Supermoons zijn super dom

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE

Hier is een weinig bekend feit over supermoons: ze zijn verzonnen en een volledige verspilling van ieders tijd.

Supermoons zijn een bijproduct van een altijd actieve mediamachine die een constante stroom dingen vereist om commentaar op te leveren en die - bij afwezigheid van feitelijke commentaarwaardige items - meer dan bereid is om ze volledig te fabriceren.

De term "supermoon" verwijst naar een volle maan die optreedt wanneer de maan de dichtst bij de aarde nadert tijdens zijn maandelijkse baan. Klinkt alsof het zou moeten zorgen voor een echt dikke volle maan die volledig de aandacht waard is, toch? Niet zo veel.

Hoewel zogenaamde supermoons inderdaad groter en helderder zijn dan de gemiddelde volle maan, is het verschil nauwelijks het vermelden waard. Aangezien er niets is om de maan te vergelijken met wanneer deze in de lucht is, zal een klein verschil in grootte voor de meeste mensen niet waarneembaar zijn - zeker voor mensen met een druk leven die hun avonden niet doorbrengen met het overwegen van de grootte van de maan.

De maan reist in een elliptische baan rond de aarde; het duikt zo dicht in als 226.000 mijl (tijdens de maanperigee) en dwaalt zo ver weg als 252.000 mijl (de maan apogee). Het verschil in afstand tussen het maan-apogee en de perigee (26.000 mijl) klinkt misschien als een groot probleem (inderdaad, het is iets groter dan de omtrek van de aarde), maar het is bijna betekenisloos op de interplanetaire schaal.

Deze #SuperMoon laat iedereen op #TeenWolf zijn verdomde verstand verliezen

- HOLLYWOOD.COM (@Hollywood_com) 25 augustus 2015

Voor waarnemers op aarde lijkt een volle maan die plaatsvindt tijdens de maanperigee (dat wil zeggen de niet-echt-iets-supermoon) slechts 12 tot 14 procent groter te zijn dan tijdens de maan-apogee (dwz de minder beroemde, maar gewoon als betekenisloze 'micromoon'). Dat is nauwelijks super. En houd in gedachten, dat 14 procent grootteverschil tussen de absoluut schijnbaar grootste van de maan en zijn absoluut schijnbaar kleinste. Elke toevallige waarnemer zou het verschil niet merken.

Denk eens aan een andere manier: laten we zeggen dat Dr. Bruce Banner een volledig gemiddelde Amerikaanse man is die ongeveer 5 '9 inch meet en de weegschaal op 196 pond laat vallen. Gaan door de normen van de supermoon voor superheid (bijv. 14 procent groter), wanneer de goede arts geagiteerd raakt, verandert hij in een Hulk die op 6 '7 "staat en 223 pond weegt. In dit geval zou de Hulk iets kleiner zijn dan LeBron James. Intimiderend op het basketbalveld? Misschien. Maar nauwelijks "ongelooflijk" en zeker niet super.

Schuld Astrologie

Waar kwam deze onzin vandaan? Voor zover ik kan zien, werd de term "supermoon" bedacht door "gecertificeerde professionele astroloog" Richard Nolle (je kunt zijn website in super 90-stijl hier vinden). Nolle definieert een supermoon als een volle maan die optreedt wanneer de maan zich binnen 90 procent van de dichtstbijzijnde nadering van de aarde bevindt. Dat is een vrij genereuze definitie en een die Nolle zelf toegeeft, resulteert in vier tot zes supermoons elk jaar. Ze zijn dus niet alleen onopvallend om naar te kijken, ze zijn ook verdomd gewoon.

Het rare is dat Nolle blijkbaar 30 jaar geleden voor het eerst de uitdrukking begon te gebruiken, maar het is pas recentelijk in ons nationale lexicon terechtgekomen. Volgens Google Trends was er tot 2011 vrijwel helemaal geen sprake van "supermoons", zoals je hier kunt zien:

Webinteresse in supermoons had een initiële en plotselinge piek gevolgd door kleinere periodieke pieken door de jaren heen. Wat gebeurde er in 2011? Antwoord: Absolute verwoesting.

