Video: Papers for Mac (November 2024)
Toen ik Papers voor het eerst begon te gebruiken, kon ik niet stoppen om het Pages te noemen - een fout die ik zelfs maakte tijdens een telefoongesprek met het Mekentosj-team. Ze namen het in de pas, maar ik kan begrijpen waarom Mekentosj-ontwikkelaars de verwarring kunnen opbrengen. Als documentbeheersoftware is Papers 2 meer een broer of zus van Mendeley en een achterneef (op zijn best) van iWork. Toch wijzen hun niet-verschillende namen op een overeenkomst: van een pop-up systeembrede Citation-zoekopdracht tot een Match to Repository-tool vol met visuele en geluidseffecten, Papers 2 voelt veel aan als een Apple-applicatie. Papers transplanteert zelfs een iTunes-functie (slimme afspeellijsten) als een manier om onderzoek te organiseren (slimme collecties).
Maar zoals bij veel van de vroege uitstapjes van Apple, heeft Papers zijn beperkingen. Ik had problemen om toegang te krijgen tot het sociale netwerk Livfe van Paper, de Citation-tool te laten werken met mijn tekstverwerker en alle functies te vinden (zoals de Match to Repository). Importmogelijkheden zijn ook minimalistisch, wat betekent dat onderzoekers die afhankelijk zijn van Mendeley of Zotero (gratis, 4 sterren) hun bibliotheken handmatig als BibTeX- of RIS-bestanden moeten exporteren.
Bovendien, in tegenstelling tot Mendeley of Zotero, die gratis cloudgebaseerde back-up bieden, bindt Papers je aan een desktop, tenzij je de iOS-app ($ 15) wilt kopen waarmee je je bibliotheek handmatig naar je iPhone of iPad kunt synchroniseren. Voor sommige onderzoekers, met name early adopters van Zotero, is het mogelijk dat Papers geen nieuwe look rechtvaardigt. Voor degenen die net beginnen met het organiseren van onderzoek, maken Paper's geïntegreerde repository search en Apple-esthetiek documentbeheer een beetje vriendelijker.
Een nieuwe start
Papers gaat ervan uit dat u documentbeheer nog niet kent. Het nodigt je uit om een foto toe te voegen, je titel te bewerken en je onderzoeksinteresses te selecteren uit een nogal duizelingwekkende reeks keuzes (zoals je kunt zien in de diavoorstelling). Van daaruit haalt Papers uw papieren op, zoals Google Scholar, Google Books en Wikipedia. Vreemd genoeg strekt deze zoekopdracht zich nooit uit tot je bestanden, wat een tegenstrijdigheid onderstreept: ondanks zijn lokalisatie - één licentie, één desktop - lijkt Papers meer geïnteresseerd in het web dan in je desktop.
Bij de lancering vraagt Papers u niet om een bestaande onderzoeksbibliotheek te importeren. In plaats daarvan moet u bestaande bibliotheken handmatig importeren. Ondersteuning is enigszins fragmentarisch. Terwijl Papers rechtstreeks vanuit EndNote importeert ($ 249), vereisen andere bibliotheken een meer omslachtig pad. Ik moest bijvoorbeeld mijn Zotero-bibliotheek exporteren en importeren als BibTeX; onderweg verloor ik mijn mappen, waardoor ik 289 ongesorteerde boeken en artikelen over had. Gezien de populariteit van Zotero bij academische onderzoekers, hoop ik dat Papers zoiets als Mendeleys Zotero-synchronisatie gaat omarmen.
Aanwijzing voor Apple
Als uw bibliotheek eenmaal in gebruik is, is er echter veel leuks aan Papers. Hoewel de interface op dezelfde manier is gestructureerd als Mendeley en Zotero, ziet Papers eruit als een Apple-product. Discrete meldingen markeren nieuwe functies. Een verfijnde zoektocht rondt metadata en notities. En een mooi geparseerde navigatiezijbalk markeert elke functie met een kleurrijk en suggestief pictogram. Papers ondersteunt zelfs Cover Flow (helaas geen kolommen).
Aan de andere kant, Papers vergist zich in tegenstelling tot een Apple-toepassing. Eén functie, Match to Repository, stelt u in staat om op het web te zoeken naar relevante metagegevens van het document; het werkt redelijk goed, doet dit met visuele aplomb (het simuleren van een documentscan), en toch verbergt Papers de functie in de menubalk. En ondanks dat uitnodigende knoppen onderaan elk venster worden geleverd, zijn ze niet contextueel. Toen ik bijvoorbeeld een conferentie aan mijn vergadervenster wilde toevoegen, klikte ik op de knop "+"; in plaats van me een nieuwe conferentie toe te voegen (die is begraven in Bestand / Nieuw / Conferentie), vroeg Papers me om een nieuwe collectie te maken.
