10 klassieke gameconsole mods

Door technische maatregelen is er een dunne lijn tussen pc en gameconsole. Zowat elke console die sinds 1976 is uitgebracht, is een speciale pc die is ontworpen voor het spelen van spelsoftware.

In een tijd waarin computers een duur en schaars goed waren - ik spreek over de late jaren zeventig - leek het een monumentale verspilling om een ​​perfect goede computer (een gameconsole) te bezitten en deze niet te kunnen gebruiken voor meer functionele computertaken zoals programmeren, tekstverwerking, databases en dergelijke. Mensen waren ook gefixeerd op het afdrukken van dingen; in de jaren 70 en 80 zonder netwerk was informatie die u met een computer produceerde alleen echt nuttig als u deze op papier afdrukde.

Dat gevoel leidde tot een gemeenschappelijke marketingbelofte onder makers van gameconsoles in die tijd dat de rekenkracht van hun machines niet alleen aan entertainment zou verspillen. Immers, welke ouder zou zich niet goed voelen bij het kopen van een gameconsole die beloofde op een dag te veranderen in een krachtige educatieve computer die Johnny zou kunnen helpen met zijn huiswerk?

Rond die tijd kondigden minstens vijf grote consolefabrikanten computer-add-on-eenheden aan om de ongebruikte CPU-kracht onder de gebeeldhouwde plastic buitenkanten van elke console te ontgrendelen.

Hieronder staan ​​10 gameconsoles die kunnen worden omgezet in volledig programmeerbare pc's voor algemene doeleinden met behulp van commerciële add-on hardware. Terwijl de meeste hagel uit de jaren 1970 en 80 komen, kun je een recentere verrassing tegenkomen die dezelfde educatieve geest kanaliseren als in zijn voorgangers.

(Noot van de redactie: dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op 11 december 2011.)

10 APF MP-1000 / Imagination Machine (1979)

De allereerste console-naar-pc-upgrade die op de markt kwam, verscheen in 1979 met dank aan APF Electronics, een obscuur bedrijf dat toen vooral bekend stond om rekenmachines en printers. De MP-1000 gameconsole die cartridges gebruikt, wordt tegelijkertijd geleverd met een optionele computerupgrade, de IM-1 Imagination Machine, die een toetsenbord, cassettedrive en een ingebouwde BASIC-taalinterpreter heeft toegevoegd. Het stond de console ook toe geavanceerde computerrandapparatuur zoals diskettes en modems te gebruiken.

Het meest fantasierijke kenmerk van de console / computercombinatie in die tijd was het feit dat de MP-1000 perfect in de grotere computerbasisunit zat - een configuratie die latere fabrikanten zoals Mattel en Coleco inspireerde. Ondanks zijn nieuwigheid, verkochten de MP-1000 en de verbeeldingsmachine slecht en verdwenen ze binnen enkele jaren na de introductie van de markt. (Foto: APF Electronics)



9 Atari 2600 (1977)

Van de (minstens) vier geplande computerupgrades voor de legendarische Atari 2600-console, kwam er slechts één op de markt. Spectravideo, een bedrijf dat bekend staat om zijn thuiscomputers, bracht in 1983 het CompuMate SV010-computertoetsenbord uit.

De CompuMate bevatte drie ingebouwde softwarepakketten: een versie van de BASIC-programmeertaal, een muziekcompositieprogramma en een 'Magic Easel'-tekenprogramma. Het toetsenbord is aangesloten op de cartridge- en joystickpoorten van de 2600 en heeft door de gebruiker gemaakte gegevens op cassetteband opgeslagen via audio-in / uit-aansluitingen. De gebruiker moest echter wel de cassetterecorder leveren.

Atari had zijn eigen Atari 2600 computer-upgrade voorbereid voor release in 1983, maar de crash van de videogamemarkt in dat jaar liet dat project dood in het water liggen. (Foto: Spectravideo)



8 Bally Professional Arcade (1978)

Weinigen hebben gehoord van de Bally Professional Arcade (later bekend als de Astrocade), een vroege, kortstondige gameconsole die is uitgebracht als een tijdgenoot van de Atari 2600. Vanaf de vroegste dagen van de console wilden ingenieurs bij Bally een add- dat zou de game-machine in een volwaardige pc veranderen, maar het uiteindelijke ontwerp kwam op een vreemde manier tot stand.

De Professional Arcade bevatte voor die tijd een ongewoon krachtige grafische chip die de aandacht trok van een groep computer grafische onderzoekers aan de Universiteit van Illinois in Chicago. Een van deze onderzoekers, Tom DeFanti, had een speciale grafische programmeertaal ontwikkeld met de naam GRASS. Verliefd, overtuigde Bally DeFanti om het GRAS naar de console van Bally te porten, en het werd de basis voor een add-on bekend als de ZGrass-32.