Op 11 maart 2011 trof een aardbeving met een kracht van 8, 9 voor de kust van Japan en resulteerde in een tsunami en catastrofale afsmelting in de kerncentrale Fukushima Daiichi. Het bleek dat deze gruwelijke gebeurtenis meer dan een week voor een geplande supermoon plaatsvond, die al in bepaalde virtuele kringen werd gespeculeerd. Met behulp van sociale media verspreidde het bericht zich op het web dat de maan mogelijk de oorzaak was van deze catastrofe. Die meme, op zijn beurt, leidde tot een wetenschappelijke weerlegging, die alleen het hele begrip 'supermonen' verder versterkte, waar maar heel weinig mensen enkele dagen eerder van hadden gehoord.

(Voor de goede orde, de meeste wetenschappers erkennen dat de maan getijden- en tektonische krachten op aarde kan beïnvloeden, maar er zijn geen aanwijzingen dat volle manen die toevallig plaatsvinden tijdens de maanperigee enig waarneembaar effect hebben op dingen zoals aardbevingen en vulkanen. nogmaals, de supermoon van maart 2011 was nog steeds meer dan een week verwijderd van de Japanse aardbeving.)

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE

Na het aardbevingsgebabbel begon de supermoon een beetje op te stijgen als iets waar mensen op moeten letten, mogelijk bang voor moeten zijn, maar zeker moeten fotograferen en #hashtag op Instagram. En daar zijn we nu: Supermoon. Zelfs NASA heeft de term aangenomen - maar het is gewoon blij dat iemand aandacht besteedt aan ruimtevaart.

Evenzo produceerden de media onlangs nog een maanfenomeen dat niet echt een ding is: de zogenaamde 'bloedmaan'. Het is een zin die je misschien hebt gehoord over een partij maansverduisteringen die plaatsvond tussen 2014 en 2015 (als onderdeel van een zogenaamde "maantetrad"). Spookachtige naam, toch? Het heeft waarschijnlijk iets te maken met de bloedrode tint van die specifieke verduisteringen. Nee. Weet je waarom? Omdat ALLE maansverduisteringen rood worden - zo breekt het licht van de zon door de atmosfeer van de aarde.

De uitdrukking "bloedmaan" heeft zijn wortels in bijbels-literalistische logica braaksel, maar heeft geen werkelijke wetenschappelijke betekenis. Maar dat heeft sommigen er niet van weerhouden er mee te rennen.

Het probleem begint hier bij ons, jouw bescheiden media - specifiek die van ons in het blogging-kamp. Bloggers moeten verhaalquota invullen en de verwachtingen van de pagina bekijken om aan te voldoen. En soms is er gewoon niets aan de hand. Maar redacteuren willen dat niet horen. Nee, bloggers zijn genoodzaakt vast te houden aan elk stukje inhoud en - om zoveel mogelijk oogappels te krijgen - het verhaal zo veel mogelijk te verzinnen.

Als je naar buiten gaat en naar de maan kijkt van de 14e in de verwachting een eenmalige ervaring op te doen die je plaats in de Melkweg zal bevestigen, ben je misschien niet goed. Het wordt een mooie grote heldere maan, maar het leven zal niet anders zijn op 15 december, dat beloof ik je.

Het is gewoon de friggin 'maan, mensen. De fasen en de baan ervan zijn vrij goed begrepen. Het echte ding waar je op moet letten, is dat mensen emotioneel veel waarde hechten aan onheilspellend klinkende dingen zoals 'supermoons' en 'bloedmanen'. Dat zijn de mensen die het kunnen gebruiken als excuus voor allerlei slechte beslissingen.

Dus als je in de komende dagen iemand ziet posten over de #SuperMoon, vertel hem dan om even adem te halen. Het is gewoon dezelfde oude #StupidMoon. Amen.

BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE