Een moederbord kopen: 20 termen die u moet kennen

Moederborden 101

Mensen die op zoek zijn naar moederborden - of het nu een upgradecomponent is of een volledig nieuw te bouwen project - zijn een slimme groep, zelfverzekerd genoeg om hun pc aan stukken te nemen en weer in elkaar te zetten. De terminologie rond moederborden kan echter verbijsterend zijn, en sommige ervan kunnen zelfs ervaren pc-bouwers stompen.

Beginners en bouwers die voor het eerst komen, moeten ondertussen zeker een moederbordaankoop doen met een beetje achtergrondkennis (of een slimme vriend!) Om een ​​bord te krijgen dat past - zowel letterlijk in het chassis van de pc als in gebruikszin. Dus, als je die vriend niet hebt, laat het ons dan zijn: hier is een inleiding op 101-niveau voor de taal die je nodig hebt om over moederbord te praten.

Vormfactor (ATX, MicroATX, Mini-ITX)

"Vormfactor" is een afkorting voor de afmetingen en lay-out van een bepaald desktop-moederbord. Om er zeker van te zijn dat een bepaald bord in een pc-behuizing past, moet u weten welke van de standaardbordvormfactoren de behuizing ondersteunt.

Degenen die het belangrijkst zijn voor pc-bouwers en -upgrades zijn ATX, MicroATX en Mini-ITX. ATX wordt soms aangeduid als "standaard ATX" en ATX-kaarten (meestal, maar niet exclusief) meten 9, 6 x 12 inch. Ze zijn wat je zult zien in de meeste middelgrote of grotere pc-behuizingen - wat de meesten van ons beschouwen als traditionele tower-pc's. Een paar multi-CPU-kaarten, bedoeld voor servers en werkstations, en enkele uitschieters (zoals EVGA's Classified-serie-kaarten) ondersteunen grotere ATX "standaarden" zoals Extended ATX en XL-ATX, maar deze zullen voor de meeste pc's niet interessant zijn upgraders of bouwers. Het belangrijkste om te weten, afgezien van de groottefactor: ATX-kaarten hebben meer uitbreidingssleuven dan MicroATX- of Mini-ITX-kaarten.

Kleinere torens ("minitowers"), platte "desktop" behuizingen en home theater PC (HTPC) chassis ondersteunen meestal boards van het type MicroATX of Mini-ITX. MicroATX-kaarten hebben een afmeting van maximaal 9, 6 inch (sommige zijn kleiner) en hebben minder slots dan een equivalent ATX-bord, meestal voldoende om een ​​videokaart en een of twee extra kaarten te installeren. De 6, 7-inch vierkante Mini-ITX-standaard definieert boards nog compacter, bedoeld voor strakke builds in small-form-factor (SFF) pc's. Met Mini-ITX bent u meestal beperkt tot slechts één uitbreidingsslot.

Merk op dat de meeste pc-behuizingen die een bepaalde vormfactor ondersteunen ook ondersteun boards van de vormfactoren die kleiner zijn dan deze, maar controleer altijd de specificaties voor bevestiging voordat u een nieuw board of nieuwe case koopt.

BIOS en UEFI BIOS

Het basisinvoer- / uitvoersysteem (BIOS) is de lange standaardfirmware die uw pc buiten de besturingssysteemomgeving beheert, dat wil zeggen voordat u opstart. Het BIOS is toegankelijk tijdens de opstartprocedure en bevindt zich in een speciale chip op het moederbord (op sommige moederborden is de chip eigenlijk verwijderbaar / verwisselbaar) en regelt cruciale systeeminstellingen zoals de volgorde van het opstartapparaat, evenals parameters voor geïntegreerde componenten. Overklokkers kunnen hier ook de basis van het systeem aanpassen, hoewel het mogelijk is met het juiste board en software om ook vanuit Windows te overklokken.

UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) is een 21e-eeuwse verfijning van het old-school BIOS, dat door een aantal inherente beperkingen lang voorbij de vervaldatum was. Het product van een Intel-initiatief om de oude BIOS-omgeving bij te werken, wordt nu beheerd door een consortium van hardware- en softwareleveranciers.

