7 Vergeten atari 800-gameklassiekers

Voor de meeste mensen zal de naam "Atari" voor altijd synoniem zijn met zijn eerste spelsysteem, de Atari 2600, gelanceerd in 1977 (herleef het met een emulator). Maar weinigen herinneren zich dat Atari slechts twee jaar later een baanbrekend opvolgingsspelplatform lanceerde - de Atari 800 en 400 thuiscomputers.

Het 800-platform wordt vaak over het hoofd gezien in de geschiedenis van videogames vanwege een gril in classificatie die het alleen in de pc-categorie plaatst, waardoor het wordt gescheiden van de hoofdlijn van de consolegeschiedenis.

Tijdens de ontwikkeling was Atari jaloers op het succes van thuis-pc's zoals de Apple II, en de nieuwe 8-bit console begon computerachtige functies te krijgen, zoals een toetsenbord en randapparatuur zoals schijfstations en printers. Als gevolg hiervan diende de 800/400 niet alleen als een voordelige pc, maar als een gameconsole met superieure grafische en geluidsmogelijkheden vanwege het gebruik van aangepaste co-verwerking van geluid en grafische chips.

Deze nieuwe console / pc-hybride speelde gastheer voor enkele van de belangrijkste en invloedrijkste video- / computergames aller tijden, waaronder - om maar een paar te noemen - MULE, Archon, The Seven Cities of Gold en Eastern Front (1941). Het was het originele platform van de legendarische game-ontwerper Sid Meier en het diende ook enkele van de absoluut beste arcade-poorten van zijn tijd.

Het volgende decennium na de release bleef Atari de Atari 800 (vaak het Atari 8-bit computerplatform genoemd) verfijnen met nieuwe modellen zoals de 1200XL, 600XL, 800XL, 65XE, 128XE en XEGS. De noodlottige Atari 5200 (1982) is ook een getrooste versie van de Atari 800-architectuur.

Vanwege de lange levensduur hebben ontwikkelaars (vaak indie) duizenden ongelooflijke games uitgebracht voor het Atari 800-platform. Dankzij het feit dat ik al op jonge leeftijd een Atari 800 in mijn familie had, hebben veel van hen mij en mijn oudere broer tientallen jaren vermaakt. Ik speel zelfs nog steeds regelmatig de Atari 800 vanwege de ongelooflijke diversiteit van de gamecatalogus.

Hieronder zullen we kijken naar slechts een handvol van wat ik beschouw als enkele van de meest onderschatte edelstenen van het platform. Ik vond het heel moeilijk om deze lijst terug te brengen tot slechts zeven vermeldingen, omdat er zoveel kwaliteitssoftware is. Het kan gemakkelijk drie keer zo lang zijn. Maar met geen enkele game op deze lijst kun je fout gaan.

Zalmloop (1982)

Uitgever: APX

In Salmon Run creëerde ontwikkelaar Bill Williams een spel dat gemakkelijk te spelen, moeilijk te beheersen, maar nog steeds zeer bevredigend is. Je bestuurt een zalm die stroomopwaarts in een rivier zwemt om te paaien, hongerige beren ontwijkt, vissers met netten en vervelende vogels die je proberen te vangen. Je doel is om de top van de rivier te bereiken, waar je een meisjeszalm ontmoet, knuffelt en vervolgens naar het volgende niveau gaat. Een ander hoogtepunt van deze game zijn de verbazingwekkend realistische waterspattende geluidseffecten. Ik vraag me nog steeds af hoe Williams dat voor elkaar kreeg.



Dandy (1983)

Uitgever: APX

Dandy is een van de belangrijkste videogames die de minste mensen kennen. Bij het maken van Dandy heeft programmeur John Palevich een prototype van een actiecrawler gemaakt die enkele jaren later direct de enorm populaire en succesvolle Atari-arcade-game Gauntlet inspireerde. Net als in Gauntlet, verken jij (en maximaal drie andere spelers) je weg door doolhofachtige kerkers, schiet je op monsters en monstergenerators, verzamel je voedsel en bommen (zoals drankjes in handschoen), totdat je de uitgang bereikt.

Als een Atari 800-game voldoet Dandy vooral aan de coöpmogelijkheden voor vier spelers, wat leuk was omdat de Atari 800 werd geleverd met vier ingebouwde controllerpoorten. Het bevatte ook een level-editor, die een enorm aantal fan-made levels creëerde die je tot op de dag van vandaag nog steeds online kunt vinden.



