Wat silicon valley kan leren van de 2016 verkiezingen | tim bajarin

Twee weken voor de verkiezingen reisde ik naar Maine voor een conferentie en reed op mijn weg door Massachusetts en New Hampshire.

In Silicon Valley, dat meestal Clinton-land was, had ik heel weinig tekens of bumperstickers gezien die kandidaten promootten. Maar toen ik door het noordoosten reed, waren er veel Trump-borden te zien op de gazons, hekken en autobumpers van mensen. Ik zag wel een paar Clinton-borden, maar Trump-borden domineerden het landschap. Terwijl ik Highway 1 opreed naar Freeport, Maine, de thuisbasis van LL Bean, reed ik langs een groep van ongeveer 18 mensen die met Trump naar voorbijgangers zwaaiden.

Dit verbaasde me. Zittend in mijn kantoor in Silicon Valley, was ik behoorlijk geïsoleerd van hoe de rest van de VS beide kandidaten zag. Zoals velen van ons, vertrouwden we vooral op de media en opiniepeilers om onze kennis over de evolutie van de verkiezingen te sturen.

Terwijl ik sprak met mensen in Maine, Massachusetts en New Hampshire - waar Clinton op interessante wijze won - zag ik meer passie van Trump-volgers. Wat nog belangrijker is, toen ik vroeg waarom ze op Trump stemden, was hun woede tegen de elite in Washington top van geest. Toen ik naar huis vloog, dacht ik voor het eerst bij mezelf dat hij een betere kans had om de verkiezingen te winnen dan ik ooit had kunnen bedenken.

Sinds de overwinning van Trump heb ik allerlei mediaberichten gezien over waarom hij won en hoe in de wereld de pollsters dit zo verkeerd hadden gedaan. Hoewel er veel verklaringen zijn geweest, zou een belangrijke opmerking van Dean Baquet, uitvoerend redacteur van de New York Times , ook een waarschuwing moeten zijn voor Silicon Valley en hun mening dat de wereld daarmee begint en eindigt.

"De heer Baquet prees zijn politieke team en andere Times- journalisten voor 'behendigheid en creativiteit' en citeerde artikelen over de belastingen van de heer Trump en het record van mevrouw Clinton in Libië. Maar in een interview in zijn kantoor zei hij: 'Als ik een mea culpa voor journalisten en journalistiek, het is dat we het veel beter moeten doen om onderweg in het land met verschillende soorten mensen te praten dan met de mensen met wie we praten - vooral als je toevallig een In New York gevestigde nieuwsorganisatie - en herinner ons eraan dat New York niet de echte wereld is ", zei hij op 9 november.

Evenzo moeten we onszelf eraan herinneren dat Silicon Valley niet de echte wereld is. Ik ben hier opgegroeid en heb de verbazingwekkende groei ervan gezien. Maar in sommige opzichten is ons onderzoek en de technische media vooral gericht op mensen die op de hoogte zijn in plaats van de echte mensen die onze producten gebruiken.

Ik moet denken aan iets dat ik eind jaren negentig bij Xerox PARC zag - een muis met twee handen. Ik en vele anderen vonden dit product gewoon niet logisch, maar de ingenieur die het had gemaakt, zei dat hij dacht dat "mensen het misschien leuk zouden vinden."

Om eerlijk te zijn, betekent globalisering dat Silicon Valley-technologie in handen komt van mensen van alle generaties en inkomensniveaus. Maar we maken nog steeds vaak producten die te ingewikkeld en moeilijk te gebruiken zijn, waarvan er vele buiten de boot vallen.

We nemen een hint van de redacteur van de New York Times , als tech-onderzoekers en marketingprofessionals, we moeten meer uitgaan en echt praten met de mensen die onze producten gebruiken en meer inzicht krijgen in wat ze willen en wat voor hen zal werken. Hier bij Creative Strategies proberen we dit vaak te doen, waaronder het gaan naar universiteitscampussen en rechtstreeks met studenten praten of, indien mogelijk, verschillende steden in de VS bezoeken.

Ik denk echt dat Silicon Valley verder moet gaan dan zijn insulaire manier van denken, en de peilingsfouten in 2016 versterken dat alleen maar.