Video: Nintendo Switch: Registering & Using Amiibos (November 2024)
Ik ben erg enthousiast over de amiibo's van Nintendo. Ik ben een gigantische speelgoednerd en kijk al uit naar Super Smash Bros. dus Nintendo-personages als speelgoed dat in games kan worden geïntegreerd, zijn geniaal. Het zou in elk geval geniaal zijn geweest als Nintendo het eerder had gedaan en de eerste poging niet had mislukt.
Met alle respect voor mijn collega John Dvorak is Nintendo op geen enkele manier creatief. Amiibo is nog een ander voorbeeld van Nintendo dat zich steeds verder ontwikkelt met innovaties die andere bedrijven al geruime tijd hanteren. Nintendo doet zijn eigen dingen heel, heel goed, maar het aarzelt en stuit op bepaalde nieuwe concepten, en amiibo is een van die concepten.
Activision sloeg een paar jaar geleden goud met Skylanders, nu in zijn vierde iteratie met Skylanders Trap Team. Het is een verkoopmisdrijf, waarin de interesses van kinderen worden vastgelegd met platformintegratie en verzamelspeelgoed dat kinderen niet kunnen helpen maar willen. Dan is er Disney Infinity, die wat trager van start ging dan Skylanders, maar slaagde dankzij het gebruik van Disney-personages. Voeg Marvel-personages toe met Disney Infinity Series 2.0 en je hebt twee grote juggernauts voor speelgoed-videogames waarmee Nintendo te kampen heeft.
Dit betekent niet dat amiibo hopeloos is. Integendeel, met Nintendo's eigen personages die uitgroeien tot Super Smash Bros. als speelgoedlijn en integratie met verschillende Wii U-spellen in de toekomst, zou dit kunnen zijn wat Nintendo nodig heeft om op speelgoed gebaseerde videogames te breken en de Wii U te geven wat gezoem.
Amiibo kan groot zijn, maar amiibo is ook erg laat en komt pas na een ander Nintendo-experiment dat zo slecht bedacht was dat iedereen het onmiddellijk vergat: Pokemon Rumble U.
Hé, weet je nog Pokemon Rumble U?
Minder dan een jaar geleden bracht Nintendo een lijn NFC Pokemon-speelgoed uit dat je in de Wii U scant om te gebruiken met een downloadbare game genaamd Pokemon Rumble U. Het was een extreem eenvoudige actie-RPG met een uiterst eenvoudige speelgoedintegratie. Dat speelgoed had trouwens blokachtige polygoonontwerpen van Pokemon in plaats van de geliefde Pokemon-vormen die we kennen (en die al beschikbaar zijn als speelgoed).
Het was niet goed en mensen vergaten het meteen. Het spel was saai, het speelgoed was overdreven eenvoudig en de combinatie van de twee toonde Nintendo's aarzeling om echt te experimenteren met nieuwe ideeën buiten zijn eigen grenzen. Het was Nintendo die nauwelijks zijn teen liet vallen in het zwembad waarin Activision en Disney gelukkig rond spetterden.
Nintendo amiibo kan enorm zijn. Het zou Nintendo in de speelgoedmarkt voor videogames kunnen brengen, de Wii U kunnen helpen verkopen en de grootste first-party games die naar het systeem komen nog aantrekkelijker maken (en mensen overtuigen om er nog meer geld aan uit te geven). Ze zijn een goed idee. Ze zijn gewoon geen goed idee van Nintendo, en dit is lang niet een voorbeeld van de creativiteit van Nintendo. Dit is het inhalen van Nintendo en het kan heel goed slagen, maar het is zeker niet de eerste poging.
Ook, het hacken van amiibo om een gigantische Donald Duck in een videogame te stoppen… Ik ben er vrij zeker van dat NFC zo niet werkt. Op dat moment hack je de game zelf zodanig dat de cijfers er echt geen deel van uitmaken (of de NFC-input van de game is zo slecht opgeschoond dat je hem waarschijnlijk zou kunnen hacken met een koelkastmagneet en een marshmallow).
BEKIJK ALLE FOTO'S IN GALERIE
