Comcast, netflix, sprint: 3 verschillende verhalen over breedbandconcurrentie

Breedbandcompetitie was een van de grote thema's op de Code Conference dit jaar, omdat de hoofden van Comcast, Sprint en Netflix heel verschillende opvattingen gaven over de toestand van breedband, en in het bijzonder de rol van de "monopolistische" of "duopolie" spelers die domineren de bekabelde breedband- en draadloze infrastructuur in de VS.

Comcast CEO Brian Roberts (hierboven) verdedigde de door zijn bedrijf voorgestelde overname van Time Warner Cable en zei dat Comcast slechts 7 miljoen nieuwe klanten zou werven, vooral wanneer hij de acquisitie verrekend met de kabelsystemen die Comcast heeft voorgesteld af te stoten. Angeles. (Comcast bezit NBC Universal, dat op zijn beurt een minderheidsinvesteerder is in het bedrijf dat de Code Conference bezit.)

Roberts zei dat er geen kabelmonopolie meer was, wat suggereert dat er voor de meeste huishoudens minstens vier traditionele meerkanaals video-aanbieders beschikbaar zijn - het kabelbedrijf, Verizon of AT&T, en de twee grote satelliettelevisiebedrijven. Dit, zei hij, is heel anders dan een paar jaar geleden, toen er slechts een monopolistische kabelkeuze was in elk franchisegebied.

Gevraagd waarom de prijzen niet dalen, gaf Roberts de schuld aan de bedrijven die content aanbieden, waarvan hij zei dat ze de prijzen 10 procent per jaar hebben verhoogd, terwijl de prijzen voor distributeurs (kabelbedrijven) slechts 3 procent per jaar stijgen. Comcast kocht NBC Universal als een haag daartegen.

Hij merkte op dat toen Time Warner Cable een prijsconflict had met CBS, het probeerde het netwerk uit de lucht te halen en "werd afgeslacht" met gebreken. Dus bemiddelde TWC een deal, zette CBS in de lucht en verhoogde hun prijzen. Om dit tegen te gaan, proberen Roberts, de kabelbedrijven proberen klanten meer te geven, zoals ESPN op mobiele apparaten.

Als een voorbeeld van meer geven, demonstreerde Roberts het nieuwe X1-systeem van het bedrijf, dat de smarts uit de kabelbox haalt en in de cloud plaatst en de Xfinity-service van Comcast, die er inderdaad heel mooi uitziet.

Gevraagd naar de deal van Comcast om te zorgen voor peering met Netflix voor snellere prestaties, typeerde Roberts het geschil door te zeggen dat elk bedrijf iets betaalt om op internet te komen, maar dat Netflix "wil dat het gratis is".

Hij wees op statistieken van Sandvine die vonden dat Netflix goed is voor 34 procent van alle bits die tijdens primetime over het internet gaan. Hij zei dat Netflix een deal had met Cogent en de prestaties langzamer waren, dus Netflix vroeg Comcast of het een directe verbinding kon maken die vergelijkbaar is met die met Akamai en niveau 3. Netflix geeft nu minder geld uit dan voorheen, zei Roberts, maar de service presteert nu beter.

"We hopen een goede relatie te hebben, " zei Roberts. "Ik denk dat het alleen maar zakelijk is - ze proberen de pijp gratis te krijgen."

Gevraagd naar netneutraliteit, zei Roberts dat hij geloofde in een internet dat "open, veilig en gratis" was en zei dat zijn bedrijf geen winnaars en verliezers kiest. Hij zei dat Comcast in twaalf jaar tijd 13 keer sneller is gegaan en zei dat hij niet dacht dat het antwoord een 100-jarige telefoonregelgeving was "(verwijzend naar de mogelijkheid dat de Federal Communications Commission breedband zou herclassificeren als een gemeenschappelijke- carrier-telecomdienst onder titel II van de telecommunicatiewet).

Maar Roberts merkte op dat Comcast ermee had ingestemd zich te houden aan de nu ter ziele gegane neutraliteitsregels van de FCC tot en met 2018 als onderdeel van de overname van NBC Universal, en zei dat hij graag nieuwe bindende regels zou zien. "Wij geloven dat er bepaalde kernprincipes moeten zijn, " zei hij, inclusief geen blokkering, geen vertragingen en privacyregels.

Comcast en Time Warner Cable besteden samen $ 12 miljard per jaar aan kapitaaluitgaven, en Roberts denkt niet dat een openbaar nut ons de beste innovatie oplevert.

Een aantal mensen in het publiek vroeg naar de prijs die ze betalen voor video en breedband, waarbij de ene verwijst naar het goedkopere, hogere vezel-alternatief van Google en de andere naar de $ 221 die hij nu betaalt voor video en 100 Mbps-service. Roberts zei dat elke "overbuilder" begint met een lage prijs, maar als ze proberen de service uit te bouwen, zien ze hoe duur het is, aangezien het verkeer elk jaar met 30 tot 40 procent toeneemt. "Ik denk niet dat we ons moeten schamen, " zei hij. "We zullen blijven innoveren en versnellen."

Roberts 'beweringen trokken reacties van verschillende sprekers die na hem kwamen.

Netflix CEO Reed Hastings gaf een heel ander verslag van de onderhandelingen met Comcast en de stand van de concurrentie op het gebied van breedband.

Hij zei dat hij een "grote voorstander van gratis en open inhoud" was, inclusief geen blokkering, geen trage rijstrook en geen snelle rijstrook, en een "afwikkelingsvrij internet" (wat betekent dat netwerkproviders elkaar niet zouden moeten betalen voor verkeer). Hij zei dat Comcast tot vijf jaar geleden eigenlijk Cogent en andere netwerkproviders betaalde, maar nu willen de andere grote providers betaald worden. Hastings zei dat Netflix geen vereffeningsovereenkomsten heeft met meer dan 100 internetproviders, behalve de "grote jongens".

Vanaf oktober 2013, zei Hastings, begonnen de prestaties van Netflix op die netwerken te dalen. Hij zei dat Netflix met tegenzin een compromis had gesloten en akkoord ging met een deal, omdat 'we geen macht hebben'. Maar hij zei dat dit een precedent schept en suggereerde dat andere kabelbedrijven dit voorbeeld nu zullen volgen en verhogen wat ze de komende jaren in rekening brengen. Hij zei dat de kabelbedrijven nu ook om dergelijke vergoedingen vroegen van providers zoals Cogent en Level 3, die de vergoedingen zullen doorberekenen aan andere internetcontentproviders.

"Ze willen dat het hele internet hen betaalt wanneer hun abonnees internet gebruiken, " zei Hastings. Hij zei dat hij dacht dat ISP's de kosten van hun netwerken zouden moeten dragen, omdat ze hun abonnees hiervoor in rekening brengen, grapje dat hij 30 procent van de kosten van het netwerk zou betalen als Comcast hem 30 procent van de inkomsten zou opleveren.

Het probleem, betoogde Hastings, is dat kabel bijna een monopolie is. Hoewel er videoconcurrentie is, is er eigenlijk geen concurrentie voor breedbandsnelheid van meer dan 10 Mbps, zei Hastings, omdat AT&T en Verizon zijn gestopt met investeren in hun infrastructuur en draadloos niet de snelheid heeft die vereist is voor video. Als gevolg hiervan, zei hij, wordt de kabel de komende 20 jaar het volledige Amerikaanse internet voor thuisgebruik.

Als Comcast Time Warner Cable koopt, heeft het meer dan 40 procent van het residentiële internet en als DSL faalt, zal het uiteindelijk meer dan 50 procent hebben. Maar hij zei dat als er omstandigheden in de fusie waren die sterk genoeg zijn en lang genoeg duren, het misschien goed is.

Een nog hardere kijk op Amerikaanse dienstverleners kwam van de oprichter en CEO van SoftBank, Masayoshi Son, die nu voorzitter is van Sprint na de overname van SoftBank door het draadloze bedrijf. (Ik ken Son vanaf het moment dat Softbank eind jaren 90 eigenaar was van Ziff Davis, maar SoftBank heeft het bedrijf jaren geleden verkocht.)

"Hoe kunnen Amerikanen zo leven?" Vroeg Son en zei dat het land dat internet heeft uitgevonden nu de 15e positie in internetsnelheid behaalde in een onderzoek van de top 16 landen. Hij gaf de schuld aan een duopolie bij grote draadloze providers (AT&T en Verizon) en een monopolie bij bekabelde providers (wijzend op Comcast en andere kabelaanbieders die niet met elkaar concurreren). Hij zei dat het was als de lucht in Beijing - mensen die daar wonen merken het niet, maar buitenstaanders wel. "Amerikanen realiseren zich niet hoe erg het is, " zei hij.

Op basis van megabit per seconde betalen Amerikanen 10 keer meer voor verbindingen dan mensen in zijn geboorteland Japan, zei Son. Vervolgens vertelde hij het verhaal van hoe hij een bedrijf startte - Yahoo BB - in 2000 om te concurreren met NTT, dat op dat moment een bijna-monopolie had op de Japanse markt, waardoor Japan de duurste internetdienst ter wereld kreeg. Hij zei dat zijn bedrijf 10 keer de snelheid bood voor een kwart van de prijs. In Japan zegt de gemiddelde consument waarschijnlijk 50 of 100 Mbps gemiddeld, vergeleken met 6 Mbps in de VS, maar betaalt het equivalent van $ 20 - $ 30 per maand.

