Canon eos m review & beoordeling

Als de laatste grote camerafabrikant die een poging deed om een ​​compacte camera met verwisselbare lens te ontwerpen, had Canon voldoende tijd om te zien wat anderen goed en fout hadden gedaan en om valkuilen in het ontwerp te voorkomen. Helaas lijdt de EOS M ($ 799, 99 direct met een 22 mm-lens) aan dezelfde prestatieproblemen die de eerste generatie spiegelloze camera's teisterde. Ondanks het leveren van uitstekende beelden, is autofocus traag, is er geen ingebouwde flitser en krijg je een zeer beperkte lenskeuze. Het is geprijsd zoals onze huidige Editors 'Choice, de Panasonic Lumix DMC-G5, maar levert bijna niet de prestaties.

Ontwerp en functies

De EOS M is verkrijgbaar in twee kits. De standaardkit (hier beoordeeld) wordt geleverd met de EF-M 22mm f / 2 STM-lens, wat het equivalent is van een 35mm-lens op een full-frame camera. De tweede kit, geprijsd op $ 849, 99, wordt geleverd met de EF-M 18-55mm f3.5-5.6 IS STM, die hetzelfde 29-88 mm gezichtsveld levert dat wordt vastgelegd door standaard Canon D-SLR kitzoomlenzen.

De behuizing van de EOS M is indrukwekkend klein als je bedenkt dat hij dezelfde 18-megapixel beeldsensor bevat als de Canon EOS Rebel T4i. Het meet slechts 2, 6 bij 4, 3 bij 1, 3 inch (HWD), maar is een beetje zwaar voor zijn grootte op 10, 5 gram. Als je het combineert met de 22 mm prime-lens, kun je de camera in je zak schuiven, maar dat lukt niet als je voor de zoomlens kiest. De Sony Alpha NEX-6 is iets groter bij 2, 75 bij 4, 75 bij 1, 7 inch, maar wordt geleverd met een inklapbare powerzoomlens die niet meer diepte aan de camera toevoegt dan de 22 mm prime van Canon. Panasonic heeft een vergelijkbare opvouwbare lens, de Lumix GX Vario PZ 14-42mm F3.5-5.6 ASPH., Voor Micro Four Thirds-camera's.

Ondanks het leveren van foto's die qua kwaliteit vergelijkbaar zijn met spiegelreflexcamera's en onderdeel zijn van de EOS-familie, lijkt de M meer op een PowerShot point-and-shoot in termen van fysieke controle. De traditionele modusknop is vervangen door een tuimelschakelaar rond de ontspanknop. Het heeft slechts drie instellingen: Scene Intelligent Auto, Still Photo en Movie. De eerste instelling legt alle controle in handen van de EOS M, terwijl de tweede u toegang geeft tot traditionele programma-, diafragmaprioriteit, sluiterprioriteit, handmatig en scènemodi. Deze moeten worden geselecteerd via de touchscreen-interface. Hoewel er een speciale opnameknop aan de achterkant is, moet je in de filmmodus zijn om video op te nemen.

Achterste bedieningselementen zijn schaars. Er is een besturingswiel met geïntegreerde vierwegbesturing en een middelste knop. Vanaf hier kunt u de automatische belichtingsvergrendeling instellen, de transportmodus aanpassen, de belichtingscompensatie wijzigen en een foto verwijderen. De middelste knop activeert het Q-menu, dat u moet gebruiken om andere instellingen via het touchscreen aan te passen. Dit menu werd voor het eerst gezien op de Canon T4i en werkt hier goed. Het geeft u aanraaktoegang om de autofocusinstellingen, bestandsindeling, witbalans, JPG-uitvoerinstellingen en de meetmodus te wijzigen.

Het 3-inch display met 1.040.000 beeldpunten is zeer scherp. De aanraakinvoer is ook redelijk goed; u kunt vegen om tijdens het afspelen door foto's te bladeren en knijpen om tijdens het bekijken op een opname in te zoomen. U kunt ook op een deel van het scherm tikken om het flexibele autofocusvierkant te verplaatsen. Als u dit inschakelt, kan een tik op het scherm scherpstellen en de sluiter van de camera activeren.

Er is geen ingebouwde EVF zoals op de Sony NEX-6 of Panasonic G5; er is ook geen manier om er een toe te voegen. Veel andere compacte camera's met verwisselbare lenzen, waaronder de kleine Olympus PEN Mini E-PM2, hebben een uitbreidingspoort voor een extra EVF. De EOS M heeft een standaard flitsschoen, wat een goede zaak is, omdat de camera geen flits heeft. Als u er een wilt toevoegen, is de meest geschikte optie van Canon de compacte Speedlite 90EX. Het is goed voor zijn grootte, maar voegt $ 150 toe aan de kosten van de camera. Ik heb er de beste resultaten mee behaald in de Scene Intelligent Auto-modus. Foto's gemaakt in deze modus waren goed uitgebalanceerd en hadden niet de overdreven uitstraling die je kunt krijgen van soortgelijke kleine flitsen, zelfs wanneer je van dichtbij fotografeert. Fotograferen in de modus Programma en Diafragmavoorkeuze produceerde beelden met een ruwe uitstraling en foto's die volledig wit waren geblazen bij het schieten dicht bij het onderwerp. Geen van de Olympus PEN-camera's heeft een ingebouwde flitser, maar ze worden allemaal geleverd met een eenheid die in de accessoirepoort schuift.

Er zijn nu slechts twee lenzen beschikbaar, maar Canon verkoopt wel een adapter waarmee u de EF-S- en EF D-SLR-lenzen kunt gebruiken. De Mount Adapter EF-EOS M levert volledig diafragma en focusregeling wanneer je deze gebruikt om Canon SLR-lenzen te combineren met de kleine behuizing van de EOS M. Als je aangepaste lenzen gebruikt die geen STM-motor hebben, krijg je een langzame, schokkerige scherpstelling. Ik testte de EF 28mm f / 1.8 USM-lens met behulp van de adapter en het duurde ongeveer 1, 9 seconden om scherp te stellen en een schot af te vuren. De prestaties van de videofocus waren schokkerig en lawaaierig. Dezelfde lens vereiste slechts 0, 2 seconde om scherp te stellen en te schieten in combinatie met de Canon EOS 6D.

Er zijn ook adapters van derden op de markt waarmee je vrijwel elke vintage SLR of afstandsmeterlens kunt gebruiken met de camera - je hoeft alleen het diafragma en de focus handmatig aan te passen. Als je een Canon SLR-shooter bent en het idee om je huidige lenzen op een kleinere body te gebruiken aantrekkelijk is, heb je een andere optie. Metabones, fabrikant van lensadapters, biedt een vergelijkbare adapter waarmee u EF- en EF-S-lenzen kunt gebruiken op Sony NEX-camera's, maar voor $ 400 is het twee keer de prijs van de native Canon-adapter en biedt het geen ondersteuning voor autofocus voor elke beschikbare lens.