Huis Kenmerken Van inkt tot ipads: de evolutie van het moderne stripboek

Van inkt tot ipads: de evolutie van het moderne stripboek

2024

Inhoudsopgave:

Schrijven met nullen en enen
Binair tekenen en inkt
Digitale brieven vanuit het hart
Elektrische regenboog
Alles bij elkaar brengen
Een beetje oud, heel veel nieuw
Producten die in dit verhaal worden genoemd

Video: Drawing Comics in Procreate from Start to Finish (November 2024)

Stan Lee, Jack Kirby, Bill Finger, Bob Kane, Joe Simon, Steve Ditko, Jerry Siegel, Joe Shuster en tientallen andere visionairs uit de Gouden en Zilveren Eeuw produceerden superheld-, romantiek-, western-, horror- en misdaadstrips met behulp van de gereedschappen van de ambachtsman van hun dag: papier, typemachines, potloden, penselen, inkten en kleurstoffen. Van de jaren 1930 tot ongeveer het midden van de jaren 1990 werden stripboeken bijna volledig op deze manier geproduceerd, met een paar digitale blips langs de weg.

Maar toen elektronische hulpmiddelen steeds betaalbaarder en krachtiger werden, verschoof het creatieproces van stripboeken van een analoog naar een digitaal. Tegenwoordig is de kans groot dat geen enkel aspect van je favoriete titel fysiek is totdat de voltooide pagina's van een drukpers beginnen te rollen.

Schrijven met nullen en enen

"In de analoge dagen, wanneer je fictie schrijft, was elk woord fysiek, " zei Bryan Edward Hill, een schrijver wiens credits Detective Comics en Michael Cray voor DC Comics en Ash vs. The Evil Dead en Titans voor Hollywood omvatten. Hoewel Hill's stripboekcarrière bloeide in het digitale tijdperk, is hij bekend met de uitdagingen voor de scripters die voor hem kwamen.

"Je schreef lange vormen met de hand of op een typemachine, " zei Hill. "Bij het bewerken moest je fysieke arbeid verrichten, omdat je Wite-Out moest gebruiken, dingen moest knippen en dingen opnieuw moest sparen. Nu kun je gewoon knippen en plakken op je computer."

Dit gemak van schrijven en bewerken versnelt het tekenproces, maar het heeft ook een nadeel. Als een schrijver voor een computer kan zitten met een goed glas inspiratie in de hand, kan hij of zij beginnen met het schrijven van een script voordat de beats en thema's goed zijn gevormd. Er is altijd het idee dat dingen op elk moment kunnen worden opgelost.

"Omdat het nodig was inspanning om verhalen vroeger te herschrijven, waren schrijvers een beetje meer bedachtzaam, "zei Hill." Tegenwoordig worden dingen soms geschreven voordat het idee wordt gebakken."

Hill, wiens oeuvre grofweg vijf komische scripts per maand bevat, heeft een succesvolle formule gevonden met moderne technische hulpmiddelen. Tijdens ons 90-minuten durende gesprek over strips, Hollywood en de samenleving in het algemeen, lichtte hij de hardware en software toe die hem helpt bij het weven van stripboekavonturen. Sommige items werden verwacht; anderen waren complete verrassingen.

"Ik gebruik Scrivener om een idee over te geven, dan verzamel ik JPG-afbeeldingen, " zei Hill. "Het kunnen karakterontwerpen zijn, het zou kunnen echte wereld fotografie. Soms zet ik een diavoorstelling op herhalen. Ik maak een afspeellijst op Spotify. Alles gaat tegelijkertijd, en ik breng de ideeën naar buiten."

Bij het opstellen van een stripboekscript lanceert Hill de tekstverwerkingsstandaard - Microsoft Word - en typt hij weg. En als het tijd is om bestanden te delen en bij te houden met medewerkers, vindt Hill Dropbox een waardevol hulpmiddel. Het is zelfs een van de weinige digitale tools, samen met Adobe Photoshop en een Wacom Cintiq-tablet, die essentiële onderdelen zijn van de workflows van veel stripmakers.

Hill gebruikt een samengestelde Spotify-afspeellijst om hem in de stemming te brengen om stripverhalen te vertellen.

