Nee, uw smartphone is geen instapkaart | john c. Dvorak

De wetgever van Iowa ontwikkelt een systeem waarmee u uw rijbewijs op een smartphone kunt weergeven. Degene die met dat idee op de proppen kwam, moet onmiddellijk worden uitgesloten.

Of misschien moeten de wetgevers in kwestie gewoon worden ondersteund door de minderjarige kinderen die onvermijdelijk zullen uitzoeken hoe ze een licentie samen kunnen hacken waaruit blijkt dat ze legaal zijn om te drinken (en te stemmen). Ben je 16? Nee, je bent 22 - met de hulp van een vriend.

Het ding van het rijbewijs is te duidelijk. Een eenvoudige schermafbeelding zal een barman voor de gek houden door ID's te controleren. Iowa verlaagt mogelijk de drinkleeftijd tot 12 jaar.

Nu ben ik niet tegen vooruitgang, maar ik gebruik de mobiele telefoon niet graag voor dit soort uitgebreid gebruik om twee eenvoudige redenen.

Ten eerste is de feitelijke mate van hackbaarheid van deze apparaten niet volledig bekend, en ik ben niet de enige die vermoedt dat ze ongelooflijk exploiteerbaar zijn. Ik kan garanderen dat binnen een paar jaar een vreselijke bug in tap-and-pay NFC-systemen zal worden uitgebuit, wat resulteert in de diefstal van miljoenen dollars (en identiteiten).

De tweede reden waarom ik dit gebruik niet leuk vind, is dat ze in de eerste plaats niet goed werken, gehackt of niet.

Mensen die op een iPhone tikken en betalen gebruiken, zeuren al over het feit dat ze nog steeds een afdruk moeten ondertekenen. Ik had de indruk dat je vingerafdruk je handtekening was, maar blijkbaar niet altijd. Dus wat is het punt?

Maar wat meer hinderlijk is, zijn de instapkaarten voor smartphones die sommige mensen nu gebruiken. Met "sommigen" bedoel ik een of twee personen op de 100 passagiers. En het is maar goed dat het aantal zo laag is omdat we nooit in het vliegtuig zouden stappen als iedereen ze zou gebruiken.

In de laatste vier of vijf vluchten die ik heb gemaakt, zijn er altijd een paar die deze "handige" instapkaarten hebben. In plaats van een fysieke, papieren instapkaart te halen die u de TSA of een gate-agent laat zien, staat er een afbeelding op uw telefoon.

Uit persoonlijke observaties werken ze misschien half zo vaak als geadverteerd. En ik heb gesproken met mensen die ze gebruiken over hun ervaring, en ze geven allemaal toe dat ze minstens af en toe lastig zijn.

Dus hier is wat ik heb waargenomen.

De nummer één mislukking is een barcodelezer die de telefoon niet kan scannen. Het is een eenvoudig technologisch falen. Dat weerhoudt hen er natuurlijk niet van om het steeds opnieuw te proberen, en de hele lijn in het proces te houden. Supervisors worden opgeroepen. Alles stopt. "Laten we een andere scanner proberen", zegt de supervisor. Uiteindelijk wordt de met smartphone uitgeruste passagier opzij geschoven om te wachten tot de TSA of het personeel van de luchtvaartmaatschappij eindelijk opgeeft. De supervisor vertrekt en belt iemand of de ander voordat de passagier onvermijdelijk mag passeren. Dit proces is even mysterieus als tijdrovend.

Het meer lachwekkende scenario is de persoon in de rij die ontdekt dat tegen de tijd dat ze bij de agent aankomen, hun telefoon heeft geslapen. Dan kunnen ze de instapkaart niet vinden na een herstart. Als je in de rij staat achter deze grappenmaker, zijn de woorden die je het meest niet wilt horen, "wacht even, het is hier ergens". De persoon speelt en speelt om het beeld op het scherm te krijgen. Agh!

Je weet wel dat de meeste luchtvaartmaatschappijen kiosken hebben die een echte instapkaart uitspugen die toch gratis is?

En natuurlijk gebeurde mijn favoriet aller tijden voor me en speelde een trendy ogende vrouw het TSA-controlepunt na. Ze liep naar het bureau om haar instapkaart te laten zien op het moment dat de telefoon ging. En zij antwoordde het! Ze praatte met de persoon die uitlegde hoe ze in de rij stond bij TSA en niet kon praten. Ze stopte met het telefoontje en natuurlijk stond de instapkaart niet meer op het scherm en moest ze wat zoeken om het te vinden. Ik weet niet hoe lang dit duurde, maar het was te lang. Het was ook niet nodig wanneer een eenvoudig stuk papier haar onderweg had gestuurd en ze het telefoongesprek had kunnen voortzetten.

Ik heb deze bullcrap niet in actie gezien tijdens concerten of sportevenementen, maar ik weet zeker dat vergelijkbare verhalen in overvloed aanwezig zijn.

Het is waanzin. Er is niets handig aan het gebruik van het mobiele apparaat als creditcard, rijbewijs, virtueel ticket of instapkaart. Het is misbruik van technologie en gewoon dom. Stop deze programma's onmiddellijk.