Securitywatch: waarom Google de privacyparadox niet kan oplossen

Android is een volwassen, uiterst functioneel besturingssysteem. Het is geweldig. De eeuwige vraag voor nieuwe versies is: wat volgt? De taak is om mensen te overtuigen dat ze een nieuw ontwerp of een reeks functies willen of nodig hebben en die verwachtingen vervolgens waarmaken. Onlangs heeft Google bijvoorbeeld het verhaal gepusht dat we te veel tijd doorbrengen op onze telefoons. En de volgende versie van Android bevat uitstekende Digital Wellbeing-functies, die mogelijk helpen schermverslaving te bestrijden.

Met de release van de openbare bèta van Android Q springt Google enorm in op de bandwagon op het gebied van privacy, waarmee het inspeelt op een groeiende wens om onze privacy terug te vorderen. Het probleem is dat Google deze keer de lat hoger heeft gelegd dan met zijn eigen bedrijfsmodel. Voor het eerst in die tijd zal Google mogelijk niet voldoen aan de verwachtingen die het heeft gesteld voor Android.

Ik heb tijd doorgebracht met de Android Q-bèta en het blijft het vertrouwde, gepolijste besturingssysteem dat ik in Android Pie heb geprezen. Het is ook de moeite waard om te benadrukken dat dit slechts een bèta is, en mijn laatste beoordeling zal het hele besturingssysteem beschouwen, en niet alleen de hyped-functie van de dag. Maar kijkend door het filter dat Google zelf heeft toegepast, ben ik een beetje minder enthousiast dan anders.

Het nieuwe privacygesprek

De laatste paar jaar was een wake-up call voor het grote publiek over privacy en beveiliging, en op zijn beurt verhoogde het ongemak met technische reuzen zoals Google. De rol die sociale media en gerichte reclame hebben gespeeld in de Russische campagne voor verkeerde informatie tijdens de Amerikaanse verkiezingen van 2016, illustreerde op een diepzinnige manier die de powertech-bedrijven hebben verzameld. Edward Snowden onthulde dat de NSA luisterde, maar 2016 onthulde een veel gecompliceerder en veel urgenter crisis. Nu debatteert het Congres over de vraag of en hoe Silicon Valley te reguleren, en consumenten zijn steeds sceptischer over grote technologiebedrijven zoals Google en Facebook.

Gezien dat alles, zou het niet verwonderlijk moeten zijn dat Mark Zuckerberg plotseling privacy-initiatieven omarmt, dat Apple zijn privacyfuncties als belangrijke verkoopargumenten boven concurrenten zoals Google aanprijst en dat Google privacy en beveiliging centraal stelt in zijn nieuwste release van Android.

Dat is een zware uitdaging, omdat in de wereld van beveiligingsproblemen de woorden 'beveiliging' en 'privacy' zelden samen met 'Google' positief worden gebruikt. Het bedrijf wordt vaak gezien als de ultieme antagonist - of misschien op de tweede plaats na de Amerikaanse regering. In deze rol bespioneert het bedrijf elke beweging en actie van iedereen online om zich beter te kunnen richten. Dat is niet noodzakelijkerwijs niet waar, maar Google heeft altijd betoogd dat de gerichte advertenties en op maat gemaakte ervaringen nuttig zijn voor mensen, omdat ze (naar verluidt) een beroep doen op onze belangen, en dat het bedrijf een goede beheerder van uw gegevens is. Mensen die zich gestalkt voelen door advertenties die hen volgen op internet, kunnen zich anders voelen.

Apple is ondertussen langzaam privacy gaan gebruiken als verkoopargument, in het bijzonder om zichzelf te contrasteren met Google. Apple beweert dat zijn bedrijfsmodel niet gaat over het verzamelen van gegevens, waarvan het bedrijf beweert dat het meer privacyvriendelijke keuzes kan maken. Hoewel machine learning tools in iOS zijn geslopen, heeft Apple er snel op gewezen dat veel van de verwerking op uw apparaat wordt uitgevoerd, waardoor wordt beperkt wat wordt teruggestuurd naar de cloud. Op WWDC 2019 benadrukten Apple-presentatoren hoe Apple Maps en iOS 13 voorzichtiger waren met wat toegang heeft tot uw locatiegegevens en wanneer.

