7 Vergeten klassiekers uit de sega-game

De Sega Game Gear kwam op deze wereld met een vloek: de Game Boy Yardstick. Vanwege de release twee jaar na het eerste handheld-systeem van Nintendo - een succes - was Sega's handheld gedoemd om voor altijd in de kritische voetstappen van Nintendo te treden.

Het is allemaal relatief. Amerikaanse journalisten noemen de Game Gear vaak als marktfalen, ondanks het feit dat het wereldwijd meer dan 11 miljoen exemplaren verkoopt en minstens zes jaar vasthoudt. Dat komt omdat de monochrome grijze concurrent van Nintendo in dezelfde periode ongeveer 60 miljoen stuks verkocht.

Dus de Game Gear doemde niet zo groot op als de Game Boy in de Amerikaanse cultuur. Maar het had nog steeds zijn plaats dankzij een kerngroep van diehard Sega-fans die vaak populaire titels speelden, zoals Columns, Sonic Chaos, Streets of Rage II, Castle of Illusion met Mickey Mouse, Shining Force: The Sword of Hayja, Shinobi II, Verdedigers van Oasis, en meer. Nog tientallen prachtige games voor de Game Gear die in Japan en Europa zijn uitgebracht, waar de handheld ook gezonde fanbases bouwde.

Maar ik vroeg mezelf onlangs af: wat zijn enkele van de meest ondergewaardeerde en vergeten games in de Game Gear-bibliotheek? Ik ging op avontuur en kocht een pas gerenoveerde Game Gear (mijn vintage-unit heeft nieuwe condensatoren nodig) en een flash-cart zodat ik de meest zeldzame en obscure titels uit de eerste hand op echte hardware kon proberen.

Wat ik vond was verbazingwekkend. Ik had al jaren gehoord dat de Game Gear-bibliotheek niet erg goed is, maar dat is niet waar. Afgezien van de spraakmakende hitgames die velen kennen, ontdekte ik ook tientallen geweldige titels die de meeste Amerikaanse gamers niet kennen. Er zijn eigenlijk teveel onderschatte spellen om ze hier allemaal op te sommen. Het was dus een pijnlijk proces om mijn selecties te beperken tot een handvol inzendingen, dat de hele Game Gear-bibliotheek geen recht doet.

Dat gezegd hebbende, heb ik er alle vertrouwen in dat de meeste moderne gamers van elke game op deze lijst zullen genieten, en zoals altijd zou ik graag horen over je favoriete Game Gear-spellen (en andere herinneringen) in de reacties.

Sylvan Tale (1995)

Het is een misdaad dat dit fantastische spel nooit zijn weg naar Amerika heeft gevonden als officiële release. Sylvan Tale speelt als een overhead actie-avontuur vergelijkbaar met Zelda maar met meer RPG-elementen. In het spel ben je een krijger die zes magische druppeltjes moet vinden en onderweg zul je de mogelijkheid krijgen om te transformeren in verschillende wezens die je op je zoektocht zullen helpen. Omdat het een Game Gear-titel uit het late tijdperk is, zijn de productiewaarden eersteklas. De grafische afbeeldingen, het thema en de muziek vullen elkaar prachtig aan en de vloeiende animaties en uitstekende menu-interfaces lijken ongewoon modern. Ik raad aan om de Engelse fanvertaling online te vinden en uit te proberen.



Super Space Invaders (1992)

In mijn boek moet elke game met een "Cattle Mutilation Round" een goede zijn - en dus komen we Super Space Invaders tegen, een handheld port van de arcade-titel uit 1991 die je anders over het hoofd zou zien. Ik vond de Game Gear-poort onlangs zo leuk dat ik niet kon stoppen met spelen. Het bevat echt interessante variaties op de Space Invaders-formule, inclusief nieuwe buitenaardse aanvalspatronen, interessante achtergronden, goede geluidseffecten en bonusstadia waarin je probeert te voorkomen dat vliegende schotels vee stelen - het is absoluut een product van de jaren 90. Rollicking handheld arcade-actie op zijn best.



