De gouden eeuw van motorola-mobiele telefoons

Vijfenveertig jaar geleden deze maand - in april 1973 - plaatste Motorola-ingenieur Marty Cooper het eerste mobiele telefoongesprek, dat een nieuw tijdperk van mobiele communicatie inluidde.

Cooper gebruikte een prototype draagbare "stenen" telefoon, die vanuit een straat in New York City belde naar zijn rivaal Joel Engel bij Bell Labs.

Tien jaar na dat baanbrekende gesprek, in 1983, kwam Coopers prototype handsettelefoon commercieel op de markt als de DynaTAC 8000x. In de anderhalf jaar na die invloedrijke productlancering bleef Motorola dramatisch innoveren op het gebied van mobiele telefoons.

Met dit jubileum in gedachten, leek het me leuk om terug te kijken naar een handvol Motorola's meest interessante en innovatieve mobiele telefoons uit deze 'gouden eeuw'.

Motorola heeft tijdens zijn eerste 15 jaar in de mobiele telefonie tientallen modellen van mobiele telefoons uitgebracht, dus dit is slechts een kort overzicht. Als je herinneringen hebt aan klassieke Motorola mobiele telefoons, zou ik ze graag in de commentaren willen lezen.

Motorola DynaTAC 8000x (1983)

Tussen Cooper's noodlottige testoproep in 1973 en de lancering van de DynaTAC 8000x (hier te zien), gebruikte Motorola de tijd om niet alleen het ontwerp van 's werelds eerste volledig handheld mobiele telefoon te stroomlijnen, maar ook om de nodige infrastructuur (celtorens) te bouwen die in de eerste plaats een uitgebreide mobiele service mogelijk maakte.

Bij de release in 1983 werd de DynaTAC 8000X een cultureel icoon in films en media als een must-have accessoire voor de zakenman uit de jaren 80. Vanwege de hoge prijs ($ 3, 995 bij lancering) werd het ook een statussymbool voor de rijken. De analoge DynaTAC landde op een grote manier, ondanks een spreektijd van minder dan een uur, en Motorola bleef de DynaTAC-serie jarenlang verfijnen.

(Foto: Motorola)



Motorola DynaTAC 8500X (1987)

Motorola heeft tot het midden van de jaren negentig ten minste zeven revisies van de historische DynaTAC-serie uitgebracht. Dit model, de 8500X uit 1987, verbeterde de eerdere DynaTAC met een verbeterde batterijduur en een iets slanker ontwerp. Het kwam ook in een stijlvolle donkergrijze kleur.

(Foto: Motorola)



Motorola 4500x (1988)

De DynaTAC-serie had al vroeg te maken met ernstige nadelen vanwege de beperkingen van de batterijtechnologie van de jaren 80. Ingenieurs vonden het moeilijk om meer dan een uur aan spreektijd in het kleine frame van de DynaTAC te persen, terwijl stroombeperkingen betekenden dat het zendbereik van de handset niet zo geweldig was.

Stap in de Motorola-reeks mobiele telefoons met grote batterijstenen en snoerloze handsets, zoals de 4500x (zie hier). Ze kunnen veel langer op één lading werken en gebruiken ook een grotere externe antenne voor een groter ontvangst- / zendbereik. Veel klanten gebruikten ze als autotelefoons terwijl ze waren aangesloten op sigarettenaanstekeraansluitingen.



Motorola MicroTAC 9800X (1989)

In 1989 verhoogde Motorola het statussymbool ante door de eerste "flip-telefoon", de MicroTAC 9800x, vrij te geven. Ten tijde van de release was de MicroTAC de lichtste en kleinste mobiele telefoon op de markt. Verbeteringen in batterijtechnologie en circuitminiaturisatie verminderen de algemene grootte en het gewicht, en de belangrijkste innovatie door een deel van de telefoon op te vouwen terwijl hij niet in gebruik was, maakte hem bijna perfect in zakformaat. Voor het eerst kon een mobiele telefoon zich ook volledig verbergen in een tas.

(Foto: Motorola)



Motorola 2900 (1994)

Aan het begin van de jaren negentig produceerde Motorola nog steeds een lijn autotelefoons (zoals de 2900 die hier te zien is), die in die tijd door veel mensen "zaktelefoons" werd genoemd. De tas bevatte een zendontvanger en batterij en de gebruiker praatte in een veel lichtere draadgebonden handset. Je zou de tas op je schouder kunnen dragen, maar de omvang ervan beperkt het gebruik meestal tot in auto's.

Zelfs in de jaren 1990 bleven mobiele telefoons populair vanwege hun langere gesprekstijden en zendbereik. Die functies bleken belangrijk in de dagen dat cellulaire dekking lang niet zo wijdverspreid was als vandaag.

(Foto / s: Motorola)



Motorola Flare (1995)

De Motorola Flare uit 1995 was een van de eerste lifestyle-telefoons van het bedrijf die door gemiddelde consumenten op de markt werden gebracht - meer dan de gebruikelijke zakelijke klanten. Het was ook een van Motorola's eerste 'candybar'-telefoons, die de hele telefoon in een kleine, compacte handheld-eenheid plaatsten.

Tegen dit punt in de jaren negentig begonnen digitale GSM-cellnetwerken online te komen en de eerdere analoge standaard voor mobiele telefoons van 1G over te nemen. GSM toegestaan ​​voor hogere frequentie-overdracht (kleinere antennes), digitale audiocompressietechnieken (meer verkeer per toren), en ook privacy door informele radio-afluisteringen.

(Foto: Motorola)



Motorola StarTAC 85 (1996)

We hebben de eerste flip-telefoon van Motorola al gezien, maar de StarTAC 85, uitgebracht in 1996, heeft het vouwconcept verder verkleind tot het eerste 'clamshell'-ontwerp voor mobiele telefoons. Eenmaal opgevouwen, de 3.1-ounce StarTAC bleek bijna ongelooflijk klein en zakformaat. Imitators volgden en het clamshell-ontwerp werd een gebruikelijke optie voor mobiele telefoons tot de opkomst van smartphones ongeveer tien jaar later.

(Foto / s: Motorola)



Onze eerste mobiele telefoons

Voor PCMag-medewerkers was een Motorola-telefoon onze eerste kennismaking met de wereld van mobiele telefoons. Herinner je je eerste telefoon? Hier zijn de onze.