liep.

Dat is gewoon VR. "Precies goed? Het is waanzinnige sciencefiction die leeft, en op dit punt is het "rechtvaardig". Het punt van de ochtenddemo was niet om te laten zien wat je zo veel met 5G zou kunnen doen als om te laten zien dat je het zou kunnen - niet in een laboratorium, maar in de stad in een drukke, chaotische omgeving vol 4G en wifi en andere onverwachte, onzichtbare obstakels. De test toont een groot deel van wat Oulu bijzonder maakt: iedereen met een dollar, een droom en het e-mailadres van de juiste persoon aan de lokale universiteit kan zich aanmelden om het openbare "5G-testnetwerk" te gebruiken.

Die dromers waren Hendrik Schneider en Niina Sormunnen, twee Finse studenten die elkaar op de hackathon hadden ontmoet. Hun idee, bekend als Therecare, helpt ouders wier baby's vastzitten in couveuses.

Deze baby's zijn al bedekt met sensoren en monitors, dus Therecare geeft ouders een cilindrisch kussen en een AR-bril. Het kussen, dat ongeveer de grootte en het gewicht van een baby heeft, wordt intern opgewarmd tot de lichaamstemperatuur van de baby en kan zelfs een "hartslag" of "ademen" produceren dankzij vibrerende motoren. Zet de bril op en u zult het kind "zien" dat u niet kunt aanraken. Omdat de baby kwetsbaar is, zal hij je niet voelen, maar je stem kan in de couveuse worden overgebracht.

"Met lucht projecteren we je eigen kind in je armen, " zei Schneider poëtisch. U kunt dit niet doen met 4G, omdat de bandbreedte op dit moment niet betrouwbaar genoeg is.

De thema's "VR voor gezondheid" en "VR voor onderwijs" kwamen steeds opnieuw aan bod in Oulu. In het Oulu University Hospital, dat een testlab heeft met modellen van ziekenhuiskamers voor techbedrijven om hun oplossingen uit te proberen, bracht Jussi Auvinen, hoofd van Peili Vision, een andere Gear VR op mijn gezicht. Deze bracht me in een virtuele wereld waar ik met mijn ogen op doelen probeerde te schieten. Dit is, verbazingwekkend, beroerte revalidatie: zijn software controleert of er iets neurologisch ontbreekt in uw gezichtsveld en geeft updates aan uw artsen.

Met 5G zou VR-revalidatie thuis kunnen komen, of het zou kunnen gaan naar mensen op het platteland die niet veel beschikbare artsen hebben. 5G-headsets hebben ingebouwde connectiviteit, waardoor ze drukknop zijn in plaats van configuratie en Wi-Fi-instellingen en breedband nodig te hebben.

"We hebben dit nu gedaan in face-to-face therapie, maar we beginnen in september om dit op afstand te doen. In virtual reality, als je een paar stappen vooruit gaat, heb je een lage latentie nodig, " zei Auvinen.

En voordat u begint met snipen over dekking, is T-Mobile erop voorbereid: het heeft het eerste landelijke 5G-netwerk in de VS voorgesteld, op zijn nieuwe 600MHz-spectrum. Denk daarvoor 2019-2020.

Ze drukken ook elektronica in Oulu, wat handig kan zijn als je bijvoorbeeld een miljoen verbonden verbanden nodig hebt. Bij VTT, een onderzoekscentrum van de stad in de stad, hoorde ik over "slimme verbanden" en gedrukte antennes. Blijkbaar kunnen we nu kleine, flexibele batterijen afdrukken die helaas niet oplaadbaar zijn. Maar combineer ze met energiezuinige netwerken, afgedrukte sensoren en afgedrukte antennes, en je hebt een pleister die je op een pols of een wond kunt slaan om te controleren hoe je genezing verloopt - en die je achteraf kunt weggooien.

Flexibele chips worden ontwikkeld in Oulu, die kunnen worden gebruikt in wearables of verbanden.

Misschien heb je iets frivolers nodig: wat dacht je van Gameflix, een mobiele streaming- / verhuurservice? Gamestreaming is geen nieuw idee - veel mensen doen het op de desktop - maar het 5G-concept hier is dat de huidige mobiele netwerken niet voldoende latentie hebben om goed te werken en het streamingverkeer de huidige netwerken kan overweldigen.

