Tech luistert, en dat is niet goed

Persoonlijk ben ik niet geïnteresseerd in apparaten met internetverbinding op kantoor of thuis die naar me luisteren. Er kan niets goeds van komen tenzij ik probeer te bewijzen dat iemand iets specifieks tegen me zei. Daarvoor kan ik mijn eigen draad optuigen.

Dit betekent geen Siri, geen 'OK Google' en geen Alexa tussen de verschillende apparaten die willen afluisteren. Het is misschien handig, maar het is ook griezelig en een enorm beveiligingslek.

Ik maak al een grapje over spraakherkenning sinds enkele van de eerste pogingen in de jaren tachtig om het goed te laten werken. Op sommige punten in het oneindige gesprek voorspelden talloze experts geen toetsenborden meer.

Dit was wishful thinking op basis van de serie Star Trek , waarbij Kirk of Spock de computer zou besturen. "Computer vindt de locatie van McCoy op het schip." Dit werd gevolgd door de computer die zei: "werken, werken", gevolgd door het resultaat. Dit was onze toekomst.

In de jaren tachtig en negentig was IBM een van de leiders van deze technologie. Het bedrijf had geprototypeerde nieuwe pc's ontworpen die spraakgericht zijn. Ze zouden naar je luisteren en terug praten. Mij ​​werd verteld dat er een magazijn vol met was, maar het bedrijf redde zich - waarschijnlijk nadat de technologie zich nauwelijks realiseerde.

Vanaf 2015 werkt de technologie erg goed. Ik gebruik spraakherkenning om korte sms-berichten te formuleren. Maar het is nog steeds gebrekkig. Het werkt veel beter in een rustige omgeving dan een drukke straat, waar het nauwelijks werkt. En het kan eenvoudig nooit bepaalde woorden en zinnen begrijpen.

De huidige iteratie van deze technologie heeft een enorm beveiligingslek doordat deze door vrijwel elke stem kan worden geactiveerd. Zoek iemand met een telefoon waarop Google Now is geïnstalleerd. Zeg "OK Google" eromheen en je hebt de telefoon van iemand anders geactiveerd.

Ik ontdekte dit tijdens een discussie over de No Agenda Podcast waarbij we 'OK Google' zeiden. Het heeft blijkbaar overal telefoons van luisteraars geactiveerd. Klachtenbrieven stroomden binnen.

Wat voor technologie is dit? Het combineren met gevaarlijke opdrachten zou rampzalig zijn.

In de jaren 80 was mijn idee van een grap om een ​​kantoor binnen te snellen en uit mijn longen te schreeuwen: "Formatteer schijf C! Ja!" De grap is nu gedateerd, maar het concept (en het beveiligingsgat) blijft bestaan.

Een soortgelijke grap werd herhaald op een Ford-commercial die Microsoft Sync probeerde te promoten, waarbij de passagier Sync begon te vertellen dat hij bepaalde lame liedjes moest spelen om de bestuurder in verlegenheid te brengen. De commercial was grappig, maar was onverwacht onheilspellend en onthulde de problemen met dergelijke systemen. Achteraf gezien had de advertentie niet mogen worden uitgezonden.

Naarmate de spraakbesturingsmechanismen van smartphones verbeteren, hoe moeilijk zou het zijn om een ​​inactieve telefoon te zien en deze te vertellen "al mijn afspraken te annuleren" of "mijn contactenlijst te wissen?"

Siri is in veel opzichten zeer krachtig en kan herinneringen instellen en notities verzenden. Haatnoten bijvoorbeeld. Aankondigingen dat je stopt en het bedrijf zuigt zou hilarisch zijn. Met het internet van alles kun je waarschijnlijk de lichten van je huis inschakelen en de temperatuur instellen met de telefoon. "OK Google heeft de thermostaat ingesteld op 90." "OK Google, doe alle lichten aan."

Als er gespecialiseerde opdrachten zijn, kun je ze leren omdat de rubes die deze systemen gebruiken, graag pronken. Ze zeggen de opdrachten voor je. Het is een vorm van audio "selfie".

Geen alarmist, maar stemherkenning zal ooit iemand doden als deze beveiligingslekken, die al tientallen jaren worden genegeerd, niet zijn opgelost. Schakel in de tussentijd de functie uit.