Video: DAY WITH A JAPANESE JUNIOR HIGH SCHOOL STUDENT IN TOKYO (November 2024)
Ons onderwijssysteem wordt verondersteld om kinderen voor te bereiden op verantwoordelijke burgers en hen de verschillende vaardigheden aan te leren die nodig zijn om op volwassen leeftijd succesvol te zijn. Het begint in de kleuterklas met de basisprincipes van lezen, schrijven, delen en zelfs vroege wiskunde, waarbij ze elk jaar achtereen klaar worden voor het leven en de kost verdienen.
Om de een of andere reden zijn alle lessen die ik vanaf ongeveer het derde leerjaar heb gevolgd nog steeds in mijn gedachten gebrand en ik kan zelfs vandaag teruggaan in de tijd en me herinneren hoe mijn leerkracht in de vijfde klas me interesseerde in wiskunde, of hoe mijn leerkracht in de zevende klas methode om Spaans te onderwijzen verlamde mijn vermogen om die taal te leren vanwege zijn "repetitieve" manier van lesgeven die helaas mijn begrip van die specifieke taal beïnvloedde.
Eén klas in de zevende klas was echter heel belangrijk voor me, en de vaardigheden die ik in die klas heb geleerd, gebruik ik elke dag van mijn leven. Die klas was mijn typeklas. Ik zie nog steeds mijn stoel op de eerste rij in het midden voor een IBM Selectric typemachine die leert typen. Ik herinner me zelfs de hoofdregel die ik steeds opnieuw moest typen als onderdeel van mijn test om te bepalen hoe snel ik typte: "nu is het tijd voor alle goede mannen om hun land te hulp te komen." Ik kan vandaag nog steeds die zin typen in ongeveer vijf seconden. Destijds was het doel om het type aan te raken met ongeveer 90 woorden per minuut.
Hoewel typemachines tot het verleden behoren, blijven typen en toetsenborden tegenwoordig zeer relevant en in de meeste gevallen vormen de meesten van ons de gegevens in onze computers. Het begrijpen van een QWERTY-toetsenbord is belangrijk wanneer u een aanraaktoetsenbord gebruikt of zelfs onze settopboxen of een groot aantal apparaten programmeert die een toetsenbord gebruiken voor invoer.
Nu zou je kunnen stellen dat kinderen tegenwoordig intuïtief lijken te weten hoe ze technologie moeten gebruiken, dus weten hoe te coderen niet belangrijk is. Hoewel dat tot op zekere hoogte waar is, zou het begrijpen van hoe deze digitale technologieën werken en uiteindelijk kunnen worden aangepast voor nog meer functionaliteit hun ervaringen met digitale apparaten kunnen verbeteren en zou later voor hen veel belangrijker kunnen worden.
Iedereen die een inleidende programmeercursus heeft gevolgd, zal je vertellen dat het hen op zijn minst heeft geholpen de basisprogrammeerlogica, -structuur en -ontwerp te begrijpen. Zelfs degenen die geen software-ingenieur zijn geworden, zeggen dat de basisprincipes van het programmeren van een computer op coderingsniveau hen hebben geholpen hun logisch denken vorm te geven, hun gezond verstand hebben aangescherpt en in veel gevallen hebben toegepast wat ze hebben geleerd meer uit hun smartphones, tablets, computers en vele CE-apparaten die nu hun leven bevolken.