De ZGrasss-32 zag nooit massaproductie of een algemene release; in plaats daarvan denken sommigen dat het in het begin van de jaren tachtig in beperkte aantallen per postorder is verkocht. Er zijn slechts zeven eenheden bekend, dus het is inderdaad een zeer zeldzame randapparatuur. (Foto: Bally)



7 Mattel Intellivision (1979)

Mattel lanceerde de Intellivision in 1979 met de belofte van een toekomstige upgrade die van de console een thuiscomputer zou maken. Het was een gedurfde marketingbeweging die bedoeld was om klanten te beïnvloeden om de Intellivision te verkiezen boven zijn concurrenten; Het aanbod van Mattel zou een duidelijk upgradepad met zich meebrengen dat de waarde van de hardware zou kunnen vergroten.

Het bleek dat de plannen van Mattel voor de computer-add-on nooit bijzonder serieus waren. In de R & D-laboratoria van Mattel werd de Toetsenbordcomponent (zoals het toen heette) een over-ontwikkeld huisdierproject dat zijn doelgroep technologisch overschreed en te duur werd om te verkopen voor een prijs op consumentenniveau.

Tegen 1982 verergerden herhaalde vertragingen van de toetsenbordeenheid klanten die de Intellivision hadden gekocht in de hoop deze te upgraden. Mattel besloot een klein aantal toetsenbordcomponenten via postorder te verkopen aan klanten die een klacht hadden ingediend. Uiteindelijk stapte de Federal Trade Commission midden in de ruckus en begon Mattel een boete van $ 10.000 per maand te betalen totdat Mattel de computerupgrade breder aanbood. Dat is nooit gebeurd. In plaats daarvan dacht Mattel met de ECS-module. Wat is de ECS-module? Lees verder. (Foto: Mattel)



6 VTech CreatiVision (1981)

Van alle verrassend gevarieerde computers en videogameconsoles die VTech, gevestigd in Hong Kong, in de jaren 1980 heeft gemaakt, staat de CreatiVision als een van de meest unieke. Op het eerste gezicht leek het basisstation op dat moment uw gemiddelde console: een 8-bits machine die games op cartridge speelde met twee afneembare handcontrollers. Wanneer gebruikers die handcontrollers echter in de basiseenheid plaatsten, werden de toetsenborden van de controllers gecombineerd tot een QWERTY-toetsenbord. Sha-zam!

Het slimme geïntegreerde toetsenbord was slechts de eerste truc in de mouw van deze machtige mijt; na toevoeging van een cassettedrive en een BASIC-cartridge konden gebruikers hun eigen complexe programma's schrijven en op tape opslaan. VTech bood ook geheugenuitbreidingsmodules, schijfstations, printers en zelfs een modem voor de hybride console / computer. De CreatiVision heeft nooit goed verkocht (het is vooral zeldzaam in de VS), maar het blijft een favoriete eigenaardigheid voor verzamelaars van videogames vandaag. ( Foto / s: VTech )



5 ColecoVision (1982)

Met de ColecoVision nam Coleco een pagina uit het speelboek van Mattel. Vanaf dag één van de lancering van de console in 1982, beloofde Coleco een computer-add-on voor zijn systeem. In tegenstelling tot Mattel heeft het zijn belofte echter daadwerkelijk waargemaakt met "Expansion Module # 3". De computermodule, ook bekend als de Coleco Adam, werd in 1983 gelanceerd met een zelfstandige versie als een grote broer.

De Adam-upgradeset was aangesloten op de ColecoVision-basiseenheid en bevatte een daisy wheel-printer, een toetsenbord en een doos met een gegevenscassette-drive en een compartiment voor uitbreidingskaarten. Als een volledig uitgerust computersysteem ondersteunde Coleco de Adam met een reeks randapparatuur (inclusief een modem) en gevarieerde software, van Donkey Kong Jr. tot het CP / M-besturingssysteem.

Coleco gokte het bedrijf op de Adam, die het slecht deed in de markt vanwege twijfelachtige ontwerpkeuzes. Lage verkopen veroorzaakten financiële verliezen waardoor Coleco bijna failliet ging, wat het begin was van een neerwaartse bedrijfsspiraal waarvan het bedrijf zich nooit herstelde. (Foto: Coleco)



4 Mattel Intellivision II (1983)

In reactie op veranderende mode en economische druk, heeft Mattel zijn Intellivision-console in 1983 opnieuw ontworpen. Het bleek de "Intellivision II" te zijn in een compacte, goedkopere, lichtgrijze eenheid. Rond dezelfde tijd bood Mattel het Entertainment Computer System (ECS) aan, een underwhelming add-on module ontworpen door een andere groep binnen Mattel dan de noodlottige Keyboard Component eerder gezien.