Binair tekenen en inkt

Net als Hill gebruikt Amrit Birdi, een illustrator die voor eindklanten heeft geleverd, zoals Marvel, Netflix, Square Enix en Warner Bros., Dropbox om bestanden over te zetten, vaak op zijn eigen apparaten. Hoewel schrijvers het vaak alleen doen met een laptop of desktop, hebben kunstenaars meerdere tools nodig voor het maken van digitale bestanden.

"Meer en meer weten deze apparaatfabrikanten dat je bestanden moet delen, " zei Birdi. "Het is gemakkelijk om Clip Studio Paint op mijn iPad te openen, het bestand te delen en het bestand vervolgens in mijn Wacom Cintiq te openen."

Birdi heeft vrijwel uitsluitend digitale tools gebruikt in zijn systeem carrière, en beschouwt ze als essentiële elementen van het creatieproces van stripboeken. Hoewel sommige kunstenaars er nog steeds voor kiezen om met potlood en papier te werken, Birdi geeft er de voorkeur aan een bestand met lage resolutie te openen en vervolgens panelen, gebaren en kaders op te maken. Wanneer Birdi hij werkte met traditionele technieken en ontdekte dat pen en papier niet erg flexibel waren.

"Als ik niet van een pagina hield, moest ik de hele zaak opnieuw doen, " zei hij. "Nu kan ik panelen kopiëren, zodat ik niet opnieuw vanuit het niets hoef te beginnen."

De MVP-technologie in de toolset van Birdi is de eerder genoemde Clip Studio Paint. De app, die beschikbaar is voor de iOS-, macOS- en Windows-besturingssystemen, heeft veel Adobe Photoshop-achtige functies, behalve dat het een sterkere nadruk legt op strips en manga-creatie. Met Clip Studio Paint kunt u schetsen, inkt, kleuren en bijschriften en tekstballonnen maken. Fiona Staples ( Archie , Saga ) en Dave Gibbons ( Doctor Who , Watchmen ) zijn twee andere professionele stripboekartiesten die ook de lof van de software zingen.

"Het is het enige programma dat de druk kan repliceren die ik nodig heb om het juiste lijngewicht te krijgen, " zei Birdi. "En Clip Studio wordt geleverd met een perspectiefliniaal waarmee u een horizonpunt kunt instellen, zodat elke lijn die u tekent het perspectief volgt."

Birdi noemt Adobe Illustrator als een andere toepassing die kunstenaars van stripboeken regelmatig gebruiken. Sommige stripartiesten beginnen hun projecten bijvoorbeeld met ruwe schetsen gemaakt met traditionele pen en papier. Vervolgens scannen ze het werk, zodat de kunst in Illustrator kan worden geïmporteerd. Zodra de tekening is binnen Illustrator, een beeldend kunstenaar gebruikt Illustrator's pennen en penselen om het werk uit te werken en te "inkten". Dat is slechts een manier om de applicatie te gebruiken.

Illustrator heeft een voordeel ten opzichte van Photoshop: het gebruik van vectorkunst in plaats van pixel. Vectorkunst laat je schalen u lijnen, dus je werk ziet er geweldig uit in elke dimensie. "Het zijn wiskundige vergelijkingen, " zei Biridi. "U kunt vectorillustraties in verschillende formaten afdrukken en de resolutie niet verliezen.

Maar software is niets zonder bijbehorende hardware en Birdi's uitrusting bevat drie uitstekende apparaten: de 10, 5-inch Apple iPad Pro, 13-inch Wacom Cintiq en 22-inch Wacom Cintiq. Ze hebben elk een ander gebruik. Biridi gebruikt de grotere Cintiq in zijn studio. Omgekeerd is het kleinere model het favoriete apparaat van de kunstenaar bij het opzetten van een werkruimte in een oplichtings- of hotelkamer.

"De Wacom Cintiq is het beste voor puur tekenen", zei Birdi. "De penpunt en pen op dat scherm is ongelooflijk nauwkeurig. Ik krijg perfecte lijnen bij de eerste poging. De iPad Pro is soms een millimeter verwijderd."

Toch heeft de iPad Pro zijn voordelen. Birdi verklaarde dat de iPad Pro mogelijk het beste all-round hulpmiddel is dat hij tot zijn beschikking heeft wanneer hij rekening houdt met de grootte, functieset en het werkelijk op zichzelf staande karakter van het apparaat; voor de Wacom Cintiq moet u verbinding maken met een computer om penselen aan te passen. Beide apparaten verkorten de tijd voor het maken van pagina's echter aanzienlijk, wat een enorm pluspunt is.

