Heeft de markt voor gezondheidsslijtage al een hoogtepunt bereikt? | tim bajarin

Rapporten dat Nike tientallen werknemers binnen zijn FuelBand-groep heeft ontslagen, hebben velen in de branche doen vermoeden dat Nike uit de markt voor fitnessgadgets kwam. Er zijn tegenstrijdige rapporten geweest, evenals speculaties over een mogelijke band met Apple, aangezien Apple de laatste tijd meerdere voormalige Nike-managers heeft aangenomen. Het lijkt erop dat Nike zeer toegewijd is aan het maken van gezondheidsgerelateerde software voor wearables, maar wat houdt de toekomst in voor zijn hardware-opstelling?

Persoonlijk ben ik een fan van draagbare gezondheidsapparatuur. Sinds mijn drievoudige bypass-operatie bijna twee jaar geleden, heb ik toegewijd om actiever te zijn en zwaar te vertrouwen op de stappenteller op mijn Nike Fuelband om ervoor te zorgen dat ik elke dag mijn 10.000 stappen krijg. Ik heb veel gezondheidskleding getest en vond de FuelBand de meest nauwkeurige in het tellen van stappen. Ik test momenteel de nieuwe Samsung Gear Fit (foto), die mijn stappen volgt, maar ook mijn hartslag bewaakt wanneer ik train, een ander datapunt dat belangrijk voor me is.

Verschillende marktonderzoekers hebben gesuggereerd dat we vorig jaar ongeveer 12 miljoen van dit soort apparaten hebben verkocht en dit jaar ongeveer 17 miljoen zouden kunnen verkopen. Ik denk echter dat dit aantal van 17 miljoen te optimistisch is. Ik zie twee problemen met draagbare gezondheidsmonitors die echt van invloed kunnen zijn op het vermogen om te groeien. De eerste is gerelateerd aan smartphones. Op mijn iPhone heb ik meerdere stappentellers die hetzelfde doen als mijn FuelBand, en ik neem altijd mijn telefoon mee als ik ga wandelen. Het heeft ook een zeer nauwkeurige pulsmeter. En ik heb religieus een app in gang gezet met de naam MapMyWalk, die mijn kilometerstand bijhoudt omdat ik minstens twee mijl per dag probeer te halen om mijn 10.000 stappen doel te bereiken. Als je in de App Store van Apple kijkt, heeft het een speciaal gedeelte over gezondheid en fitness.

Alleen al op dit gebied zijn er duizenden apps die veel meer functies toevoegen voor het volgen en motiveren van mensen voor een betere gezondheid en fitheid dan ooit op een wearable. Ik heb dezelfde opties op mijn Android-gebaseerde Samsung Gear Samsung Galaxy Note 3. Nu weet ik dat een draagbare pols gemakkelijker is om toegang te krijgen tot deze gegevens, maar uiteindelijk, vanwege het kleine karakter van deze draagbare apparaten, kunnen ze in het beste geval alleen een korte lijst met items, terwijl smartphones meerdere gerelateerde bewakingsservices en gegevenspunten kunnen bieden die ze nog waardevoller maken dan elk draagbaar gezondheidsapparaat.

Het enige nadeel hier is als Apple op de markt voor draagbare gezondheid komt via een smartwatch of een speciaal draagbaar apparaat. Het vermogen van Apple om een ​​product te creëren dat stijlvol en multifunctioneel is, in combinatie met zijn uitstekende marketing en winkels, zou deze markt daadwerkelijk kunnen helpen vooruit te rijden. Maar zelfs als het de ruimte binnentreedt, zijn de gezondheidsapps van de iPhone meer dan veel mensen nodig hebben en is elk draagbaar toestel een beter zichtbare uitbreiding van de iPhone voor degenen die het zich kunnen veroorloven.

Het tweede probleem houdt verband met de gegevens zelf. In mijn geval heb ik mijn FuelBand nu al een tijdje gebruikt en weet dat ik in ongeveer 18 minuten een mijl kan lopen. Ik ben niet erg snel vanwege een heupprobleem, maar in 18 minuten neem ik ongeveer 5.000 stappen. De FuelBand hielp me om die gegevens te verzinnen, maar toen gebruikte ik MapMyWalk en een stappenteller-app op mijn iPhone en bedacht ik dezelfde gegevens. Natuurlijk, ik zou kunnen proberen deze keer te verslaan en mezelf uitdagen om sneller te lopen, maar omdat dit voor mij geen competitieve zaak is en ik niet train voor een race, is de behoefte aan een wearable geminimaliseerd zodra ik die gegevens heb. Ik vind de polsmeter in de Gear Fit van Samsung leuk, maar ik heb een polsmeterhorloge dat ik heb gekocht voor $ 35 dat hetzelfde doet. Deze apparaten hebben ook een interessante metriek genaamd verbrande calorieën, maar tenzij een persoon calorieën telt voor een dieet, bieden deze gegevens voor de meeste mensen slechts minimale waarde.

Wanneer we marktonderzoekers kijken naar een nieuwe categorie zoals gezondheidskleding, zijn we genoodzaakt de TAM (totale beschikbare markt) te beoordelen. Op het eerste gezicht zou je kunnen zeggen dat elke volwassene in de VS een draagbare gezondheidsmonitor zou kunnen gebruiken, maar dat is onrealistisch. Het probleem met het bedenken van een TAM in de VS is dat er zoveel variabelen aan gerelateerd zijn. Dingen zoals hoeveel mensen er echt om geven fit te blijven? Wat is nodig om hen te motiveren om zelfs een wearable voor de gezondheid te kopen? Zodra ze de gegevens hebben ontvangen, wat doen ze ermee? De VS heeft een grote populatie van mensen met overgewicht die overwegen om gezonder te proberen, maar zou een gezondheidsmonitor een legitieme motivator voor hen zijn en als ze er een kochten, zouden ze het dan echt altijd gebruiken om de kosten te rechtvaardigen? Je krijgt het idee en ziet dat het zelfs moeilijk is om te bepalen hoe groot deze markt is.

Dus, heeft de markt voor draagbare gezondheidsmonitoren een piek bereikt? Waarschijnlijk niet omdat we nieuwe, innovatieve producten zien, terwijl een druk van Apple op dit gebied een game-wisselaar zou kunnen zijn. Voor degenen die hebben voorspeld dat dit een zeer grote markt is met veel groeipotentieel, denk ik dat de jury er nog steeds niet is. Ik neig meer naar het idee dat hoewel er veel mensen zijn die er misschien een kopen, ik denk niet dat het iets is dat ooit door de massa's zal worden overgenomen en een veel kleinere markt zou kunnen zijn dan sommige mensen hadden voorspeld.