Moto x: de beste Android-telefoon met één hand?

Ik heb de laatste tijd een aantal Android-telefoons gebruikt en de Motorola Moto X valt op.

Gedeeltelijk is het anders omdat het zo klein lijkt in vergelijking met de andere Android-telefoons die ik de laatste tijd heb gebruikt. Nu is een 4, 7-inch, 1, 280 x 720 AMOLED-scherm niet klein; het is opmerkelijk groter dan het 4-inch, 1136-bij-640-display op de iPhone 5. Maar in een wereld waar high-end Android-telefoons routinematig vijf centimeter en groter zijn, valt de Moto X op. Het biedt niet de schermgrootte of resolutie van de geavanceerde telefoons, maar het biedt wel een duidelijk voordeel: het past gemakkelijker in één hand. En bij 5, 1 bij 2, 6 bij 0, 4 inch (HWD) is het niet veel groter dan een iPhone (4, 9 bij 2, 3 bij 0, 3 inch).

Maar de Moto X was niet ontworpen als een 'mini'-versie van andere grotere Android-telefoons. Het heeft eerder wat ongewone hardware en software.

Motorola heeft veel gedaan aan hoe het een "X8" -chipset heeft, die twee digitale signaalprocessors (DSP's) toevoegt, een voor "contextuele verwerking" om sensoren te verwerken en een andere voor spraakverwerking, samen met de hoofdtoepassingsprocessor, een 1.7 GHz quad-core Qualcomm Snapdragon S4 Pro-telefoon. Dit, en enkele softwarematige aanpassingen, zorgen voor enkele unieke functies.

Misschien is het meest interessante wat Motorola "aanraakvrije bediening" noemt, wat betekent dat de telefoon altijd luistert. Zeg gewoon 'Ok Google nu' (u hoeft de telefoon niet eens te ontgrendelen) en hij luistert naar uw opdrachten. Je kunt zeggen "Routebeschrijving" of "Wat is dat liedje?" en het zal reageren, ervan uitgaande dat het een datasignaal heeft. Dat maakt het veel gemakkelijker dan eerst de telefoon te moeten ontgrendelen, vooral als je handsfree moet werken, hoewel ik toegeef dat de functie "altijd luisteren" in het begin een beetje eng klinkt.

In mijn testen werkte dit redelijk goed. Google Now heeft niet de persoonlijkheid van Siri, maar werkt voor verschillende zoekopdrachten. Het heeft nog steeds beperkingen in het soort vragen dat het kan beantwoorden en heeft problemen met sommige namen, maar dat geldt voor alle stemassistenten op de markt. Als je eenmaal accepteert dat het altijd luistert, werkt het redelijk goed.

Om een ​​foto te maken, hoeft u de telefoon niet te ontgrendelen of zelfs op een speciale knop te klikken. In plaats daarvan kun je gewoon je telefoon twee keer heen en weer draaien en de camera-app wordt geopend. Het kostte een paar pogingen om het onder de knie te krijgen, maar toen ik het eenmaal deed, werkte dit meestal goed. De rest van de telefoon blijft vergrendeld, dus er is geen beveiligingsprobleem. (Hetzelfde geldt voor de Google Now-app.) Natuurlijk kun je altijd op de gebruikelijke manier ontgrendelen en vervolgens een foto maken.

De basiscamera-app is een beetje opnieuw ontworpen vanuit de standaard Android-versie op een manier die ik een beetje eenvoudiger vond. U kunt op het scherm klikken om een ​​foto te maken en uw vinger ingedrukt houden om burst-foto's te maken. Je veegt omhoog om in te zoomen, veegt naar links om een ​​boogvormig menu te openen met opties zoals HDR, panorama en slow-mo video-opnamen (die nu allemaal standaardfuncties lijken te worden), en veeg naar rechts om je vorige te bekijken foto's (tenzij de telefoon is vergrendeld). Dat maakt het mooi en eenvoudig te gebruiken, maar ten koste van meer gedetailleerde bedieningselementen of enkele van de meer ongebruikelijke modi die je op high-end camera's vindt (zoals een "gumopname" of picture-in-picture, geen van beide waar ik veel gebruik van vind).