Wanneer Birdi tekende met traditioneel potlood en papier, een pagina zou 10 uur duren en net zo lang inkten. Met digitaal maakt Birdi in een halve dag een pagina vol met potloden en inkten. En in het stripspel is tijd gelijk aan geld.

"We kunnen een grafische roman doen in vier maanden tegen een jaar in de helft, " zei Birdi , verwijzend naar de snelheid van zijn illustratiestudio, Amrit Birdi & Co. "Dat is aantrekkelijk voor uitgevers, schrijvers en iedereen."

Digitaal potlood en inkt lijken de perfecte hedendaagse creatiemethoden, maar er zijn nadelen verbonden aan het verlaten van het klassieke analoge proces. En een van de digitale kwalen heeft weinig te maken met artistieke visie.

"Ik werkte vroeger op grote A3-tekentafels", zei Birdi. "De apparaten die ik nu gebruik zijn kleiner dan een A3-tekentafel, dus ik ben constant gebogen en heb een LED in mijn gezicht. Het is waarschijnlijk niet de gezondste om te doen."

Interessant, Birdi noemt een meer nostalgisch verlies dat een rol speelt bij het digitaal maken van strips. Voor het grootste deel van het bestaan van het medium werden strips gemaakt met potloden, inkten en kleurstoffen. Elektrische penseelstreken zijn een relatief nieuwe activiteit.

"Er is een bepaald deel van de kunstvorm, de handeling van het op papier bewerken met potlood en inkt, dat is verloren", zei Birdi. "Ik ben bijna jaloers op jongens die de traditionele dingen doen. Komische boekpotloden op papier zien er zo goed uit."

Nog steeds, Birdi is van mening dat de digitale voordelen groter zijn dan die van hen nadelen, en dat het minder gaat om de tool en meer om het merk dat je maakt.

Digitale brieven vanuit het hart

Er is een oud gezegde dat geweldig beletteringswerk onzichtbaar is voor de lezer, en die slecht geïmplementeerde belettering is een visuele gruwel. Dat is een zeer binaire verklaring, maar er zit veel waarheid in. Goede belettering is onbelemmerd, zodat u zich kunt concentreren op de woorden en tekens; slechte belettering zorgt ervoor dat je een strip in de prullenbak wilt gooien. Belettering is sindsdien een onderdeel van strips aanvang, en is een artistieke vaardigheid op zichzelf.

"Analog, het werken met pennen en inkt op echte kunstborden, was hoe het tientallen jaren werd gedaan", zegt Chris Eliopoulos, een productieve briefer die zijn hand heeft toegepast op verschillende titels, waaronder Image Comics ' Savage Dragon en Marvel Comics' Waaghals . "Het was evenzeer een kunstvorm als een vaardigheid. Maar het ging langzaam, er werden fouten gemaakt en als het eenmaal op papier stond, was het extreem moeilijk om iets te veranderen."

De opkomst van digitale letters verbeterde echter aanzienlijk hoe bijschriften en tekstballonnen worden weergegeven. Door te werken met enen en nullen, Eliopoulos en andere letterers, kan eenvoudig de dialoog veranderen op verzoek van een schrijver of een redacteur. Bovendien is digitale typografie uniformer en zuiverder dan zijn analoge tegenhanger.

"Ik heb mijn lettertypen gemaakt in Fontographer en nu FontLab, " zei Eliopoulos. "Ik gebruik Microsoft Word om scripts te openen en de tekst te kopiëren. De letters worden gedaan in Adobe Illustrator, waar ik ook een aantal woordballonnen van verschillende typen heb gemaakt. Ik gebruik Adobe InDesign om de letters op de kunst te plaatsen. Ik werk aan een iMac en gebruik een Wacom Cintiq. In totaal lopen de kosten van al die dingen op in duizenden dollars. Toen ik begon, gebruikte ik een penhouder van $ 1, 29, een doos penpunten van $ 10, een fles inkt van $ 15 en een $ 5 Ames Guide."