Het UEFI BIOS schetst iets dichter bij een mini-besturingssysteem, met meer modulaire programmeerbaarheid en veel grotere aanpassingsmogelijkheden voor bordmakers. Afhankelijk van het ontwerp kan een UEFI BIOS ook met de muis navigeerbaar zijn. Voor kopers van moederborden was de aanwezigheid van een UEFI BIOS een tijdlang een pluspunt om naar uit te kijken. Nu is het de standaard.

I / O-schild

Als je ooit een pc uit onderdelen hebt samengesteld, heb je waarschijnlijk je vinger aan een van deze gesneden. Het I / O-schild is een rechthoekige metalen plaat (de randen kunnen scherp zijn) die in een opening aan de achterkant van uw pc-behuizing klikken. Zowat elk moederbord bevat er een. Het schild heeft uitsparingen voor de specifieke poorten op het moederbord en het beschermt de rest van het bord tijdens dagelijks gebruik wanneer u kabels in de poorten steekt.

De meeste I / O-schermen zijn niet uitwisselbaar tussen verschillende modellen van moederborden. (Het enige dat standaard aan hen is, zijn hun algehele afmetingen, ruwweg 1, 75x6, 5 inch, die ervoor zorgen dat ze in een typische pc-behuizing passen.) Dus je wilt zeker zijn als je een tweedehands moederbord koopt, dat de verkoper het I / O-schild in de doos opneemt. Ze worden meestal misplaatst tijdens upgrades, en het kan lastig zijn om een ​​vervangende die past, omdat ze board-specifiek zijn.

chipset

"Chipset" is een brede term die het silicium op een moederbord omvat dat de paden tussen (en de controllers voor) de verschillende subsystemen binnen een computer biedt. In de context van een moederbord shopper definieert de chipset, meestal van Intel of AMD, de boardfamilie, de specifieke AMD- of Intel-processorlijnen die het board ondersteunt, en veel van de mogelijke functies die de moederbordmaker zou kunnen implementeren. Een moederbordmaker biedt meestal een hele reeks boards aan op basis van een enkele chipset, maar met verschillen in vormfactoren en functieniveaus.

De gebruikelijke gang van zaken in de moederbordwereld is dat wanneer een nieuwe processorlijn debuteert, een nieuwe high-end chipset vergezeld gaat, en goedkopere, goedkopere chipsets voor dezelfde processorfamilie op hetzelfde moment of iets later zullen debuteren. Deze "step-down" chipsets zorgen voor meer budgetgerichte moederborden voor verschillende gebruikssituaties. Toen we dit medio 2018 schreven, bijvoorbeeld, waren de nieuwste Intel-chipsets voor de mainstream CPU's in de 8e generatie Core "Coffee Lake" -lijn de enthousiaste Z370 (gestapeld met overklokfuncties) en een groot aantal chipsets met minder functies gericht op meer gewone boards: de Q370, H370, B360 en H310. De vorige generatie Intel-boards volgde hetzelfde ruwe numerieke paradigma: de topklasse Z270-chipset, vergezeld van Q270, H270, Q250 en B250 voor mainstream Socket 1151 "Kaby Lake" -processors.

De X299 is ondertussen de nieuwste chipset voor de high-end Socket 2066 "Core X-Series" -processors van Intel en vervangt de X99 (voor Socket 2011) als de "extreme enthousiast" chipset aan de Intel-zijde van het gangpad. AMD's enthousiast gelijk aan de Core X-serie, de Ryzen Threadripper, vertrouwt op een enkele chipset, de X399.

AMD-boards gebruikten in het verleden een verscheidenheid aan AMD-chipsets die te uitgebreid waren om hier te vermelden, maar AMD's Ryzen-processors hebben zich samengevoegd rond de AM4-socket en de X370- en B350-chipsets, met een paar andere lagere-uiteinde Ryzen-compatibele chipsets (zoals de A320) verschijnen op budgetborden. In 2018 is de X370 vergezeld door de X470, die ondersteuning toevoegt voor tweede-generatie Ryzen CPU's en de nieuw voor 2018 Ryzen "Raven Ridge" -chips met grafische weergave op de chip.

