7 Vergeten co-op nes-klassiekers om met een vriend te spelen

Om redenen die ik nooit volledig zal begrijpen, ben ik geen erg competitief persoon. Ik verkies vrede te sluiten met anderen in plaats van te vechten of te worstelen om te bewijzen wie superieur is. Deze persoonlijke eigenschappen sluiten goed aan bij mijn favoriete meta-genre in gaming, coöperatieve multiplayer-games. Voor nu zullen we ze "coöp-spellen" noemen.

In coöperatieve spellen bundelen twee spelers hun krachten om het tegen elkaar op te nemen in de game, waarbij ze soms power-ups, levens of zelfs scores delen. Ze zijn geweldig om te spelen met vrienden, partners of kinderen. Het enige probleem is dat coöpspellen soms moeilijk te vinden zijn, dus ik maak nu al meer dan tien jaar lijsten met enkele van mijn favoriete spellen.

Om dit onderwerp te introduceren, leek het me leuk om enkele van mijn favoriete coöptitels te delen voor Nintendo's ultra-populaire 8-bits console uit de jaren 80 en 90, het Nintendo Entertainment System.

Als je een typische NES-fan om een ​​lijst met coöpspellen vraagt ​​om te spelen, kunnen ze populaire spellen noemen zoals Bubble Bobble, Contra, Gauntlet II, Mario Bros, TMNT of zelfs River City Ransom. Maar misschien heb je die al gespeeld, dus hieronder zullen we kijken naar zeven over het algemeen onderschatte en over het hoofd gezien coöpspellen.

Elk van deze spellen is leuk om met vrienden te spelen. Veel plezier met gamen!

Rodland (1992)

Deze kleurrijke arcadeplatformtitel met één scherm, alleen uitgebracht in Japan en Europa, doet me denken aan Bubble Bobble in zijn speelsheid en persoonlijkheid. Er zijn twee schattige speelbare personages (Rit en Tam), gekke vijanden en veel fruit om rond te gaan. Maar alleen in Rodland kunnen jij en je vriend bloemen verzamelen en vijanden bashen in de vergetelheid. Wat is er leuker dan dat?



Mevrouw Pac-Man (1990)

Een van de meest gewaardeerde geheimen van retrogaming is dat Tengen in de jaren negentig gelijktijdig twee versies van Mevr. Pac-Man ontwikkelde voor verschillende platforms, maar weinigen herinneren het zich. De NES-versie is geen uitzondering, waardoor jij en een vriend als Mr. en Mevr. Pac-Man kunnen spelen, stippen neerhalen en spoken ontwijken. Nog koeler, je kunt de Pac-Boost-modus inschakelen, waardoor je sneller kunt gaan met een druk op de knop. Functies als deze (en nieuwe doolhoven) maken Tengen's interpretatie van mevrouw Pac-Man zeker de moeite van het bekijken waard.



Don Doko Don (1990)

Als je van de bovengenoemde Rodland en Bubble Bobble houdt, zul je waarschijnlijk ook genieten van Don Doko Don, een weelderig geïllustreerde titel die alleen in Japan is en twee charmante kabouterachtige kerels met hamers bevat. Natuurlijk kunnen jij en je coöp-buddy genoemde hamers gebruiken om vijanden te slaan, wat zeer bevredigend is. Sterk aangeraden.



Legendary Wings (1988)

Fans van verticaal scrollende shooters zoals Xevious moeten Legendary Wings eens bekijken, een goed ontworpen titel met goede graphics in een uniek fantasie-universum. In solo-modus is het verre van eenvoudig, maar een tweede speler helpt nogal wat. De vreugde van het spel komt van het samen overwinnen van zeer moeilijke uitdagingen - en het kijken naar twee mannen met vleugels die rond gigantische stenen hoofden vliegen.



Clu Clu Land (1985)

Als PCMag me dwong een lijst te maken van de meest ondergewaardeerde vroege spellen van Nintendo (hé, er is een idee!), Zou ik Clu Clu Land ergens bovenaan plaatsen. Het is een arcade-achtige actiegame waarin jij en een vriend werken aan het ontdekken van een verborgen patroon in elke fase door te bewegen en te draaien tussen berichten. Het is moeilijk te beschrijven (en in het begin lastig om in te gaan), maar kan best leuk zijn als je het eenmaal onder de knie hebt. Ik ben er persoonlijk dol op, omdat het de eerste NES first-party game-look en feel heeft, waar ik nooit moe van zal worden.



Monster in My Pocket (1992)

Als je rond mijn leeftijd bent, heb je misschien begin jaren negentig kleine rubberen monsterspeeltjes met de naam Monster in mijn zak verzameld. Ik hield van de manier waarop de serie mythische dieren uit verschillende culturen over de hele wereld gebruikte om zijn speelgoedstal te creëren. Dus het is nog meer een traktatie om dat speelgoed tot leven te zien komen in de meesterlijk ontworpen NES-actieplatformer van Konami. Het speelt een beetje zoals Castlevania op de keukenvloer (want je bent slechts ongeveer 2 centimeter lang), en dat is een goede zaak. Het coöperatieve effect is volledig van kracht terwijl jullie twee fantasievolle niveaus verkennen en omgaan met een echt speelgoed in een schijnbaar gigantisch huis.



Smash TV (1991)

In 1982 ontwierp Eugene Jarvis een hectische arcade-shooter genaamd Robotron: 2084, die in feite het twin-stick shooter-genre uitvond. Acht jaar later breidde Jarvis die formule uit met Smash TV, waarmee twee spelers kunnen strijden door een gewelddadige spelshow die zich in 1999 afspeelde. Smash TV ontving verschillende thuishavens en de NES-versie is opmerkelijk, waardoor twee spelers twee bedieningsknoppen kunnen gebruiken elk (met de Four Score) om hun personages te besturen. Eén D-pad is voor beweging, de andere voor de opnamerichting. Het is een absolute explosie die niet gemist mag worden.



7 Vergeten NES-klassiekers

Er is veel meer in de bibliotheek dan Super Mario Bros. Hier is een terugblik op de klassieke NES-catalogus en enkele van de meest interessante en onderschatte games die vandaag nog steeds plezierig zijn.