Ega wordt 35: 10 iconische egaspellen van weleer

Vijfendertig jaar geleden introduceerde IBM een geheel nieuwe grafische standaard voor zijn IBM Personal Computer-lijn: Enhanced Graphics Adapter, of kortweg EGA.

Na de CGA (Color Graphics Adapter) uit 1981, die debuteerde met de IBM PC, voegde de EGA uit 1984 verbeterde resolutie en kleurdiepte toe aan IBM's grafische tas met trucs. Net als de IBM PC zelf hebben externe hardwareleveranciers al snel EGA gekloond en begonnen deze uit te breiden. En softwaremakers begonnen het te ondersteunen, hoewel aanvankelijk langzaam.

Onder de vele trucs kon EGA kleurentekst weergeven met een hogere resolutie dan CGA (wat zorgt voor een betere tekstverwerkingservaring) en grafische weergave van 640 bij 350, 640 bij 200 en 320 bij 200 in 16 kleuren. CGA kon daarentegen slechts vier kleuren weergeven met een resolutie van 320 bij 200, wat beperkte grafische ervaringen opleverde in vergelijking met andere moderne thuis-pc's.

De pers was dol op EGA, maar net als IBM's 286-gebaseerde IBM PC AT was het in het begin duur, dus het duurde een paar jaar voordat de EGA / 286-standaard algemeen werd in kloon-pc's met een lage tot middentonen. Op dat moment begonnen computerspelmakers EGA-graphics behoorlijk te ondersteunen.

Slechts drie jaar na de introductie van EGA introduceerde IBM Video Graphics Array (VGA) met zijn PS / 2-computerlijn, wat weer een enorme sprong voorwaarts in de grafische betrouwbaarheid opleverde en de bruikbare levensduur van EGA in de weg stond. Toch zorgde een groot aantal geïnstalleerde EGA-compatibele machines ervoor dat EGA-spelondersteuning tot ver in de vroege jaren negentig doorging.

Omdat ik veel goede herinneringen heb aan het spelen van EGA-games op de dag, vond ik het leuk om een ​​handvol iconische MS-DOS-games te kiezen die gebruik maakten van de grafische standaard. Er zijn er natuurlijk nog veel meer, maar deze titels zouden je een goed beeld moeten geven van de pc-spelruimte tussen bijvoorbeeld 1987 en 1991, die ik willekeurig zou noemen als de gouden eeuw van EGA.

Speciale dank aan MobyGames voor het leveren van veel van deze screenshots.

1 Cosmo's Cosmic Adventure (1992)

Begin jaren negentig bracht het baanbrekende shareware-bedrijf Apogee Software een reeks zeer succesvolle en goed ontvangen EGA-platformspellen uit. Ze begonnen met Commander Keen in 1990 en gingen verder met games zoals Duke Nukem, Bio Menace en Cosmo's Cosmic Adventure, hier te zien. Ze bleven bij EGA voor brede compatibiliteit en ook vanwege het feit dat veel van de side-scrolling-motoren van de games waren gebaseerd op eigenaardigheden van het ontwerp van EGA.

Cosmo is een EGA-titel uit het late tijdperk en combineert nogal wat techniek in een kleine ruimte, inclusief parallax-scrollen in meerdere vlakken. Het is het bewijs dat u prachtige, levendige en complexe pc-afbeeldingen kunt weergeven in een videomodus van 16 x 200 pixels. Als resultaat hebt u een vlezige machine zoals een 386 nodig om hem goed te laten werken.



2 The Colonel's Bequest (1989)

Dit prachtige moordmysterie-avonturenspel van Roberta Williams maakt gebruik van prachtig gearceerde afbeeldingen getekend door kunstenaars Douglas Herring en Jerry Moore. Als een van Sierra's laatste games ontworpen voor EGA-graphics, profiteerde Bequest van technieken die zijn ontwikkeld tijdens tal van eerdere Sierra-avonturen. Sierra's nieuwere op VGA gebaseerde game-engine werd in 1990 uitgerold met King's Quest V, maar we kunnen ons nog steeds verbazen over de ongelooflijke details die vaardige kunstenaars in EGA konden weergeven.



3 Sim City (1989)

De MS-DOS-versie van Will Wright's beroemde "softwarespeelgoed" en simulator voor het bouwen van steden ondersteunt Sim City een breed scala aan videomodi, waaronder een EGA-modus met een relatief hoge resolutie van 640 bij 350 bij 16 kleuren. De hogere resolutie zorgde voor meer grafische details, waardoor spelers meer van hun stadsplattegrond op het scherm konden zien. Latere versies voegden VGA-ondersteuning toe, maar de EGA-modus met hoge resolutie was de manier waarop veel pc-gamers deze tijdloze klassieker voor het eerst ervoeren.