Dat is niet om Apple omhoog te houden als een perfect toonbeeld van privacy. Het bedrijf legt misschien niet de nadruk op het verzamelen van uw gegevens, maar veel bedrijven in de zeer winstgevende app store doen dat nog steeds. En de inspanningen die Apple heeft geleverd om uw privacy te beschermen, kunnen vaak niet veel verder gaan dan de grenzen van zijn apparaten. Apple heeft ook het impliciete argument aangevoerd dat zijn beloften van privacy de hoge prijs van zijn hardware rechtvaardigen, maar de enorme gemeenschap van open-sourceontwikkelaars is het daar misschien niet mee eens.

Wat Google wel en niet kan doen

In Android Q doet Google veel aanscherping. Met een nieuw machtigingsmodel kunt u apps alleen toegang geven tot uw locatiegegevens wanneer de app in gebruik is. Zelfs apps die uw locatiegegevens kunnen gebruiken, worden verder beperkt. Android Q voorkomt ook dat apps toegang krijgen tot permanente unieke identificatiegegevens, zoals uw MAC-adres of IMEI-nummer, en dwingt ontwikkelaars in plaats daarvan om een ​​advertentie-ID te gebruiken die u eenvoudig zelf kunt resetten vanuit het nieuwe menu Privacyinstellingen.

De focus van Google op privacy dit jaar strekt zich van Android uit over het enorme platform van services en tools die het biedt. Het kan moeilijk zijn om te zeggen waar de ene eindigt en de volgende begint, dus ik concentreer me op wat het meest rechtstreeks is verweven met Android. Op internet staat Google u ook toe de incognitomodus in Maps en YouTube te gebruiken en gegevens door Google automatisch periodiek te laten verwijderen - een radicaal vertrek voor het bedrijf, maar een die ook suggereert dat de gegevens in het begin niet nuttig waren. Deze veranderingen, en bovendien, voelen als een nieuwe toon voor het bedrijf en kunnen zelfs op kleine manieren worden gezien in de services van Google. Dat alleen al is een verbetering.

Dit zijn beperkingen, maar het zijn niet altijd harde blokken. Apps kunnen u minder volgen, Google slaat minder van uw gegevens op en maakt de advertenties die u ziet minder gericht. U zult echter nog steeds worden gevolgd, uw activiteitsgegevens nog steeds worden opgeslagen en nog steeds advertenties zien. Ondanks incrementele verbeteringen in privacy, is Google nog steeds gebouwd op het verzamelen van gegevens over gebruikers en het genereren van inkomsten met die gegevens.

De privacyparadox

Ik vroeg me af of Google echt zijn belofte van privacy kon waarmaken toen het voor het eerst deze wijzigingen aankondigde. Na de laatste paar weken met de bèta van Android Q te hebben doorgebracht, kan ik zeggen dat het, en andere wijzigingen van Google in 2019, zeker je privacy verbeteren en je veiliger houden. Maar de producten van Google zijn fundamenteel gebaseerd op het verzamelen en organiseren van gegevens: dat is wat zijn zoekmachine doet, dat is wat zijn machine learning-systemen aandrijft, dat is wat suggereert verhalen voor u om te lezen in de Discovery-feed. Dit alles, samen met het bedrijfsmodel van Google, is gebaseerd op een soort surveillance en werkt niet zonder onze gegevens. Het is een paradox. Als Google anders zou doen, zou dit niet alleen fundamenteel veranderen hoe Google geld verdient, maar ook wat het doet als bedrijf.

• SecurityWatch: Android versus iOS, wat is veiliger? SecurityWatch: Android versus iOS, wat is veiliger?
• Beschermen de nieuwe privacyplannen van Google u echt tegen Google? Beschermen de nieuwe privacyplannen van Google u echt tegen Google?
• Online privacy is een recht, geen luxe Online privacy is een recht, geen luxe

Het valt niet te ontkennen dat Google uitstekende producten maakt en het is lovenswaardig dat het bedrijf een manier probeert te vinden om privacybewuster te zijn en de ervaringen die het bedrijf succesvol hebben gemaakt, te blijven aanbieden. Als je alle dingen die Google in ruil biedt leuk vindt, dan is de afweging misschien de moeite waard. Zolang het een weloverwogen keuze is, is het aan u om Google te mijden of te omarmen.

Niets hiervan wil zeggen dat vechten voor privacy een verloren strijd is. In tegendeel. Naar mijn mening is het het beste om de producten te gebruiken die voor u werken en alle technologiebedrijven onder druk te zetten om de gebruikers beter te beschermen. Zelfs van zichzelf.