Hoewel Eliopoulos gelooft dat digitale belettering veel voordelen heeft, waarschuwt hij degenen degenen die bekijk het als eenvoudig of secundair werk. Hij beveelt aan dat opkomende letters de basis leren van typografie, ontwerp en lay-outs, en hoe afzonderlijke letters samenwerken. Kortom, je moet het belettering-spel heel serieus nemen.

Chris Eliopoulos voegt woorden toe aan een Spider-Man-strip met behulp van Illustrator, zijn belangrijkste beletteringstool.

"Tegenwoordig zie ik mensen een lettertype kopen, Illustrator kopen, het op elkaar slaan en zichzelf een briefer noemen", zei Eliopoulos. "Er zijn zoveel mensen die denken dat het vrij eenvoudig is, maar de mensen die naar de top zullen stijgen en opgemerkt worden, zijn degenen die belettering en typografie als een kunstvorm beschouwen en digitaal of analoog studeren. Ik heb zoveel geleerd door dingen met de hand te doen, maar uw kilometerstand kan variëren."

Elektrische regenboog

Net als belettering heeft de taak van de colorist ingrijpende veranderingen ondergaan. In de analoge dagen schilderden coloristen kleurgidsen, waarop ze CMYK-percentages zouden opschrijven om kleuren te creëren. Dan zou een kunstenaar die kleurengids nemen en deze volgen amberlith film en scheidingen werden daarvan met de hand gemaakt. Maar toen coloristen nieuwe digitale hulpmiddelen gebruikten, de schepping proces gewijzigd. Aanvankelijk was het moeilijk.

"Uiteindelijk kwam het op het punt dat iemand de kleurscheidingen op de computer deed, maar ze waren over het algemeen geen artiesten, " zei Matt Hollingsworth, een colorist met een lijst met credits waaronder Catwoman: Selina's Big Score , Hawkeye , Tokyo Ghost , en Wolverine . "Op dat moment mochten we de kleurgidsen gewoon volledig schilderen, maar de kleurscheiders zouden meestal niet goed werken in de weergave. Dus de schaduw op de gezichten van mensen zou er bijvoorbeeld vreselijk uitzien."

Kleuren kwamen ook niet exact overeen, dus de uiteindelijke gedrukte strips leken vaak weinig op de origineel geschilderde kleurengidsen, die tot veel frustratie leidden. Coloristen begonnen de scheidingen zelf te doen, op computers, wat de algehele kwaliteit van het gekleurde werk verbeterde. In 1995 werkte Hollingsworth op een Mac met 144 MB RAM; tegenwoordig gebruikt hij veel krachtigere hardware.

Net als Birdi gebruikt Hollingsworth een 22-inch Wacom Cintiq tablet; het dient als het hoofdscherm waarop hij digitaal schildert. Maar Hollingsworth heeft ook een tweede, krachtiger scherm waarop hij pagina's bekijkt, digitale penselen instelt en werkt in Adobe Photoshop.

"Ik heb een iMac van ongeveer 18 maanden geleden, met een 27-inch, 5K-monitor, 32 GB RAM, 4 GHz Intel Core i7-processor en een AMD Radeon-videokaart met 4096 MB, " zei Hollingsworth. "Corel Painter vereist veel RAM-geheugen om goed te werken en werkt heel mooi op deze machine."

Matt Hollingsworth gebruikt Adobe Illustrator om Seven tot Eternity te kleuren.

Corel Painter is de software die Hollingsworth slechts af en toe opstart, hoewel hij het veel gebruikt voor een komend 2019 stripboek getiteld Little Bird . Voor dat project zet Hollingsworth pagina's in Photoshop op, werkt met vlakke kleuren, opent ze in Painter voor weergave en stuurt ze vervolgens terug naar Photoshop voor definitieve samenstelling en gloeit of licht dat boven op de lijn kunst .

Dat is echter niet de typische creatieve workflow van Hollingsworth. Voor de meeste optredens gebruikt hij Photoshop met wat echte, analoge verf erin gegooid om het een meer natuurlijke uitstraling te geven.

"Er zijn veel dingen die echt verf doet het beter, "zei Hollingsworth." De werkelijke penseelstreken en papierstructuur zien er geweldig uit. Om deze reden gebruik ik vaak echte verf en digitaal samengesteld in Photoshop. Veel van mijn werk tegenwoordig is een mix van echte verf en digitale verf."

