Inhoudsopgave:
- Ghouls 'N Ghosts (Arcade, 1988)
- Utopia (Intellivision, 1981)
- Super Metroid (Super NES, 1994)
- Streets of Rage 2 (Genesis, 1993)
- The Legend of Zelda: A Link to the Past (Super NES, 1991)
- Ninja Gaiden II: The Dark Sword of Chaos (NES, 1990)
- Ouranos! / Weeroorlog! (Commodore PET, 1980)
- Metroid Prime (GameCube, 2002)
- Willow (NES, 1989)
- The Legend of Zelda: Ocarina of Time (1998)
Video: 16 Games With Mind-Blowing Weather Effects That Will Make You Go "WOW!" (November 2024)
Het was een donkere en stormachtige nacht in Hyrule…
Zowel in fictief drama als in de echte wereld voelen menselijke emoties onlosmakelijk verbonden met het weer. Er is niets gelukkiger dan een zonnige dag of zo onheilspellend als een naderend onweer. En het is een complexe relatie: terwijl sommige mensen de somberheid van een bewolkte dag vrezen, zien anderen het als een bron van rustige vrede.
Deze emotionele relatie met de elementen biedt handige thematische stenografie voor auteurs en filmmakers die het gebruiken voor verschillende doeleinden: om de stroom van de actie te regelen (als deus ex machina), om snel een omgeving te karakteriseren, om de gevoelens van een personage te benadrukken, of misschien om het drama van een scène te verhogen.
Het is niet verrassend dat deze verhaalpraktijk ook zijn weg heeft gevonden naar video- en computergames. Dat zou ik vandaag willen onderzoeken. We zullen het weer bekijken als dramatische nadruk, een omgevingsmodificator en als een gameplay-element in titels van klassieke video- en computergames.
Ik geniet echt van een goede onweersbui - zolang ik me veilig op een warme, droge plek bevind - en deze levensechte regenachtige dag is voor mij een goed moment om dit onderwerp te onderzoeken. Het is een goed excuus om videogames te spelen.
Speciale dank aan MobyGames voor het maken van veel van deze screenshots.
Ghouls 'N Ghosts (Arcade, 1988)
Arcade-klassieker Ghouls 'N Ghosts vormt het begin van een stressvolle en uitdagende ervaring in het begin van het spel, waarbij bliksemstralen over een donkere, bewolkte hemel op de achtergrond stromen. Al snel neemt de wind toe en regent het, waarbij bomen gewelddadig worden geblazen terwijl gevleugelde vijanden als miniatuurtornado's in beeld verschijnen. In een game zo moeilijk als Ghouls 'N Ghosts, zorgen deze relatief beangstigende atmosferische effecten voor meer spanning en voegen ze een nieuwe laag obstakels toe die je anders misschien niet verwacht van een actieplatformer.Utopia (Intellivision, 1981)
Utopia bevat een van de vroegst bekende grafische weergaven van weersystemen in videogames, en ze zijn vooral opmerkelijk omdat ze direct in het spel zijn geïntegreerd in plaats van alleen maar landschap of lenen aan de atmosfeer.
In deze baanbrekende realtime strategiesimulatie fungeert u als heerser van een eilandbeschaving die haar helpt te gedijen door het beheer van haar hulpbronnen. Het weer speelt op drie manieren een grote rol in het spel: Regelmatige regenstormen helpen je gewassen te groeien. Sterkere tropische stormen helpen soms en beschadigen soms gewassen of gebouwen. En orkanen wervelen soms in en vernietigen alles op hun pad. Ze voegen nog een niveau van realisme toe aan deze fascinerende en plezierige titel.
Super Metroid (Super NES, 1994)
Iedereen die Super Metroid heeft gespeeld, herinnert zich het moment waarop het schip van Samus voor het eerst op Zebes landt in het midden van een stromende buitenaardse regenbui. Na de landing stijgt Samus uit haar schip met gerommel en bliksemflits. Terwijl je de eerste grotten binnengaat, gaan de donderbarsten verder en zie je regen op de achtergrond door gaten in de grotmuur stromen. Later in het spel kom je weer aan de oppervlakte en is de regen gestopt, wat dient als een sterke visuele indicatie dat de tijd is verstreken en het verhaal is gevorderd.
