Waarom de mi 5 van xiaomi slechts een plaag is

BARCELONA - De Xiaomi Mi 5 is een spectaculaire vlaggenschip-smartphone en kost slechts $ 354. De LeEco Le Max Pro levert je een 6, 3-inch Snapdragon 820-powered phablet voor slechts $ 306. Huawei is een gigantische wereldwijde smartphonespeler. Hoewel Samsung en LG hier op het Mobile World Congress geweldige smartphones hebben geïntroduceerd, leveren deze Chinese makers vergelijkbare specificaties voor de helft van de prijs.

Maar Amerikanen zullen waarschijnlijk de vlaggenschepen van geen van deze bedrijven zien, en sommige bedrijven zijn daar behoorlijk vastberaden over. Xiaomi sloeg onlangs een kleine Amerikaanse luchtvaartmaatschappij neer, US Mobile, die zijn telefoons in de VS wilde verkopen, wat duidelijk maakte: geen handsets voor jou!

(En probeer ze ook niet zelf te importeren - veel van deze telefoons missen vaak de frequentiebanden om verbinding te maken met Amerikaanse 4G LTE-netwerken.)

Dit is nu de uitdaging van het Chinese Android. De meer dan miljard inwoners van China, in zijn eigen ommuurde, beschermde internetwereld, betekent dat lokale smartphonefabrikanten apparaten maken die vaak niet goed vertalen in de Stille Oceaan.

Huawei en andere Chinese makers gaven, ter plekke, toe dat sommige van de softwaretrends en winststrategieën die slagen in China niet zullen werken in de VS China een niet-Google Android-markt is, waar grote telefoonfabrikanten zichzelf beschouwen als meer zoals Apple - end-to-end-ervaringen creëren met hun eigen UI's, hun eigen winkelnetwerken en hun eigen app-winkels. Dat betekent dat bedrijven zoals Xiaomi goedkope telefoons kunnen verkopen en winst kunnen maken op software en diensten.

Maar dat vliegt niet in de VS, waar Google de app store beheert en Amerikanen verwachten dat Google-services op de eerste plaats komen. Dat besef kan ertoe leiden dat Huawei zijn zeer niet-Googly EMUI-skin voor de VS en Europa afzwakt, hoorde ik eerder deze week.

Dat komt zelfs niet tot de politieke zorgen. Toen Huawei in 2011 voor het eerst de VS probeerde binnen te komen, werd het door de Republikeinse Partij gepompt vanwege haar vermeende banden met het Chinese leger. Andere in China gevestigde smartphonefabrikanten, voornamelijk ZTE en Alcatel, hebben deze valkuil vermeden door hun besluitvorming te decentraliseren, veel exclusieve producten voor de VS te maken en sterke Amerikaanse productteams aan te stellen. Maar dit betekent dat het betreden van de Amerikaanse markt veel meer moeite kost voor de telefoonfabrikanten dan alleen het exporteren van telefoons en het openen van winkels in Maleisië, Indonesië of zelfs India. Dus besluiten ze eerst naar gemakkelijkere landen te gaan. We komen later, of helemaal niet.

Er zijn veel andere regionale spelers hier bij MWC die niet in de VS verkopen, maar Wiko, Wileyfox, Akyumen, General Mobile, Condor en hun soortgenoten trekken niet de aandacht die Xiaomi en LeEco doen omdat ze nederiger zijn. Ze proberen goede telefoons te maken tegen goede prijzen, die slagen vanwege de goed ontwikkelde regionale distributie- en ondersteuningsnetwerken, geen wereldklasse superphones.

We hebben onze eigen interessante regionale spelers in Amerika. Mijn dochter heeft een Nextbit Robin rond de show gedragen, een unieke Android-telefoon die zich eerst op Amerika richt. Blu heeft geweldig werk geleverd door miljoenen Amerikanen krachtige, betaalbare prepaid Android-telefoons in handen te geven. We hebben onlangs telefoons van Verykool, Posh en Neoix gezien, die allemaal ontwerpen maken die zijn gericht op het westelijk halfrond.

Wereldwijde smartphonefabrikanten moeten er ook niet van uitgaan dat de Chinezen hier nooit zullen doorbreken. Ze doen dingen stap voor stap. Huawei brengt zijn goedkope Honor-smartphones dit jaar via ontgrendelde verkopen naar de VS en LeEco zegt dat het iets gaat verkopen. Xiaomi heeft nog nooit eerder een lancering op MWC gehad; dit jaar is er een grote wereldwijde komst voor die telefoonmaker.

Maar het kijken naar de Mi 5-lancering moet voor de meeste Amerikaanse lezers nog steeds als toerisme worden beschouwd. We leven in een diverse wereld van veel landen, waar verschillende landen nog steeds verschillende dingen eisen.