In de VS zei hij, in plaats van prijs- of snelheidsconcurrentie, de grote drie bedrijven - AT&T, Comcast en Verizon - zich te concentreren op het leveren van dividenden aan aandeelhouders, die $ 100 miljard hebben uitbetaald. Daar is "niets illegaals" aan, zei hij.

Zonder het helemaal te zeggen, stelde Son voor dat als hij zijn Sprint kon samenvoegen met T-Mobile, de op drie na grootste draadloze netwerkaanbieder, hij een levendigere concurrent kon creëren voor AT&T en Verizon de draadloze netwerkaanbieders, en mogelijk ook voor Comcast, waardoor de concurrentie in de Amerikaanse markt. "Ik zeg geen specifieke naam, maar we hebben schaal nodig, " zei Son.

De combinatie van beide zou kostenefficiëntie en voldoende spectrum bieden om markten beter te bestrijken en extra kapitaaluitgaven te rechtvaardigen om het netwerk uit te bouwen. "Als je een jet hebt met de helft van de passagiers, verliest het geld, " zei hij.

Son heeft grote bewondering voor wat T-Mobile heeft gedaan om de draadloze business op zijn kop te zetten, maar merkte op dat Sprint en T-Mobile cashflow-negatief zijn en hun omzet verlagen, terwijl AT&T en Verizon hun omzet blijven verhogen.

Hij was het ermee eens dat de Sprint LTE-service op sommige locaties moeilijk te vinden was en zei dat hij het bedrijf slechts zes maanden in bezit heeft. Maar hij zei dat Sprint de technologie heeft die hij nodig heeft, wat beter is dan toen hij begon te concurreren met NTT. Toen had hij geen ervaring, geen kapitaal en geen technologie, alleen woede. "Soms helpt woede."

Hij suggereerde in de toekomst dat het allemaal om de "informatiesnelweg" ging en dat het voor consumenten niet uitmaakt of dat via draadloos of vast breedband wordt geleverd. Hij zei dat in Japan deregulering het mogelijk maakte, omdat er 'droog koper en donkere vezels' waren, maar in Washington zei hij: 'ze willen me niet zien'.

Een mogelijk alternatief kwam in een productdemonstratie van Steve Perlman van Artemis Networks aan het einde van de show, omdat hij de pCell-technologie van het bedrijf liet zien, die kleine cellen creëert om betere breedbandmogelijkheden te bieden met behulp van een softwaregedefinieerde radio, waardoor meerdere apparaten de hetzelfde spectrum. De demo omvatte 20 iPads, alle streaming video van Vimeo.com maar verbonden met dezelfde pWave-antenne, die op zijn beurt verbonden was met een systeem met veel rekenkracht. Hij zei dat een dergelijke antenne die op elke huidige toren wordt ingezet, de doorvoer van een systeem met 10 keer kan verhogen.

Perlman, een ondernemer die bekend staat om dingen als WebTV en het OnLive-gamingnetwerk, promoot dit concept al een tijdje. Hij zei dat dit een goedkope manier was om draadloos voor onbepaalde tijd te schalen en "volledig transformerend" zou zijn. Hij zei dat het breedband snelheden via draadloos mogelijk zou maken, en vooral nuttig zou zijn in drukke locaties, zoals stadions of Times Square, en in de ontwikkelingslanden, waar het een LTE-compatibel systeem zou kunnen bouwen tegen een fractie van de kosten.

Het is duidelijk dat we niet zullen weten of dit praktisch is totdat het groter wordt getest, maar Perlman zei dat luchtvaartmaatschappijen in de VS en over de hele wereld belangstelling hebben getoond om het te testen, waarbij velen vragen om experimentele licenties om het te testen.

In elk geval zag de Code Conference veel verschillende ideeën over breedbandconcurrentie. In sommige opzichten zou het interessant zijn geweest om de gedachten van Son over de Artemis-demo te hebben gehoord, of de reactie van Roberts op Son's opzegging van de Amerikaanse breedbandaanbieders. Maar de debatten over de kosten van internetdienst en over netneutraliteit in het algemeen zijn al lang aan de gang en zullen nog een tijdje aanhouden. Maar het is waarschijnlijk dat de deal Comcast - Time Warner Cable deze problemen zichtbaarder zal maken dan ooit tevoren. We weten dat de grote bedrijven allemaal hun mening hebben. De vraag is of de FCC en onze politici alleen rekening houden met hun mening, of ook luisteren naar degenen onder ons die de diensten gebruiken.