Hoeveel elektronische speelgoedrobots had u in de jaren 80?

De jaren tachtig waren getuige van een zeldzame explosie in Amerikaanse robotmanie. Het leidde tot de creatie van persoonlijke thuisrobots, zoals de HERO, en een cavalcade van speelgoedrobots die zowel functioneel als fantasierijk waren. Daar kun je George Lucas voor bedanken.

De wilde populariteit van bewuste Star Wars-droids zoals R2-D2 en C-3PO, in combinatie met de revolutie in de personal computer, maakte de jaren 1980 een vruchtbare tijd voor robotvrienden en het speelgoed dat hen imiteerde. Mensen wilden echte R2-D2's voor zichzelf maken, en jongen hebben ze geprobeerd.

Tegen het einde van het decennium was de Star Wars-koorts verdwenen en de meeste mensen beseften dat bewuste robotbedienden met de technologie van die tijd lang niet in de buurt waren. Die factoren leidden in de jaren negentig tot veel hardere robots die zich voordeden als huisdieren of mogwai… maar we zullen dat verhaal nog een keer bewaren.

Hieronder zullen we 12 elektronische robotspeeltjes bekijken - miniatuur-neven van de grotere thuisrobots - die er niet alleen uitzagen als een transformator (ok, sommigen van hen zaten daar), maar deden eigenlijk dingen in een elektronische, robotachtige manier. Als je klaar bent met lezen, hoor ik graag over je favoriete vintage robots in de reacties.

( Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op 9 juli 2011 )

Nintendo ROB

De Nintendo ROB (Robotic Operating Buddy) geleverd met de Nintendo Entertainment System Deluxe Set tussen 1985 en 1987. Nintendo, nog steeds bezig zich te vestigen in de VS, omvatte voornamelijk de robot als een manier om zijn console verder te onderscheiden van spelsystemen die waren neergeslagen een grote marktcrash slechts enkele jaren eerder. Kort nadat de verkoop van de NES van start ging, liet Nintendo ROB vallen zoals het dode gewicht uit de NES-set, waardoor de eenheid vandaag vrij zeldzaam is.

(Foto: Nintendo)



Radio Shack Armatron

Kinderen van de jaren 1980 verheugd over het bedienen van de Armatron, met behulp van twee vloeiende joysticks gemonteerd op de basis van het apparaat. Verbazingwekkend, deze goedkope robotarm bediend via een enkele elektromotor verbonden met een complex versnellingssysteem waarmee gebruikers kleine voorwerpen konden oppakken, verplaatsen, roteren en laten vallen. Kinderen leerden echter al snel dat de robotklauw niet helemaal sterk genoeg was om de vingers van hun kleine broertje te verpletteren (mooie poging, Jeremy).

(Foto: Radio Shack)



Ideaal Maxx Steele

Maxx Steele, dat in 1984 $ 349, 99 kost (dat is ongeveer $ 800 in dollars), is duidelijk de minst speelgoedachtige robot in dit verhaal. Steele was eigenlijk een volledig programmeerbare robot die toevallig in een speelgoedlijn voor kinderen was vastgebonden. Die lijn, genaamd Robo Force, bevatte kleinere, niet-elektronische robots met zuignappen voor voeten.

(Foto's: Montgomery Ward, Ideal)



Speeltijd SkateBot

Wat is er meer "jaren 80" dan een kleine robot op een skateboard? Niets, zeg ik je. De op batterijen werkende SkateBot werkte op een "bump-and-go" -systeem, waarbij de robot vooruit zou gaan totdat hij tegen een object botste en vervolgens van richting veranderde. Een instelbaar schuifgewicht nabij de achterkant van de bot maakte radicale wheelie of spin-out actie mogelijk, indien gewenst.

(Foto: Afspeeltijd)



Playskool Alphie

Alphie the Electronic Robot werkte in combinatie met een reeks gelamineerde papieren inlegvellen en bordspelachtige parafernalia om kinderen te onderwijzen via de vaak gebruikte trifecta van (1) bleke kinderliedjes, (2) eenvoudige trivia en (3) bijpassende spellen. Ondanks plastic voeten kon Alphie niet op eigen kracht bewegen. Hij bezat echter een grote rode knop bovenop zijn hoofd (iets goeds dat hem in de Robot Wars zal doen).

