Inhoudsopgave:
- De DxO PhotoLab-interface
- Organiseren met PhotoLibrary
- Beeldcorrecties met DxO PhotoLab
- DxO Prime
- ClearView Plus
- Lokale aanpassingen met DxO
- Automatisch reparatieprogramma
- Geometrie Correctie
- Uitvoer en delen
- Haal meer uit uw foto's met DxO
Video: DxO PhotoLab - Getting Started (November 2024)
PhotoLab is beschikbaar voor Windows 7 SP1 en hoger en voor macOS 11.11 en hoger. Het installatieprogramma weegt 455 MB, wat niet schandalig is als je bedenkt dat Lightroom Classic 2 GB pusht. Over de app van Adobe gesproken, tijdens de installatie kunt u ervoor kiezen om de DxO-software te installeren als een plug-in voor Lightroom Classic. (De nieuwe Lightroom CC, die zich richt op niet-professionele gebruikers, ondersteunt geen plug-ins.)
Wanneer u het programma voor het eerst uitvoert, vertelt een pop-up u dat het een goed idee is om modules te downloaden die onbewerkte bestanden ondersteunen die zijn gemaakt met uw apparatuur, op basis van foto's die het in uw map Foto's vindt. De profielen omvatten DSLR-camerabehuizing en lenscombinaties, evenals smartphonecamera's.
De DxO PhotoLab-interface
De donkergrijze interface van PhotoLab heeft een strakke, ingetogen uitstraling. De programma-interface heeft twee modi: PhotoLibrary en Customize. Dit laatste is waar je al je bewerkingen en afstemmingen uitvoert. Dat is echt alles wat je nodig hebt, maar Adobe's Lightroom Classic biedt meer flexibiliteit met modi voor delen, afdrukken, kaarten en boeken. Gelukkig maakt DxO Lightroom round-trip een optie in PhotoLab.
Ik hou echt van de DxO-knoppen bovenaan de knoppenbalk: één klik voor weergave op volledige beeldgrootte, weergave op scherm, weergave op volledig scherm en vergelijkende weergaven naast elkaar. Een sleutelknop hier is Vergelijken, waarmee u kunt zien hoe uw foto eruit ziet zonder de correcties van DxO. Het is belangrijk omdat de software de fixes automatisch toepast zodra u een foto laadt. In de modus Aanpassen zijn er ook knoppen voor bijsnijden, parallelle lijnen dwingen en een neutrale kleurenkiezer.
Onder in het programmavenster ziet u een filmstripweergave van de afbeeldingen waarmee u momenteel werkt, vol met subtiele pictogrammen die aangeven of de foto is verwerkt, of camera- en lensmodules voor de afbeelding zijn geïnstalleerd en een sterbeoordeling. (U krijgt niet dezelfde nuttige aanwijzingen in Adobe Lightroom CC, hoewel u dat wel doet in Lightroom Classic.) Telkens wanneer u een map met afbeeldingen opent, detecteert het programma de camera en de lens die voor de foto's daarin worden gebruikt en wordt u gevraagd om te downloaden een module voor de combinatie zodat PhotoLab het beeld kan optimaliseren op basis van de gebruikte apparatuur.
Een ding dat ik mis in de interface zijn eenvoudige beeldrotatieknoppen, hoewel je foto's kunt roteren via een rechtsklikmenu of sneltoets. Een andere MIA-optie is een geschiedenispaneel waarmee u een bepaalde bewerking ongedaan kunt maken. Nuttig is er een blijvende Reset-knop. Het programma maakt goed gebruik van sneltoetsen, zoals Ctrl-J voor het maken van een virtuele kopie van uw foto. Ik hou ook van hoe het muiswiel je in- en uitzoomt zonder dat je een toetsencombinatie hoeft te gebruiken.
De interface is enigszins aanpasbaar: u kunt de grenskleur van de interface aanpassen van standaard donkergrijs tot overal van volledig wit tot volledig zwart. In de weergave op volledig scherm, opgeroepen met F12 of een knop in de bovenste werkbalk, kunt u door afbeeldingen bladeren met de pijltjestoetsen en verborgen, discrete beoordelingen en EXIF-panelen gebruiken. U kunt de beeldbrowser ook loskoppelen voor volledige weergave op een tweede scherm, waarbij alle bedieningselementen op het eerste scherm behouden blijven.
