Hands on met de oculus rift en oculus touch controllers

De Oculus Rift heeft een lange weg afgelegd sinds zijn eerste ontwikkelkit, en dit voorjaar zal de virtual reality-headset eindelijk beschikbaar zijn voor het publiek als een afgerond product. Ik probeerde de consumentenversie van de Oculus Rift, samen met de optionele Touch-controllers van Oculus VR, hier op CES 2016.

De uiteindelijke versie van de Rift is qua ontwerp vergelijkbaar met de Oculus Rift Development Kit en de DK2: een zwarte plastic VR-headset die u op een computer aansluit. Deze versie heeft een eigen ingebouwde hoofdtelefoon, die in de eerdere versies ontbrak. De hardware is krachtiger en complexer dan de versies van de ontwikkelkit ', maar het consumentenmodel voelt eigenlijk een beetje lichter aan op het hoofd. Ik merkte niet dat het op mijn neus verschoof of verkeerd uitgelijnd werd toen ik mijn hoofd bewoog, wat af en toe gebeurde toen ik de ontwikkelkits gebruikte.

De Touch by Oculus-controllers zijn draadloze handgrepen uitgerust met gezichtsknoppen, triggers en analoge sticks vergelijkbaar met de helften van een conventionele gamepad. Ze hebben ook ronde, platte ringen rond de grepen die zijn bezaaid met kleine reflectoren en werken samen met een paar positioneringscamera's om precies te bepalen waar ze zich in de ruimte bevinden. De positionering was verrassend nauwkeurig; de Rift liet grijze, textuurloze modellen van de Touch-controllers zien die in de ruimte zweven voordat ze met de demo begonnen, en ze waren precies gelokaliseerd waar ze in werkelijkheid zaten. Ik moest een paar keer onder de Rift door gluren om ervoor te zorgen dat de controllers waar de Rift zei dat ze waren.

Ik probeerde een beeldhouwen programma genaamd Medium met de Rift en Touch. De app plaatste me in een virtuele kamer en presenteerde me een groot blok zonder klei. De Touch-controllers waren mijn handen en laadden verschillende tools die waren geselecteerd via wielen waar ik toegang toe had met de analoge sticks. Ik kon met klei 'tekenen' in een driedimensionale ruimte, toevoegen aan de klomp voor mij en er vormen omheen bouwen door de bovenste trekker op de rechtercontroller te trekken. Met de onderste trekker kon ik het beeld bewegen en draaien met een handbeweging.

Met de demo kan ik meer klei toevoegen, klei verwijderen, verschillende delen van het beeld opblazen of opschuren en zelfs het oppervlak schilderen met een airbrush. Een knop op de linker Touch-controller bracht een kleurenpalet naar boven en ik kon elke kleur kiezen door er met mijn rechterhand naar te wijzen en een trekker over te halen. Het bood zelfs speciale functies, zoals het omhoog houden van een vliegtuig door het beeld zodat ik symmetrisch kon beeldhouwen, en het beeld langzaam draaien terwijl ik ermee werkte als een draaibank of een pottenbakkerswiel.

De Touch-controllers werken erg goed, daarom is het verrassend dat Oculus hun release heeft uitgesteld tot Q3 2016. De units die ik hier probeerde, voelden en voelden als eindproducten, en werkten perfect samen met de Rift. Als Oculus echter meer tijd zal hebben om eventuele problemen die ik misschien heb gemist in mijn korte demo op te lossen, is het de moeite waard. Zoals het is, maakten de Touch-controllers indruk op mij als het meest comfortabele VR-besturingssysteem dat ik tot nu toe heb geprobeerd. Het gamepad-achtige ontwerp met conventionele analoge sticks, gezichtsknoppen en triggers past goed bij de uitgebreide motion-tracking van de hardware en produceert een echt meeslepend en functioneel bedieningsschema.

De consumentenversie van de Oculus Rift staat voor een opmerkelijke prijsdrempel die de eerdere versies misten. De laatste Rift kan worden gereserveerd voor $ 599, bijna twee keer zoveel als een van de ontwikkelkits. Dit is krachtigere en gepolijste hardware, maar die prijssprong brengt de Rift omhoog met de PlayStation VR als een aanzienlijke investering, zelfs zonder de Touch-controllers, waarvan de prijs niet is aangekondigd.

Bekijk de beste foto's van CES 2016!