Het heeft een 10MP camera aan de achterzijde en een camera aan de voorzijde van 2MP. Motorola heeft zijn "ClearPixel" -camera aangeprezen als geschikt voor hogere ISO's, maar in de praktijk vond ik de camera goed, maar niet speciaal. Bij goede verlichting kreeg ik een aantal zeer mooie foto's; soms dacht ik dat ze beter waren dan die met de Galaxy S4 of de iPhone 5; soms niet zo goed. Het presteerde beter dan een Galaxy S4 bij weinig licht, maar ik vond de iPhone 5s daar een beetje beter.

Een andere ongebruikelijke functie is het minimale display dat wordt weergegeven wanneer u de telefoon opneemt. Het toont de tijd en wat basisinformatie, zonder de volledige processor in te schakelen. U ziet bijvoorbeeld pictogrammen die aangeven dat u nieuwe e-mail- of sociale media-meldingen hebt. Als u daarvoor op een pictogram klikt, krijgt u meer details en sleept u recht omhoog om de telefoon te ontgrendelen (tenzij u een toegangscode hebt ingesteld, in welk geval u wordt gevraagd). Het idee is om op stroom te besparen. In de praktijk merkte ik dat ik aan het einde van een normale dag meer batterijvermogen had met de Moto X dan met een Samsung Galaxy S4, dus in zoverre lijkt het te werken.

Een ander ongewoon aspect, dat in eerste instantie alleen op AT&T beschikbaar is, is het Moto Maker-programma, waarmee je de kleuren van de voor- en achterkant kunt aanpassen, een accentkleur voor knoppen kunt kiezen en een handtekening kunt toevoegen. Het lijkt meer op het aanpassen van een auto dan alles wat ik eerder met een telefoon heb gezien. Ik heb dit zelf niet geprobeerd, maar het is interessant.

Vanuit een puur technisch perspectief is de Moto X goed, maar niet uitzonderlijk. Het draait Android 4.2.2, wat niet de nieuwste versie is, maar dat is wat de meeste leveranciers vandaag verzenden. (Merk op dat, hoewel Google Motorola bezit, dit geen pure Android- of Nexus-telefoon is; je hebt nog steeds Motorola en, prominenter, carrier-toevoegingen.) Een jaar geleden zou de 1.7GHz dual-coreprocessor high-end zijn geweest; vandaag zijn er snellere uit, maar de daadwerkelijke prestaties lijken redelijk goed. Het lijkt snel bij alle standaard dingen waarvoor ik een telefoon gebruik. Het basismodel wordt geleverd met 16 GB flits, wat een beetje laag lijkt; en in tegenstelling tot sommige Android-telefoons is er geen microSD-sleuf voor extra geheugen en ontbreekt een verwijderbare batterij. De schermresolutie is ook lager dan sommige telefoons. Over het algemeen lijkt het behoorlijk goed gebouwd; het is plastic, geen metaal, maar nog steeds behoorlijk solide en zeer responsief.

Of dit de Android-telefoon voor jou is, komt neer op twee dingen: ten eerste moet je vragen of je een groter scherm nodig hebt, of dat bediening met één hand belangrijker is. Als je echt een groot scherm wilt, moet je ergens anders kijken.

De tweede vraag is of u het grootste aantal functies wilt, in welk geval aanbiedingen van Samsung, HTC of LG wellicht logischer zijn. Als je alleen de basis nodig hebt, plus een paar upgrades die goed werken, zoals de altijd ingeschakelde spraakherkenning en de draaiende hand om de camera te openen, is de Moto X een goede aankoop.

Over het algemeen ben ik niet zo verliefd op de Moto X als mijn collega Sasha Segan. Ik hou van sommige van de grotere telefoons en heb wat meer problemen met de camera, maar toch vond ik het leuk om de Moto X te dragen. Hij is snel, past goed in een zak en is stevig gebouwd, met een paar dingen die hem nog meer maken pret. Het is misschien wel de beste Android-telefoon met één hand die er is.

U kunt de volledige 4-sterrenreview van PCMag hier lezen.