We leven in een tijdperk waarin technologie een rol speelt in veel van wat we elke dag doen. We gebruiken technologie op kantoor, op school en thuis en digitale apparaten zijn overal om ons heen. In veel gevallen krassen we echter nauwelijks het oppervlak af van wat technologie voor ons kan doen. We accepteren vrijwel de fundamentele rol die technologie in ons leven speelt en gebruiken meestal de basisfunctionaliteit in al onze digitale apparaten. Maar wanneer hardware- en softwareontwerpers apparaten maken, voegen ze meestal veel functies en functies toe die de meesten van ons nauwelijks gebruiken. Dat is OK in brede zin, omdat we onze apparaten "inhuren" om zaken als telefoongesprekken, berichten, muziek en entertainment af te handelen, enz. Toch, nu de technologie is geëvolueerd, met name mobiele technologie, houden we ons nu echt persoonlijk in handen computers die veel meer kunnen dan deze fundamentele functies. Zelfs onze tv's en apparaten worden multifunctionele apparaten die zijn ontworpen om meer te zijn dan je zou verwachten.
Hoewel de meeste mensen nooit onder de dekens zullen komen en proberen de code te wijzigen van een bepaald apparaat of apparaat dat ze hebben of gebruiken, zal een persoon meer inzicht krijgen in hoe hun apparaten werken en zouden eerder geneigd zijn om verder te gaan dan de basisfunctionaliteit. Ze kunnen zelfs in de verleiding komen om alle functies te gebruiken die de hardware- en softwareontwerpers op hun apparaten hebben gecreëerd om een digitale levensstijl te verbeteren.
Een codeerklasse zou hen ook helpen meer inzicht te krijgen in hoe technologie is ontworpen en hoe de software dient als het medium voor het activeren van alle mogelijkheden van de apparaten. Dit soort kennis zou belangrijk kunnen zijn in een toekomstige werkomgeving waarin zij technologie zullen gebruiken als onderdeel van hun algemene taak.
Inzicht in hoe technologie werkt, maakt het voor een persoon veel gemakkelijker om de technologie die hij heeft te gebruiken en er het maximale uit te halen.
In een belangrijk artikel over Greater Schools.org heeft auteur Hank Pellissier een opmerking van een erkende autoriteit over programmeren opgenomen. Douglas Rushkoff, auteur van Program or Be Programmed en evangelist voor Codeacademy, is een van de toonaangevende digitale kruisvaarders van het land. Hij betoogde dat onze scholen computerprogrammering in het kerncurriculum moeten opnemen of achter moeten blijven. "Het wordt tijd dat Amerikanen computercode gaan behandelen zoals we het alfabet of rekenen doen", schrijft hij.
Rushkoff ziet de noodzaak om codering te onderwijzen om te voldoen aan de stijgende vraag naar geschoolde technici. Ik ben het hier volledig mee eens, want de VS lopen ver achter bij het hebben van het soort technisch personeel dat binnen hun eigen grenzen wordt gecreëerd en is sterk afhankelijk van programmeurs in China, India en andere delen van de wereld om te voldoen aan de hoge eisen voor dit soort programmeervaardigheden. Ik ben het er ook mee eens dat codering net zo belangrijk is als de basisvaardigheden voor leren, omdat technologie nu een belangrijk onderdeel van ons hele leven is. Inzicht in codering zou onze kinderen een basis geven in hoe technologie werkt en zou hen goed van dienst zijn, zelfs als ze geen professionele programmeurs worden.
Een van mijn passies was om technologie in het onderwijssysteem te brengen. Ik heb tientallen jaren aan de zijlijn gewerkt met mijn thuisstaat Hawaï om de rol van personal computers in het onderwijs te verdedigen. Het was de moeite waard om te zien hoe computers het onderwijsproces in de VS hebben beïnvloed en elk schoolsysteem in Amerika heeft tegenwoordig een soort computerondersteunde leerprogramma's. Maar het is tijd dat de scholen beseffen dat technologie nu een onderdeel van onze levensstijl is en onze kinderen helpt om op het grondniveau te begrijpen hoe technologie werkt en ten volle kan worden gebruikt, een van de educatieve bouwstenen moet zijn. In het beste geval zou het hen als een carrière in technologie kunnen interesseren en in ieder geval zou het hen kunnen uitrusten om meer en meer technologiegerelateerde apparaten en producten te behandelen die nu deel uitmaken van ons leven.