Weten op welke chipset je board draait is om twee redenen belangrijk. Ten eerste is het gerelateerd aan welke specifieke CPU's het moederbord ondersteunt (hoewel u die lijst zorgvuldig moet controleren, ongeacht). Ten tweede geeft de chipset de relatieve positionering van een bord en zijn functieset aan. AMD B350-gebaseerde boards zijn bijvoorbeeld meestal meer budgetbewuste modellen dan de X370s, hoewel beide dezelfde CPU's kunnen ondersteunen.

CPU-aansluiting

Dit is het vierkante bakje waarin de processorchip die u koopt past. Het specifieke sockettype van de processor (niet alleen de fabrikant) moet overeenkomen met het sockettype dat door de kaart wordt gebruikt. (Met andere woorden, niet alle Intel-processorchips werken in alle Intel-boards… niet bij lange na.) Ook zullen niet alle processors van een bepaald sockettype in elk board met die socket werken. U wilt de CPU-compatibiliteitslijst van de moederbordmaker bekijken voor meer informatie.

Al geruime tijd gebruiken de processors van Intel een ontwerp waarbij de interfacepennen deel uitmaken van de socket, met puntachtige contacten aan de onderkant van de processorchip. AMD's consumentenchips gebruiken ondertussen, met uitzondering van de Ryzen Threadrippers, nog steeds ouderwetse stopcontacten met gaten voor pinnen op de chip.

De meest voorkomende sockettypen die je hier in 2018 tegenkomt, terwijl we dit schrijven, zijn…

• Socket 2011 en Socket 2066. Niet verwijzend naar het jaar van introductie maar het aantal pinnen in de socket, dit zijn de sockets die worden gebruikt door de allerbeste processors van Intel, zoals de Intel Core i7-6950X Extreme Edition (Socket 2011) en nieuwere Core i9-7980XE Extreme Edition (Contactdoos 2066). Socket 2066 is nieuw met Intel's Core X-serie CPU's 2017, en Intel verwijst deze systeemklasse in het algemeen als HEDT (voor "high-end desktop"). Merk ook op dat Socket 2011 in twee varianten komt, de originele en een latere Socket 2011 v3, die elektrisch niet compatibel zijn.

• Socket 1151. De huidige mainstream-socket die wordt gebruikt door de nieuwste Core-, Celeron- en Pentium-processors van Intel, de 1151-socket kwam met Intel's 6th Generation Core ("Skylake") -chips en dekt ook de 7th Generation Core ("Kaby Lake") en Intel-chips van de 8e generatie ("Coffee Lake"). Het slaagt Socket 1150. Belangrijk om te weten: alleen omdat een CPU compatibel is met Socket 1151, betekent dit niet dat elk Socket 1151-moederbord die CPU ondersteunt. Controleer de specificaties van het bord! De generatie van "Coffee Lake" CPU's werkt bijvoorbeeld alleen met Socket 1151-kaarten op basis van chipsets uit de 300-serie en deze kaarten ondersteunen geen eerdere (6e en 7e generatie) Socket 1151-CPU's.

• AMD AM4. AM4 wordt gebruikt door de nieuwste APU-chips van AMD en door de mainstream / enthousiast-processorlijn van Ryzen, en is een nieuwe, verbindende socket voor de CPU's van AMD voor consumenten. Maar nogmaals, je wilt een specifieke CPU-ondersteuningslijst zoeken voor een AM4-bord; nieuwere AM4 CPU's, zoals de AMD Ryzen 7 2700X, werken mogelijk niet direct in oudere AM4-kaarten.

• AMD TR4. Deze enorme socket wordt gebruikt door AMD's Ryzen Threadripper CPU's en gebruikt maar liefst 4.096 pinnen en een speciaal laadmechanisme. Het is vergelijkbaar met dat wat wordt gebruikt door AMD's Epyc server CPU's.

• AMD FM2 en FM2 +. Deze sockets werden gebruikt door AMD's zogenaamde "accelerated processing units" (APU's), wat de marketingterm van AMD is (nu algemeen gebruikt) voor zijn CPU's die videoversnelling op de chip hebben. De FM2 + -aansluiting kwam eind 2013 op de markt voor gebruik met de "Kaveri" -familie van APU's uit 2014, maar oudere FM2-compatibele APU's werken ook in FM2 + -kaarten. Het is nu echter een doodlopende straat.