4 Might and Magic II: Gates to Another World (1988)

Might and Magic II is een first-party party-gebaseerde RPG die is gebaseerd op titels zoals Wizardry, The Bard's Tale, en natuurlijk zijn voorganger in de Might and Magic Series. De meesterlijke keuzes van het EGA-palet en de gedetailleerde grafische afbeeldingen zijn zo goed gedaan dat ze gemakkelijk kunnen worden aangezien voor een vroege VGA-game. Het is ook een diepe en bevredigende RPG-ervaring.



5 Street Rod (1989)

Inmiddels denk je waarschijnlijk dat vooral RPG's en platformgames EGA-graphics gebruikten, maar racesims zoals Test Drive en Street Rod (hier te zien) gebruikten ze ook. De meeste compatibele pc's van IBM waren destijds niet snel genoeg voor vloeiende race-ervaringen, maar Street Rod speelt ondanks deze beperkingen een bevredigende game met geweldige illustraties. En over sims gesproken, Microsoft Flight Simulator 3.0 heeft ook uitstekend werk geleverd met EGA-weergavemodi.



6 Ultima V: Warriors of Destiny (1988)

Elke fan van de legendarische Ultima RPG-serie weet waarschijnlijk dat Ultima VI: The False Prophet (1991) baanbrekend gebruik heeft gemaakt van kleurrijke VGA-graphics. Wat velen vergeten is dat Ultima V drie jaar geleden een zeer bevredigende grafische RPG-ervaring in EGA wist te realiseren. In deze titel verken je een rijke RPG-wereld die vanzelf lijkt te draaien, zelfs als je er niet bent. Dat gaf Ultima V een diepte die veel andere RPG's destijds misten. (PS Ultima VI ondersteunt ook EGA!)



7 The Adventures of Captain Comic (1988)

In een tijd dat Super Mario Bros. de markt voor thuisvideospellen kapot maakte, ontwierp shareware-spelontwerper Michael Denio Captain Comic, een van de eerste pogingen om de side-scrolling platformervaring op een IBM-pc vast te leggen. Ten tijde van de release was Captain Comic opmerkelijk omdat hij EGA-graphics nodig had (geen CGA-ondersteuning), wat een gedurfde beperking was toen veel IBM-pc-klonen nog steeds variaties van CGA-kaarten bevatten. Captain Comic is volgens de huidige normen een primitieve platformervaring, maar het heeft zeker het EGA-tijdperk helpen definiëren.



8 Wasteland (1988)

Als je ooit door een post-apocalyptische wereld wilt avontuur, zoek dan niet verder dan Wasteland van Interplay, een party-RPG met een overheadperspectief en een innovatieve interface voor die tijd (met muisondersteuning). Hoewel de game releases op platforms zoals de Apple II en Commodore 64 ontving, wordt de op EGA gebaseerde MS-DOS-poort vaak als de meest definitieve beschouwd.



9 Commander Keen 4 (1991)

Zoals eerder opgemerkt, heeft shareware-onderneming Apogee zich in de vroege jaren negentig gespecialiseerd in EGA-platformgames. Dat komt vooral omdat John Carmack van id Software een slimme soepele scrolltechniek heeft uitgevonden die afhankelijk was van het ongebruikelijke ontwerp van EGA's specificaties om goed te werken. Deze techniek resulteerde in de populaire shareware-titel Commander Keen uit 1990 in Invasion of the Vorticons, die Apogee met groot succes uitbracht. Dat leidde tot vervolggames zoals Commander Keen 4, die hier te zien zijn en die velen beschouwen als een hoogtepunt van Apogee's EGA-game releases vanwege zowel de gameplay als de vakkundig weergegeven grillige graphics.



10 Wizardry VI: Bane of the Cosmic Forge (1990)

In een tijd waarin sommige games van computerspellen hun tenen onderdompelden in de wereld van 256-kleuren VGA-graphics, trok Sir-Tech alles uit de kast met dit complexe EGA-meesterwerk met fantasievolle geanimeerde monsterontwerpen. Wizardry was een pionier in de first-party partygebaseerde RPG-kerkercrawler en die kwaliteit blinkt door in deze zesde inzending in de serie. Ondanks dat het de zesde titel was, was Cosmic Forge eigenlijk de eerste met grafische kleuren en een muisinterface. Als zodanig waren fans van Wizardry er dol op en fans van EGA-games kunnen het niet missen.