Streets of Rage 2 (Genesis, 1993)
In deze beat-em-upklassieker stoot en trap je een weg door tientallen vijanden, en het blijft vermakelijk mede vanwege de gedetailleerde en interessante scènewijzigingen in de game. In één geval, nadat je je een weg door een bar hebt gevochten, sta je achter een hoofdbaas met de naam Barbon en verschillende van zijn moeilijkste schurken. De regen die om je heen naar beneden stroomt, verhoogt het drama in dit relatief kleine gebied zeker, en onderscheidt het als een apart en bevredigend decor.
The Legend of Zelda: A Link to the Past (Super NES, 1991)
De regenachtige openingsmomenten van A Link to the Past bepalen meesterlijk het toneel voor de rest van het spel. Link wordt midden in de nacht wakker tijdens een zware regenbui - die je op het dak van je huis hoort - voor telepathische smeekbeden om hulp van Zelda, die gevangen zit in een kerker onder haar kasteel. Link's oom verlaat het huis met een zwaard en schild, met Link alleen. Met behulp van verkenning die je enkele van de basisprincipes van het spel leert, moet je het kasteel buiten in de regen infiltreren zonder argwaan te wekken bij bewakers. Eenmaal binnen hoor je de storm op het dak van het kasteel beuken en verdwijnen de geluiddempers als je dieper de kerker in afdaalt. Milieudrama op zijn best.Ninja Gaiden II: The Dark Sword of Chaos (NES, 1990)
In fase 2-2 van deze uitdagende en mooie actieplatformer wordt de speler Ryu Hayabusa door een verraderlijke bergtopscène geleid. Sterke wind, grafisch gemarkeerd door geanimeerde duikregen (of misschien sneeuw), verander regelmatig van richting, waardoor je voortgang wordt belemmerd door tegen je aan te waaien. In sommige delen heeft de speler de extra boost van de wind nodig om bepaalde sprongen te verwijderen, wat een slimme draai geeft aan de gameplay die destijds nieuw was. Bovendien is de muziek voor het podium ook ongelooflijk.
Ouranos! / Weeroorlog! (Commodore PET, 1980)
Deze grotendeels vergeten game voor de Commodore PET / CBM-serie maakt van de traditionele speler-tegen-speler artillerie-game (waarbij twee spelers een hoek en macht kiezen en elkaars installaties proberen te vernietigen) een goddelijke strijd om het weer. In plaats van kanonnen worden twee spelers geconfronteerd met weersverschijnselen zoals regen, hagel, bliksem of tornado's. Het doel is om het huis van de andere speler stuk voor stuk te vernietigen met behulp van deze gerichte weersaanvallen. Het is een van de eerste videogames waarmee spelers het weer kunnen bepalen. Ouranos (AKA Uranus), de Griekse god van de hemel, zou tevreden zijn.Metroid Prime (GameCube, 2002)
Ten tijde van de release legde Metroid Prime een hoge lat voor indrukwekkende graphics op een thuisconsole. Een van de leukste grafische tropen in deze first-person game is hoe de omgeving om je heen samenwerkt met het vizier op je helm. Vorst kan opduiken, smurrie kan eraan blijven hangen en je kunt zelfs een vage weerspiegeling van Samus 'gezicht zien tijdens bepaalde explosies. En mijn favoriet: tijdens het verkennen van de regenachtige Tallon Overworld, als je opkijkt, verzamelen zich realistische druppeltjes regen op je vizier. Kleine details zoals deze voegen ongelooflijke diepte toe aan een al meeslepende ervaring.
Willow (NES, 1989)
In deze ongewoon goede filmaanpassing bestuurt de speler Willow in een actie / avontuur-RPG die doet denken aan The Legend of Zelda (maar met meer RPG-diepte). De visuele stijl, muziek en geluid vullen dit spel goed aan. Vooral een grafisch detail trekt altijd mijn aandacht. Bij het dwalen in een scherm met monsters, verandert de muziek en neemt de wind toe. De bomen, struiken en gras trillen heftig terwijl Willow zijn vijanden onder ogen ziet, wat een verhoogd dramatisch element toevoegt aan de strijd. Als je wint, gaat de wind liggen en keert de muziek terug naar normaal. De weerseffecten helpen het gevaar benadrukken dat Willow op zijn lange zoektocht tegenkomt.