De ECS-module was enigszins geheim ontwikkeld als back-up van de Keyboard Component, een project dat herhaaldelijk naar beneden was gesleurd en vertraagd door een modderpoel van over-engineering. Toen de FTC in 1982 begon met het beboeten van Mattel voor valse reclame voor zijn lang beloofde toetsenbordcomponent, bracht Mattel het ECS snel op de markt.

Het ECS bevatte een zeer rudimentaire BASIC-tolk en een eenvoudig muzieksynthesizerprogramma. Voor gegevensopslag bevatte het aansluitingen waarmee gebruikers programma's van een cassetteband konden opslaan en laden. Het kon niemand echt schelen, want dat jaar viel de bodem uit de markt voor videogames. (Foto / s: Mattel Intellivision FAQ )



3 Philips Videopac + G7400 (1983)

De Odyssey 2, een gameconsole uit 1978 die concurreerde met de Atari 2600, hield een paar jaar stand in de VS (met een miljoen verkochte eenheden - niet slecht) maar viel uiteindelijk ten prooi aan de juggernaut Atari. De console verkocht echter meer eenheden in Europa, waar het bekend stond als de Philips Videopac G7000.

Begrijpelijkerwijs ontving de G7000 in 1983 alleen een opvolgerconsole, de Videopac G7400. Rond dezelfde tijd bracht Philips de C7460 Home Computer Module uit die op de bovenkant van de G7400 werd aangesloten en veranderde deze in een volledig programmeerbaar computersysteem. De computermodule bevatte een krachtigere CPU, 16 kilobyte RAM en een ingebouwde Microsoft BASIC-interpreter. Hiermee konden gebruikers hun eigen applicaties programmeren en opslaan op cassetteband. (Foto: Philips)



2 Nintendo Family Computer (1983)

Je bent misschien bekend met het Nintendo Entertainment System (NES), de beroemde console uitgebracht in 1985 die een generatie gamers definieerde. Weinig westerlingen weten echter dat NES twee jaar eerder zijn debuut maakte in Japan als de Family Computer (Famicom), een kleine rode en witte console linksboven in het midden van de foto hierboven.

In 1984 lanceerde Nintendo de Family BASIC add-on set, die een toetsenbord en een cartridge bevatte met een versie van de populaire BASIC programmeertaal voor gebruik met de Famicom. Met Family BASIC konden Famicom-eigenaars hun eigen grafisch rijke op sprite gebaseerde videogames programmeren (Nintendo verkocht een cassettedrive afzonderlijk voor gegevensopslag) en speciale educatieve programma's uitvoeren. De upgrade is nog nooit buiten Japan uitgebracht. (Foto: Nintendo)



1 PlayStation 2 (2000)

En nu gaan we snel vooruit naar 2002, toen Sony de videogamewereld verraste door een poort van het open source besturingssysteem Linux vrij te geven voor de PlayStation 2-console. Door dit te doen, liet Sony gebruikers homebrew-software ontwikkelen voor de PS2 in de Linux-omgeving met zeer lage toegangsdrempels in vergelijking met een officieel PS2-ontwikkelingssysteem. Een PS2-eigenaar hoeft alleen een PS2 Linux-kit van $ 199 te kopen - die een OS-schijf, een toetsenbord, muis, harde schijf, Ethernet-adapter en een VGA-kabel bevat - om te beginnen.

Het openstellen van de vlaggenschipconsole voor geautoriseerd amateur-knutselen was geen volledig ongekende stap voor Sony; het bedrijf had in 1997 een door de gebruiker programmeerbare versie van de originele PlayStation-console genaamd Net Yaroze uitgebracht. De Net Yaroze had echter een aparte pc nodig voor ontwikkeling. In het geval van PS2 Linux werd het spelsysteem zelf de pc.

Van 2006 tot 2010 stond Sony toe Linux op zijn PlayStation 3-console te installeren zonder enige hardware-aanpassingen, waarmee een nieuw tijdperk van console-naar-pc-transformaties werd geopend. Sindsdien hebben ze die mogelijkheid ingetrokken met een firmware-upgrade, waarbij ze zich zorgen maken over de veiligheid. Alleen de tijd zal het leren of Sony - of een andere consolemaker - in de toekomst de traditie van console naar pc zal voortzetten. (Foto: Sony)