Welke verstoring? online onderwijs en de status quo | William Fenton

Ondanks grootse claims over het veranderen van onderwijs - of de wereld - versterken de populairste online cursussen van vandaag de status quo van het hoger onderwijs grotendeels.

Dit wil niet zeggen dat online cursussen niet nuttig zijn voor veel leerlingen. Zoals ik heb benadrukt in mijn beoordelingen van edX, Coursera, Khan Academy, Udemy en Udacity, bieden online cursussen de hulpmiddelen waarmee volwassen studenten, met name technisch onderlegde zelfstarters, zonder verdere kosten voortgezet onderwijs kunnen volgen. Ik merk echter ook een ongemakkelijke loskoppeling tussen de democratische mantra's van platforms en hun cursuscatalogi.

Nadruk op de "MO"

Als ik 'online cursussen' zeg, heb ik het eigenlijk over 'enorme open online cursussen', of kortweg MOOC's. MOOC's nodigen uit tot onbeperkte deelname via het web. Die open uitnodiging klinkt geweldig - het betekent dat allerlei niet-traditionele studenten met verschillende perspectieven kunnen deelnemen - maar het betekent ook dat instructeurs weinig competenties als vanzelfsprekend kunnen beschouwen. In een ideaal scenario zouden studenten elkaar ondersteunen via goed gereguleerde discussiefora. In werkelijkheid raken ze ontmoedigd en vallen ze uit. Uit een recent onderzoek van het Community College Research Centre is gebleken dat "online cursussen de reeds hardnekkige prestatiekloven tussen studentensubgroepen kunnen verergeren", een punt dat wordt onderstreept door de uitputting van wenkbrauwen.

Vanwege de schaal van cursussen is er ook weinig structurele variatie. Studenten kunnen discussieforums verwachten; machinaal beoordeelde meerkeuzebeoordelingen; zelf- en peer-beoordelingen; en videocolleges. Ik merkte ook dat ik me tijdens de colleges verveelde (ik had tijdens de Coursera-les last van lesmoeheid), teleurgesteld over feedback van collega's (ik ontving numerieke scores met monosyllabische opmerkingen in een edX-klas) en ronduit eenzaam op discussieforums (sommige Udemy-lessen hadden letterlijk geen threads)). Zeker, sommige cursussen maken beter gebruik van kerncomponenten. Dankzij een open raamwerk en een enorme hoeveelheid geautomatiseerde en continue evaluaties vereiste Khan Academy eigenlijk wat notities en een getimede les op Coursera zorgde voor levendige discussies door zowel studenten als beheerders te verplichten regelmatig te posten.

Top-Tier of Top-Down

Het maken en onderhouden van een MOOC vereist een dorp - en welgesteld. Uit mijn gesprekken met de faculteit die online cursussen voor edX en Coursera ontwikkelde, kwam ik erachter dat een docent onmogelijk een online cursus kon bouwen zonder vaste aanstelling en omvangrijke institutionele ondersteuning. De bovengenoemde Coursera-klasse vermeldt bijvoorbeeld 21 bijdragers, waaronder twee pedagogische assistenten, twee producenten en een auteursrechtconsulent, onder haar studiepunten. De professor schatte dat ze honderden uren besteedde aan het ontwikkelen van haar eerste cursus, en nog meer tijd om het te herzien voor latere iteraties. Het is geen wonder dat grote, gevestigde instellingen de catalogi van edX en Coursera domineren.

Andere platforms hanteren een top-downbenadering. Sal Khan geeft lezingen over alles, van het Electoral College tot Organische Chemie, een zegen als je geniet van zijn gesprekstoon, maar minder voor critici van zijn wiskundepedagogiek en andere onderwerpen. Udacity heeft ondertussen samengewerkt met grote bedrijven zoals AT&T en Google om Nanodegrees te creëren, programma's waarmee werknemers vaardigheden en referenties opbouwen om, in hun woorden, een 'level-up' carrière te creëren. Het probleem is dat we niet weten welke carrières Nanodegree-afgestudeerden te wachten staan, of dat deze diploma's eenvoudigweg wegen zijn naar concurrerende stages.

Udemy is het enige platform dat ik ben tegengekomen dat dit paradigma uitdaagt door iedereen toe te staan ​​cursussen te maken. De aanpak ervan is echter tegelijkertijd logistiek en filosofisch beperkt. Cursusmodules zijn spartaans - er is er zelfs geen voor peer review - en het bedrijf lijkt meer gericht op het verkopen van cursussen dan op het controleren van inhoud. Tijdens een tweedaagse evaluatieperiode verbindt Udemy zich ertoe cursussen te controleren met behulp van 20 standaarden, waarvan slechts één de inhoud van dierenartsen ("Instructor Delivery").

Wat maakt een opleiding van wereldklasse?

In missieverklaringen beschrijft elk platform zijn opleiding met de gebruikelijke mate van bescheidenheid: 'hoogste kwaliteit', 'wereldklasse', 'werelds beste'. Misschien heb ik te grote verwachtingen, maar ik associeer YouTube-microcolleges of multiple-choice tests niet met onderwijs van wereldklasse. Het is geweldig dat deze bronnen online beschikbaar zijn, en over het algemeen zonder kosten voor studenten. Maar we moeten deze platforms aan hun eigen benchmarks houden. Hoe ziet een opleiding van de arbeidersklasse eruit? Hoe zou een opleiding van wereldklasse eruit moeten zien?

Als student, docent en technoloog wil ik online onderwijs omarmen. Ik ben enthousiast over de mogelijkheden van "gemengd" of "hybride" leren, die volgens veel accounts de leerresultaten verbeteren. De populairste MOOC's van vandaag moeten de status-quo nog verstoren, maar ze kunnen door flexibele, open platforms te creëren voor experimenten, samenwerking en, misschien nog belangrijker, om te spelen.