• AMD AM3 +. Deze socket werd gebruikt door de laatste golf van AMD's FX-serie processors, die alleen CPU's zijn, zonder geïntegreerde grafische kaart. Het is ook een doodlopende weg.

DIMM-slots

Voor "dual in-line geheugenmodule." Dit zijn de slots op het moederbord (meestal twee of vier, maar soms acht) die het RAM van het systeem accepteren. Hendels aan één of beide zijden vergrendelen de geheugensticks op hun plaats.

In de nieuwste consumenten-moederborden is dit dual data rate 4 (DDR4) -geheugen. (DDR3-slots zijn er nog steeds in sommige laatste-generatie moederborden, met name voor AMD's pre-Ryzen CPU's.) Waar de "DDR" komt: u zult over het algemeen een prestatievoordeel zien als RAM-sticks in identieke paren worden gebruikt en in aangewezen worden geplaatst "gepaarde" slots op het moederbord voor doorvoer van twee kanalen. Quad-channel geheugen (met gebruik van vier of acht sticks per set) wordt ondersteund door enkele high-end platforms, zoals Intel's X299 voor de Core X-Series CPU's. Het werkt volgens dezelfde algemene principes als dual-channel.

RAM wordt vaak verpakt verkocht om de werking van twee of vier kanalen te vergemakkelijken (als een set van twee of vier modules met dezelfde specificaties), en de gepaarde slots van het moederbord hebben soms een kleurcode. Met gekoppeld geheugen zou je de twee (dual-channel) of vier (quad-channel) modules in slots met bijpassende kleuren stoppen, of gerangschikt volgens de instructies van het moederbord.

De afhaalmaaltijden: weet bij het winkelen voor RAM dat twee sticks met DDR-geheugen die tot een bepaalde capaciteit optellen betere prestaties kunnen leveren dan slechts één stick van die capaciteit, al het andere gelijk dankzij de tweekanaals doorvoer. (Idem vier sticks versus twee of slechts één, als het bord quad-channel ondersteunt.)

PCI Express x16, x8, x4 en x1 slots

Afkorting "PCIe-slots", dit zijn de uitbreidingsslots op het moederbord die videokaarten, tv-tuners en andere op bord gebaseerde componenten accepteren. De aanduiding "x" beschrijft echter twee dingen: de fysieke grootte van de sleuf en de bandbreedte van de sleuf zelf. En deze twee nummers kunnen voor een bepaald slot verschillen.

In termen van de slotgrootte, hoe hoger het "x" -nummer, hoe langer de slot, en je wilt idealiter een kaart matchen met hetzelfde soort slot. In de praktijk zie je tegenwoordig alleen x16 (lange) en x1 (korte) fysieke slots op nieuwe moederborden. Een kaart met een lagere "x" -benaming kan in een hoger genummerd slot worden gebruikt, maar niet andersom. (U kunt bijvoorbeeld een PCIe x1-kaart in een PCIe x16-sleuf installeren, maar niet andersom.)

Waar dingen ingewikkeld worden is met PCI- slotbandbreedte , hoewel het meestal alleen relevant is bij het installeren van speciale grafische kaarten. Moderne videokaarten passen allemaal in PCI Express x16-slots en een moederbord kan er meerdere hebben. Het is echter mogelijk dat niet alle x16-slots op een bord (en misschien slechts één ervan) volledige PCI Express x16-bandbreedte of -banen ondersteunen , ondanks het feit dat ze een kaart van x16-lengte kunnen plaatsen. (Simpel gezegd, de banen zijn elektrische paden die doorvoer mogelijk maken; meer is beter.) Als u slechts één videokaart installeert, is het belangrijk om deze in een x16-slot te plaatsen dat volledige x16-bandbreedte ondersteunt, in tegenstelling tot één met x8 of x4 alleen rijstroken.

Borden die Nvidia SLI en / of AMD CrossFireX setups voor meerdere videokaarten ondersteunen (zie hieronder) hebben ook verschillende mogelijke rijstrook- / bandbreedteconfiguraties die u moet kennen als u van plan bent meerdere videokaarten te installeren. Als u één kaart in één sleuf gebruikt, kunt u met die kaart x16-bandbreedte krijgen, maar als u een tweede kaart toevoegt, kunnen beide kaarten naar x8 worden gestoten of loopt de ene kaart op x16 en de andere op x8 of x4. Bekijk de specificaties van de bandbreedte voordat u koopt of multicard-gaming uw doel is om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke prestaties uit uw kaartinvestering haalt.