The Dreadnaught Factor (1984)

Uitgever: Activision

Ongetwijfeld geïnspireerd door Star Wars, ziet de Dreadnaught Factor de speler een solo-jachtvliegtuig besturen in een aanval op een reeks grote, op Star Destroyer lijkende ruimteschepen. Je doel, terwijl je één schip tegelijk aanpakt, is om alle ventilatieopeningen van de dreadnaught te bombarderen - terwijl je onderweg ook hun defensieve wapens en bommen neerschiet om je werk gemakkelijker te maken. Geweldige geluidseffecten en bedieningselementen maken dit een klassieker die altijd wordt over het hoofd gezien. Interessant is dat deze game is ontstaan ​​op de Mattel Intellivision, maar de 8-bits versie van Atari is over het algemeen bekender.



Sap! (1983)

Juice doet veel denken aan Q-Bert. In beide spellen speel je als een springend personage dat elk vierkant op elk podium moet bedekken (activeren) terwijl je vijanden ontwijkt. In latere levels bevat Juice wendingen zoals vierkanten die terugdraaien als je er weer op springt, of vierkanten waar je meerdere keren op moet springen om ze te wissen. Het bevat ook een netjes bonusniveau waarbij je probeert de twee circuitaansluitingen met een pad te verbinden om het sap als het ware te laten stromen.

Juice is een van de eerste videogames die ik me herinner; het was ideaal voor een jonge speler omdat het een optie toestond die de vijanden uitschakelde, waardoor het meer op een puur puzzelspel leek. Ik speel het nog steeds regelmatig en zal waarschijnlijk nooit stoppen.



Necromancer (1982)

Uitgever: Synapse Software

Necromancer is niets minder dan een middeleeuwse zure trip over fantasie. In dit spel met meerdere schermen, ster je als een goede tovenaar die bomen probeert te planten en leid je ze vervolgens veilig door een bos terwijl je je verdedigt tegen trollen, spinnen, wollige wormen en rare wezens. Uiteindelijk sta je voor de kwaadaardige Necromancer zelf, maar in al mijn jaren dat ik dit spel heb gespeeld, heb ik hem nooit verslagen, omdat het op dat moment straf moeilijk wordt. Toch zijn de eerdere niveaus leuk en trippy om te spelen, vooral omdat ze vergezeld gaan van onnatuurlijke muziek en geluidseffecten. Heel de unieke ervaring.



The Halley Project (1985)

Uitgever: Mindscape

Halley's komeet doemt op in mijn jeugdherinneringen - de honderdjarige benadering van de aarde in 1986 zette het collectieve bewustzijn van Amerika (en media-aandacht) in brand met interesse in ruimte en astronomie. The Halley Project van Mindscape speelt deze obsessie op briljante wijze af. In het spel bestuur je een ruimteschip dat elke planeet moet bezoeken in een wetenschappelijk nauwkeurige en geschaalde simulatie van ons zonnestelsel. Ik herinner me dat ik me verbluft voelde als een kind dat mijn vaartuig over "echte" afstanden bestuurde om deze doelen te bereiken. Het Halley-project is absoluut een onderschat meesterwerk van enscenering, spanning en verwondering.



Mr. Robot and his Robot Factory (1983)

Uitgever: Datamost

In Mr. Robot speel je als een robot die over elk platform in elk niveau moet lopen (de stippen eronder wegruimend als je gaat) terwijl je ladders beklimt en vijanden ontwijkt met Donkey Kong-achtige sprongen. Mr. Robot kan het niet helpen, maar doet me denken aan de klassieke platformer Miner 2049er (ook voor de Atari 800), die in 1982 uitkwam., bedieningselementen en muziek geven het naar mijn mening een niveau van glans iets boven Miner 2049er. Beide zijn ongelooflijke spellen als je van uitdagende puzzelplatforms houdt.



Voor verder lezen

Voor een diepgaande blik op Atari heeft Jamie Lendino, hoofdredacteur van PCMag's zustersite ExtremeTech.com, twee boeken over het onderwerp: Breakout: How Atari 8-Bit Computers Defined a Generation and the recent vrijgegeven Avontuur: De Atari 2600 bij de Dawn of Console Gaming .



De gouden eeuw van Atari Home Computers

En bekijk machines van wat ik beschouw Atari's Gouden Eeuw, die ongeveer 1979 tot 1987 is.