Is er hoop voor de partners van Microsoft en Google?

In de hedendaagse technologiemarkt is verticale integratie - waarbij een bedrijf hardware, software en services beheert - een ongelooflijk effectieve strategie. Apple is het beste voorbeeld van een bedrijf dat hierin slaagt. Het is volledig eigenaar van het besturingssysteem (iOS), hardware (Macs, iPods, iPhones en iPads) en services (iTunes en de App Store), waardoor het zijn lot veel meer kan beheersen dan andere bedrijven.

Dit succes blijft niet onopgemerkt. Bijna elk bedrijf is naar school gegaan met de verticale strategie van Apple en twee van de grootste technologiebedrijven treden in de voetsporen. Een van die bedrijven, Microsoft, is meestal een software- en servicebedrijf geweest, maar zijn recente strategische beslissing om met zijn Surface-tablets de hardwaremarkt te betreden, heeft dit verplaatst naar dit gebied van verticale integratie. Net als Apple is het eigenaar van het besturingssysteem, de services en nu specifieke hardware die verband houdt met zijn kerndoelen. En met de overname van Nokia voegt het ook smartphone-hardware toe aan de mix.

Het andere bedrijf dat het verticale integratiemodel van Apple volgt, is Google, dat eigenaar is van het besturingssysteem (Android en Chrome), zijn eigen services heeft en zijn eigen merk Nexus-tablets en smartphones uitvoert. Met de overname van Motorola heeft het zelfs een nieuwe hardware-arm om toekomstige tablets en smartphones onder dit merk te leveren. Ik vermoed zelfs dat de arm uiteindelijk het merk Nexus zou kunnen doden. Dit betekent in wezen dat het zijn volledige hardware-, software- en services-ecosysteem beheert en dus zijn eigen toekomst.

Op het eerste gezicht is dit een briljant idee. De verticale integratie van Apple heeft het goed gediend. Het bedrijfsmodel is ontworpen rond dit concept en omdat het zijn OS niet in licentie geeft aan anderen; het hoeft zich alleen bezig te houden met het creëren en leveren van producten op de markt via zijn merk en kanalen. Voor Google en Microsoft om dit verticaal geïntegreerde model te gebruiken, zijn er echter grote gevolgen, omdat, zoals u zich kunt voorstellen, hun licentienemers van streek zijn, moeten ze nu rechtstreeks met hen concurreren.

Dit werd onlangs benadrukt toen Meg Whitman, CEO van HP, verklaarde: "De traditionele, zeer winstgevende markten van HP worden geconfronteerd met aanzienlijke verstoringen. Wintel-apparaten worden uitgedaagd door ARM-gebaseerde apparaten. We zien ingrijpende veranderingen in het concurrentielandschap. Huidige partners zoals Intel en Microsoft keren van partners tot regelrechte concurrenten."

Dit afkeurende sentiment is sterk bij alle licentiehouders van Microsoft. HP is de meest vocale geweest, maar ik kan u uit persoonlijke discussies vertellen dat dit ook veel wantrouwen tussen Microsoft en zijn andere licentiehouders heeft veroorzaakt. Het dwingt zelfs velen van hen om zowel Android als Windows 8 te ondersteunen om te proberen concurrerend te blijven.

Google is in een soortgelijke augurk. De nieuwste versie van Android verschijnt al als eerste op Google-producten en in de toekomst kunt u wedden dat Motorola ook een voorkeursbehandeling krijgt. Hoewel haar partners het nieuwe besturingssysteem ook op tijd ontvangen, zal het vermogen van Google om het te integreren en te testen in zijn eigen producten, terwijl het in ontwikkeling is, het altijd een voorsprong geven op zijn partners.

Eén Google-partner bevindt zich in een bijzonder moeilijke situatie, aangezien hij een van de beste verticaal geïntegreerde bedrijven ter wereld vertegenwoordigt, maar nog steeds geen controle heeft over zijn volledige bestemming. Dat bedrijf is Samsung. Het bedrijf is zelfs nog meer verticaal geïntegreerd dan Apple, Microsoft of Google doordat het zijn eigen chips, schermen en geheugen maakt en ook zijn eigen producten produceert. En hoewel het zijn hardware en services kan besturen, heeft het geen controle over zijn besturingssysteem. Android is zelfs een groot strategisch probleem geworden.

Samsung is inderdaad de grootste wederverkoper van het Android-besturingssysteem van Google en maakt veel winst voor Google. Maar vertrouwen op Google voor Android betekent dat Google het besturingssysteem bestuurt en, nog erger voor Samsung, al zijn partners hebben in principe hetzelfde besturingssysteem op hun Android-apparaten. Natuurlijk, het heeft een aantal aangepaste UI-functies op zijn producten, maar het moet volledig vertrouwen op Google voor het kernbesturingssysteem, waardoor het bijna geen controle heeft over het besturingssysteem op zijn apparaten. Het ontvangt ook dezelfde inkomstenbesparing die zelfs kleinere Android-leveranciers krijgen van advertenties en producten die worden verkocht via de Play Store van Google. Dit kan Samsung niet erg blij maken.

Maar of hun partners het nu leuk vinden of niet, Microsoft en Google zijn nu verticaal geïntegreerde bedrijven die meer dan bereid zijn om met iedereen te concurreren om een ​​gelijk speelveld met Apple te hebben.