SLI en CrossFireX

Twee smaken van hetzelfde gerecht, deze termen verwijzen naar het vermogen van een moederbord om meer dan één grafische kaart te accepteren en de kaarten aanvullend te laten werken om de grafische prestaties te verbeteren. Scalable Link Interface (SLI) is de standaard die werkt met grafische kaarten van Nvidia GeForce, terwijl CrossFireX werkt met Radeon-kaarten van AMD. De kaarten moeten dezelfde grafische processor gebruiken. Een fysieke overbruggingsconnector tussen kaarten, vaak geleverd met SLI- of CrossFire-compatibele moederborden, kan nodig zijn voor voldoende bandbreedte voor communicatie tussen de kaarten. De nieuwste Nvidia's hoogwaardige GeForce GTX 1000-serie kaarten vereisen een speciale SLI-connector met "hoge bandbreedte" om de SLI-prestaties te maximaliseren.

Met SLI kan een bord Two-Way, Three-Way of Four-Way SLI ondersteunen, wat het maximale aantal ondersteunde kaarten aangeeft, maar met de NVIDIA "Pascal" videokaarten in zijn GTX 1000-serie is de nieuwe limiet van NVIDIA slechts twee kaarten die officieel worden ondersteund in SLI, en sommige Pascal-kaarten in de rij werken helemaal niet in SLI. CrossFireX kan twee tot vier kaarten zijn; controleer de bordspecificaties voor hoeveel worden ondersteund.

Verwar SLI of CrossFireX op sommige AMD-gebaseerde boards van de generaties vóór de Ryzen-CPU's niet met "AMD Dual Graphics", wat een andere functie is. Met Dual Graphics kunt u bepaalde AMD Radeon-kaarten koppelen aan de interne graphics van de CPU in een CrossFire-achtige prestatiebevorderende opstelling. Het is op zijn best een bescheiden boost.

Weet ook dat een bepaald spel specifieke ondersteuning voor SLI of CrossFireX moet hebben om veel voordeel te zien, en dat deze ondersteuning tegenwoordig door veel spelontwikkelaars wordt benadrukt. Voor de meeste gebruikers is een enkele krachtige videokaart meer dan voldoende. (Zie onze gids voor de beste grafische kaarten.)

USB 2.0-, USB 3.0- en USB 3.1 Gen2-headers

Een ander soort pin-header op het moederbord, USB-headers zijn tegenwoordig in drie soorten: USB 2.0, USB 3.0 en USB 3.1. Deze worden verbonden met bijpassende draden in het chassis van uw pc die leiden naar USB-aansluitingen op het voorpaneel aan de buitenkant van de behuizing.

Een USB 2.0-header heeft twee rijen van vijf pinnen, waarvan er één uit de 10 ontbreekt als een "sleutel" voor de juiste oriëntatie van de connector. De bijpassende kabelconnector op de behuizing van uw pc heeft 10 pinholes (twee poorten) of vijf (één poort). USB 3.0-headers zijn intussen eenvoudiger: ze zijn een 20-pins rechthoekig rooster dat een kabel accepteert die een of twee USB 3.0-poorten voedt. U wilt zeker weten dat elk bord dat u koopt connectoren heeft die overeenkomen met wat er op uw pc staat - en vice versa.

Sommige van de nieuwste boards (vanaf 2017) hebben misschien een derde soort USB-header, voor USB 3.1 Gen2, die bedoeld is voor nieuwe, snellere USB-poorten. Tot nu toe hebben slechts enkele pc-behuizingen een kabel die met deze header werkt. De koptekst op het bord ziet eruit als een kruising tussen een normale USB Type-A-poort (deze is rechthoekig) en een HDMI-poort (doordat het een uitstekend stel contacten in het midden heeft).

