5 Digitale mappingprojecten die geschiedenis visualiseren | William Fenton

Vergeet cartografie: kaarten dienen ook voor humanistisch onderzoek. Als ik studenten niet kan overhalen om deel te nemen, trek ik een kaart en verwonder ik me over hun volubiliteit. In feite gebruik ik vaak de beroemde New Yorker- cover van Saul Steinberg, "View of the World from Ninth Avenue", als een oprit voor een gesprek over vooringenomenheid. (PCMag-lezers geven misschien de voorkeur aan de Apple Maps-versie van Mad Magazine ). Als slimme consumenten - en critici - van beeldmateriaal, zijn studenten goed uitgerust om kaarten te interpreteren.

Bovendien, als kaarten effectieve pedagogische hulpmiddelen zijn, zijn digitale kaarten dubbel zo.

Een nieuw academisch cohort integreert computertechnologie in onderzoek en onderwijs van de geesteswetenschappen. Volgens deze schrijver zal het opkomende veld, de Digital Humanities, een uitdaging vormen voor de manier waarop universiteiten denken over academische wetenschap en deze evalueren. Voor deze driedelige serie concentreer ik me op een gebied waarin Digital Humanists universiteiten en autodidacten bedienen: projecten voor digitale kaarten. Deze week deel ik enkele van mijn favoriete digitale hulpmiddelen voor het verkennen van de geschiedenis.

Voordat ik aan die reis begin, sta ik mijn vooroordelen toe. Als opvoeder ben ik geïnteresseerd in hulpmiddelen die instructie dienen. Logischerwijs heb ik projecten geselecteerd die verband houden met mijn onderwijs. Dit betekent niet dat er geen andere voorbeeldprojecten zijn - ik heb bijvoorbeeld Locating London's Past bijna opgenomen - maar voor nu heb ik projecten in kaart gebracht die neigen naar de Amerikaanse geschiedenis en literatuur. (Ik hoop dat lezers andere bronnen zullen delen via de Reacties-thread). Tot slot heb ik als voorstander van open access prioriteit gegeven aan open-sourceprojecten. Al deze tools zijn gratis voor educatief gebruik, en veel bevatten archiveringsbezit en contextueel materiaal.

Hypercities

Hypercities is een project van UCLA en wordt voortdurend aangevuld met bijdragen van onderzoekers over de hele wereld. Zoals hun website het zegt, "Hypercities zijn altijd in aanbouw." Bezoekers kunnen bladeren door actuele projecten, variërend van datavisualisaties van Twitter-streams van de Teheranische verkiezingsprotesten tot fotokaarten van de ramp met de kerncentrale van Fukushima, of historische kaarten doorbladeren voor meer dan twee dozijn steden.

Dit laatste is met name handig omdat de basis, Google Earth, bij de meeste studenten bekend is. Met locaties zo divers als Dallas-Fort Worth en Soweto-Johannesburg, kunnen leerlingen een stad oproepen om geografisch gecorrigeerde kaarten op te bouwen. New York, bijvoorbeeld, heeft 39 kaarten, beginnend met een digitale recreatie van Manhattan voorafgaand aan de Europese kolonisatie ("1609 Mannahatta"), die door het koloniale tijdperk, de negentiende en twintigste eeuw liep, tot aan een hedendaagse metrolijnkaart ("2006 Brooklyn Subway" "). Met de mogelijkheid om de dekking van lagen te regelen, kunnen leerlingen kaarten over elkaar leggen om te zien hoe stedelijke landschappen in de loop van de tijd veranderen.

Geografie van de Post

Het ruimtelijke geschiedenisproject van Stanford is een schat aan projecten voor digitale kaarten en studiebeurzen. Ik heb één project gekozen, Geography of the Post, dat ik volkomen boeiend vind omdat het de alledaagse, de USPS, gebruikt om het abstract te verkennen: de invloed en de uitgestrektheid van de federale overheid; de relatie tussen publieke en private ruimte; en de opkomst van een nationaal informatiesysteem.

Aangezien dit project postactiviteiten ten westen van de honderdste meridiaan (Texas, Oklahoma, Kansas, Nebraska en de Dakotas) volgt, zijn visualisaties bijzonder nuttig voor studies van het Amerikaanse Westen. Studenten kunnen informatie filteren op basis van de status van kantoor (gevestigd of gesloten) of tijdschema's instellen om bepaalde gebeurtenissen te bestuderen. In een recente cursus over de Amerikaanse grens had ik bijvoorbeeld postkantoorgegevens kunnen gebruiken om de migratiepatronen van kolonisten tijdens de California Gold Rush te onthullen. Ik dacht er toen niet aan, maar ik wou dat ik het had gedaan.