Alles bij elkaar brengen

Voor het grootste deel hebben uitgevers van stripboeken niet langer bullpens, de legendarische werkruimten waar makers enkele van 's werelds meest iconische personages bedachten. Tegenwoordig laat technologie schrijvers, potloodschrijvers, inkers, coloristen en letterers op afstand werk indienen met behulp van technische hulpmiddelen. LionForge Comics maakt bijvoorbeeld gebruik van DropBox, Google Drive en WeTransfer (een service voor Bezig met verzenden. Zoals u zich kunt voorstellen, vereist het bijhouden van alle bewegende delen een superieure organisatie, vooral bij een bedrijf als Lion Forge dat meerdere titels per maand publiceert.

"We slaan de bestanden op in onze interne Dropbox, gesorteerd op afdruk, vervolgens titel, dan nummer of volumenummer en vervolgens productiefase", zegt Hazel Newlevant, assistent-editor, Lion Forge Comics. "Bewerken vereist veel verkeerscontrole, het verplaatsen van pagina's van inker naar colorist of colorist naar brief, wat we doen door relevante Dropbox-mappen te delen."

Het bewerken van strips heeft naast verkeerscontrole nog een ander belangrijk aspect: het daadwerkelijk bewerken. De medewerkers van Lion Forge gebruiken Adobe Acrobat Pro DC om pagina's om te zetten in PDF's, redactionele aantekeningen te maken en vervolgens de PDF's terug te e-mailen naar de makers. Vooral grote bestanden met hoge resolutie vragen Newlevant en het bedrijf om Smallpdf te gebruiken, een online tool die PDF's in e-mailvriendelijke formaten comprimeert. De editors bewaren kopieën van de originele bewerkingen in hun Dropbox-systeem zodat ze de wijzigingen kunnen vergelijken met de bewerkingsnotities.

Bovendien gebruiken de redacteuren en projectmanagers van de uitgever specifieke software om de verblijfplaats van de verschillende stripboekonderdelen te volgen. "We gebruiken Firebrand Title Management om onze deadlines voor elke titel te bekijken", zegt Susan Sordo, projectmanager van Lion Forge Comics. "Titelbeheer verzendt dagelijkse meldingen van openstaande taken en aankomende deadlines naar elke gebruiker en wij werken de informatie dienovereenkomstig bij."

Titelbeheer is software die vaak wordt gebruikt in de prozapublicatievelden, maar het werkt ook goed in de stripboeken. "Het is geweldig om alle informatie over een titel te centraliseren op één plek die toegankelijk is voor elke tak van het bedrijf, " zei Newlevant. "We stellen deadlines in voor elke productiefase, gebruiken verschillende sjablonen, afhankelijk van wat voor strip het is, en vinken vakjes aan om aan te geven dat ze compleet zijn."

Deadlines communiceren naar de makers eisen meer gewone apps. Lion Forge stuurt de creatievelingen aan het begin van het project een lijst met deadlines in een e-mail of Excel-spreadsheet en stuurt ze vervolgens periodieke herinneringen om te controleren of alles soepel verloopt.

En wanneer de pagina's van het digitale stripboek compleet zijn, uploadt Lion Forge de digitale bestanden naar Comixology en gebruikt WeTransfer om de digitale bestanden naar de printer te sturen. Kort daarna wordt een stripboek, zoals Accell of The Castoffs , geboren.

Een beetje oud, heel veel nieuw

Het stripmedium heeft de tand des tijds doorstaan door te evolueren van eenvoudige stripverhalencollecties naar spannende, originele verhalen die de kassabonnen van Hollywood van miljard dollar voeden. En zoals stripboeken zijn veranderd, zo hebben de tools die worden gebruikt om ze te maken. Potloden, inkten, penselen en kleurstoffen hebben nog steeds hun plaats, maar zonder twijfel zijn stripboeken nu een digitale industrie.

Natuurlijk hoef je nooit een papieren strip te kopen; veel mensen lezen uitsluitend digitale strips. Uitgevers die absoluut bloedend willen zijn, kunnen de zaak tot een onvermijdelijke conclusie brengen.

"Het proces hoeft nooit analoog te zijn; het kan een volledig digitaal proces zijn", aldus Hill. "En als je batshit krijgt, kun je een bitcoin-prijs geven en het hele proces is digitaal."