Voorpaneel Koptekst

De koptekst op het voorpaneel is een raster van pinnen op het moederbord, vaak voorzien van een kleurcodering of andere labels aan boord, die draden van uw pc-behuizing accepteert. Op deze set pinnen sluit je de dunne kabels aan voor de stroom- en resetschakelaars van de behuizing, evenals de activiteit van de harde schijf en power-on (en, in sommige ontwerpen, een ingebouwde luidspreker). Meestal zijn de pinnen voor elke connector in paren; weet dat de polariteit van de paren niet uitmaakt voor de schakelkabels, maar wel voor de LED's. De handleiding van het moederbord zal een schema bevatten dat laat zien waar de header is en welke pins wat aandrijven.

Sommige boardmakers, ontwikkeld door Asus met zijn 'Q-Connector', bieden een klein blok dat in de kop van het voorpaneel kan worden gestoken en het geheel afdekt, maar met een identieke pin-out erop. Hiermee kunt u de juiste draden buiten de pc-behuizing aansluiten en vervolgens de connector als geheel aansluiten.

MOSFET's en condensatoren

Een MOSFET (voor "metaaloxide-halfgeleider-veldeffecttransistor") is een type transistor dat in de context van computermoederborden wordt gebruikt voor spanningsregeling.

Vanuit het oogpunt van een niet-technische koper zijn MOSFET's geen onderscheidende kenmerken, behalve de claims van een moederbordfabrikant over premiumcomponenten. De eigenlijke componenten zijn vaak verborgen onder een passieve heatsink om ze koel te houden tijdens het gebruik. De meest bandied-set-apart functie onder MOSFET's is een ontwerp met "lage weerstand", soms aangeduid als RDS (aan), wat naar verluidt minder warmte genereert.

Wat condensatoren betreft, zie je deze elektronische componenten verspreid over een typisch moederbord die in verschillende subsystemen presteert, maar hun basisfunctie is om te fungeren als "vasthoudpennen" voor elektrische lading. Afhankelijk van waar ze worden gebruikt, kunnen ze verschillende vormen aannemen (hoewel meestal kleine trommels), maten en kleuren. Als aankoopoverweging zijn ze alleen relevant voor zover het type condensator soms wordt aangekondigd als een premium-functie.

Run-of-the-mill condensatoren zijn elektrolytisch en bevatten een klein volume materiaal doordrenkt met een vloeistof. Afhankelijk van de kwaliteit van de productie en de verwachte levensduur, kunnen dit soort condensatoren in de loop van de tijd opzwellen en lekken, wat kan leiden tot uitval van de printplaat. De PC-enthousiaste gemeenschap houdt zich meestal bezig met door Japan gemaakte elektrolytische condensatoren als een betere gok voor een lange levensduur, en moederbordmakers hebben de neiging om "Japanse condensatoren" uit te bazuinen als ze aanwezig zijn. (We kunnen echter niet verifiëren hoe nauwkeurig deze langdurige claim is.) Solid-state condensatoren zijn daarentegen immuun voor lekkage en hebben daarom de voorkeur.

AAFP / HD-audio (koptekst voorzijde)

Zowat alle pc-behuizingen hebben een hoofdtelefoon- en microfoonaansluiting die in de behuizing uitmondt in een kabel met een 10-pins headerconnector. Deze wordt aangesloten op een pinnenraster op het moederbord, een "HD Audio" -header genoemd. Kortom, HD Audio biedt autodetectiefunctionaliteit naar de poorten, waardoor het systeem de aanwezigheid van apparaten kan detecteren die op de poorten zijn aangesloten en zich dienovereenkomstig gedragen. De pin-header wordt op het moederbord soms aangeduid als "AAFP" voor de kabel "analoge audio frontpaneel".

In vroegere tijden was deze connector op het bord vaak een 'AC '97'-header, en tijdens de overgangstijd tussen de twee boden sommige moederborden een selector in het BIOS zodat u de werking van het audiosilicium van het bord tussen de AC kon schakelen '97 en HD Audio-modi. (De pin-connector is fysiek hetzelfde.) In sommige oudere pc-chassis hebt u mogelijk een gevorkte kabel voor de audiopoorten met connectoren voor zowel HD Audio als AC '97. Negeer het laatste. En met een nieuw moederbord en hoes, zult u zeker de vorige connector gebruiken, aangezien HD Audio de huidige standaard is. Dat is de enige van de twee die je tegenwoordig moet weten.

