Wat we van charter, time warner-kabel moeten eisen | sascha segan

Charter Communications bood zojuist aan om zowel Time Warner Cable als Bright House Communications te kopen, wat de tweede, vierde en tiende grootste kabelaanbieders in de VS zou samenvoegen tot… nou ja, nog steeds de tweede of derde grootste, maar dichter bij de grootte van Comcast.

Dit is hoe de cijfers werken: Comcast heeft ongeveer 27 miljoen abonnees. Als AT&T en DirecTV mogen fuseren, zouden ze ongeveer 26 miljoen hebben. ChartWarnHouse zou ongeveer 24 miljoen hebben.

Maar de cijfers zijn eigenlijk niet belangrijk in het rare, niet-competitieve rijk van kabel. De kernvraag is echt: hoe gaat het met concurrentie? Sinds Comcast een jaar geleden probeerde Time Warner te kopen, zijn er twee dingen veranderd om een ​​kabelfusie minder eng te maken - en één ding is duidelijk geworden dat in de weg zou staan.

In de afgelopen twee jaar is video met meerdere kanalen opvallend competitiever geworden. Eerst Netflix en Amazon, daarna Sling, en binnenkort (we zijn er vrij zeker van) zal Apple overdreven concurrenten leveren aan de standaard kabelbundel. Eén voor één kijken we naar belangrijke kanalen zoals HBO die afpellen en hun eigen, onafhankelijke, op internet gebaseerde services starten. Dat komt omdat video uiteindelijk een contentbedrijf is met een lage toetredingsdrempel. Het probleem was altijd zakelijke overeenkomsten, geen leveringskosten. Die dam lijkt eindelijk gebroken te zijn.

De andere grote positieve verandering is de nieuwe strikte netneutraliteitsorde van de FCC, die (als ze door de rechtbank wordt aangehouden, wat een ander probleem is) kan voorkomen dat Time Warner Cable en zijn soortgenoten schertsen trekken waardoor ze hun eigen kabeltelevisiediensten beter laten werken dan Sling of Apple TV. Zonder netneutraliteit denk ik dat u concurrenten van de standaard kabeltelevisiediensten aantreft die worden aangetast door de kabel-ISP's waarvan ze afhankelijk zijn.

Dus tussen nieuwkomers en slimme regelgeving die voorkomt dat gevestigde exploitanten de nieuwkomers verpletteren, lijkt het erop dat we op weg zijn naar een fatsoenlijke concurrerende meerkanaals tv-markt in dit land - iets wat we nog steeds niet kunnen zeggen over breedband.

Het gaat nog steeds over het oplossen van breedband

De ultieme kernzin over overdreven tv-service is dat je je nog steeds moet abonneren op je kabelaanbieder, omdat je hoogstwaarschijnlijk geen andere optie voor internet hebt die snel genoeg is om de OTT-tv-service te bieden. Wat tijdens de fusie van Comcast-TWC duidelijk werd, is dat we deze bedrijven niet als 'kabelbedrijven' maar als 'snelle internetproviders' moeten beschouwen.

Het is zo ingewikkeld en duur om de fysieke leidingen te leggen die nodig zijn om de tientallen optredens per maand te leveren die Amerikaanse huizen willen, elke concurrentie zal erg langzaam zijn. Draadloze providers kunnen het niet - ze hebben onvoldoende capaciteit. Kabeloverbouwers zoals RCN hebben sorta-kinda al tientallen jaren geprobeerd en zijn niet ver gekomen. DSL is langzaam. Verizon gaf het uitbreiden van FiOS op. Google probeert het, maar het gaat langzaam. En de ISP-industrie is er behoorlijk in geslaagd veel steden en dorpen te verbieden hun eigen netwerken op te zetten.

FCC-voorzitter Tom Wheeler legt een hoge lat voor deze fusie: hij wil dat TWC en Charter niet alleen laten zien hoe het mensen niet zal schaden, maar ook hoe "Amerikaanse consumenten er baat bij zouden hebben als de deal zou worden goedgekeurd." Dat gaat heel moeilijk worden. Het is net als bij Comcast-TWC: de fusie van een aantal zeer niet-geliefde regionale monopolies tot een groter regionaal monopolie heeft meestal geen positieve resultaten voor iedereen behalve de aandeelhouders van de monopolie.

We moeten verwachten dat Time Warner Cable dezelfde onzin neerlegt als Comcast vorig jaar deed, en beweerde dat er een concurrerende breedbandmarkt is in Amerika. Zoals studie na studie heeft aangetoond en de FCC-voorzitter heeft benadrukt, is er gewoon geen sprake van.

De omstandigheden rond elke belangrijke fusie van breedband in dit land - en ja, inclusief mobiele telefoonnetwerken - moeten het hoofd bieden aan het concurrentievermogen van de breedbandmarkt. Ik heb een heleboel theorieën gehoord over hoe dit te doen, en ze klinken allemaal het proberen waard. De rechtse aanpak omvat duidelijke lokale voorschriften om het bouwen van torens en het leggen van kabels veel goedkoper en eenvoudiger te maken. Bij de linkse aanpak wordt gemeentelijke breedband aangemoedigd als concurrent. De op cellen geïnspireerde aanpak omvat het aanmoedigen of verplicht stellen van virtuele operatoren die op het bestaande fysieke netwerk meeliften om de concurrentie te vergroten, zoals TracFone zeer succesvol heeft gedaan.

In ieder geval zouden onze huidige breedbandmonopolies niet moeten gelden. Als Wheeler wil dat consumenten er baat bij hebben, moeten we enkele voorwaarden horen om de concurrentie te stimuleren. Wanneer de FCC-reactieperiode begint, moeten we ons daarop concentreren.