7 Retro hoesjes voor videospellen die nergens op slaan

In de dagen dat het aantal pixels in videogames laag was, worstelden kunstenaars in de detailhandel om de vaak abstracte situaties waarin personages uit videogames zich realistisch bevonden realistisch weer te geven. Dit resulteerde in een groot aantal verbazingwekkend vreemde hoesjes voor videogames in de jaren tachtig en begin jaren negentig.

Veel games voor de baanbrekende Atari 2600-console worden bijvoorbeeld geleverd met surrealistische (en eerlijk gezegd, prachtige) box-art die gameplay voorbij de grafische beperkingen van het systeem extrapoleerde. Kunstenaars werden gedwongen om games met enorme, hoekige pixels en heel weinig detail te interpreteren op een zeer realistische of letterlijke manier die soms bizarre implicaties had.

Vreemd genoeg ging de traditie van tangentieel gerelateerde boxillustraties door, zelfs naarmate de resoluties van de gameconsole toenamen - vooral in het Westen, waar bedrijven die Japanse games gelokaliseerd hadden hun releases een marketingperspectief wilden geven waarvan ze dachten dat ze de Amerikaanse of Europese culturele tradities sterker zouden aanspreken.

Met dat in gedachten heb ik een galerij vol interessante, vreemde, rare en gekke retro gamebox-kunst verzameld van 1980 tot 1992. In elk geval zullen we de dissonantie tussen boxkunst en de realiteit van het spel onderzoeken zelf.

1 Zork (TRS-80 Model I, 1980)

The Cover: deze allereerste commerciële release van het baanbrekende tekstavontuurspel Zork (gepubliceerd door Personal Software) bevat een wilde fantasiedekking die een dappere en machtige held toont die schat verzamelt terwijl hij een monster verslaat voor een gekke interpretatie van het gotische herenhuis van de beroemde 'witte huis'. En is dat een gruwel achter hem?

The Reality: Zork staat bekend om zijn gevoel voor humor, en hoewel het fantasie-elementen bevat, past de werkelijke sfeer van het spel helemaal niet bij deze hoeskunst. Grues liggen altijd ongezien op de loer in het donker en er zijn natuurlijk helemaal geen afbeeldingen in de game. Je verbeelding dient als je GPU.



2 Pac-Man (Atari 800, 1982)

The Cover: Sinds de lancering van Pac-Man in de arcade weten kunstenaars niet hoe ze hem moeten tekenen. Heeft hij benen? Of is hij gewoon een gigantische slokkende puck die in de ruimte rondzweeft? Hiro, de kunstenaar voor deze Atari 800-versie van Pac-Man, koos ervoor om de Yellow One af te beelden als een antropomorfe jogger met getande tanden voor zijn leven terwijl hij zwevende schijven eet in een kasteel. Zelfs de geesten hebben benen.

The Reality: De grafische weergave van Pac-Man is duidelijk abstract en eenvoudig, wat veel bijdraagt ​​aan de lange levensduur en de brede aantrekkingskracht van de game. Pac-Man heeft geen benen (of lichaam), en er is bijna geen kasteel te zien. Waarom eet hij stippen? Niemand weet. Maakt het uit?



3 Deadly Duck (Atari 2600, 1982)

De dekking: Vliegende groene krabben laten rode bakstenen vallen op een grijnzende, toothy eend die een cape en een bril draagt ​​met een dubbelloops jachtgeweer dat uit zijn mond komt. In een vijver.

The Reality: Deadly Duck is een verticale schieter vergelijkbaar met Space Invaders of Demon Attack. Je speelt als een eend die omhoog schiet op buitenaards uitziende dingen die op je "schieten". Wat het meest opvalt, is dat de ontwikkelaar de basis Space Invaders-formule heeft gebruikt en een surrealistische manier heeft gevonden om het te vertalen naar een ander thema: stenen laten vallen in plaats van schieten, een eend in plaats van een raketbasis. Maar vliegende krabben?



4 Donkey Kong (Intellivision, 1982)

De omslag: Op deze omslag van Donkey Kong die in Europa is uitgebracht voor de Intellivision, zien we een Mario-stijl in He-Man - geen hoed - met wat lijkt op Thor's Mjolnir-hamer. Donkey Kong is een angstaanjagend monster met een scherpe hoek die de mooie Pauline in een kooi heeft gevangen. Hij gooit tenminste een vat.

The Reality: deze poort van Donkey Kong voor de Mattel Intellivision-console staat erom bekend redelijk vreselijk te zijn. De grafische afbeeldingen worden ingebeld, de animatie is slecht en moeilijk te controleren. De grootste teleurstelling van allemaal? Donkey Kong heeft geen hoektanden.



5 Mega Man 2 (NES, 1988)

The Cover: De originele Mega Man staat erom bekend dat hij verschrikkelijk slechte box-art heeft in de VS. De Europese release van Mega Man 2 zette de traditie voort met veel betere, maar nog steeds twijfelachtige box-art. Natuurlijk, het is goed geïllustreerd in een westerse sci-fi / fantasy-stijl, maar past het bij het thema en de sfeer van het spel? Mega Man heeft een glanzend metalen harnas en realistische lichaamsverhoudingen met een blaster op zijn rechterarm. Vijanden zien er woest en beangstigend uit.

The Reality: Mega Man is een stompe stripfiguur in Japanse stijl met een blaster op zijn linkerarm die stuitert door Technicolor-werelden die vechten tegen even schattige en stompe vijanden.



6 Super Breakout (Atari 2600, 1981)

The Cover: Dus het bleek dat je deze hele tijd, toen je dacht dat je een levenloze peddel bestuurde - letterlijk een lijn op het scherm - een bal rond een zwarte gang stuiterde om gekleurde blokken te breken, eigenlijk een ruimtastronaut was die een spelletje speelde intergalactisch racquetball om je schip te bevrijden van een regenboogveld. Ik verzin dit niet eens. Er staat een verhaal in de handleiding en alles.

De realiteit: je bestuurt een levenloze peddel die een bal rond een zwarte gang stuitert om gekleurde blokken te breken.



7 Phalanx (Super NES, 1992)

The Cover: Er is waarschijnlijk een geweldig verhaal over waarom er een banjo-spelend hillbilly op de cover van een Phalanx is, een side-scrolling space shooter-spel voor de Super NES, maar ik weet niet wat het is. Ik hoef het niet te weten. De ontwerper probeerde de aandacht van de kijker te trekken en ze kregen het - zij het ongeveer 10 jaar later op internet toen mensen er serieus over begonnen te lachen.

De realiteit: het is een vrij typische side-scrolling sci-fi shooter, en voor zover ik heb gezien bij het spelen, heeft het niets te maken met banjo-spelende hillbillies. Maar het zou wel moeten. Kan iemand het daar voor mij hacken?