Inhoudsopgave:
Video: Sony 16mm f2.8 VIDEO TEST | Is it good for VLOGS? (November 2024)
De Sony E 16mm F2.8 ($ 249, 99) is een van de kleinste en lichtste lenzen die je kunt combineren met een spiegelloze camera met E-bevestiging. Het is ook de oudste die nog te koop is, die sinds het debuut van het systeem in 2010 in de catalogus staat. Het was toen geen lens van wereldklasse en het ziet er vandaag slechter uit. De beeldkwaliteit is op zijn best middelmatig en kan niet ten volle profiteren van de geavanceerde autofocussystemen van moderne camera's. Als je een slanke pannenkoek wilt, is de E 20 mm F2.8 een betere lens voor $ 100 meer, en de Sigma 16 mm F1.4 DC DN Contemporary is een winnaar van de Editors 'Choice, zij het duurder en groter.
Pannenkoek Prime
De E 16mm F2.8 past bij de definitie van een pancake-lens, een lens die nauwelijks uit de camerabehuizing steekt wanneer deze is gemonteerd. Het meet 0, 9 bij 2, 4 inch (HW), weegt slechts 2, 4 gram en heeft een draad voor 49 mm-filters. De lens is afgewerkt in zilver en het vat is van licht metaal.
Sony heeft geen zonnekap en ik heb er geen gebruikt bij het testen van de lens. Ik heb wel een flare opgemerkt in opnames die mogelijk zijn verminderd door er een te gebruiken, zoals je kunt zien in de afbeelding hierboven. U kunt de ALC-SH112-kap gebruiken, die is gebundeld met de E 35mm F1.8 OSS en enkele anderen.
De lens is ontworpen voor Sony-camera's met APS-C-beeldsensoren, waarbij deze overeenkomt met de beeldhoek van een 24 mm-lens. Je kunt het koppelen aan een full-frame body en het gebruiken in een bijgesneden modus, die wel in beeldresolutie snijdt. Als u full-frame afbeeldingen probeert vast te leggen, ziet u een grote zwarte rand rond het frame, zoals hieronder wordt weergegeven.
Naast standaardfilters kan de lens werken met de Ultra-Wide Converter ($ 159, 99), die de beeldhoek verbreedt om overeen te komen met een prime van 18 mm, en er is ook een VCL-ECF2 Fisheye Converter ($ 179, 99). Beide converters werken ook met de E 20mm F2.8.
De enige controle over de noot is een handmatige scherpstelring, aan de voorkant van het vat. Het draait comfortabel, met een beetje weerstand. De handmatige focus is elektronisch en de reactie verandert op basis van hoe snel u aan de ring draait.
Draai langzaam en je zult minieme aanpassingen maken, terwijl een snelle draai wordt gebruikt om snel van het ene uiterste naar het andere te gaan. De vergrotings- en focuspiekhulpmiddelen die in camera's van Sony zijn ingebouwd, maken handmatig scherpstellen een prettige ervaring voor fotografie, hoewel videografen de mogelijkheid missen om opnieuw scherp te stellen van take-to-take - de lens is niet goed geschikt voor die specifieke taak.
Autofocus is een andere kwestie. De nieuwste camera's bieden hybride focus-systemen die fasedetectie gebruiken, maar de 16 mm ondersteunt de technologie niet. Het is beperkt tot contrastfocus, wat snel en nauwkeurig is als het gaat om het vastleggen van beelden met single-shot focus (AF-S). Maar als u overschakelt naar AF-C, is de ervaring niet hetzelfde. De live feed wiebelt constant in en uit focus, wat verontrustend is om in de zoeker te zien. Je krijgt echter nog steeds scherpte-opnamen.
Focus is beschikbaar vanaf 9, 5 inch. In combinatie met de brede beeldhoek geeft het de lens een zeer schamele vergrotingsverhouding van 1: 12, 8 op het dichtstbijzijnde focuspunt. Dit is er geen voor close-ups.
Er is geen beeldstabilisatie in de lens. Sony verkoopt op dit moment een gestabiliseerde APS-C body, de a6500. Door de lens te koppelen met een gestabiliseerde body, wordt handheld video vloeiend gemaakt en wordt het gemakkelijker om handheld opnamen te maken bij langere belichtingstijden. We hebben de lens getest met de a6400, die geen stabilisatie biedt.
Problemen met het oplossen van details
De a6400 is een 24MP-camera, die veel meer vraagt van een lens dan de 14.2MP NEX-3 waarmee de 16mm F2.8 debuteerde. Ik testte de 16 mm samen met Imatest om de optische prestaties te controleren met een moderne camera.
Bij f / 2.8 scoort het 1.432 lijnen op een centrumgerichte scherpte-test. Het midden van het frame geeft een goede 2.143 lijnen, maar het maakt plaats voor wazige resultaten zeer snel. We zien minder dan 1.000 lijnen net buiten het centrum, wat het lage gemiddelde verklaart.
De lens wordt beter bij f / 4, waar het gemiddelde klimt tot een goede 2.097 lijnen. Houd er rekening mee dat de scherpste delen van je afbeelding nog steeds in het midden staan en dat er zeker wat zachtheid is als je weggaat.
Bij f / 5.6 levert de lens eindelijk resultaten die scherper zijn dan alleen het midden. De gemiddelde score is een sterke 2.867 lijnen, met een uitstekende middenresolutie en goede resultaten tot aan de randen van de opname. Maak hier opnamen met f / 8 (2.781 lijnen) of f / 11 (2.610 lijnen) voor landschapsfoto's.
Diffractie is een zorg bij smallere f-stops. U moet het fotograferen overslaan op f / 16 (2.046 lijnen) en f / 22 (1.301 lijnen).
Er is enige vervorming, ongeveer 1, 3 procent met een snorpatroon. Snorvervorming is niet wat er gebeurt wanneer Tom Selleck een slechte scheerbeurt krijgt bij de kapper - het is een complexer patroon dat een beetje vatvervorming in het midden van het frame vertoont en een speldenkusseneffect naar de randen toe. Gelukkig is het een behoorlijk bescheiden bedrag.
Evenzo is er een klein vignet bij wijd open fotograferen, ongeveer een daling van -1, 6 EV op de hoeken van het beeld. Maar het is een bescheiden hoeveelheid en verdwijnt bij smallere openingen.
Tijd voor een update
Sony heeft veel aandacht besteed aan zijn full-frame systeem sinds zijn debuut in 2013, soms ten koste van zijn compactere APS-C-systeem, dat dezelfde lensvatting gebruikt. De E 16mm F2.8 is het slachtoffer van verwaarlozing - een lens die was ontworpen toen spiegelloze camera's nog in de kinderschoenen stonden, en een lens die al lang beschikbaar was tegen een prijs die naar budget neigt.
We hebben gezien wat de grootste rivaal van Sony in de APS-C-ruimte, Fujifilm, zijn gebruikersbasis heeft aangeboden met de Fujinon XF 16 mm F2.8 R WR van dit jaar. Maar je kunt een Fujifilm-lens op een Sony-camera niet gebruiken, of omgekeerd.
Als u in het systeem met E-bevestiging investeert, biedt Sony in plaats daarvan de iets duurdere en zelfs slankere E 20 mm F2.8 aan fotografen die op zoek zijn naar een kleine, maar hoogwaardige, brede lens. Het is natuurlijk niet zo breed. Als je de hoekbeperking vindt en niet specifiek op zoek bent naar een pancake-lens, is de Sigma 16mm F1.4 DC DN Contemporary een geweldig alternatief voor het Sony-systeem en onze keuze voor de redactie.