Collecties en meer
Papers benadering van folders, collecties, verdient lof. Hoewel je een traditionele mappenhiërarchie voor je onderzoeksproject (handmatige verzameling) kunt maken, kun je met Papers ook metagegevens van mappen delen (Livfe-collecties, waar ik binnenkort op terugkom) of een dynamische map maken rond een reeks criteria (slimme collecties, geïnspireerd door iTunes-afspeellijsten). Ik vond dit laatste vooral handig omdat ik collecties kon maken om bepaalde wetenschappers, trefwoorden en datums bij te houden.
Papers neemt ook enkele van de beste eigenschappen van zijn familie en breidt ze uit. Met Mendeley kunt u bijvoorbeeld PDF's lezen en annoteren met behulp van een interface met tabbladen; Papers repliceert deze functie en stelt u in staat om andere media toe te voegen, zoals PowerPoint-presentaties. Met Zotero kunt u zoekresultaten van uw browser opslaan in uw bibliotheek. Papers biedt een bookmarklet met vergelijkbare functionaliteit; weinigen zullen het echter gebruiken omdat Papers Web repository search integreert in de applicatie. Het is niet uitgebreid, maar met ondersteuning voor JSTOR, Google Books en Google Scholar kunnen zelfs geesteswetenschappers werken vanuit de applicatie.
Papers Livfe
Het gebruikersbestand van Papers is geconcentreerd in de wetenschappen, een feit dat belangrijk is in hun slecht genoemde sociale netwerk, Papers Livfe. Via Livfe kunt u lid worden van groepen en toegang krijgen tot papieren metadata. Om de sociale scène van Livfe te ervaren, werd ik lid van de meest populaire collectie ("Young Guns"). Het korte antwoord: dit feest is nog niet begonnen. Welke activiteit er is concentreert zich op bio-medische wetenschap. Gegeneraliseerde threads, zoals de "Onderzoeksmethoden", hebben nauwelijks een puls; op het moment van schrijven had die verzameling 11 leden en twee artikelen. Een deel van de reden hiervoor is dat Livfe glitchy is. Ik had moeite om toegang te krijgen tot de service. Meer dan niet kwam ik foutmeldingen tegen, en toen ik me bij een verzameling aansloot, werden de metagegevens nooit weergegeven. Aangezien Papers geen cloudgebaseerde back-up biedt, is Livfe de enige manier om onderzoek te delen. Hoewel het een veelbelovende nieuwe onderneming is, is het nog niet waar het moet zijn.
Citaten voor het hele systeem
Het middelpunt van de nieuwste versie van Papers is Citations - en met goede reden. Hoewel ik Zotero en Mendeley eerder heb geprezen vanwege hun vermogen om citaten in verschillende formaten te exporteren, brengt Papers citaten naar een ander niveau met systeembrede integratie. Met een snelle toetsaanslag (controle, controle) kunt u een zoekveld van Papers openen, van waaruit u een voorbeeld van een bron in uw bibliotheek kunt bekijken (Quick Look), deze naar uw klembord kopiëren of een citaat in uw tekstverwerker toevoegen. Een ding om bewust van te zijn - en dat ik de harde manier heb gediagnosticeerd - is dat Papers afhankelijk is van Visual Basic om verbinding te maken met Microsoft Word. Zonder dit kunt u echter eenvoudig citaten naar uw klembord kopiëren en in uw document plakken.
Opstapelen
Papers staat bovenaan de softwarecategorie als het gaat om de geïntegreerde webrepository-zoekopdracht, elegante citaten en uitnodigende interface. Enkele opvallende omissies - een temperamentvol sociaal netwerk, niet-sociale integratie met andere documentbeheerders en niet-bestaande cloudback-up - plaatsen het ergens in het midden van het pakket. Het is zeker goedkoper dan het vlaggenschip EndNote x6, maar vergeleken met concurrenten Zotero en Mendeley, die beide op freemium-modellen vertrouwen, ziet Papers $ 79 prijskaartje ($ 49 voor studenten) er enigszins prijzig uit. Overweeg te profiteren van de proefperiode van 30 dagen. Degenen die nieuw zijn in documentbeheer kunnen de beperkingen ervan over het hoofd zien, en gezien het tempo waarin Papers zich ontwikkelt, zullen die beperkingen waarschijnlijk niet lang blijven bestaan.