(Foto: Playskool)



Milton-Bradley Big Trak

Met de Big Trak, een computergestuurde, elektronische tank, konden kinderen het voertuig programmeren om bepaalde bewegingen (vooruit, achteruit, draaien en "vuren") in een reeks uit te voeren. Terwijl de gebruiker commando's op het toetsenbord aan de achterkant van het apparaat typte, gaf de robottank een gedenkwaardige reeks gesynthetiseerde piepjes en knallen die, vandaag gehoord, ongetwijfeld herinneringen terug zullen brengen aan degenen die het speelgoed bezaten.

(Foto: Milton-Bradley)



Tomy Dustbot

Tomy heeft in de jaren tachtig een breed scala aan schattig robotspeelgoed uitgebracht, waarvan de meeste rond een enkele karakterbepalende functie waren gebouwd. In dit geval werd de Dustbot - de eerste robot met een ingebouwde stofzuiger - geboren om het huis te houden. Terwijl hij stof en vuil opzuigt (echt), "vegen" zijn kleine armen met een speelgoedbezem en stoffer. Tientallen jaren vóór de Roomba bevatte deze autonome bot zelfs sensoren om te voorkomen dat hij van een tafel viel.

(Foto: Gizmodo)



Tomy Verbot

Zoals we net hebben geleerd, heeft Tomy in de jaren 80 een veeltalige robotlijn uitgebracht. Het Verbot was gespecialiseerd in het reageren op spraak. Gebruikers konden hem programmeren om acht commando's uit te voeren als reactie op aangepaste spraakaanwijzingen: stoppen, glimlachen, armen omhoog, armen omlaag, vooruit, achteruit, linksaf en rechtsaf. Gelukkig staat "Go razernij en dood je meester" nergens op die lijst.

(Foto: sdmad33)



Radio Shack Z-707 Battle Iron Claw

Veel speelgoedrobots uit de jaren 80 waren in plaats van de intelligentie die een boordcomputer biedt, eenvoudigweg afstandsbedieningsapparatuur. Op dezelfde manier stelden de Z-707 kinderen in staat om zijn tankachtige lichaam over ruw terrein te sturen en zijn grote klauw te bedienen (omhoog / omlaag, open / dicht) met een draadloze afstandsbediening. Radio Shack completeerde het hele zilveren pakket met een enge robotkop die gebruikers handmatig naar de zijkant konden draaien.

(Foto: Radio Shack)



Tomy Chatbot

De Tomy Chatbot was misschien het ultieme platform voor plaatsvervangende, vulgaire grappen. Men nam eenvoudig een bericht op met de ingebouwde cassetterecorder van de Chatbot en stuurde de bot vervolgens op afstand een andere kamer in. Zodra de robot zijn bestemming had bereikt, kon de grappenmaker het opgenomen bericht op afstand afspelen met een druk op de knop. Het geluid van krakende, brekende plastic uit de andere kamer zou betekenen dat het bericht met succes was ontvangen. Op die manier verkochten ze meer Chatbots.

(Foto: Tomy)



Speeltijd Steve The Butler

Net als veel robotspeelgoed zag Steve de Butler er veel cooler uit dan hij in werkelijkheid was. Hij werkte meestal als een radiografisch bestuurbare auto met een robotlichaam; men kon zijn armen niet op afstand bedienen, en zijn geveerde handen hielden alleen vast wat je er fysiek in plaatste (zoals de meegeleverde lade). Toch was het opwindend om te denken dat je je eigen robotbediende kon hebben - zelfs als je het grootste deel van het werk zelf moest doen.

(Foto: Afspeeltijd)



Playskool Alphie II

Net als Alphie I voor hem, werkte de grimmige witte, zeer onbeweeglijke Alphie II zijn educatieve magie samen met een reeks papieren inlegvellen en plastic snuisterijen om basis 1-2-3, ABC-concepten aan kleuters te leren. Er waren deze keer echter veel meer knoppen bij betrokken. Je weet wat ze zeggen: "Hoe meer de knoppen, hoe meer het leren" (of tenminste, ze zeggen dat wanneer het verkeerd vertaald is uit het Japans.)

(Foto: Playskool)



7 robots elke Geeky 80s Kid Wanted

Vergeet deze jongens niet. Als je in de jaren tachtig bent opgegroeid, wilde je er als kind een van.