Inhoudsopgave:
Video: Sigma 35mm f/1.4 DG HSM 'Art' Lens review (APS-C & full frame, with samples) (November 2024)
Sigma verkoopt de 35 mm voor een aantal spiegelreflexsystemen: Canon EF, Nikon F, Pentax K, Sigma SA en Sony A. Er zijn ook spiegelloze versies voor Leica / Panasonic / Sigma L-mount en Sony E-mount camera's. Het kan worden gecombineerd met een full-frame of APS-C camerabehuizing, en als u op een bepaald moment van systeem verandert, kunt u de lens naar Sigma sturen om de houder te laten veranderen voor een nominale vergoeding.
Een interne motoraandrijving focust snel op de lichamen waarmee ik de lens heb gekoppeld. Full-time handmatige scherpstelling is mogelijk door aan de scherpstelring te draaien, die aan de voorzijde zit en is bedekt met gestructureerd rubber. Er is een focus-tuimelschakelaar, handig als u autofocus volledig wilt uitschakelen.
Scherpstelling is mogelijk tot slechts 11, 8 inch, waardoor onderwerpen worden vergroot op 1: 5 levensgroot. Dat is vrij typisch voor een 35 mm f / 1.4-lens. Als u een 35 mm met bijna macro-prestaties wilt, overweeg dan de Tamron SP 35 mm - hij vergrendelt op 7, 9 inch, wat resulteert in een vergrotingsverhouding van 1: 2, 5. Een klein venster bovenaan de loop toont de huidige focusafstand, met markeringen in voet en meter.
Beeldkwaliteit
Ik heb de Sigma 35 mm getest met een paar camera's, de 20MP Canon EOS 6D en de 50MP Canon EOS 5DS R. Met de 6D, die een sensorresolutie heeft in lijn met de meeste gangbare full-frame spiegelreflexcamera's, beheert de lens een zeer sterke 2.438 lijnen per beeldhoogte op de centrumgerichte Imatest-evaluatie. Dat is beter dan de 1.800 lijnen die we minimaal van een lens willen zien in combinatie met een sensor in het bereik van 18 tot 24 MP. Het neemt iets toe als je stopt, met een piek van 2.625 lijnen bij f / 5.6 - dat is ongeveer zoveel resolutie als je kunt verwachten van de 6D.
In combinatie met de 50MP 5DS R zijn de resultaten niet zo uitstekend. Bij f / 1.4 toont de lens 2.567 lijnen, wat beter is dan de 2.220 lijnen die we minimaal van een systeem met hoge resolutie willen zien. Maar het is een beetje verlegen van wat de duurdere Canon EF 35mm f / 1.4L II USM scoort bij hetzelfde diafragma met dezelfde camerabody - 3.448 lijnen. Als je met een 5DS R fotografeert, heb je waarschijnlijk vooral te weinig resolutie en zal het de moeite waard zijn om voor de Canon-lens te betalen.
Dat wil niet zeggen dat de Sigma slecht presteert in combinatie met een sensor met hoge resolutie. Het midden is extreem scherp bij f / 1.4, hoewel als je weggaat (naar het middelste en buitenste derde deel van het frame) de resolutie daalt tot ongeveer 2.100 lijnen, wat een beetje zacht lijkt.
Het verkleinen van het diafragma tot f / 2 verbetert de algehele score tot 3.100 lijnen, met sterke prestaties in het midden en de randen van het frame (2.400 lijnen). Er is verdere verbetering bij f / 2.8 (3.226 lijnen), f / 4 (3.809 lijnen) en f / 5.6 (4.386 lijnen). Diffractie wordt ingesteld op f / 8 met de 5DS R-sensor, waardoor de resolutie een beetje wordt verlaagd, maar toch een uitstekende score van 3.985 regels wordt behaald. Het is meer een probleem bij f / 11 (3.630 lijnen) en f / 16 (2.966 lijnen).
Canon is natuurlijk niet de enige cameramaker met een sensor met hoge resolutie. Zowel de Nikon D810 en Pentax K-1 sport 36MP imagers, en de aankomende Sony Alpha 99 II duwt de envelop naar 42MP. Resultaten van verschillende camera's zijn niet direct vergelijkbaar, maar u kunt een idee krijgen door naar testnummers van het ene systeem naar het andere te kijken.
Ik beveel de Sigma 35mm Art aan boven de Nikon AF-S Nikkor 35mm f / 1.4G, die achterblijft als je naar de prijs kijkt. De lens die het dichtst bij de Sigma in de Pentax-wereld staat, is de SMC FA 31mm Limited, een f / 1.8 prime die niet optisch gelijk is aan de Sigma, maar een eigen uitstraling en charme heeft. Sony verkoopt een 35mm f / 1.4G ($ 1.499, 99) voor de Alpha 99 II, maar we hebben deze niet getest. Het is een oudere lens met een focussysteem met schroefaandrijving, en anderen die het hebben geëvalueerd, zeggen dat het aan de zachte kant is, waardoor de Sigma klinkt als een betere optie.
Scherpte is natuurlijk niet het enige aspect van lensprestaties dat belangrijk is. De Sigma 35 mm vertoont ongeveer 1, 6 procent vatvervorming, typisch voor een lens in zijn soort. Het is een mild effect dat u waarschijnlijk zult merken in architecturale foto's of afbeeldingen met een duidelijke horizonlijn en dat gemakkelijk kan worden verwijderd met behulp van een lensprofiel of de tool voor vervormingscorrectie die beschikbaar is in Lightroom.
De Sigma 35 mm vertoont wel een sterk vignet-effect, waardoor hoeken en randen bij grote openingen worden gedimd. Beeldhoeken blijven achter bij het midden met -5.7EV bij f / 1.4, een tekort dat wordt teruggebracht tot -3.2EV bij f / 2, -1.5EV bij f / 2.8 en -1EV bij f / 4. Bij smallere openingen is dit niet merkbaar in veldomstandigheden. Net als bij vervorming kunt u hoeken en randen lichter maken in Lightroom. De duurdere Canon EF 35mm f / 1.4L II USM vertoont ongeveer dezelfde hoeveelheid vigneteffect. De beste snelle 35 mm die we hebben gezien bij het besturen is de Tamron SP 35 mm, die slechts -1, 4 EV toont bij f / 1.8. Maar de Tamron heeft meer de neiging om chromatische abberatie te vertonen, in de vorm van paarse kleurranden, die zowel de Sigma- als Canon-lenzen vermijden.
conclusies
De Sigma 35 mm F1.4 DG HSM Art is niet de enige externe optie in de stad. De Tamron SP 35mm f / 1.8 heeft zijn eigen voordelen, waaronder een lager prijskaartje, meer uniforme verlichting, scherpere focus en beeldstabilisatie. Maar het heeft ook twee grote nadelen: een maximale opening van f / 1.8, waardoor het verzamelen van licht met bijna de helft wordt verminderd, en de neiging om chromatische aberratie te vertonen.
Voor de meeste SLR-bezitters is de Sigma de beste 35 mm f / 1.4-lens die er is. Het maakt scherpe beelden bij elke f-stop, heeft een groot maximaal diafragma voor het fotograferen bij weinig licht en het maken van foto's met een ondiepe scherptediepte, en komt binnen voor een veel lagere prijs dan alternatieven van Canon, Nikon, Pentax en Sony. Het enige voorbehoud dat ik aanbied, is dat eigenaren van de Canon EOS 5DS en 5DS R de EF 35mm f / 1.4L II USM moeten overwegen - het is twee keer de prijs, maar de moeite waard voor fotografen op zoek naar de hoogste resolutie bij het fotograferen met grote diafragmaopeningen. Voor alle anderen blijft de Sigma de beste optie en onze keuze voor de redactie.
