7 Leuke en funky casio-toetsenborden voor thuis uit de 20e eeuw

Muziek is de soundtrack van ons leven. Het is er bij elk groot sociaal evenement en onze drang om het te begrijpen, te creëren en ervan te genieten lijkt ingebakken in ons prehistorisch DNA. Mensen maken al tienduizenden jaren muziek met zoveel mogelijk materiaal: botten en dierenhuiden, paardenhaar en hout, metaal en riet, en uiteindelijk elektronica.

Baanbrekende halfgeleidertechnologie die in de jaren zestig en zeventig werd geïntroduceerd, bracht veranderingen teweeg in bijna elke branche, waardoor nieuwe producten beschikbaar kwamen voor een lagere prijs dan ooit gedacht. Met de vooruitgang in het ontwerp van geïntegreerde schakelingen en analoge en digitale synthesetechnieken was het mogelijk om tegen het einde van de jaren zeventig een klein multi-steminstrument op batterijen te maken zonder interne bewegende delen.

Een bedrijf dat profiteerde van deze nieuwe innovaties in elektronische miniaturisatie was Casio Computer Co., Ltd., een Japans bedrijf dat aanvankelijk vooral bekend was voor rekenmachines, opgericht in 1946. In 1980 produceerde Casio zijn eerste elektronische toetsenbord, de CT-201, en daarna volgend decennium en daarna, bleef innoveren met goedkope home-toetsenborden voor de gemiddelde consument.

Hieronder bekijken we een handvol interessante, vreemde, innovatieve en leuke muzikale muzikale toetsenborden uit de jaren 80 en 90. Natuurlijk zijn er zoveel dat dit slechts een klein deel van Casio's muzikale geschiedenis is. Nadat je klaar bent met lezen, hoor ik graag over je persoonlijke geschiedenis met elektronische toetsenborden in de reacties.

1 Casio PT-80 (1984)

Kerstmis 1984 was goed voor me. In dat jaar kreeg ik mijn eerste muzikale toetsenbord, de PT-80. De Casio PT-80 werd in dat jaar geïntroduceerd voor ongeveer $ 100 en werd in de 1985-editie van Songwriter's Market geprezen als een "technologisch wonder". Een paar vrienden ontvingen diezelfde kerst ook PT-80's (wat nooit meer is gebeurd), wat me doet geloven dat dit misschien wel het populairste thuistoetsenbord van de jaren tachtig in Amerika was.

De PT-80 presenteerde de gebruiker met een eenvoudige functieset die slechts een druk op de knop was; de beperkingen maakten het ideaal voor kinderen. U kunt acht verschillende instrumenten selecteren en meespelen (alleen monofoon, wat één noot per keer betekent) met een achtergrondritmetrack en speciale akkoordtoetsen. Het kan ook voorgeprogrammeerde muziek afspelen van verwisselbare ROM-pakketten die afzonderlijk kunnen worden gekocht.

(Foto: Casio)



2 Casio CK-200 (1985)

In de jaren tachtig probeerde Casio bijna elke variant van het elektronische toetsenbord die je maar kon bedenken, inclusief de CK-200, een boombox voor cassettes / radio's met een ingebouwd synthesizertoetsenbord op het bovenoppervlak. Ik zou me kunnen voorstellen om dit mee te nemen naar het strand en mee te spelen met de nieuwste hits van de dag, zeker indruk op iedereen maken. Het is best raar, maar ik vind het leuk.

(Foto: Casio)



3 Casio VL-1 (1981)

Jaren voorafgaand aan Casio's experiment met toetsenbord / boombox-integratie, probeerde het bedrijf een vergelijkbare tactiek met de VL-1, die een kleine, bijna zakformaat synthesizer combineerde met een rekenmachine. Direct na het verfijnen van een melodie op de VL-1, kunt u dezelfde kleine witte knoppen aan de voorkant gebruiken om uw belastingen te doen. Gezien zijn leeftijd klonk het niet zo indrukwekkend, maar de dinky geluiden bleken meer een pluspunt dan een belemmering, waarbij verschillende artiesten (met name de Duitse groep Trio met "Da Da Da") de schattige en funky van de VL-1 gebruiken ritmesectie in hun liedjes.

(Foto: Dontpanic / Wikipedia)



4 Casio KX-101 (1984)

Hier zien we nog een funky fusie van synthesizer, cassettespeler, boombox en radio van Casio, de KX-101. Deze gaat eigenlijk vóór de CK-200 die een jaar eerder is gezien, en heeft afneembare luidsprekers en nog veel meer knoppen en faders. Casio bracht de KX-101 op de markt als een draagbare opnamestudio, waarmee spelers hun gesynthetiseerde composities daar op dezelfde cassette op cassetteband kunnen opnemen. Het is tegenwoordig zeer zeldzaam, dus als je er een vindt, heb je een echte schat in handen.

(Foto: Casio)



5 Casio SK-1 (1986)

In 1986 ontketende Casio een revolutionaire reeks digitale sampling-toetsenborden op consumentenniveau, waaronder de SK-1 die hier te zien is. Afkomstig van eerdere eenheden zoals de PT-80, vertegenwoordigde de SK-1 een enorme sprong in het synthetiseren van kwaliteit en functies, waaronder betere instrumentgeluiden, geluidsmodellering en viertonige polyfonie (je zou vier noten tegelijk kunnen spelen, die je nodig hebt voor akkoorden spelen).

Verbazingwekkend genoeg kan de SK-1 1, 4-seconden, 8-bits audiobestanden opnemen op 9, 38 KHz via een ingebouwde microfoon (of een microfooningang) en deze op veel verschillende toonhoogtes afspelen terwijl u de toetsen op het toetsenbord bespeelt. Het is misschien wel de leukste thuissynthesizer die een kind zou kunnen hebben, zelfs vandaag.

(Foto: Thomas Sanderson)



6 Casio PT-7 (ca. begin jaren 80)

Omdat het zo zeldzaam is, weet ik niet veel meer over dit vreemd uitziende toetsenbord, behalve wat het meest voor de hand ligt, door YouTube-video's ervan in actie op internet te bekijken: het is een kleine, verrassend capabele polyfone analoge 8-noten synthesizer die kan worden opgevouwen een kleine, baksteenachtige doos. Het heeft een soft-touch folietoetsenbord dat effectief vlak is en het produceert een aantal respectabele analoge ritmegeluiden, evenals acht onderscheidende leadinstrumenten (piano, elektrische piano, orgel, pijporgel, harp, accordeon, klarinet en viool). Kortom, ik wou dat ik er een had.

(Foto: Lloyd Rockwell)



7 Casio Rapman RAP-1 (1991)

Toen de jaren tachtig ten einde kwamen, deed het gee-whiz-wondertijdperk van thuistoetsenborden dat ook. Maar Casio stopte niet met innoveren of nieuwe dingen uitproberen. In een tijd kort na Ice Ice Baby en U Can't Touch This bracht rap op een enorme manier in de mainstream, creëerde Casio deze rap-thema synth met een ingebouwd "scratch pad" - een grijze plastic schijf waar je heen en weer mee kon schommelen krijg vier verschillende scratch-geluiden. Het bevatte zelfs een microfoon die je zou kunnen gebruiken om de toonhoogte van je stem te manipuleren. Klinkt leuk voor mij - en het beste is dat je nooit te oud bent om een ​​van deze vintage muziekmachines te kopen en ermee te spelen, zelfs vandaag nog.

(Foto: Sarah Wickliffe)