Woody Pop (1991)

Bij het overwegen van games voor een handheld-systeem zoals de Game Gear, moeten we rekening houden met de fysieke beperkingen (een ietwat wazig scherm, een batterijduur van 3 uur) en de context waarin mensen het spelen (vaak in korte sessies tijdens het reizen). Die factoren maken Woody Pop, een speelse kogel-en-peddel Arkanoid-kloon, een genot om op de Game Gear te spelen. Het is gemakkelijk om in te stappen voor snelle sessies, aangenaam om te zien op een scherm met weinig contrast en leuk. Een handige functie is dat je na het verslaan van een podium kunt kiezen welk podium je vervolgens speelt door een richting te kiezen (omhoog, links, rechts), wat zorgt voor een vertakkende en gevarieerde gameplay-ervaring die enigszins lijkt op Puzzle Bobble.



Berlin no Kabe / The Berlin Wall (1991)

Het is grappig hoe een politiek geladen naam die beelden van onderdrukking en verdriet in het Westen oproept, een schattige speelse game-titel kan worden in Japan zonder slechte resultaten. Maar dat is precies wat er gebeurde met De Berlijnse Muur, een poort voor Game Gear in Japan die alleen een obscure arcade-release bevat die sterk gebruikmaakt van Space Panic (arcade, 1980) en Lode Runner (multi-platform, 1983). Tijdens het spelen vind je een actiespel met één scherm waarin je gaten in de grond slaat, wacht tot monsters erin vallen en ze neerhalen om ze te doden, en kleurrijke beloningen verzamelen die vergelijkbaar zijn met Bubble Bobble. Het beste van alles, het speelt goed op de beperkte schermtechnologie van Game Gear.



Ristar (1995)

Ristar voelt als een oprechte poging om de platformglorie van Sonic the Hedgehog te heroveren. Het komt over het algemeen overeen met de kwaliteit van de Sonic-titels, hoewel het even wennen is om als een ster te spelen met gametechnieken met rekbare armen. Fans van de beter bekende Genesis-versie van de game genieten van de Game Gear-interpretatie omdat deze compleet verschillende niveaus bevat. Het is ook erg goed geproduceerd voor Game Gear-platformgame (er zijn veel stinkers die er zijn), met competente grafische afbeeldingen, geluid en animatie.



Super Star Wars: Return of the Jedi (1995)

Lang geleden in een game-uitrusting Far Away, speelde een handvol kinderen deze uitstekende actieplatformer, die velen beschrijven als een gekleurde versie van de Game Boy Return of the Jedi-game (… of is het andersom?). Je kunt spelen als Luke, vol met groen Jedi-lichtzwaard, of Leia in premiejager-vermomming die zich een weg baant door Jawas en anders. Onderweg vlieg je ook door enkele voertuigniveaus. Er zijn ewoks. De productiekracht is buitengewoon sterk met deze gelicentieerde titel, wat het een heerlijke verrassing maakt voor iedereen die nog niet diep in de geschiedenis van de Star Wars-videogames zit.



Royal Stone (1995)

Net als het eerder genoemde Sylvan Tale is het jammer dat Sega Royal Stone nooit in Amerika heeft uitgebracht. Deze turn-based strategie RPG-titel kan piekproductiewaarden vertegenwoordigen voor een Game Gear RPG, met uitstekende graphics, geluid en de gebruikelijke interfaceklokken en -fluitjes uit het midden van de jaren negentig. Het is absoluut een stapje hoger dan zijn voorganger uit 1991, Crystal Warriors, die zelf veel respect vergaart. Fans van de Shining Force-serie zullen genieten van de strategische elementen terwijl ze door de wereld van Anzeria vechten. Aan het einde wordt het best moeilijk, maar als je van Game Gear en RPG's houdt, mag je Royal Stone niet missen. Bekijk de Engelse vertaling van de fans online. Veel plezier met gamen!