Emancipatie visualiseren

Dit project van de Universiteit van Richmond verzamelt en visualiseert verschillende informatie met betrekking tot slavernij tijdens de Amerikaanse burgeroorlog: de wettigheid ervan volgens de Amerikaanse regering, bewegingen van regimenten van het Amerikaanse leger en documentatie over de vernietiging van de instelling. Leerlingen kunnen kaarten bekijken op basis van specifieke opties ( bijv. Union Army Location) of filteren op een bron (persoonlijke papieren) of evenement (Afro-Amerikanen die de Unie helpen).

Zelfs als een opvoeder een tekst zou onderwijzen zoals Uncle Tom's Cabin , die aan de oorlog voorafgaat, zou ze Visualisatie-emancipatie kunnen gebruiken om te laten zien waar incidenten van weggelopen slaven werden geregistreerd in officiële archieven, kranten en persoonlijke kranten; in feite zou de discrepantie tussen recordvormen een gesprek kunnen openen over de betrouwbaarheid van records.

Het visualiseren van emancipatie is ook geschikt voor instructie op de middelbare school. Naast een afspeelknop (evenementen spelen zich af als een film), kunnen docenten lesplannen gebruiken die zijn afgestemd op zowel de Common Core Standards als de Virginia Standards of Learning. Ten slotte biedt Richmond, voor geïnteresseerden in de maatschappij, nog een project, Voting America, dat individuele, presidentiële en congresverkiezingen tussen 1840-2008 visualiseert.

De verspreiding van Amerikaanse slavernij

Spread of Slavery, ontwikkeld door een lid van de faculteit aan de George Mason University, is een uitstekende aanvulling op het visualiseren van emancipatie. Waar de ene de systematische eliminatie van slavernij tijdens de oorlog laat zien, onderstreept de andere de gestage groei tussen 1790-1860. Net als Hypercities is Spread of American Slavery intuïtief in gebruik. Leerlingen kunnen het tijdsbestek aanpassen en schakelen tussen weergaven van volkstellingen ( bijvoorbeeld de tot slaaf gemaakte en vrije populaties) om de prevalentie van de slavernij te visualiseren.

Mijn favoriete functie is dat leerlingen bepaalde provincies kunnen besturen voor gedetailleerde tellingsgegevens. Toen ik bijvoorbeeld The Garies and Their Friends las, gebruikte ik de tool om meer te leren over de vrije Afro-Amerikaanse bevolking in Philadelphia. Meer in het algemeen kan ik echter zien hoe deze tool leraren zou kunnen helpen de mythe te verdrijven dat de slavernij ebde vóór het uitbreken van de Amerikaanse burgeroorlog.

OldNYC

In een vorige column schreef ik over hoe de NY Public Library innovaties crowdsourced via projecten zoals de Map Warper. Hoewel er veel redenen zijn om Map Warper te gebruiken - en bij te dragen -, wil ik wijzen op een eenvoudiger hulpmiddel dat inwoners en bezoekers van New York City zal verrassen en verrukken. Gemodelleerd naar OldSF, dat foto's van de SFPL in kaart brengt, haalt OldNYC uit de 80.000 originele foto's van NYPL, waarvan vele meer dan een eeuw oud zijn. Wat ik leuk vind aan dit project is dat het interesse wekt in zowel bibliotheekbedrijven als in een stedelijke omgeving. Bijvoorbeeld, een blok verwijderd van PC Labs, ontdekte ik het huis waar Chester A. Arthur stierf.

Tenzij ik besluit met een project dat een vooroordeel in New York vertoont, lever ik één bonusproject. Clio is ontwikkeld door Marshall University en Strictly Business en stelt studenten in staat historische historische locaties, monumenten, monumenten en musea te vinden. Naast een traditionele webinterface biedt Clio mobiele apps (iOS en Android) die sites onthullen op basis van locatie. Hoewel ik Clio gebruikte om een ​​69e Regiment Armory in de buurt van PC Labs te vinden, wees gerust dat het culturele locaties in de Verenigde Staten zal oproepen.

Kom alsjeblieft volgende week met me mee als ik bedenk hoe projecten voor digitale kaarten de studie van literatuur kunnen dienen.