"Bandbreedte en latentie zijn de grote barrières, " vertelde Glyn Faulkner van het Gameflix-team. "We hadden ook onze eigen specifieke router nodig om al het verkeer af te handelen."

Een van de jongens in dat team was een parttime meubelverhuizer, dus daar is dat.

De nieuwe productie zal geen oude banen redden

5G zal nieuwe industrieën creëren. Het zal nieuwe kansen creëren. Het zal waarschijnlijk nieuwe banen creëren. Maar ze zullen er niet uitzien als de oude, zoals ik zag in de grootste technische fabriek van Oulu.

Voor 5G is miljarden dollars aan nieuwe apparatuur nodig, en dat wordt ook in Oulu gemaakt. Maar de definitie van "productiejob" zal in het 5G-tijdperk anders zijn. Dat zie je in de glanzende fabriek van Nokia, waar het nieuwe 5G-basisstations samenstelt die meer op paneelverlichting met Scandinavisch design lijken dan de gigantische witte blokken die je nu aan de zijkanten van gebouwen ziet zitten.

Nokia is nog steeds de grootste particuliere werkgever in Oulu, met 2.350 mensen die basisstations maken en werken aan 5G. Maar loop de werkvloer op en je zult je afvragen waar alle mensen zijn.

Toen ik de Galaxy S8-productielijn van Samsung in Gumi, Korea zag, dacht ik dat dit de meest geavanceerde was die ik ooit had gezien. In een Chinese fabriek zie je nog steeds lange rijen arbeiders dingen in elkaar draaien - het is het oude assemblagelijnmodel. In Gumi werden de meeste componenten door robots geplaatst. Mensen doen alleen de meest delicate, drukgevoelige taken, zoals dingen aan elkaar klikken zodat ze niet breken. Mensen moeten ook de telefoons testen en ervoor zorgen dat ze werken op manieren die mensen waarderen.

Bij Nokia in Oulu is zelfs dat verdwenen. Het zijn bijna alle robots. De mensen voeden de machines, grote rollen tape en chips en stapels printplaten, en de robots nemen het vanaf daar: zwenken de armen naar elkaar toe, schroeven erin en voeren zelfs de verificatietests uit.

Dat is de wisselwerking, verklaarde Erja Sankari, fabriekshoofd, terwijl we toekeken hoe twee robotarmen kartonnen dozen snel vouwen en inpakken. Als je je gadgets in Finland - of in de VS - wilt bouwen, moet je je richten op kwaliteit en automatisering om goedkopere landen bij te houden.

"We kunnen nu met robots produceren. We hoeven geen handwerk uit te voeren. We kunnen alle componenten plaatsen met plaatsingsmachines, alle connectoren zijn perspassend en we hebben maar één schroeftype, " zei ze. "Met dit nieuwste platformproduct dat we zojuist hebben opgedaan, concurreren we met Oost-Europa om deze producten te produceren, wat in de geschiedenis niet het geval was."

5G gaat deze trend alleen maar versnellen. Tijdens een keynote op de EuCNC-conferentie in het centrum van Oulu legde Nokia Bell Labs-collega Peter Vetter uit hoe de superlage latentie van 5G automatische herconfigurerende, uiterst nauwkeurige fabrieken mogelijk maakt. Je hebt een latentie van één milliseconde nodig voor een robotarm om een ​​component in een ruimte van 1 mm te plaatsen, zei Vetter. Hoewel fabrieken nu met elkaar zijn verbonden, kunnen ze dankzij de draadloze configuratie eenvoudig opnieuw worden geconfigureerd. Een fabriek kan elke week een ander product maken, apparaten draaien en rollen om de lopende band voortdurend opnieuw op te bouwen.

"Met 5G-technologie kunt u dit doen via een draadloos netwerk, en dan hebt u meer flexibiliteit op uw fabrieksvloer", legt Vetter uit.

Sankari sprak over de "donkere fabriek" van de toekomst, waar je zelfs geen mensen nodig hebt die rondlopen om grondstoffen aan de robots te leveren. "Mensen kiezen het materiaal en maken de opstelling. Robots kunnen dat", zei ze.

Dat betekent dat toekomstige Amerikaanse fabrieksarbeiders niet gaan schroeven of zelfs lassen. Ze gaan de robots bewaken en beheren.

