Zal de doodsklap van Twitter worden geleverd door een karbonade?

Twitter als platform voelt al lange tijd oud aan. Wat ooit voelde als een levendig centraal zenuwstelsel van online communicatie, voelt nu als Los Angeles snelwegverkeer maal honderd.

Sinds Twitter zich een weg baant in de mainstream van de popcultuur, wordt het steeds moeilijker om een ​​plezierige gebruikerservaring te hebben. Hoe graag ik ook de tweets van beroemdheden-narcisten, ruziënde atleten, blow-tech tech experts of neanderthaler racisten die zo dominant voelen de schuld zou willen geven, de schuld ligt bij de schijnbare onwil van Twitter om zijn service te evolueren naar een niveau dat nu onhandelbaar is. En nu heeft die koppigheid een nieuwe doos met domme ideeën van Pandora geopend dankzij de ontwikkelaar en Dave Winer, die al jaren 'internetresident' is.

Een paar dagen geleden bracht Winer een tool uit genaamd Little Pork Chop. Het werd gebouwd om een ​​activiteit te legitimeren die Twitter uiteindelijk volledig onbruikbaar zal maken. Die activiteit staat bekend als de 'tweetstorm', waarbij de gedachten van een Twitter-gebruiker niet kunnen worden uitgedrukt in slechts 140 tekens, dus in plaats van een snel blogbericht te verzenden, schrijft de gebruiker zoveel tweets als nodig is om hun gevoelens te krijgen uit. Winer heeft zijn tool zo ontworpen dat een gebruiker zijn ideale massieve sililoqui kan samenstellen, en Little Pork Chop zal het automatisch in afzonderlijke tweets van 140 tekens ontleden, met schroefdraad om op te starten. Hoewel het hulpprogramma voldoet aan de behoeften van één gebruiker, vernietigt het de Twitter-ervaring voor alle volgers van die gebruiker. Winer's tool slaat in wezen een rubberen stempel van goedkeuring op de verbale diarree-epidemie van Twitter.

De ironie is dat de limiet van 140 tekens een punt van discussie is geweest voor externe ontwikkelaars sinds Twitter begon. De reden dat Little Pork Chop enige aandacht krijgt, is dat het lijkt te zijn gemaakt om de megapreaskapitalist Marc Andressen te dienen. In werkelijkheid zijn en zijn er nog steeds diensten waarmee gebruikers hun overtollige karakterbagage naar een site van derden kunnen dumpen. Hell, zelfs Tweetdeck had een kortstondige soortgelijke service voordat het werd overgenomen door Twitter. Ik heb de meeste van hen geëvalueerd en ze zijn allemaal verschrikkelijk.

Als schrijver kon ik nooit degenen verzoenen die dachten dat Twitter zijn karakterlimiet moest verlengen. Toen Twitter-nieuwkomers dit verlangen binnen gehoorsafstand uitten, heb ik hen gewezen op een artikel op Copyblogger, eenvoudig getiteld How Twitter maakt je een betere schrijver. En je hoeft geen schrijver te zijn om het te begrijpen. Je hoeft alleen maar acht te slaan op zijn woorden. Kortom, de limiet van 140 tekens van Twitter leert u hoe u een betere, beknopte denker en editor kunt zijn. Het dwingt je om de beste weergave van je gedachten te maken.

Helaas hebben dat artikel of anderen zoals het niet inluidend een gouden eeuw van beknoptheid op Twitter. En daarvoor geef ik ook Twitter de schuld. Ik verwijt het niet dat hij de tekenlimiet niet heeft verlengd. Het is eigenlijk perfect. Ik verwijt het dat het zijn product niet heeft ontwikkeld. In de afgelopen jaren heeft Twitter ons geplaagd met functies die heel goed hadden kunnen herdefiniëren hoe we het platform gebruiken. Ik denk met name aan aangepaste tijdlijnen, die talloze mogelijkheden hadden om meer gerichte Twitter-ervaringen te creëren rond elk denkbaar onderwerp of niche. De functie staat nu echter bijna een jaar in de sandbox van de ontwikkelaar en is nog steeds alleen beschikbaar op Tweetdeck en niet op de native Twitter-web- en mobiele client die de meesten van ons gebruiken.

Twitter moet het eigendom van zijn product terugnemen. Het moet stoppen met het vrijgeven van veelbelovende functies waarvoor geen infrastructuur is gebouwd. Het moet zijn gebruikerservaring opnieuw uitvinden, behalve het toevoegen van een verdomde dempknop en het kopiëren van het ontwerp van Facebook. En het moet kurk maken in malafide gereedschap zoals Little Pork Chop, hoe goedbedoeld ook, want ze maken geen deel uit van de oplossing, ze maken deel uit van het probleem.