Organiseren met PhotoLibrary
Met de nieuwe versie 2 wordt PhotoLab iets capabeler op de organisatieafdeling. De voormalige Organiseer-modus heet nu PhotoLibrary. Het programma indexeert mappen met foto's om u te laten zoeken op opname-instellingen. Dat betekent dat u een datum, brandpuntsafstand, f-stop en zelfs ISO-instelling kunt invoeren. Het is zelfs mogelijk om elk van deze te combineren in een zoekopdracht. Helaas is er geen zoeken op camera of lens, hoewel een vertegenwoordiger van DxO me vertelde dat het bedrijf aan deze mogelijkheid werkte voor een komende update. Met Lightroom CC kunt u zoeken op camera, maar niet op instellingen, terwijl Lightroom Classic al het bovenstaande biedt en de zeer nuttige mogelijkheid biedt om te zoeken op basis van de gebruikte lens.
PhotoLab heeft nog steeds geen volledige workflow-functie - zoals gezegd, er is geen import van media. Dit betekent uiteraard dat u niet alle foto's van een specifieke importsessie kunt bekijken, een functie die ik vrij nuttig vind, een functie die wordt aangeboden door Apple Photos, beide Lightroom-producten en Cyberlink PhotoDirector.
U opent eenvoudig afbeeldingen van een kaart die wordt weergegeven in de mappenboom van PhotoLibrary. Je krijgt sterrenclassificaties en kiest en weigert zelfs aanduidingen voor het ordenen van je foto's. Maar vergeet het gebruik van trefwoordtags, geotag-kaarten en gezichtsherkenning - DxO biedt ze niet. Als die dingen belangrijk voor u zijn, kunt u DxO PhotoLab beter gebruiken als een plug-in voor Lightroom Classic, een perfect uitvoerbare installatie. Het programma laat je wel foto's organiseren in Projecten, waarin je foto's samenbrengt waarmee je als groep uit verschillende bronnen wilt werken.
Beeldcorrecties met DxO PhotoLab
DxO verschilt van de meeste fotosoftware omdat het je begint met de beste schatting voor je foto, op basis van de gebruikte lens-, camera- en belichtingsinstellingen. DxO Labs maakt feitelijk duizenden opnamen op testpatronen bij verschillende lichtomstandigheden om lens- en cameraprofielen te maken voor elke camera en lens die wordt ondersteund om deze correcties af te stemmen. De automatische correctie is veel beter dan je in de meeste fotosoftware ziet en is vaak alles wat je nodig hebt. Ik vond wel dat de Capture One-software van Phase One iets beter presteert bij het renderen van onbewerkte camerabestanden dan PhotoLab, maar de presets-balk van DxO biedt, naast de standaard DxO automatische correctie, keuzes voor neutrale kleuren, zwart-wit, portretten en landschappen. Je kunt ook dieper ingaan op andere presets zoals HDR (hoog dynamisch bereik) en Atmosferen, wat een aantal effectieve kleuring oplevert.
Nieuw voor DxO PhotoLab 2 is ondersteuning voor DCP-kleurprofielen. Deze zijn nieuwer dan de eerder ondersteunde ICC-profielen en ze worden gebruikt door Adobe. Als uw workflow dus Lightroom of Photoshop gebruikt, produceert deze optie dezelfde kleurweergave. Hulpprogramma's van derden, zoals die van X-Rite, laten u uw eigen profielen maken met een kleurendoelbord. Hieronder kunt u zien hoe u een DCP-kleurprofiel op uw afbeelding kunt toepassen.
Als de automatische correctie niet helemaal goed is, kunt u met de aanpasmodus van het programma de belichtingscompensatie, het contrast, de kleur en meer wijzigen. Naast de standaard schuifregelaar voor belichting, kunt u de schuifregelaar Smart Lighting van DxO gebruiken, die schaduwrijke gebieden lichter kan maken zonder wit eruit te halen. Door dit helemaal naar boven te draaien, ontstaat een fatsoenlijk single-shot HDR-effect, maar bekijk CyberLink PhotoDirector voor drastischere HDR-effecten. Elke schuifregelaar heeft ook een Auto-optie, evenals het instellen van keuzes zoals markeerprioriteit of Sterk. Ik waardeer het ook dat dubbelklikken op een schuifregelaar deze opnieuw instelt.
Afgezien van eenvoudig contrast, kan de Microcontrast-tool ernstige scherpte aan afbeeldingen toevoegen zonder de typische vervormde randen te kunnen verscherpen. Een toverstafknop stelt automatisch de microcontrast in voor de huidige afbeelding. In mijn tests waren de resultaten indrukwekkend in het verscherpen van foto's, hoewel het niet iets is dat je wilt gebruiken voor gezichtsopnamen.
Over scherpte gesproken, het gereedschap Lensscherpte van DxO maakt indruk. Op basis van specifieke lensprofielen voor de gebruikte apparatuur kan het hulpmiddel Scherpte de details in uw opnamen merkbaar verbeteren.
Smart Lighting maakt gebruik van gezichtsdetectie en spotgewogen correctie. Merk op dat de gezichtsherkenning niet is bedoeld voor het ordenen en ophalen van afbeeldingen met gezichten, maar alleen voor belichtingscorrectie. De tool kan een gezicht uit het zicht verwijderen wanneer er een lichte achtergrond is. Het doet dit zelfs nog beter dan de tool Schaduwen, die de neiging kan hebben afbeeldingen uit te wassen. Met Lightroom kunt u ongeveer hetzelfde resultaat krijgen met enkele aanpassingen, en de tool van DxO vindt geen gezichten in profiel. Geen zorgen: u kunt het gezicht of een ander object selecteren om handmatig op te meten. Het werkt zoals spotmeting in een camera werkt, maar u kunt het na de opname toepassen.
Het rode-ogengereedschap van DxO PhotoLab werkt volledig automatisch en bijna perfect als de rode gebieden duidelijk zijn afgebakend en de gezichten niet zijn verborgen.
DxO Prime
Probabilistic Raw IMage Enhancement (Prime) is een ruisonderdrukkingstool in PhotoLab die volgens het bedrijf een extra stop van blootstelling aan uw digitale foto's zal toevoegen. (Zoals de afkorting al aangeeft, werkt Prime alleen op onbewerkte camerabeelden.) Dit betekent dat u bij weinig licht of bij een hogere ISO kunt fotograferen en toch scherpte en details kunt behouden. De deal met Prime is dat het het programma zo lang laat duren als het nodig is om digitale ruis te analyseren en te corrigeren. De technologie is nu redelijk snel, zelfs voor opnamen met een hoge ISO, hoewel het nog steeds veel langzamer is dan de standaard ruisonderdrukking in andere software.
De meeste ruiscorrectie vergelijkt alleen pixels in de buurt om te bepalen welke ruis vertegenwoordigen, maar DxO onderzoekt een veel groter gebied om deze bepaling te maken, die meer ruis zou moeten verwijderen en meer detail achterlaat. Wanneer u Prime ruisonderdrukking kiest, kunt u het effect ervan niet op het volledige beeld bekijken, alleen op een klein gebied. De enige manier om Prime op de hele afbeelding toe te passen, is door deze te exporteren, wat een minuut kan duren.
Nadat je op Exporteren hebt geklikt voor een foto waarvoor je Prime ruisonderdrukking hebt geselecteerd, zie je een pictogram in de miniatuur van de foto die wordt verwerkt, en een kleine voortgangsbalk waarop je kunt klikken om te vergroten en een afteltimer te bekijken. Prime is merkbaar sneller geworden sinds het voor het eerst werd geïntroduceerd; het toepassen op een 29 MB raw-bestand van een Canon EOS 6D-opname bij ISO 5000 duurde 40 seconden om te exporteren naar mijn Asus Zen AiO Pro Z240IC met 64-bits Windows 10 Home en sportief met een 4K-scherm, 16 GB RAM, een quad-core Intel Core i7-6700T CPU, en een Nvidia GeForce GTX 960M discrete grafische kaart.
Merk op hoe de ruis op de donkergrijze bank in de nabijgelegen afbeelding indrukwekkend is opgehelderd aan de rechterkant na Prime-verwerking. Het heeft in feite een onbruikbare puinhoop genomen en het duidelijk en natuurlijk gemaakt.Het resultaat is verbluffend. In mijn testen werd meer ruis verwijderd en werd meer detail bewaard dan ik kon bereiken in Lightroom's ruisonderdrukker of met Capture One Pro. Voor de initiële conversie van onbewerkte bestanden verslaat Capture One echter nog steeds DxO, en krijg ik meer details uit onbewerkte afbeeldingsbestanden in mijn testafbeeldingen. Als u niet helemaal tevreden bent met de resultaten, kunt u de hoeveelheid correctie afstemmen met de schuifregelaar Luminantie en zelfs graveren in chrominantie, lage frequentie en dode pixelcorrecties. Die laatste correctie is voor mij een redder in nood, omdat mijn back-up Canon T1i een hotpixel heeft die in foto's altijd helderrood wordt weergegeven met een vergroting van 100 procent.
ClearView Plus
ClearView kan zeer effectief de waas uit een landschapsopname verwijderen. Met deze functie hoeft u geen maskers voor verschillende delen van een afbeelding te maken om ze onafhankelijk aan te passen. Het bepaalt de afstand in de foto en past het zwartniveau dienovereenkomstig aan. In mijn testlandschappen deed ClearView, dat volledig automatisch is (hoewel je de intensiteit ervan kunt aanpassen), een knaller van het ophalen van details uit verre gebieden in de foto's. Bij mijn testen was het niet mogelijk om een zo goed resultaat te bereiken door zwart aan te passen en niveaus te markeren met de standaardtools.
De bovenstaande voorbeeldafbeelding toont links een wazig origineel fotodetail, met DxO PhotoLab ClearView Plus in het midden, en Dehaze van Adobe Lightroom aan de rechterkant. Merk op dat deze resultaten alleen de respectievelijke tools voor het verwijderen van nevel gebruiken - u kunt een beter beeld krijgen in beide programma's door andere aanpassingen toe te passen bovenop de autocorrectie. Maar het toont wel het natuurlijke detail dat de software van DxO kan herstellen. Hier is nog een voorbeeld, met DxO aan de linkerkant en Lightroom aan de rechterkant; het toont de Adobe Dehaze-tool met een krachtige blauwe kleurzweem, terwijl DxO ClearView Plus de kleuren natuurlijker laat.
Lokale aanpassingen met DxO
Sinds de overname van Nik Software bevat de software van DxO nu een borstel en andere hulpmiddelen voor het maken van lokale aanpassingen. Het penseel is duidelijk toegankelijk via de grote knop Lokale aanpassingen bovenaan de modus Aanpassen. Het is echt krachtig: u kunt de breedte en bevedering aanpassen. De equalizerregeling heeft schuifregelaars voor het aanpassen van belichting, contrast, microcontrast, Clearview (zie volgende sectie), levendigheid, verzadiging, temperatuur, tint, scherpte en vervaging. De laatste kan zelfs bokeh iriscirkels toevoegen als je het genoeg opendraait. Met de schuifregelaars Doezelen, Stroom en Dekking kunt u de overgang van het effect naar de niet-getroffen gebieden regelen, evenals, uiteraard, de transparantie van het effect.
Als u met de rechtermuisknop klikt terwijl het penseel actief is, wordt een cirkelvormig (of radiaal) menu weergegeven waarmee u kunt schakelen tussen de andere lokale aanpassingstools van de software, waaronder Gegradueerd filter, Masker, Gum, Auto-masker en Control Point. Het automatische masker is niet volledig automatisch, zoals de Magic Wand van Photoshop, maar geeft u eerder een penseel met randdetectie. Het afgestudeerd filter is een typisch gradiëntgereedschap, handig voor dingen zoals het faux tilt-shift effect of het intensiveren van luchten. Hiermee kunt u het effectgebied aanpassen met een lijn die u kunt pakken, uitbreiden of roteren met de muiscursor.
Het laatste hulpmiddel, Besturingspunt, past de correctie toe op alle pixels in het geselecteerde gebied met dezelfde kleur en helderheidswaarde als het punt. Het selecteert een cirkelvormig gebied voor zijn effecten, met bevedering aan de randen. Dit is waar de U Point-technologie van pas komt, en het is vergelijkbaar met de Range Masking-tool van Lightroom Classic voor op kleuren en tonen gebaseerde selectie voor lokale aanpassingen. De DxO-tools bieden leuke en krachtige manieren om afbeeldingen te wijzigen, bijvoorbeeld het intensiveren van een lucht of het veranderen van de kleur van een shirt. Ik vind het leuk hoe je in deze modus een weergave op gesplitst scherm krijgt waarmee je een scheidingswand in de afbeelding heen en weer schuift om voor en na aanpassingen te tonen.
Eén ding ontbreekt: lagen, maar u kunt eigenlijk meerdere maskers toevoegen uit een keuze in het radiale menu. Capture One heeft in zijn laatste update een grote duw gedaan met lagen in de nieuwste versie, waardoor je bijvoorbeeld een maskerlaag kunt zien. De waarheid wordt verteld, ik ben geen grote lagenfan en ik vermoed dat er in dit opzicht andere fotografen zoals ik zijn, maar er zijn zeker momenten waarop je misschien een laag wilt zien of uitschakelen, vooral als je werkt met meerdere maskers.
Automatisch reparatieprogramma
Een andere nieuwe lokale aanpassing voor PhotoLab is de reparatie-tool. Dit is vergelijkbaar met Photoshop's Content Aware Fill-tool, waarmee u een ongewenst of afleidend object uit een scène kunt verwijderen en kunt vervangen door materiaal in de buurt. Zoals met alle vergelijkbare tools, werkt Repair alleen als er een consistente textuur is rond het object dat u wilt verwijderen. Maar het werkt heel goed in de juiste omstandigheden. Ik merkte zelfs dat ik door een foto bladerde waar ik een vreemd hoofd uit had verwijderd, vergetend dat ik dat had gedaan - ik kon niet eens zien waar het was geweest.
Geometrie Correctie
Een ander DxO-product, ViewPoint, pakt een nogal hardnekkige kwestie van fotografie aan: volume-anamorfisme, waarbij objecten zoals menselijke hoofden vervormd raken wanneer ze zich aan de rand van een groothoekbeeld bevinden. PhotoLab corrigeert automatisch de camera- en lensprofielgebaseerde geometriecorrectie voor ton-, visoog- en speldenkussenvervorming, zodat u ook kunt afstemmen.
Een basisgeometriecorrectie, bijsnijden, wordt goed verwerkt en is beschikbaar via de altijd aanwezige bovenste werkbalk van PhotoLab, maar ik wou dat het uw keuze voor de beeldverhouding heeft onthouden: ik geef meestal de voorkeur aan Onbeperkt, maar het programma schakelt me altijd terug naar Beeldverhouding behouden. En de horizon-nivelleringstool doet zijn werk, hoewel niet automatisch zoals Lightroom. Ten slotte kan het programma ook moiré, vignet en chromatische aberratie corrigeren. Net als in eerdere versies, doet DxO PhotoLab opmerkelijk goed wat betreft het verwijderen van chromatische aberratie.
Uitvoer en delen
Nadat u uw afbeelding in PhotoLab hebt geperfectioneerd, kunt u met de blauwe balk rechtsonder direct naar schijf, naar een andere foto-editor, naar Facebook (hoewel alleen op macOS), naar Flickr of naar Lightroom Classic uitvoeren. Met de Facebook-exporteur kunt u een doelalbum kiezen, maar geen privacyniveau of tagging. De Flickr-export heeft betere controle, zodat u een album kunt kiezen, trefwoordtags kunt toevoegen en privacy kunt instellen. Het trekt zelfs je eerder gebruikte tags en albums aan en biedt ze aan als selecties. Een mogelijkheid om online te delen ontbreekt via e-mail: met Lightroom Classic kunt u snel elke afbeelding op het scherm verzenden met een rechtermuisknop. De lichtgewicht Lightroom CC is echter veel beperkter in exportopties - u kunt zelfs geen nieuwe bestandsnaam kiezen.
Bij het exporteren naar schijf, kunt u meerdere uitgangen tegelijk kiezen. Helaas kunt u bij het exporteren geen DCP-profiel kiezen, alleen een ICC-profiel. Bij het exporteren naar Lightroom merkte ik ook dat de bestandsgrootte bijna was verdubbeld. Op een meer basaal niveau zou ik willen dat alle fotobewerkingsprogramma's gewoon de standaard Windows-exportfunctie zouden gebruiken, die het exporteren en delen in het algemeen zou vergemakkelijken.
PhotoLab bevat basisafdrukmogelijkheden, toegankelijk via een permanente knop naast de knop Exporteren. U kunt een rastergrootte kiezen voor meerdere afbeeldingen, verscherping toepassen en een bijschrift toevoegen in de lettertypestijl van uw keuze. Kijk voor meer lay-outopties (inclusief bewaarbare aangepaste lay-outs) en softproofing (waarmee u kleuren in de foto kunt zien die niet door de printer worden ondersteund) naar Lightroom Classic.
Haal meer uit uw foto's met DxO
Hoewel het \ geen complete fotoworkflow-oplossing is, geeft DxO PhotoLab u een echte voorsprong als het gaat om het verfijnen van afbeeldingen. DxO's lens en camera-gekalibreerde correcties bereiken resultaten die moeilijk te bereiken zijn in andere software, en dit gebeurt vaak automatisch. De unieke Prime-ruisonderdrukkingsfunctie, lokale U Point-aanpassingen, lensscherpte en ClearView Plus-tools brengen ons in de buurt van fotografie-nirvana. De hulpmiddelen voor spotmeting en automatische microcontrast komen zowel portret- als landschapfotografen ten goede. PhotoLab is een PCMag Editors 'Choice award voor hoogwaardige fotobewerking. Voor een vollediger workflow-oplossing, bekijk de keuze van collega-editors Adobe Photoshop Lightroom Classic, en voor de beste initiële onbewerkte conversie, Phase One Capture One.