Video: Bassie & Adriaan in het Theater: B&A Live! (November 2024)
Vorige maand schreef mediablogger Hunter Walk een kort en niet erg goed doordacht bericht over hoe hij wenst dat bioscopen een ervaring zouden bieden voor de drukke ondernemer. Hij stelt zich een verbonden theater voor met veel licht, stopcontacten en wifi, zodat bioscoopbezoekers kunnen blijven tweeten of zelfs, zoals hij opmerkte, e-mails uitknippen met een scherm van 50 voet voor me.
Als een hard-core filmfanaat en frequente beschermheer van de bioscoop, sloeg dit bericht echt een lef. Hoewel ik weet dat de IMDB-app vrijwel altijd is geopend als ik thuis een film of tv-programma kijk, ben ik een purist als het gaat om de theaterervaring. Het idee van een bioscoop dat klanten de mogelijkheid biedt om effectief te negeren wat er op het scherm staat tijdens e-mailen, sms'en of tweeten, is behoorlijk verdomd aanstootgevend. Walks bericht leidde tot een vuurstorm van reacties, waaronder een negatieve tweet van acteur Elijah Wood.
@hunterwalk Je kunt die ervaring hebben. In het comfort van uw huis. Een belachelijk idee om een passieve kijkervaring in een theater te creëren.
- Elijah Wood (@woodelijah) 8 augustus 2013
Het probleem met het idee van Walk is dat het lijkt te zijn ontstaan uit een verlangen om activiteiten te ondernemen die niets te maken hebben met de film die hij bekijkt. Hij is niet op zoek naar voorzieningen die de ervaring verbeteren, hij wil gewoon een plek om te multitasken en passief een film te kijken - in dit geval Pacific Rim - die leent voor een gecompromitteerde ervaring omdat het een luide en niet bijzonder cerebrale film was. En hoewel Walk zich op zijn gemak kan voelen tijdens het vertonen van e-mails tijdens een vertoning van dat opus, vraag ik me af of hij anders zou voelen als de film deed wat hij zou moeten doen - het publiek boeien van de eerste tot de laatste keer met boeiende verhalen. Het is waar dat dit soort films tegenwoordig een zeldzaamheid is geworden, maar dat betekent niet dat we ervaringen moeten uitnodigen die ongetwijfeld alles wat met die film te maken heeft, respecteren, van de persoon die hem bekijkt tot de filmmakers, acteurs en animators die hem hebben gemaakt.
Hoewel Walk's algehele visie misschien misleidend is, staat een deel ervan - de tweede schermervaring - op het punt om formeel in de bioscoopdynamiek te worden geïntroduceerd. Na het produceren van apps voor een tweede schermervaring voor een handvol thuisreleases, kondigde Disney vorige week aan dat het The Little Mermaid Second Screen Experience naar theaters brengt. Je kunt een iOS-app voor iPad downloaden en communiceren met de film, games spelen en meezingen.
Staat Disney op het punt de doos van Pandora te openen? Zal de filmervaring de komende jaren ingrijpend veranderen? In een toespraak over de toekomst van entertainment voorspelde George Lucas dat naar de film gaan meer op een Broadway-show lijkt te gaan, waar je meer dan $ 150 betaalt voor het voorrecht om een mega-budget kaskraker te zien. Bevat dat spektakel een tweede scherm? Als zijn voorspelling uitkomt, zou ik het zeker zeggen.
Het is al begonnen in professionele podiumkunsten. "Tweet seats" worden op verschillende locaties in het hele land aangeboden om jongere gebruikers van sociale media naar theater- en orkestuitvoeringen te lokken. Wil je een Broadway-show zien, wetende dat je in een speciaal gedeelte kunt zitten en over de ervaring kunt tweeten? Is de drukte van de majesteit van het lied niet genoeg? Blijkbaar niet!
Persoonlijk zou ik nooit voor het eerst een film in het theater willen kijken met zoveel afleiding. Als ik het op mijn manier zou doen, zou iedereen een eerste film in zijn puurste vorm ervaren. Ik ben echter geïntrigeerd door de mogelijkheid om te experimenteren met verbeterde ervaringen voor herhaalde bezichtigingen. Of het nu iets is dat op kleine schaal lijkt, zoals het screenen van de regie van de regisseur, of iets groters, zoals het maken van meeslepende tweede-scherm apps die trivia streamen en inzicht in de productie en spelers van de film, de grootste zorg die ik heb, is de mogelijkheid om deze verbeteringen te leveren en gecontroleerd op een manier die het werk respecteert. Ik denk dat dat ongelooflijk moeilijk is om te doen.
Wanneer u iPads in een bioscoop uitnodigt, geeft u mensen niet alleen toegang tot een door de studio goedgekeurde app voor een tweede scherm, maar ook voor hun e-mail, sociale media-profielen en al het andere dat een internetverbinding gebruikt. Hoewel die elementen welkom zijn binnen de grenzen van je huis, vraag je om problemen wanneer je ze in een bioscoop introduceert. En het ergste van alles, mensen zoals Hunter Walk krijgen uiteindelijk hun wens.
Ondanks mijn scepsis vind ik het een debat de moeite waard om te hebben. Wat vindt u van verbeteringen op het tweede scherm in bioscopen? Hoe ziet je ideale filmervaring eruit? Deel uw mening in het commentaar hieronder.