We hebben ook veel gehoord over autonome auto's en vrachtwagens met 5G-verbindingen met lage latentie. Op de 5G-conferentie zei Matti Latva-Aho van de Universiteit van Oulu dat Rolls Royce tegen eind 2019 een volledig autonoom vrachtschip op zee wil zetten (hierboven). Dat betekent dat we geen vrachtwagenchauffeurs of zeilers nodig hebben.

"Als je kijkt naar de hiërarchie van menselijke behoeften, proberen we de tijd in de onderste lagen te verminderen - transport en zo - om meer tijd te creëren in die hogere menselijke behoeften; het vermogen om te leren, tijd te besteden aan esthetiek, anderen helpen leren, tijd doorbrengen met familie, "zei Vetter.

Natuurlijk heeft hij die verklaring afgelegd in Scandinavië, een plaats die berucht is om publieke steun, openbare gezondheidszorg en publieke financiering. Haal de banen van vrachtwagenchauffeurs uit Finland, en de samenleving kan misschien een manier vinden om mensen te ondersteunen. Neem de industriële banen uit Ohio, en blijkbaar krijgen we opioïde epidemieën.

Slim blijven

Oulu is een leuke plek om te wonen. Een prachtige stroom met kleine watervallen loopt dwars door het centrum. Het heeft een Nepalees restaurant en de Air Guitar World Championships. Marilyn Manson speelt er deze zomer, want Finland is metal. De lokale keuken is gericht op vis en verse groenten en misschien een beetje te veel rendieren. Het heeft "fietssnelwegen". De tieners die buiten het winkelcentrum rondhangen, zien er echt onschadelijk uit.

Maar Oulu had kunnen falen na de verdamping van Nokia. De stad slaagde erin om zijn heruitvinding in 5G-ville te doen door slim te blijven. Het is een fabrieksstad en een productiestad geweest, maar het lijkt geen stad met schroeven en moeren. Als dat zo was, ging het terug naar school en bedacht hij hoe hij medische hulpmiddelen kon bouwen.

Mijn vlucht naar Helsinki was drie uur vertraagd in wat tegenwoordig de gewoonste is van de cursus op JFK Airport, in een "zomer van de hel" voor de infrastructuur van New York City, waar ons hoofdstation zo slecht afbrokkelt dat het gedeeltelijk moet worden afgesloten voor reparaties. De stad, de staat en de federale overheden slagen er niet in; de "infrastructuurweek" van de president verliep zonder voorstellen en de gouverneur is meer geïnteresseerd in het afsnijden van linten op nieuwe bruggen dan in het repareren van wat er aan de hand is. Dit in een land waar onze infrastructuur ooit van wereldklasse was en waar publieke steun voor wetenschap en technologie leidde tot de oprichting van internet.

De publiek-private samenwerkingsverbanden van Oulu tonen aan dat het onmogelijk is technologie te ontrafelen uit de politiek, of in ieder geval uit de samenleving. Door middel van ondernemingen zoals Tekes en Butterfly laat Oulu zien dat het vooruit kijkt, niet terug - dingen groter maken, niet geweldig zoals ze ooit waren.

Ouluans hadden met hun voeten kunnen stampen en eisten dat iemand Nokia weer geweldig zou maken, maar dat is onmogelijk. In plaats daarvan maakten ze nieuwe dingen, maar met de hulp van een openbare universiteit, een onderzoekscentrum voor openbare technologie en een fonds voor publieke ondernemingen. Het is eigenlijk heel vergelijkbaar met het model dat de VS in de jaren vijftig en zestig gebruikte, toen universiteiten en onderzoeksinstellingen zoals RAND samenwerkten met het "militair-industriële complex" om computers te bouwen en mannen op de maan te zetten.

Kan het model van Finland in de VS worden gedupliceerd? Misschien, als we ons richten op slim zijn en erkennen dat we oude banen niet terug kunnen brengen, maar we kunnen wel nieuwe creëren. Er zijn plaatsen in de VS die we beginnen te zien gebeuren - bijvoorbeeld in Pittsburgh, waar gezondheidstechnologie en autonome auto-ontwikkeling een toekomst kunnen hebben voor wanneer het schaliegas opdroogt. Universiteiten en ziekenhuizen kunnen de weg wijzen.

De 5G-wereld komt eraan. Het is een wereld van startups, robots, software en services. Onze steden kunnen meedoen of achterblijven. Er is geen einde aan. Oulu ziet dat.