Seriële ATA

Seriële ATA, vaak afgekort tot SATA, is de standaardinterface voor schijven in consumenten- en zakelijke pc's. Het wordt gebruikt door zowel harde schijven, SSD's als optische schijven. Schijven met een SATA-interface hebben zowel een SATA-gegevensconnector (die in een desktop-pc wordt aangesloten op een van de SATA-poorten op het moederbord) als een bredere, bladachtige "SATA-stijl" stroomaansluiting (die wordt aangesloten op een SATA-voedingskabel afkomstig van de voeding).

De SATA-interface zelf heeft snelheidsgraden, met name SATA 2 en SATA 3, respectievelijk "SATA II" / "SATA 3Gbps" of "SATA III" / "SATA 6 Gbps" genoemd. Deze geven de maximale gegevensoverdrachtssnelheid aan die mogelijk is met een aangesloten schijf. Om het maximale doorvoervoordeel te behalen, moeten zowel de drive als het moederbord dezelfde SATA-specificatie ondersteunen, maar elk nieuw moederbord en elke drive die u tegenwoordig zult overwegen, ondersteunt uitsluitend SATA 3. SATA 2 wordt tegenwoordig alleen in legacy-uitrusting gebruikt.

Merk op dat op een bepaald moederbord sommige SATA-poorten door verschillende controllerchips kunnen worden verwerkt, wat mogelijk verschillende mogelijkheden betekent. (Sommige SATA-poorten ondersteunen bijvoorbeeld RAID en andere niet.) In de handleiding moeten eventuele nuances tussen de poorten worden uitgelegd.

24-pins ATX-voedingsconnector

Als je ooit een pc hebt gebouwd, een pc hebt afgebroken of een moederbord hebt geüpgraded, heb je aan de grote voedingskabel getrokken die op deze connector is aangesloten. Een omvangrijk stopcontact met twee rijen van 12 pinnen, deze connector is de belangrijkste stroombron voor uw systeem, en accepteert de veruit grootste stroomkabel van de voeding van een desktop-pc.

De 24-pins ATX is nu een standaardconnector aan het moederbord. Tijdens een overgangstijd in het midden van de jaren 2000, begonnen veel voedingen te verschijnen met ATX-voedingsconnectoren die werden opgesplitst in 20-pins en vier-pins porties die aan elkaar konden klikken. (Dat komt omdat oudere kaarten alleen de 20-pins aansluiting nodig hadden; de extra vier pinnen voegden extra circuits toe bij verschillende spanningsniveaus.) Veel moderne voedingen splitsen de 24-pins connector nog steeds in deze twee stukken als een compatibiliteitsstop voor deze oudere bordontwerpen.

"+ 12V" CPU stroomaansluiting

Op moderne moederborden is de CPU-voedingsconnector een speciale vier-pins (twee bij twee) of acht-pins (twee bij vier) stroomaansluiting, meestal geplaatst in de buurt van de werkelijke CPU-aansluiting. Hier past een bijpassende kabel van een recente pc-voeding - de kabel wordt vaak aangeduid als "CPU-vermogen".

De connector biedt een stroombron los van de 24-pins hoofdaansluiting en wordt soms een "+ 12V" -aansluiting genoemd. Dit en de 24-pins ATX-connector zijn niet echt zorgen op het moederbord als je naar nieuwe boards kijkt (vrijwel elk modern moederbord zal deze hebben), maar het zijn verbindingen om rekening te houden met de voeding van je pc als u transplanteert of hergebruikt een voeding die ouder is.

PWM-ventilatorkoptekst

Een cluster van vier pinnen waarop u een chassisventilator aansluit. Moederborden zijn meestal bezaaid met deze, hoe meer hoe groter het bord. De PWM-header zorgt voor een nauwkeurige regeling van ventilatorsnelheden op basis van temperatuurrichtlijnen die zijn ingesteld op systeemniveau. De header stuurt een 12-volt stroom door een pin om de ventilator van stroom te voorzien, terwijl een stuursignaal op een andere pin de ventilator vertelt hoeveel stroom hij moet trekken, waardoor de snelheid wordt geregeld (dus PWM, voor "pulsbreedtemodulatie").

