Video: The Leica X Vario Camera Overview - Steve Huff Photo (November 2024)
De Leica X Vario (type 107) ($ 2.850 lijst) is een camera die, toen het werd aangekondigd, veel mensen had die vroegen: "waarom?" Compactcamera's met APS-C-beeldsensoren van D-SLR-formaat zijn een groeiende markt, maar de recente generatie heeft een aantal dingen gemeen: lenzen met een vaste brandpuntsafstand en een nadruk op compactheid. Dit heeft geleid tot een aantal indrukwekkende ontwerpen, zoals de extreem zakbare Editors 'Choice Ricoh GR met zijn vaste groothoeklens. Maar de grote lens van de X Vario plaatst hem in dezelfde grootteklasse als een camera met verwisselbare lens zoals de Fujifilm X-E1, en de vraagprijs is torenhoog. We waren onder de indruk van de uitmuntende bouwkwaliteit en indrukwekkende beeldkwaliteit van de X Vario, maar voelden ons een beetje beperkt door het nauwe diafragma van de lens en het gebrek aan optische beeldstabilisatie. Als je verliefd bent op het idee van deze camera en het geld hebt om uit te geven, is dit de moeite waard. Maar de Fujifilm X-E1 is zo vergelijkbaar in grootte, veelzijdiger en kost zoveel minder dat de 16-megapixel X Vario een zware verkoop is - nog meer dan andere high-dollar Leica camera's.
Ontwerp en functies
Acht jaar geleden verbaasde Sony fotografen met een zoomende APS-C-camera met vaste lens, de R1, maar dat was voordat spiegelloze camera's een realiteit waren. Canon probeerde begin 2012 dezelfde moer te kraken met de PowerShot G1 X, een zoomcompact met een beeldsensor die qua grootte tussen Micro Four Thirds en APS-C lag. De G1 X werd geplaagd door hondachtige prestaties, maar de beeldkwaliteit was indrukwekkend. De X Vario is de eerste camera met vaste lens met een zoomontwerp en een vergelijkbare beeldsensor die sindsdien op de markt is.
Zijn lichaam neemt zijn ontwerpaanwijzingen van de prime-lens Leica X2, met een paar verfijningen van de full-frame M erin gegooid. Het meet 2, 9 bij 5, 2 bij 3, 7 inch (HWD) en weegt 1, 5 pond. Het is een beetje aan de zware kant, maar de bouwkwaliteit is onberispelijk. De aluminium bovenplaat voelt koel aan en het magnesium chassis is stevig. De body is bedekt met een zwart kunstleer dat een textuur heeft om je een betere grip te geven, en een zwarte lederen band is inbegrepen. Een optionele add-on handgreep ($ 129) is te koop voor shooters die er een verkiezen.
De X2 is rondom een beetje kleiner bij 2, 7 bij 4, 9 bij 2 inch (HWD); het beheert een slanker profiel dankzij een vaste 35 mm f / 2.8 (35 mm equivalent) lens. De X Vario beschikt over dezelfde stijl pop-up flitser en op de bovenkant gemonteerde sluitertijd- en diafragmaregeling. De 28-70 mm f / 3.5-6.4-lens voegt een speciale handmatige scherpstelring toe, wat de beste is die we in een camera van dit type hebben gezien - de meeste vereisen dat je aan knoppen of knoppen draait om handmatig scherp te stellen. De zoomlens is ook handmatig, een welkome afwijking van de krachtige zoomlenzen die gebruikelijk zijn in camera's zonder verwisselbare lenzen.
Naast de bedieningsknoppen voor de sluiter en het diafragma, omvatten de bovenste bedieningselementen een aan / uit-schakelaar met drie instellingen: uit, single shot-modus en continue aandrijfmodus, net als op de X2. Er is ook een speciale filmopnameknop, een overdracht van het ontwerp van de M-afstandsmeter. Aan de achterzijde vindt u een bedieningslay-out die rechtstreeks uit de M komt - er is een enkele bedieningsknop met een geïntegreerde duimsteun en een zilveren richtingskussen met een middelste knop. Links van het LCD-scherm bevinden zich rechthoekige knoppen die het afspelen en verwijderen van afbeeldingen regelen, de focusmodus, witbalans en waarmee u het menu kunt induiken. Met de vierwegrichtingpad kunt u door menu's navigeren, met geïntegreerde bedieningselementen om de zelfontspanner, belichtingscompensatie en flitsoutput aan te passen.
De knop Verwijderen / Focus heeft een dubbel doel, afhankelijk van of u foto's maakt of bekijkt. Tijdens het fotograferen brengt een enkele druk een menu op waarin u de autofocusstand kunt selecteren; uw opties zijn 1-punts, 11-punts, spot- of gezichtsdetectiemodi. Als u zich in een andere modus dan gezichtsdetectie bevindt, kunt u het focuspunt rond het kader verplaatsen door de knop een seconde ingedrukt te houden. Als u zich in de 1-puntsmodus bevindt, is er een kleine rechthoek die beweegt en geeft de vlek u een vizier-kruisje om over het frame te bewegen. Je krijgt iets minder flexibiliteit bij het verplaatsen van het 11-punts systeem; u kunt de linkerkant, het midden of de rechterkant van de autofocuspunten selecteren. Ik had liever niet de knop ingedrukt willen houden en de punten gewoon te allen tijde actief mobiel gemaakt, maar al met al is het een gemakkelijke manier om het focuspunt voor een scène te selecteren.
De menu's zijn op tekst gebaseerd en uiterst eenvoudig. Navigatie reageert; er is geen vertraging tussen het tikken op knoppen en het zien van de resultaten op het 3-inch display aan de achterkant. Die LCD is uitstekend; Ik had geen problemen om de liveweergave te zien tijdens het fotograferen onder de felle zon. Het heeft een resolutie van 920k-dots en beelden zien er helder en helder uit wanneer u ze bekijkt. U kunt op foto's inzoomen om de focus te bevestigen, en als u de camera liever handmatig scherpstelt, verschijnt een vergroot beeld-in-beeld-venster om u te helpen bij uw inspanningen. Er is een EVF beschikbaar; het glijdt in de flitsschoen. De Leica EVF2 ($ 499) heeft een resolutie van 1, 4 megpaixel en een kantelbaar ontwerp. Afgezien van het logo is het exact dezelfde EVF die Olympus op de markt brengt als de VF-2 ($ 249, 99), dus bespaar uzelf een paar dollar en koop het Olympus-model.