Je wilt er zeker van zijn dat een moederbord dat je kiest genoeg van deze headers heeft om de fans in je chassis te kunnen plaatsen. Sommige casefans hebben alleen een drie-pins connector; je kunt deze aansluiten op een vierpins header, maar je krijgt de snelheidsregeling niet.

M.2 Slots en U.2-poorten

Veel moederborden van de laatste paar jaar hebben een nieuw type slot geadopteerd, M.2 genaamd, dat wordt gebruikt met een opkomende vormfactor van solid-state drives en bepaalde andere componenten. M.2-schijven zijn veel kleiner dan traditionele SSD's. Ze hebben de vorm van kauwgumsticks en zijn er in verschillende lengtes, aangegeven door een numerieke code in hun naam. (M.2 Typen 2242, 2260 en 2280 zijn respectievelijk 42 mm, 60 mm en 80 mm lang.)

De meeste M.2-apparaten die van belang zijn voor pc-bouwers en upgraders zijn SSD's, maar het is ook mogelijk om draadloze (Wi-Fi) -kaarten in het M.2-formaat te vinden. (Zie onze keuzes voor de beste M.2 solid-state drives op de link.) Je wilt weten welke lengtes van het M.2-apparaat een board ondersteunt als je je pc met zo'n drive wilt uitrusten. De meeste nieuwe boards hebben minstens één M.2-slot, sommige bieden twee. Compacte of door ruimte beperkte boards kunnen een M.2-slot aan de achterkant van het board hebben. Sommige boards bieden ook thermische oplossingen die de M.2-drive (s) vastschroeven of vastklikken om ze koel te houden.

Veel minder gebruikelijk dan M.2 is de U.2-poort, die lijkt op een omvangrijke SATA-poort en wordt gebruikt door een select aantal enterprise-grade opslagapparaten, zoals de Intel 750-serie SSD. Je ziet het hier en daar op high-end moederborden. Het is absoluut geen must-have, maar het is goed om te weten waarom het er is.

RGB- en RGBW-headers

Speciale RGB-headers op het moederbord zijn de laatste jaren opgedoken, omdat RGB-sfeerverlichting het moederbord zelf is binnengedrongen en zich nu uitstrekt tot lichtstrips die u rond het interieur van uw pc-behuizing kunt slingeren. Deze headers gebruiken een vier- of vijf-pins verbinding, net als een header van een case-fan, waarop u afzonderlijke LED-strips kunt aansluiten. Gewone RGB-headers hebben vier pinnen, terwijl hun RGBW-variant vijf pinnen gebruikt. De RGBW-headers zorgen voor zuiverder wit in de verlichting en werken met specifieke RGBW-strips; deze headers moeten ook de vierpolige strips accepteren als u dat hebt, maar raadpleeg de handleiding voor meer informatie.

Om de patronen en kleuren te besturen, werken RGB-headers (en eventuele RGB-verlichting die in de boards zelf is ingebouwd) met software-oplossingen van de moederbordmaker. Elke grote maker heeft zijn eigen, waaronder Asus (Aura Sync), Gigabyte (RGB Fusion) en MSI (Mystic Light).

CMOS, CMOS-batterij

CMOS staat voor "complementaire metaaloxide-halfgeleider." Het is een stuk geheugen op een moederbord van het systeem dat het BIOS en de bijbehorende instellingen bevat, evenals de instellingen van de systeemklok.

Om de instellingen te behouden terwijl het systeem lange tijd is uitgeschakeld of losgekoppeld, houdt een ingebouwde batterij de CMOS up-to-date. In moderne moederborden is deze batterij bijna altijd een CR2032-knoopcel.

Foutopsporings-LED

Gebruikelijk op premium moederborden, de debug-LED is een buitengewoon handige functie voor niet-valse pc-bouwers en professionals. Een (meestal tweecijferige) uitlezing, geeft foutcodes weer als de pc niet opstart. De codes, zoals beschreven in de handleiding van het bord, kunnen u helpen de oorzaak van een mislukte opstartvolgorde te achterhalen, zoals RAM dat onjuist is geïnstalleerd of een videokaartfout.